| rdfs:comment
| - المَعْلَم المكان المميز في الجغرافية عند المستكشفين وغيرهم ليجدوا طريقهم مرة أخرى أو من خلال المنطقة. قد يكون طبيعيا أو صناعيا. (ar)
- Orientační bod (landmark) slouží k navigaci, je buď přírodní, a nebo uměle vytvořený člověkem. Je charakteristický tím, že vyčnívá ze svého okolí a často je vidět na velké vzdálenosti. V dnešní době se tento pojem může také používat i na menší stavby a funkce, které se staly místním či národním symbolem. (cs)
- A landmark is a recognizable natural or artificial feature used for navigation, a feature that stands out from its near environment and is often visible from long distances. In modern use, the term can also be applied to smaller structures or features, that have become local or national symbols. (en)
- Markah tanah, tengara tanah, mercu tanda, atau tengaran (bahasa Inggris: landmark) adalah fitur geografis baik alami ataupun buatan manusia, yang digunakan oleh pengelana dan lainnya untuk menemukan jalan mereka kembali atau untuk navigasi. Pada zaman modern, markah tanah merupakan sesuatu yang mudah dikenali, seperti monumen, bangunan atau struktur lainnya. (in)
- ( 다른 뜻에 대해서는 랜드마크 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 랜드마크(영어: landmark) 또는 경계표(境界標) 혹은 마루지는 원래 탐험가나 여행자 등이 특정 지역을 돌아다니던 중에 원래 있던 장소로 돌아올 수 있도록 표식을 해둔 것을 가리키는 말이었다. 그러나 오늘날에는 뜻이 더 넓어져 건물이나 타워, 문화재, , 등이 어떤 곳을 상징적으로 대표할 때 랜드마크라고 칭한다. 일반적으로, 각 곳의 랜드마크를 공식적으로 지정하지는 않으며, 자연스럽게 지정이 된 경우가 많다. (ko)
- Un punto di riferimento è un elemento ben riconoscibile del paesaggio, naturale o artificiale, utile per la navigazione e i viaggi in generale, ben distinto nel proprio ambiente e spesso ben visibile da lontano. Per quanto riguarda quelli naturali si tratta di porzioni di territorio ben distinguibili come montagne o altipiani, oppure elementi del territorio più piccoli come, nel paesaggio agricolo e forestale, gli alberi monumentali. Nel , spesso si tratta di monumenti famosi come la Tour Eiffel o il Big Ben. In senso figurato, esprime il concetto di pietra miliare di un determinato ambito. (it)
- ランドマーク（英: landmark）は、地理学上において目印となる建造物などの特徴物を指す。元来の意味としては、探検家などが、一定の地域を移動中に、またそこに戻ってくるための目印である。 (ja)
- Punkty orientacyjne (landmarks) – inaczej nazywane landmarkami, to łatwo rozpoznawalne obiekty środowiska architektonicznego (budynki, wieże, kościoły, sklepy) i łatwo rozpoznawalne twory natury o spektakularnym wyglądzie (wzniesienia, rozlewiska rzeki, zagłębienia terenu). Jest to jeden z elementów mapy poznawczej, obok ścieżek, krawędzi, regionów i węzłów, wyróżniony przez Lyncha. Punkt orientacyjny to zatem wyróżniające się cechy otoczenia, które ułatwiają ludziom orientację, zazwyczaj zauważalne z dużych odległości. Przykładem punktu orientacyjnego może być np. Wawel czy Kościół Mariacki w Krakowie lub Zamek Królewski lub Pałac Kultury i Nauki w Warszawie. (pl)
- Па́мятник архитекту́ры (градострои́тельства) — недвижимый (фрагменты интерьера и экстерьера архитектурных сооружений) примечательный объект материального и духовного творчества, который имеет национальное или международное значение. В настоящее время в действующем российском законодательстве определение «памятник архитектуры» не используется — обычно употребляется «объект культурного наследия» или равноценное ему «недвижимые памятники истории и культуры». (ru)
