About: Julian Grenier     Goto   Sponge   NotDistinct   Permalink

An Entity of Type : yago:WikicatPeopleOfTheCrusades, within Data Space : dbpedia.demo.openlinksw.com associated with source document(s)
QRcode icon
http://dbpedia.demo.openlinksw.com/describe/?url=http%3A%2F%2Fdbpedia.org%2Fresource%2FJulian_Grenier&invfp=IFP_OFF&sas=SAME_AS_OFF

Julian Grenier (died 1275) was the Count of Sidon from 1239 to 1260, then becoming merely titular. He was the son and successor of Balian Grenier and Ida of Reynel. He did not exhibit the wisdom of his father in his dealings with the Saracens. In 1252, he married Euphemia, daughter of Hethum I, King of Armenia. He had an affair with Isabella of Ibelin, Queen of Cyprus, possibly prompting a papal letter, De sinu patris, condemning the relationship.With Euphemia he had three children: * , who died at Botron in 1277 * John, died in Armenia in 1289 * Margaret, married Guy II Embriaco

AttributesValues
rdf:type
rdfs:label
  • Julian Grenier (en)
  • Julian Garnier (de)
  • Julián Grenier (es)
  • Julian Grenier (in)
  • Julien Granier (fr)
  • Giuliano de Grenier (it)
  • Julian Grenier (nl)
  • Жюльен де Гренье (ru)
rdfs:comment
  • Julian Garnier († 1275) war als Julian von Sidon 1240 bis 1260 der letzte amtierende Graf von Sidon. (de)
  • Julian Grenier (wafat 1275) adalah dari 1239 sampai 1260, kemudian menjadi bersifat tituler. Ia adalah putra dan penerus dari pasangan dan Ida dari Reynel. Ia tak menunjukkan kebijaksanaan ayahnya dalam kesepakatannya dengan Saracen. (in)
  • Giuliano de Grenier (... – 1275) fu Signore di Sidone e Beaufort dal 1239 al 1260, in seguito divenne solo titolare. (it)
  • Julián Grenier (f. 1275) fue el señor de Sidón desde 1240 hasta 1260, luego siendo el titular. Era hijo y sucesor de Balián I y Margarita de Brienne (hija del conde de Brienne, hermano mayor de Juan de Brienne). En sus tratos con los sarracenos no mostró tener la sabiduría que tuvo su padre. (es)
  • Julian Grenier (died 1275) was the Count of Sidon from 1239 to 1260, then becoming merely titular. He was the son and successor of Balian Grenier and Ida of Reynel. He did not exhibit the wisdom of his father in his dealings with the Saracens. In 1252, he married Euphemia, daughter of Hethum I, King of Armenia. He had an affair with Isabella of Ibelin, Queen of Cyprus, possibly prompting a papal letter, De sinu patris, condemning the relationship.With Euphemia he had three children: * , who died at Botron in 1277 * John, died in Armenia in 1289 * Margaret, married Guy II Embriaco (en)
  • Julien Granier, seigneur de Sidon de 1239 à 1260, était le fils de Balian Granier, seigneur de Sidon, et de Ide de Reynel, fille d'Arnoul de Reynel et Ide de Brienne. Il épousa en 1252 Euphémie, fille d'Héthoum Ier , ce qui lui apporta 35 000 besants sarrazinois de dot. Ils eurent : * Balian II, tué en 1277 près de Botron, marié à Marie de Gibelet. * Jean, mort en 1289 en . * Marguerite, mariée à Guy II Embriaco († 1282), seigneur du Gibelet, elle sera la belle-mère de Philippe d'Ibelin. (fr)
  • Julian Grenier, graaf van Sidon (? - 1275) was Heer van Sidon vanaf 1239 tot 1260, toen hij het aan de Tempeliers verkocht. Hij was een zoon van Balian I Grenier en Margretha (Anais) van Brienne, een dochter van Wouter III van Brienne en nicht van Jan van Brienne, koning van Jeruzalem. Tussen 1252 en 1255 huwd Julian met Euphemia, een dochter van Hethum I van Armenië, echter ontstond er een enorme genegenheid (affaire) voor de weduwe van Hendrik I van Cyprus, tussen 1256 en 1261. Met Euphemia kreeg Julian drie kinderen: (nl)
  • Жюлье́н де Гранье́(де Гренье;фр. Julien de Grenier; † 1275) — сеньор Сидона в 1247—1260 годах, позже — титулярный.Сын и наследник Балиана I де Гранье и Маргариты де Рейнель(дочери Арно де Рейнеля и Иды де Бриенн, младшей сестры Иоанна де Бриенн).В 1252 году Жюльен женился на Евфимии († 1309), дочери царя Киликийской Армении Хетума I. Брак завершился разводом в 1263 году. У Жюльена и Евфимии было трое детей — († 1277 или 1278), Жан († 1289) и Маргарита (стала женой Ги II Эмбриако). (ru)
foaf:depiction
  • http://commons.wikimedia.org/wiki/Special:FilePath/Siège_de_Sidon_(1260).jpeg
dcterms:subject
Wikipage page ID
Wikipage revision ID
Link from a Wikipage to another Wikipage
sameAs
dbp:wikiPageUsesTemplate
thumbnail
has abstract
  • Julian Garnier († 1275) war als Julian von Sidon 1240 bis 1260 der letzte amtierende Graf von Sidon. (de)
