| rdfs:comment
| - Lex Cincia de donis et muneribus was a law reportedly passed in 204 BC by the tribune Marcus Cincius Alimentus, so documented in Livy. Few provisions of the law are known. One prohibited someone from giving an orator a gift to plead a case. Another limited the value of gifts that could be exchanged between different groups of people. It was passed in the aftermath of the second Punic war, probably for the purpose of reining in aristocratic families' demands for gifts from clients. It may also be related to a similar law, the lex Fufia testamentaria, which limited inheritances of non-blood relatives to 1,000 asses. (en)
- Die Lex Cincia (auch: lex Cincia de donis et muneribus) war ein römisches Gesetz aus dem Jahre 204 v. Chr., das während der Zeit der Republik durch ein Plebiszit erlassen worden war. Das Gesetz regelte Obergrenzen für die Annahme von Schenkungen von Dritten, soweit sie nicht nah mit dem Schenker verwandt oder verschwägert waren. Zweck der Regelung war, dass übertrieben ausgelebten Luxus im allgemeinen Interesse beschränkt werden sollte, ohne allerdings der besitzenden Klasse der römischen Führungsschicht zu nahe zu treten. (de)
- La Lex Cincia è un plebiscito emanato nel 204 a.C. su proposta del tribuno della plebe M. Cincio Alimento. Si occupava di regolamentare il fenomeno delle donazioni (è per questo nota anche come Lex Cincia de donis et muneribus). Prevedeva limitazioni alle liberalità fra vivi, ad esempio vietava le donazioni fra i coniugi (probabilmente con lo scopo di evitare che i patrimoni dei pater familias venissero frammentati, in conseguenza della diffusione dei matrimoni sine manu) e il divieto di donazioni eccedenti un determinato valore (ultra modum) a noi sconosciuto, sempre con lo scopo di evitare la frammentazione dei patrimoni. Un'altra disposizione della legge si occupava delle parcelle degli avvocati, stabilendo che nessun avvocato potesse farsi versare doni prima di trattare una causa. (it)
- Lex Cincia de donis et muneribus - plebiscyt z roku 204 p.n.e., zabraniający darowizn na rzecz obcych osób (dopuszczalne były przysporzenia na rzecz osób bliskich zwanych persona exceptae) ponad określoną (w dostępnych źródłach bliżej nie przekazaną) wysokość. Historycy prawa przypuszczają, że motywem uchwalenia zakazu była ochrona obywateli przed podatnymi na korupcję urzędnikami. (pl)
- Lex Cincia, повна назва лат. Lex Cincia de donationibus («Закон Цинція про подарунки та винагороди») — закон народного трибуна (лат. Marcus Cincius Alimentus), прийнятий плебейською радою Республіканського Риму 204 р. до н. е. Один з так званих «сумптуарних законів» проти розкоші. Збереглося 59 фрагментів, що передають зміст закону. Закон забороняв патронам приймати коштовні подарунки та підношення від їх клієнтів. На окрему думку, lex Cincia забороняв не подарунки як такі, а вимагання дарів у ситуації соціальної нерівності дарувальника та обдаровуваного. Тацит в «Анналах» повідомляє, що (uk)
|
| has abstract
| - Die Lex Cincia (auch: lex Cincia de donis et muneribus) war ein römisches Gesetz aus dem Jahre 204 v. Chr., das während der Zeit der Republik durch ein Plebiszit erlassen worden war. Das Gesetz regelte Obergrenzen für die Annahme von Schenkungen von Dritten, soweit sie nicht nah mit dem Schenker verwandt oder verschwägert waren. Zweck der Regelung war, dass übertrieben ausgelebten Luxus im allgemeinen Interesse beschränkt werden sollte, ohne allerdings der besitzenden Klasse der römischen Führungsschicht zu nahe zu treten. Unbekannt sind die Wertgrenze und ob das Gesetz Sanktionen bei Zuwiderhandlungen aussprach oder schlicht nicht regelte. Die neuere Forschung um Max Kaser klassifiziert das Gesetz jedenfalls als lex imperfecta, was bedeutet, dass seine Durchsetzung allein von der Anwendung prozessualer Machtmittel durch den Gerichtsmagistraten abhing. Dessen Sanktionen ergingen zumeist auf Antrag des Schutzbedürftigen. Die Grundsätze der Verbotsnorm wurden durch prätorische Edikte und durch richterliche Rechtsauslegung konkretisiert. Während der Kaiserzeit wirkte auch auf die Rechtslage ein. Aufgrund des Fehlens von Sanktionen (etwa Strafe oder Nichtigkeit der Schenkung), blieb die verbotene Schenkung im Sinne des ius civile wirksam. Unterschieden wurde noch dahingehend, ob die Schenkung bereits vollzogen war oder nicht. Eine vollzogene Schenkung (donatio perfecta) blieb unangreifbar. Ganz ausnahmsweise konnte der Schenker beim Beschenkten kondizieren, wenn er in Unkenntnis des Schenkungsverbotes den Gegenstand zugewendet hatte. Eine nicht vollzogene Schenkung, somit bloßes Schenkungsversprechen, war für den Beschenkten nicht durchsetzbar, wenn der Schenker die prätorische Einrede der exceptio legis Cinciae erhob. Die exceptio war ursprünglich vererbbar, was sich ab der Spätklassik allerdings änderte und nur noch zugunsten des Schenker galt. Insoweit war die willentliche Entscheidung des Schenkers unerheblich, denn er wurde vom juristischen Beharrlichkeitsgrundsatz der perseverantia voluntatis konsumiert. Reichhaltige jurístenrechtliche Literatur beschäftigte sich mit Auslegungsregeln zur Frage des Schenkungsvollzugs. Die lex Cincia wurde bereits in klassischer Zeit als überholt empfunden, weshalb das Gesetz kaum mehr beachtet wurde. Die Außerkraftsetzung erfolgte letztlich im Wege der derogierenden, gewohnheitsrechtlichen desuetudo. (de)
