| rdfs:comment
| - Lebeta o lebes, (en griego λέβης) en la Antigua Grecia es una vasija similar a una palangana sin asas y con el fondo convexo, por lo que necesitaba un soporte para mantenerla derecha. En la época clásica se la adosó un pie y se utilizaba normalmente como cuenco para mezclar en la preparación de las comidas. Su uso ceremonial generó la «» (lebes gámico), vaso de pie alto y dos asas, utilizado en los rituales nupciales de purificación. También se fabricaron lebetas de metal (bronce), como premio en competiciones atléticas. Un recipiente similar se documenta en la civilización etrusca. (es)
- The lebes (Greek 'λέβης', plural lebetes) is a type of ancient Greek cauldron, normally in bronze. It is a deep bowl with a rounded bottom. It was often supported by a sacrificial tripod. In classical times, a foot was attached and it was typically used as a cooking pot. (en)
- Dans la céramique grecque antique, le lébès (du grec ancien λέβης / lébês) est un vase en forme de chaudron à fond arrondi, récipient en métal ou en bronze le plus souvent ; posé sur un trépied, utilisé pour chauffer l'eau ou les aliments, et pour les ablutions, parfois posé sur un autre support. Sous le nom de dinos, il s'agit d'une forme presque identique pour mélanger l'eau et le vin. (fr)
- De lebes was oorspronkelijk een diepe kom met een afgeronde bodem in het oude Griekenland: het moest worden ondersteund om recht te blijven staan. In de klassieke periode werd er een voet aan toegevoegd, en het werd meestal gebruikt als mengkom om voedsel in te bereiden. Men zou het woord misschien kunnen vertalen als ketel. Een metalen (bv. bronzen) lebes was soms de prijs bij Panhelleense Spelen. (nl)
- Ле́бес (лат. Lebes) — древнегреческий сосуд в форме чаши на ножке или треноге, который использовался как для приготовления пищи, так и для мытья и стирки. Изначально они изготавливались из бронзы, серебра или глины. Особой формой лебеса является лебес гамикос (свадебный котёл) с двумя ручками. Лебес гамикос устанавливались на свадебных пиршествах в непосредственной близости от невесты и использовались в церемониях очищения, а также как цветочные вазы. Лебесы также вручались победителям спортивных состязаний в качестве приза. (ru)
- Лебес — давньогрецька посудина у формі чаші на ніжці або тринозі, яка використовувалася як для приготування їжі, так і для миття та прання. Лебеси виготовляли з бронзи, срібла або глини. Особливою формою лебеса є лебес гамікос — весільний лебес із двома ручками. Лебес гамікос встановлювався на весільних бенкетах у безпосередній близькості від нареченої і використовувався в церемоніях очищення, а також як квіткова ваза. Лебеси також вручали переможцям спортивних змагань як приз. (uk)
- Lebés (z řečtiny λέβης, plurál lebétés) je hluboká starověká řecká nádoba se zakulaceným dnem bez nožky. Z toho důvodu býval většinou umisťován na keramický podstavec nebo kovovou (stříbrnou, zlatou či bronzovou) trojnožku. Nejčastěji byl používán k přípravě jídla a umývání. Jeho tvar napodobuje bronzové kotlíky, které byly udělovány vítězům sportovních klání. Attický černofigurový dinos, kolem 540 př. n. l. (cs)
- Ein Lebes (Mehrzahl Lebetes, altgriechisch λέβης lébēs, deutsch ‚Kessel‘) ist ein antikes beckenförmiges Gefäß, das man zum Kochen, zum Waschen und Ähnlichem, aber auch zum Mischen von Wein benutzen konnte. Es wurde meist aus Bronze, Silber oder Ton hergestellt und konnte einem Dreifuß oder einem einfüßigen Ständer aufgesetzt werden. Die Exemplare aus Ton gehören zu den wenigen antiken griechischen Keramikformen, die vollständig an einem Stück gefertigt wurden. Lebetes wurden auch erfolgreichen Sportlern als Siegestrophäe überreicht. (de)
- Il lebes, nella Grecia antica, era originariamente un vaso profondo con il fondo arrotondato, e necessitava perciò di un piedistallo per farlo restare eretto. Nei periodi classici era appoggiato tramite un piede, e veniva tipicamente usato come ciotola per miscelare il cibo in preparazione. Una traduzione della parola è calderone. (it)
- Lebes (stgr. λέβης) – rodzaj starożytnego greckiego naczynia ceramicznego, służącego do celów toaletowych. Antyczny lebes był głęboką okrągłą bezimadłową misą o wypukłym obłym dnie, który trzeba było umieszczać na specjalnym stojaku. Obecnie często mylony z dejnosem, ale ich przeznaczenie było różne. Lebesy miały średnio wysokość 20 cm, ze stojakiem ok. 70 cm. „Lebes” było starożytną nazwą tego naczynia, co potwierdzają zarówno inskrypcje na wazach, jak i źródła literackie, takie jak, np. Odyseja Homera (stgr. λέβητος), gdzie ucztujący myją ręce w naczyniach nazywanych „lebetes”.
