Koubukleisios (Greek: κουβουκλείσιος) was a title conferred by the Byzantine emperors on ecclesiastic chamberlains, especially those of the Patriarch of Constantinople. The title is first attested in the Second Council of Nicaea in 787, and recorded in written sources and seals of its holders until the late 11th century, when it was probably abolished. The kouboukleisioi were an ecclesiastic analogue to the emperors' own chamber servants, the koubikoularioi, and the title was conferred by the emperors, although in the 11th century the powerful Patriarch Michael Keroularios assumed this prerogative for himself.
| Attributes | Values |
|---|
| rdfs:label
| - Κουβουκλείσιος (el)
- Kouboukleisios (es)
- Kouboukleisios (en)
- Cubuclísio (pt)
|
| rdfs:comment
| - Ο κουβουκλείσιος ήταν τίτλος ο οποίος απονεμόταν από τους Βυζαντινούς αυτοκράτορες σε εκκλησιαστικούς αρχιθαλαμηπόλους, ειδικότερα εκείνους του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως. Η ύπαρξη του τίτλου αναφέρεται για πρώτη φορά κατά την διάρκεια της Β΄ Συνόδου της Νίκαιας, το 787, ενώ εμφανίζεται σε γραπτές πηγές και σφραγίδες των κατόχων του έως τα τέλη του 11ου αιώνα, όταν και πιθανώς καταργήθηκε. Οι κουβουκλείσιοι ήσαν το εκκλησιαστικό αντίστοιχο των οικειακών υπηρετών του αυτοκράτορα, των κουβικουλάριων. Αρχικά ο συγκεκριμένος τίτλος παραχωρείτο από τους αυτοκράτορες, αν και κατά την διάρκεια του 11ου αιώνα ο ισχυρός πατριάρχης Μιχαήλ Κηρουλάριος ανέλαβε ο ίδιος το συγκεκριμένο προνόμιο. (el)
- Koubukleisios (Del griego: κουβουκλείσιος) fue un título conferido por los emperadores bizantinos a los chambelanes eclesiásticos, especialmente a los del Patriarca de Constantinopla. El título se atestigua por primera vez en el Segundo Concilio de Nicea en 787, y se registró en las fuentes escritas y los sellos de sus poseedores hasta finales del siglo XI, cuando probablemente fue abolido. Los kouboukleisioi eran un análogo eclesiástico a los propios sirvientes de cámara de los emperadores, los koubikoularioi, y el título fue conferido por los emperadores, aunque en el siglo XI el poderoso patriarca Miguel Cerulario asumió esta prerrogativa para sí mismo. (es)
- Koubukleisios (Greek: κουβουκλείσιος) was a title conferred by the Byzantine emperors on ecclesiastic chamberlains, especially those of the Patriarch of Constantinople. The title is first attested in the Second Council of Nicaea in 787, and recorded in written sources and seals of its holders until the late 11th century, when it was probably abolished. The kouboukleisioi were an ecclesiastic analogue to the emperors' own chamber servants, the koubikoularioi, and the title was conferred by the emperors, although in the 11th century the powerful Patriarch Michael Keroularios assumed this prerogative for himself. (en)
- Cubuclísio (em grego: κουβουκλείσιος; romaniz.: Koubukleisios) foi um título conferido pelos imperadores bizantinos aos camareiros eclesiásticos, especialmente aqueles do patriarca de Constantinopla. É atestado pela primeira vez no Segundo Concílio de Niceia em 787, e registrado em fontes escritas e selos de seus titulares até o final do século XI, quando foi provavelmente abolido. (pt)
|
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| has abstract