  • Julian Grenier (died 1275) was the Count of Sidon from 1239 to 1260, then becoming merely titular. He was the son and successor of Balian Grenier and Ida of Reynel. He did not exhibit the wisdom of his father in his dealings with the Saracens. In 1260, he attacked adjacent areas of Damascus, killing a Mongol officer in the process. The officer was the nephew of Kitbuqa, Mongol general of Hulagu Khan. The Mongols avenged themselves by ravaging the territory of Sidon and sacked the castle. But Julian had already left the area beyond the sea. Julian, in response, sold the county to the Knights Templar. Ruined by the sale, he entered the order of the Temple himself. In 1252, he married Euphemia, daughter of Hethum I, King of Armenia. He had an affair with Isabella of Ibelin, Queen of Cyprus, possibly prompting a papal letter, De sinu patris, condemning the relationship.With Euphemia he had three children: * , who died at Botron in 1277 * John, died in Armenia in 1289 * Margaret, married Guy II Embriaco (en)
  • Julián Grenier (f. 1275) fue el señor de Sidón desde 1240 hasta 1260, luego siendo el titular. Era hijo y sucesor de Balián I y Margarita de Brienne (hija del conde de Brienne, hermano mayor de Juan de Brienne). En sus tratos con los sarracenos no mostró tener la sabiduría que tuvo su padre. Atacó zonas adyacentes a Damasco, matando en estos menesteres a un oficial mongol. El oficial era el sobrino de Kitbuqa, general mongol de Hulagu Khan. Los mongoles se vengaron asolando el territorio de Sidón y saqueando el castillo. Pero Julián ya había abandonado la zona por mar. En respuesta, Julián vendió el condado a los caballeros templarios. Arruinado por la venta, se inscribió en esa misma orden. (es)
  • Julien Granier, seigneur de Sidon de 1239 à 1260, était le fils de Balian Granier, seigneur de Sidon, et de Ide de Reynel, fille d'Arnoul de Reynel et Ide de Brienne. Il épousa en 1252 Euphémie, fille d'Héthoum Ier , ce qui lui apporta 35 000 besants sarrazinois de dot. Ils eurent : * Balian II, tué en 1277 près de Botron, marié à Marie de Gibelet. * Jean, mort en 1289 en . * Marguerite, mariée à Guy II Embriaco († 1282), seigneur du Gibelet, elle sera la belle-mère de Philippe d'Ibelin. Étourdi et manquant de réflexion, il fait donation en 1254 d'une partie de ses terres à l'ordre de Saint-Jean de Jérusalem, et vend par la suite, au fil des années la quasi-totalité de ses terres. Décrit cependant comme un chevalier preux, hardi et vigoureux, il attaque en 1260 les Mongols qui viennent de prendre Damas, mais ceux-ci se vengent en ravageant la ville de Sidon. Il vend alors Sidon à l'ordre du Temple la même année, et finalement la Forteresse de Beaufort, quelques mois plus tard. De plus, de 1256 à 1261, il a une liaison avec Plaisance d'Antioche, veuve d'Henri Ier, roi de Chypre, et encourt les foudres du pape, qui le somme de se marier. Il finit par se séparer d'Euphémie en 1263. Ruiné par le jeu, ayant revendu Sidon, il devient templier lui-même avant que l'Ordre ne le renvoie de ses rangs pour une raison qui reste inconnue. Il rejoint alors l'ordre de la Trinité. Il meurt en 1275. (fr)
  • Julian Grenier (wafat 1275) adalah dari 1239 sampai 1260, kemudian menjadi bersifat tituler. Ia adalah putra dan penerus dari pasangan dan Ida dari Reynel. Ia tak menunjukkan kebijaksanaan ayahnya dalam kesepakatannya dengan Saracen. (in)
  • Giuliano de Grenier (... – 1275) fu Signore di Sidone e Beaufort dal 1239 al 1260, in seguito divenne solo titolare. (it)
  • Julian Grenier, graaf van Sidon (? - 1275) was Heer van Sidon vanaf 1239 tot 1260, toen hij het aan de Tempeliers verkocht. Hij was een zoon van Balian I Grenier en Margretha (Anais) van Brienne, een dochter van Wouter III van Brienne en nicht van Jan van Brienne, koning van Jeruzalem. Tussen 1252 en 1255 huwd Julian met Euphemia, een dochter van Hethum I van Armenië, echter ontstond er een enorme genegenheid (affaire) voor de weduwe van Hendrik I van Cyprus, tussen 1256 en 1261. Met Euphemia kreeg Julian drie kinderen: * Balian II Grenier (1253 - † 1277 in Botron) * Johann Grenier (1254 - † 1289) * Margarethe ∞ Guido II Embriaco, Heer van Gibelet In 1256 verkocht hij het leenschap van de Schuf aan de Duitse Orde. Na een strijd met de Mongolen in 1259/60 is de stad Sidon grotendeels geruïneerd, waarna Julian het voorgoed verkoopt aan de Tempeliersorde. Julian zou daarna ook tot de orde toegetreden zijn. (nl)