*
*
*
*
* (pl)
|
| has abstract
| - Lebés (z řečtiny λέβης, plurál lebétés) je hluboká starověká řecká nádoba se zakulaceným dnem bez nožky. Z toho důvodu býval většinou umisťován na keramický podstavec nebo kovovou (stříbrnou, zlatou či bronzovou) trojnožku. Nejčastěji byl používán k přípravě jídla a umývání. Jeho tvar napodobuje bronzové kotlíky, které byly udělovány vítězům sportovních klání. Attický černofigurový dinos, kolem 540 př. n. l. V literatuře je často označován jako dinos či deinos (z řečtiny δίνος, δείνος; plurál dinoi). Tato forma byla používána stejně jako krátér k míchání vína s vodou. Jiné antické literární prameny jej označují jako číši. Specifickým tvarem lebétu je tzv. lebés gamikos - svatební mísa s připojeným podstavcem, dvěma uchy a pokličkou. Byl stavěn před dveře nevěstina domu a používán k purifikačnímu (očišťovacímu) obřadu. Na vázových malbách z 6. a 5. století př. n. l. se svatební tematikou bývá zobrazován zdobený větvemi. (cs)
- Ein Lebes (Mehrzahl Lebetes, altgriechisch λέβης lébēs, deutsch ‚Kessel‘) ist ein antikes beckenförmiges Gefäß, das man zum Kochen, zum Waschen und Ähnlichem, aber auch zum Mischen von Wein benutzen konnte. Es wurde meist aus Bronze, Silber oder Ton hergestellt und konnte einem Dreifuß oder einem einfüßigen Ständer aufgesetzt werden. Die Exemplare aus Ton gehören zu den wenigen antiken griechischen Keramikformen, die vollständig an einem Stück gefertigt wurden. Lebetes wurden auch erfolgreichen Sportlern als Siegestrophäe überreicht. Eine besondere Form des Lebes ist der sogenannte Lebes Gamikos („Hochzeitskessel“), der zusätzlich mit hohen Henkeln versehen war und bei der Hochzeit so aufgestellt wurde, dass diese von der Braut stets erreicht werden konnten. In der modernen Forschung werden Lebetes häufig und unkorrekterweise als Dinos bezeichnet. (de)
- Lebeta o lebes, (en griego λέβης) en la Antigua Grecia es una vasija similar a una palangana sin asas y con el fondo convexo, por lo que necesitaba un soporte para mantenerla derecha. En la época clásica se la adosó un pie y se utilizaba normalmente como cuenco para mezclar en la preparación de las comidas. Su uso ceremonial generó la «» (lebes gámico), vaso de pie alto y dos asas, utilizado en los rituales nupciales de purificación. También se fabricaron lebetas de metal (bronce), como premio en competiciones atléticas. Un recipiente similar se documenta en la civilización etrusca. (es)
- The lebes (Greek 'λέβης', plural lebetes) is a type of ancient Greek cauldron, normally in bronze. It is a deep bowl with a rounded bottom. It was often supported by a sacrificial tripod. In classical times, a foot was attached and it was typically used as a cooking pot. (en)
- Dans la céramique grecque antique, le lébès (du grec ancien λέβης / lébês) est un vase en forme de chaudron à fond arrondi, récipient en métal ou en bronze le plus souvent ; posé sur un trépied, utilisé pour chauffer l'eau ou les aliments, et pour les ablutions, parfois posé sur un autre support. Sous le nom de dinos, il s'agit d'une forme presque identique pour mélanger l'eau et le vin. (fr)
- Il lebes, nella Grecia antica, era originariamente un vaso profondo con il fondo arrotondato, e necessitava perciò di un piedistallo per farlo restare eretto. Nei periodi classici era appoggiato tramite un piede, e veniva tipicamente usato come ciotola per miscelare il cibo in preparazione. Una traduzione della parola è calderone. Il lebes gamikos era specificamente un vaso nuziale con manici ad anello; si è pensato che potesse stare sulla porta della sposa ed essere stato usato in una cerimonia di purificazione. Un lebes di metallo (per es. bronzo) potrebbe essere stato il premio in contesti atletici. (it)