| - Ο κουβουκλείσιος ήταν τίτλος ο οποίος απονεμόταν από τους Βυζαντινούς αυτοκράτορες σε εκκλησιαστικούς αρχιθαλαμηπόλους, ειδικότερα εκείνους του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως. Η ύπαρξη του τίτλου αναφέρεται για πρώτη φορά κατά την διάρκεια της Β΄ Συνόδου της Νίκαιας, το 787, ενώ εμφανίζεται σε γραπτές πηγές και σφραγίδες των κατόχων του έως τα τέλη του 11ου αιώνα, όταν και πιθανώς καταργήθηκε. Οι κουβουκλείσιοι ήσαν το εκκλησιαστικό αντίστοιχο των οικειακών υπηρετών του αυτοκράτορα, των κουβικουλάριων. Αρχικά ο συγκεκριμένος τίτλος παραχωρείτο από τους αυτοκράτορες, αν και κατά την διάρκεια του 11ου αιώνα ο ισχυρός πατριάρχης Μιχαήλ Κηρουλάριος ανέλαβε ο ίδιος το συγκεκριμένο προνόμιο. Σύμφωνα με το , το οποίο χρονολογείται περί το 934/944, υπήρχαν δύο κατηγορίες κουβουκλείσιων, οι ιερείς και οι διάκονοι. Η συγκεκριμένη θέση, συνήθως, συνδυαζόταν με άλλα αξιώματα της εκκλησιαστικής διοικήσεως, όπως εκείνα του ή του . Ήταν επίσης δυνατό να κατέχεται από μοναχούς. (el)
- Koubukleisios (Greek: κουβουκλείσιος) was a title conferred by the Byzantine emperors on ecclesiastic chamberlains, especially those of the Patriarch of Constantinople. The title is first attested in the Second Council of Nicaea in 787, and recorded in written sources and seals of its holders until the late 11th century, when it was probably abolished. The kouboukleisioi were an ecclesiastic analogue to the emperors' own chamber servants, the koubikoularioi, and the title was conferred by the emperors, although in the 11th century the powerful Patriarch Michael Keroularios assumed this prerogative for himself. According to the of ca. 934/944, there were two groups of kouboukleisioi, priests and deacons. The post was often combined with other offices in the ecclesiastical administration such as chartophylax or skeuophylax, but could also be held by monks. (en)
- Koubukleisios (Del griego: κουβουκλείσιος) fue un título conferido por los emperadores bizantinos a los chambelanes eclesiásticos, especialmente a los del Patriarca de Constantinopla. El título se atestigua por primera vez en el Segundo Concilio de Nicea en 787, y se registró en las fuentes escritas y los sellos de sus poseedores hasta finales del siglo XI, cuando probablemente fue abolido. Los kouboukleisioi eran un análogo eclesiástico a los propios sirvientes de cámara de los emperadores, los koubikoularioi, y el título fue conferido por los emperadores, aunque en el siglo XI el poderoso patriarca Miguel Cerulario asumió esta prerrogativa para sí mismo. Según el Taktikon Benešević de ca. 934/944, había dos grupos de kouboukleisioi, sacerdotes y diáconos. El cargo se combinaba a menudo con otros cargos de la administración eclesiástica, como el de chartophylax o el de skeuophylax, pero también podía ser ocupado por monjes. (es)
- Cubuclísio (em grego: κουβουκλείσιος; romaniz.: Koubukleisios) foi um título conferido pelos imperadores bizantinos aos camareiros eclesiásticos, especialmente aqueles do patriarca de Constantinopla. É atestado pela primeira vez no Segundo Concílio de Niceia em 787, e registrado em fontes escritas e selos de seus titulares até o final do século XI, quando foi provavelmente abolido. Os cubuclísios foram os oficiais eclesiásticos análogos aos próprios serventes da câmara imperial, os cubiculários, e o título foi conferido pelos imperadores, embora no século XI o poderoso patriarca Miguel Cerulário assumiu esta prerrogativa para si. Segundo o de ca. 934/944, houve dois grupos de cubuclísios, padres e diáconos. Os últimos também podiam combiná-lo a outros ofícios da administração eclesiástica como cartofílax e escevofílax, mas também poderia ser mantido por monges. (pt)
|
| gold:hypernym
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)