- Landmärke kallas en lättigenkännlig landformation eller byggnad som tydligt kan ses på håll och som därigenom fungerar som vägledning för navigation till sjöss eller lands. Begreppet används ibland i överförd bemärkelse för något föremål eller någon företeelse i andra sammanhang som skall väcka uppmärksamhet. Beträffande byggnadsverk används termen signaturbyggnad. Användning av begreppet landmärke i sådant avseende är att betrakta som en direkt överföring (anglicism) från engelskans landmark, vilket annars brukar översättas med milstolpe eller sevärdhet. (sv)
- 地標（英語：Landmark），指的是一類在某地區具有獨特特色的建築物或者自然景觀，遊客或其他一般人可以看圖而認出自己所在之處，例如摩天大樓、購物中心、會議中心、飯店、娛樂場所、體育館、劇院、學校、博物館、紀念碑、廣場、鐘樓、市政廳、教堂、寺廟、清真寺、雕像、車站、機場、發電廠、天線、煙囪、水壩、水塔、燈塔、橋樑等公共建設。 (zh)
- Ein Wahrzeichen ist ein typisches Merkmal oder Erkennungszeichen, durch das geografische Objekte, insbesondere auch bewohnte Orte und Städte, charakterisiert werden. Dazu gehören in erster Linie markante Bauwerke, aber auch natürliche Gegebenheiten, wie Landmarken. Ein anderes Erkennungszeichen für Städte sind Stadtoriginale. „Wahrzeichen“ ist kein offizieller Titel. (de)
- Landmarke ist ein Begriff, der ursprünglich aus der Luft- und Schifffahrt stammt. Er bezeichnet ein auffälliges, meist weithin sichtbares topographisches Objekt. Es kann sich beispielsweise um Türme, Windräder, Burgen, Berge oder freistehende markante große Bäume handeln. Sie spielen bei der räumlichen Orientierung und terrestrischen Navigation eine wichtige Rolle und werden daher auf Karten gegebenenfalls durch besondere Kartenzeichen markiert.
* Beispiele
* Blick über Berlin mit dem Fernsehturm als Landmarke im Hintergrund
* Der Große Feldberg ist von vielen Stellen Südhessens aus zu sehen. (de)
- Rekonilo aŭ emblemo estas tipa aŭ distingilo, per kiu objektoj, precipe ankaŭ loĝataj lokoj kaj urboj estas simbolataj. Al tio unuavice apartenas elstaraj konstruaĵoj, sed ankaŭ naturaj donitaĵoj. Rekoniloj povas ankaŭ stari por abstraktaj nocioj. Ekzemple la teroratenco de la 11-a de septembro 2001 kontraŭ la World Trade Center povas esti interpretata kiel atenco kontraŭ la rekonilo de la kapitalismo. Per la kiel simbolo por Bremeno kaj la kiel rekonilo de Kopenhago ankaŭ kelkaj avancis al rekoniloj. Kelkaj tre konataj rekoniloj
* Big Ben, Londono
* Eiffel-turo, Parizo
*
*
*
* Kaaba, Mekao (eo)
- Een oriëntatiepunt was oorspronkelijk een geografische eigenschap die door ontdekkingsreizigers en andere werd gebruikt om de weg terug te vinden in een gebied. Tegenwoordig omvat het alles dat gemakkelijk te herkennen is zoals monumenten en gebouwen. In Amerikaans-Engels wordt de term landmark gebruikt om dingen aan te duiden die de interesse kunnen trekken van toeristen vanwege hun uiterlijk of historische betekenis. In Brits-Engels wordt de term gebruikt voor navigatie en om richtingen aan te geven, in het Amerikaans-Engels gebeurt dit ook. (nl)
- Ориентир — характерный, хорошо видимый на местности неподвижный предмет (естественный или искусственный) или элемент рельефа, который, как правило, нанесён на топографические и специальные карты с точно определенными географическими координатами, с помощью которого легко ориентироваться на местности, определять направление при маневрировании и управлении войсками или организации стрельбы и нахождении целей. (ru)
- Орієнти́р — у військовій справі — характерний, добре видимий на місцевості нерухомий предмет (природний або штучний) або елемент рельєфу, який, як правило, нанесений на топографічні та спеціальні карти з точно визначеними географічними координатами, за допомогою якого легко орієнтуватися на місцевості, визначати напрям при маневруванні та управлінні військами або організації стрільби і знаходження цілей. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)