About: Lin Haiyin     Goto   Sponge   NotDistinct   Permalink

An Entity of Type : yago:WikicatTaiwaneseWomenWriters, within Data Space : dbpedia.demo.openlinksw.com associated with source document(s)
QRcode icon
http://dbpedia.demo.openlinksw.com/describe/?url=http%3A%2F%2Fdbpedia.org%2Fresource%2FLin_Haiyin&invfp=IFP_OFF&sas=SAME_AS_OFF

Lin Haiyin (Chinese: 林海音; pinyin: Lín Hǎiyīn; 18 March 1918 – 1 December 2001) was a Taiwanese writer. She is best known for her 1960 book (城南舊事), a novelistic tribute to her childhood reminiscences of Beijing.

AttributesValues
rdf:type
rdfs:label
  • Lin Haijin (eo)
  • Lin Haiyin (en)
  • 林海音 (ja)
  • 林海音 (zh)
rdfs:comment
  • Lin Haijin (en ĉina: 林海音; en pinjino: Lín Hǎiyīn; 18a de Marto 1918 – 1a de Decembro 2001) estis ĉina verkisto, finfine el Tajvano. Ŝi estas plej bone konata pro sia libro de 1960 Miaj memoroj de malnova Pekino (城南舊事), romana omaĝo al siaj infanaĝaj rmemoroj de Pekino. Naskiĝinta en Osako, Japanio, ŝi vivis 25 jarojn en Pekino kaj poste ĉirkaŭ la venko de komunistoj, ŝi translokiĝis kun sia familio al Tajvano, kie ŝi laboris por gazetoj. En 1982, la ĉina reĝisoro Wu Yigong faris prie la filmon Miaj memoroj de malnova Pekino, kiu ricevis multajn premiojn. (eo)
  • Lin Haiyin (Chinese: 林海音; pinyin: Lín Hǎiyīn; 18 March 1918 – 1 December 2001) was a Taiwanese writer. She is best known for her 1960 book (城南舊事), a novelistic tribute to her childhood reminiscences of Beijing. (en)
  • 林 海音(りん かいいん)は台湾の女流作家。小名は英子。 両親が日本で事業経営していた関係で林海音は大阪で出生している。出生後台湾に戻るが、間もなくして北京に移住、城南地区の、、を卒業している。林海音の父親は12歳の時に死去しており、残された母親と共に弟2人、妹3人を育てている。卒業後は『世界日報』の見習い記者として勤務し、作家であるzh:夏承楹と結婚している。その後は『聯合報』の副刊に10年にわたり主筆し、1960年に小説『城南旧事』を発表し、小説家としての地位を確立した。 晩年は糖尿病、脳卒中、肺炎に苦しみ、内臓機能の低下により2001年12月1日11時46分に死去している。 林海音の残した言葉に「有人得意、看背影就可以知道。有人失意,聴脚歩音就可以知道(得意げな人は後姿を見れば分かり、失意にある人は足音を聴けば分かる)」がある。 (ja)
  • 林海音(1918年4月28日-2001年12月1日),原名林含英,出生于日本大阪,苗栗縣頭份市人,4歲前居住在母親故鄉新北市板橋區,後遷居北京至成年,屬於半唐山本省人,臺灣文學作家、編輯,提攜了大量台灣的文學青年。成名作为小说《城南舊事》。曾任北平世界日報記者、編輯,後隨中華民國政府播遷來臺後跟著回到臺灣,之後曾任國語日報編輯、聯合報副刊主編,主要成就有第三届“世界华文作家大会”终身成就奖和第二届扶轮社文学奖。身為編輯的林海音,除了致力於發掘優秀的寫作人才並鼓勵停筆多年的日治時期作家重新寫作,同時也曾受聘於省教育廳及國立編譯館編輯兒童讀物與編寫小學國語教科書,於語文教育上貢獻許多。而身為作家的林海音除了寫小說外,另有創作散文、兒童文學等。她也在1967年創立《純文學》月刊,隔年創立,堪稱臺灣第一個文學專業出版社。在2001年因病逝世于台北。四十餘年來,林海音與其作家丈夫何凡(夏承楹)從事編輯、寫作、出版三項工作,從未間斷,對台灣現代文學的推展,深具影響。 (zh)
differentFrom
name
  • Lin Haiyin (en)
death place
birth place
  • Osaka, Japan (en)
dcterms:subject
Wikipage page ID
Wikipage revision ID
Link from a Wikipage to another Wikipage
Link from a Wikipage to an external page
sameAs
dbp:wikiPageUsesTemplate