- Lex Cincia de donis et muneribus was a law reportedly passed in 204 BC by the tribune Marcus Cincius Alimentus, so documented in Livy. Few provisions of the law are known. One prohibited someone from giving an orator a gift to plead a case. Another limited the value of gifts that could be exchanged between different groups of people. It was passed in the aftermath of the second Punic war, probably for the purpose of reining in aristocratic families' demands for gifts from clients. It may also be related to a similar law, the lex Fufia testamentaria, which limited inheritances of non-blood relatives to 1,000 asses. (en)
- La Lex Cincia è un plebiscito emanato nel 204 a.C. su proposta del tribuno della plebe M. Cincio Alimento. Si occupava di regolamentare il fenomeno delle donazioni (è per questo nota anche come Lex Cincia de donis et muneribus). Prevedeva limitazioni alle liberalità fra vivi, ad esempio vietava le donazioni fra i coniugi (probabilmente con lo scopo di evitare che i patrimoni dei pater familias venissero frammentati, in conseguenza della diffusione dei matrimoni sine manu) e il divieto di donazioni eccedenti un determinato valore (ultra modum) a noi sconosciuto, sempre con lo scopo di evitare la frammentazione dei patrimoni. Un'altra disposizione della legge si occupava delle parcelle degli avvocati, stabilendo che nessun avvocato potesse farsi versare doni prima di trattare una causa. Questo provvedimento aveva probabilmente lo scopo di evitare che il costo delle prestazioni forensi divenisse eccessivo per i ceti più poveri. Si trattava di una lex imperfecta, perché non stabiliva l'invalidità delle donazioni effettuate contro il divieto, né sanzioni per i trasgressori. Ai tempi di Augusto la lex Cincia de donis et muneribus fu confermata da un senatusconsultus e venne introdotta una sanzione - per l'avvocato - pari a quattro volte la somma ricevuta in dono. La legge fu modificata nuovamente sotto Claudio, introducendo l'autorizzazione - per l'avvocato - a ricevere 10.000 sesterzi; nel caso di superamento di tale somma, l'avvocato avrebbe potuto essere processato per concussione (repetundarum). Ai tempi di Traiano venne stabilito che tale somma poteva essere pagata solo alla fine della causa. (it)
- Lex Cincia de donis et muneribus - plebiscyt z roku 204 p.n.e., zabraniający darowizn na rzecz obcych osób (dopuszczalne były przysporzenia na rzecz osób bliskich zwanych persona exceptae) ponad określoną (w dostępnych źródłach bliżej nie przekazaną) wysokość. Darowizna dokonana wbrew zakazowi była ważna, nie ściągała też kary na łamiących zakaz. Pozywany o wypełnienie obiecanej lecz jeszcze nie przekazanej darowizny (donatio imperfecta) był chroniony przez pretora udzieleniem exceptio legis Cinciae. Wykonujący przyrzeczenie (donatio perfecta) mógł domagać się zwrotu przez replicatio legis Cinciae. Śmierć darczyńcy konwalidowała umowę (morte Cincia removetur). Historycy prawa przypuszczają, że motywem uchwalenia zakazu była ochrona obywateli przed podatnymi na korupcję urzędnikami. Zakaz ten stopniowo wyszedł z użycia. W późnym cesarstwie tworzono pod wpływem chrześcijańskim fundacje dobroczynne (piae causae) utrzymujące szpitale, schroniska itp. zakaz darowizn utrudniałby ich działalność. Zaczątki takich instytucji istniały wcześniej, np. cesarz Trajan zainicjował fundację utrzymującą niezamożną młodzież z czynszu płaconego przez właścicieli ziemskich darujących swoją ziemię gminie z zastrzeżeniem pozostania na niej jako dzierżawcy. (pl)
- Lex Cincia, повна назва лат. Lex Cincia de donationibus («Закон Цинція про подарунки та винагороди») — закон народного трибуна (лат. Marcus Cincius Alimentus), прийнятий плебейською радою Республіканського Риму 204 р. до н. е. Один з так званих «сумптуарних законів» проти розкоші. Збереглося 59 фрагментів, що передають зміст закону. Закон забороняв патронам приймати коштовні подарунки та підношення від їх клієнтів. На окрему думку, lex Cincia забороняв не подарунки як такі, а вимагання дарів у ситуації соціальної нерівності дарувальника та обдаровуваного. Тацит в «Анналах» повідомляє, що Таким чином, lex Cincia забороняв адвокатський гонорар. Крім того, закон забороняв дарування взагалі понад деякої, нині невідомої, суми. Лише певна категорія осіб (близьких, родичів) звільнялася від цієї заборони. Lex Cincia, однак, не встановлював юридичних наслідків свого порушення. Закон був спрямований проти виниклої в середовищі знаті звички до розкоші, що вимагала багато грошей, але не покривалася їх власними доходами. На час абсолютної монархії lex Cincia вийшов з ужитку, але натомість було встановлено, що всіляке дарування має заявлятися перед судом і заноситися до реєстру. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