- De lebes was oorspronkelijk een diepe kom met een afgeronde bodem in het oude Griekenland: het moest worden ondersteund om recht te blijven staan. In de klassieke periode werd er een voet aan toegevoegd, en het werd meestal gebruikt als mengkom om voedsel in te bereiden. Men zou het woord misschien kunnen vertalen als ketel. Een metalen (bv. bronzen) lebes was soms de prijs bij Panhelleense Spelen. (nl)
- Ле́бес (лат. Lebes) — древнегреческий сосуд в форме чаши на ножке или треноге, который использовался как для приготовления пищи, так и для мытья и стирки. Изначально они изготавливались из бронзы, серебра или глины. Особой формой лебеса является лебес гамикос (свадебный котёл) с двумя ручками. Лебес гамикос устанавливались на свадебных пиршествах в непосредственной близости от невесты и использовались в церемониях очищения, а также как цветочные вазы. Лебесы также вручались победителям спортивных состязаний в качестве приза. (ru)
- Lebes (stgr. λέβης) – rodzaj starożytnego greckiego naczynia ceramicznego, służącego do celów toaletowych. Antyczny lebes był głęboką okrągłą bezimadłową misą o wypukłym obłym dnie, który trzeba było umieszczać na specjalnym stojaku. Obecnie często mylony z dejnosem, ale ich przeznaczenie było różne. Lebesy miały średnio wysokość 20 cm, ze stojakiem ok. 70 cm. „Lebes” było starożytną nazwą tego naczynia, co potwierdzają zarówno inskrypcje na wazach, jak i źródła literackie, takie jak, np. Odyseja Homera (stgr. λέβητος), gdzie ucztujący myją ręce w naczyniach nazywanych „lebetes”. Garncarze attyccy wytwarzali naczynia tego typu od początku VI w. p.n.e. do końca V w. p.n.e. Lebesy nie były jednak tak popularne jak kratery ze stopką, które nie potrzebowały żadnego specjalnego stojaka. Zdaje się, że forma lebesów z brązu zaczerpnięta została od lebesów ceramicznych. Wcześniej znane były przede wszystkim metalowe kotły z protomami ludzkimi lub zwierzęcymi. Występowały powszechnie w sanktuariach od VIII w. p.n.e. jako naczynia rytualne. Ich kształt i dekoracje inspirowane były statkami północnosyryjskimi sprowadzanymi głównie z państw neohetyckich. W drugiej połowie VII wieku p.n.e. lebesy z brązu zaczęły wypierać kotły z protomami. Zmiana ta prawdopodobnie zbiega się z w czasie z nową praktyką używania na sympozjach naczyń do rozcieńczania wina wodą. Znane są jednak kotły ceramiczne z VII w. p.n.e., niektóre z protomami na górnych krawędziach oraz z postumentami. Nad ogniem można było stawiać duże ceramiczne lub metalowe lebesy i gotować w nich większą ilość wody lub jedzenia. Najstarsze czarnofigurowe lebesy attyckie, przypisywane Malarzowi Gorgony, powstały około 580 r. p.n.e. Attycki kształt lebesów inspirowany był starszym korynckim, produkowanym od drugiej połowy VII w. p.n.e. Zgodnie z ustaleniami ikonograficznymi lebesy najczęściej służyły jako naczynia do obmyć. Wręczano je także jako nagrody dla zwycięzców zawodów lekkoatletycznych, często ze stojakiem. W ikonografii pojawiają się również jako naczynia do rozcieńczania wina podczas sympozjów lub dary wotywne w sanktuariach i w miejscach pochówku.
* Lebes czarnofigurowy, Malarz Gorgony, ok. 580 p.n.e. (Luwr)
* Lebes attycki z podstawą, ok. 575–500 p.n.e.
* Lebes etruski z brązu z protomami, bez podstawy, ok. 675–650 p.n.e.
* Lebes z brązu na statywie, Delfy
* Marmurowy lebes pogrzebowy, Attyka (Narodowe Muzeum Archeologiczne w Atenach) (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