alma mater
  • News and Broadcast Institute (en)
birth date
c
  • 林海音 (en)
death date
nationality
native name
  • 林海音 (en)
native name lang
  • zh (en)
occupation
  • Writer (en)
p
  • Lín Hǎiyīn (en)
has abstract
  • Lin Haijin (en ĉina: 林海音; en pinjino: Lín Hǎiyīn; 18a de Marto 1918 – 1a de Decembro 2001) estis ĉina verkisto, finfine el Tajvano. Ŝi estas plej bone konata pro sia libro de 1960 Miaj memoroj de malnova Pekino (城南舊事), romana omaĝo al siaj infanaĝaj rmemoroj de Pekino. Naskiĝinta en Osako, Japanio, ŝi vivis 25 jarojn en Pekino kaj poste ĉirkaŭ la venko de komunistoj, ŝi translokiĝis kun sia familio al Tajvano, kie ŝi laboris por gazetoj. En 1982, la ĉina reĝisoro Wu Yigong faris prie la filmon Miaj memoroj de malnova Pekino, kiu ricevis multajn premiojn. (eo)
  • Lin Haiyin (Chinese: 林海音; pinyin: Lín Hǎiyīn; 18 March 1918 – 1 December 2001) was a Taiwanese writer. She is best known for her 1960 book (城南舊事), a novelistic tribute to her childhood reminiscences of Beijing. (en)
  • 林 海音(りん かいいん)は台湾の女流作家。小名は英子。 両親が日本で事業経営していた関係で林海音は大阪で出生している。出生後台湾に戻るが、間もなくして北京に移住、城南地区の、、を卒業している。林海音の父親は12歳の時に死去しており、残された母親と共に弟2人、妹3人を育てている。卒業後は『世界日報』の見習い記者として勤務し、作家であるzh:夏承楹と結婚している。その後は『聯合報』の副刊に10年にわたり主筆し、1960年に小説『城南旧事』を発表し、小説家としての地位を確立した。 晩年は糖尿病、脳卒中、肺炎に苦しみ、内臓機能の低下により2001年12月1日11時46分に死去している。 林海音の残した言葉に「有人得意、看背影就可以知道。有人失意,聴脚歩音就可以知道(得意げな人は後姿を見れば分かり、失意にある人は足音を聴けば分かる)」がある。 (ja)
  • 林海音(1918年4月28日-2001年12月1日),原名林含英,出生于日本大阪,苗栗縣頭份市人,4歲前居住在母親故鄉新北市板橋區,後遷居北京至成年,屬於半唐山本省人,臺灣文學作家、編輯,提攜了大量台灣的文學青年。成名作为小说《城南舊事》。曾任北平世界日報記者、編輯,後隨中華民國政府播遷來臺後跟著回到臺灣,之後曾任國語日報編輯、聯合報副刊主編,主要成就有第三届“世界华文作家大会”终身成就奖和第二届扶轮社文学奖。身為編輯的林海音,除了致力於發掘優秀的寫作人才並鼓勵停筆多年的日治時期作家重新寫作,同時也曾受聘於省教育廳及國立編譯館編輯兒童讀物與編寫小學國語教科書,於語文教育上貢獻許多。而身為作家的林海音除了寫小說外,另有創作散文、兒童文學等。她也在1967年創立《純文學》月刊,隔年創立,堪稱臺灣第一個文學專業出版社。在2001年因病逝世于台北。四十餘年來,林海音與其作家丈夫何凡(夏承楹)從事編輯、寫作、出版三項工作,從未間斷,對台灣現代文學的推展,深具影響。 (zh)
gold:hypernym
schema:sameAs
prov:wasDerivedFrom
Faceted Search & Find service v1.17_git139 as of Feb 29 2024


Alternative Linked Data Documents: ODE     Content Formats:   [cxml] [csv]     RDF   [text] [turtle] [ld+json] [rdf+json] [rdf+xml]     ODATA   [atom+xml] [odata+json]     Microdata   [microdata+json] [html]    About   
This material is Open Knowledge   W3C Semantic Web Technology [RDF Data] Valid XHTML + RDFa
OpenLink Virtuoso version 08.03.3330 as of Mar 19 2024, on Linux (x86_64-generic-linux-glibc212), Single-Server Edition (378 GB total memory, 49 GB memory in use)
Data on this page belongs to its respective rights holders.
Virtuoso Faceted Browser Copyright © 2009-2024 OpenLink Software