| rdfs:comment
| - Joseph Albo (hebreeraz: יוסף אלבו; c. 1380–1444) Aragoiko errabino eta filosofo judua izan zen, Hasdai Crescas teologo ospetsuaren ikaslea. ("Printzipioen Liburua") judaismoaren lan klasikoa idatzi zuen. (eu)
- Joseph Albo (Hebrew: יוסף אלבו; c. 1380–1444) was a Jewish philosopher and rabbi who lived in Spain during the fifteenth century, known chiefly as the author of Sefer ha-Ikkarim ("Book of Principles"), the classic work on the fundamentals of Judaism. (en)
- José Albo (En hebreo: יוסף אלבו) (c. 1380–1444), rabino judío aragonés, discípulo del célebre teólogo Hasdai Crescas. Nació en Monreal del Campo, alrededor de 1380. Estudió en Zaragoza, y vivió en Daroca hasta 1415, fecha en la que se mudó a Soria. Es conocido fundamentalmente por su Libro de los principios, terminado sobre 1425, en el cual establece las bases del judaísmo y confronta simultáneamente al dogma cristiano. (es)
- Josef Albo (ur. 1380, zm. 1444) – żydowski uczony urodzony w Hiszpanii. Jego najważniejszym dziełem jest , które jest próbą usystematyzowania myśli żydowskiej. Był przeciwnikiem dogmatyzmu w religii, z czego później korzystał Mojżesz Mendelssohn. wiary żydowskiej ograniczył do trzech: do , w objawienie i w . Był z jednym z uczestników w Tortosie. (pl)
- José Albo (em hebreu: יוסף אלבו) (Monreal, c. 1380 — 1444) foi um filósofo e rabino espanhol, que viveu no século XV, conhecido principalmente por ser o autor do ("Livro dos Princípios"), a obra clássica sobre os fundamentos do judaísmo. (pt)
- Josef Albo, född omkring 1380 och död 1444, var en spansk-judisk teolog och religionsfilosof. I sitt verk Ikkarim sammanfattade han judendomens dogmer i tre artiklar: tron på Gud, uppenbarelsen och odödligheten jämte vedergällningen efter döden. (sv)
- Josef Albo (okolo 1380 – 1444) byl židovský filozof, rabín ve Španělsku. Byl to jeden z největších myslitelů středověké filosofie.[zdroj?!] Narodil se pravděpodobně v v Aragonii. Jeho učitelem byl Chasdaj Krescas. Uměl matematiku, vyznal se medicíně a byl obeznámen s křesťanskou teologií. V letech 1413 – 1414 se zúčastnil velké náboženské diskuse mezi židy a katolíky v Tortose. Albo se věnoval základem židovského náboženství a pokusil se o jeho systematizaci, jejímž důsledkem bylo zúžení Maimonidových třinácti článků víry na tři hlavní principy judaismu. (cs)
- Joseph ALBO (en hebrea: יוסף אלבו; ĉirkaŭ 1380–1444) estis juda filozofo kaj rabeno kiu vivis en Hispanio dum la 15-a jarcento, konata ĉefe kiel aŭtoro de la "Sefer ha-Ikkarim" ("Libro de principoj"), nome klasika verko pri la Principoj de kredo en judismo. Tiu verko estis finkompletigita en 1425 en Soria. (eo)
- Josef Albo (* um 1380; † um 1444) war ein jüdischer Religionsphilosoph in Spanien. Sein Hauptwerk, sefer ha-iqqarim („Grundsätze“), bildete den Versuch einer philosophischen Systematik der jüdischen Religion durch Zurückführung der 13 Glaubensartikel des Mose ben Maimon auf drei Prinzipien: Gott, Offenbarung, Vergeltung (Lohn und Strafe). Die Tora wird dabei als einziges göttliches Gesetz und das Judentum als die mit der Philosophie am besten harmonisierende Offenbarungsreligion beschrieben. Jede dogmatische Gebundenheit des Judentums wird abgelehnt. Das Werk wurde später von Moses Mendelssohn stark rezipiert. (de)
- Joseph Albo est un rabbin et théologien espagnol du XVe siècle, principalement connu pour avoir écrit le Sefer Haikkarim, le Livre des Principes (de la foi juive). Il s'agit d'une œuvre de polémique, défendant le Judaïsme tant contre le Christianisme que contre le criticisme philosophique. Joseph Albo faisant abondamment usage d'illustrations médicales dans ses discours, on peut supposer qu'il pratiquait la médecine. Il était également versé dans les écrits des Aristotéliciens musulmans. Son maître était Hasdaï Crescas, l'auteur de Or Hashem. (fr)
- Joseph Albo in ebraico: יוסף אלבו? (Monreal, 1380 – 1444), noto specialmente per la sua opera ("Libro dei Principi"), trattato basilare sulle fondamenta dell'ebraismo. Fu studente di Hasdai Crescas. Teologo ebreo spagnolo e polemista attivo contro il cristianesimo, in particolare come principale portavoce ebreo nella Disputa con i teologi cattolici a Tortosa nel 1413. Primo pensatore ebreo a usare il termine "legge naturale" (dat tiv’it), che riflette l'influenza di Tommaso d'Aquino. (it)
- Йосеф Альбо (ивр. יוסף אלבו), ок. 1380—1444) — испанский раввин, философ и проповедник XV века. Знал математику, медицину, был знаком с христианской теологией. Был в числе арагонских раввинов, участвовавших в религиозном диспуте 1413—1414 годов в Тортосе, в присутствии папы Бенедикта XIII, с отпавшим от еврейства раввином Иосуа Алорка, носившим в христианстве имя Жеронимо де Санта Фе. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)