rdfs:comment
| - El Conde Karl Wilhelm von Toll (en ruso: Карл Вильгельм Фёдорович Толль; Haapsalu, Imperio Ruso, 9 de abril de 1777 - Arroküll, Imperio Ruso, 5 de mayo de 1842) fue un noble ruso de origen alemán que sirvió en el Ejército Imperial Ruso durante las Guerras Napoleónicas. (es)
- Karl Wilhelm Graf von Toll (russisch Карл Вильгельм Фёдорович Толль, wiss. Transliteration Karl Vil'gel'm Fedorivič Toll'; * 8. Apriljul. / 19. April 1777greg. in Reval; † 23. Apriljul. / 5. Mai 1842greg. in Sankt Petersburg) stammte aus deutsch-baltischem Adel und war General der Infanterie in der russischen Armee. (de)
- Count Karl Wilhelm von Toll (Russian: Карл Фёдорович Толль ; 9 April 1777, Keskvere, Governorate of Estonia – 5 May 1842) was a Baltic German aristocrat and Russian subject who served in the Imperial Russian Army in the campaigns against the Napoleonic Army. (en)
- Le comte Karl Wilhelm von Toll, né dans le gouvernement d'Estland le 19 avril 1777 et mort le 5 mai 1842 à Saint-Pétersbourg, est un aristocrate allemand de la Baltique, sujet de l'Empire russe qui fut général de l'armée impériale russe contre les armées napoléoniennes. (fr)
- Il conte Karl Wilhelm von Toll, in russo: Карл Фёдорович Толль?, noto anche col nome russo di Karl Fedorovich Toll , è stato un generale e nobile russo di famiglia olandese. (it)
- Граф (с 1829) Карл Фёдорович Толь (Карл Вильгельм фон Толль, нем. Karl Wilhelm von Toll; 8 [19] апреля 1777; мыза , Эстляндская губерния — 23 апреля [5 мая] 1842; Санкт-Петербург) — российский генерал от инфантерии (1826), участник войн с Наполеоном, генерал-квартирмейстер во время Отечественной войны 1812 года (участвовал в совете Филях), с 1833 года — главноуправляющий путями сообщения и публичными зданиями. (ru)
- Karl Wilhelm hr. von Toll, ros. Карл Вильгельм Федоривич Толль, Карл Вильгельм Фёдорович Толь (ur. 19 kwietnia 1777, Rewel, zm. 5 maja 1842, Petersburg) – rosyjski generał. Pochodził z hrabiowskiego rodu inflanckiego sięgającego tradycją XII wieku.Służbę rozpoczął w 1796 roku. Zdolny sztabowiec. Walczył w kampaniach przeciwko Francji i Turcji. w 1812 r. mianowany generalnym kwatermistrzem 1 Armii. Następnie generalny kwatermistrz sztabu głównego cesarza Aleksandra I. Na stopień generała piechoty mianowany w 1825 roku. W wojnie tureckiej 1828–1829 wyróżnił się jako szef sztabu armii rosyjskiej. Od 1830 członek Rady Państwa. (pl)
|