  • Жюлье́н де Гранье́(де Гренье;фр. Julien de Grenier; † 1275) — сеньор Сидона в 1247—1260 годах, позже — титулярный.Сын и наследник Балиана I де Гранье и Маргариты де Рейнель(дочери Арно де Рейнеля и Иды де Бриенн, младшей сестры Иоанна де Бриенн).В 1252 году Жюльен женился на Евфимии († 1309), дочери царя Киликийской Армении Хетума I. Брак завершился разводом в 1263 году. У Жюльена и Евфимии было трое детей — († 1277 или 1278), Жан († 1289) и Маргарита (стала женой Ги II Эмбриако). С 1256 по 1261 год предположительно имел связь с вдовой кипрского короля Генриха I, Плезанцией Антиохийской.По одной из версий, папское письмо De sinu patris, адресованное «Nobili viro J. comiti» («Знатному графу Ж.»), могло быть направлено именно Жюльену (другой предполагаемый адресат — Жан Ибелин Яффаский). Понтифик призывает Ж., покинувшего свою супругу, сестру царя Армении, ради знатной особы, оставить эту женщину и вернуться к жене и детям. Жюльен разбогател благодаря браку с Евфимией, однако вскоре залез в долги и разорился, чему способствовал игорный проигрыш. Он был вынужден по частям распродавать свой домен: в 1254 году продал Казаль-Робер госпитальерам, в 1256—1257 годах — Шуф, Гезен и тевтонцам (за 23 тысячи безантов), затем — три поместья близ Сидона (за 5 тысяч безантов).В 1255 году Жюльен отдал землю в прибрежной деревне Дамур эмиру Джамал ад-Дину из области Бейрута. В 1258—1260 годах, в разгар столкновений между венецианцами и генуэзцами (война святого Саввы), Жюльен воевал против своего дяди Филиппа де Монфора, сеньора Тира, поддерживавшего генуэзцев. Около середины 1260 года, когда монголы громили сирийских эмиров, Жюльен, по выражению Ж. Ришара, «увидел в катастрофе, постигшей Сирию, лишь ещё одну возможность пограбить». Из замка Бофор он совершил рейд на Марж Айюн и захватил богатую добычу. Племянник монгольского полководца Китбуки устремился вслед ним, но был уничтожен вместе со своим небольшим отрядом. В ответ Китбука осадил Сидон. Жюльен храбро сражался перед городом, чтобы дать возможность населению спастись, а затем с помощью двух генуэзских галер, шедших из Тира в Армению, переправился в морскую цитадель. Монголы разграбили нижний город, перебили людей и снесли крепостные стены, но не стали атаковать наземные и островные укрепления.Этот эпизод усилил взаимное недоверие монголов и франков и осложнил возможность заключения военных союзов против мусульман. В тот же год Жюльен продал весь свой фьеф вместе с Сидоном и Бофором тамплиерам, не испросив королевское разрешение и не посоветовавшись с тестем, киликийским царём. По феодальным понятиям это была измена, но ввиду очевидной бедности Жюльен был прощён и обязан только выставлять на королевскую службу нескольких рыцарей.. Ставший королём Гуго Антиохийский обязал его исполнять военную повинность, уступив фьеф-ренту в 10000 безантов, который после смерти Жюльена должны были получать его сыновья Балиан и Жан.Лишившись своих владений, Жюльен присоединился к тамплиерам, а затем покинул орден, став тринитарием, в каковом качестве и скончался в 1275 году. Согласно характеристике, приведённой автором , известным как Тирский тамплиер, Жюльен обладал могучим телосложением, был доблестным рыцарем, отважным и сильным, но притом довольно безрассудным и с недостатком здравого смысла; он предавался плотским страстям, был заядлым игроком и довёл себя до разорения игрой. С. Рансимен резюмирует: Жюльен не унаследовал ничего от острого ума своего деда Рено. Р. Груссе называет его «тяжёлым бароном с лёгкой головой». (ru)
prov:wasDerivedFrom
page length (characters) of wiki page
foaf:isPrimaryTopicOf
is Link from a Wikipage to another Wikipage of
is Wikipage redirect of
Faceted Search & Find service v1.17_git139 as of Feb 29 2024


Alternative Linked Data Documents: ODE     Content Formats:   [cxml] [csv]     RDF   [text] [turtle] [ld+json] [rdf+json] [rdf+xml]     ODATA   [atom+xml] [odata+json]     Microdata   [microdata+json] [html]    About   
This material is Open Knowledge   W3C Semantic Web Technology [RDF Data] Valid XHTML + RDFa
OpenLink Virtuoso version 08.03.3330 as of Mar 19 2024, on Linux (x86_64-generic-linux-glibc212), Single-Server Edition (378 GB total memory, 60 GB memory in use)
Data on this page belongs to its respective rights holders.
Virtuoso Faceted Browser Copyright © 2009-2024 OpenLink Software