| rdfs:comment
| - The Malwa culture was a Chalcolithic archaeological culture which existed in the Malwa region of Central India and parts of Maharashtra in the Deccan Peninsula. It is mainly dated to c. 1600 – c. 1300 BCE, but calibrated radiocarbon dates have suggested that the beginning of this culture may be as early as c. 2000-1750 BCE. Sites of the Malwa Culture include Daimabad, Inamgaon, Kayatha, Nagda, Vidisha, Eran, Mandsaur, and Navdatoli (near Maheshwar). It is preceded by the Kayatha, Ahar-Banas, and cultures, and succeeded by the Jorwe culture and the Black and red ware culture. (en)
- De Malwacultuur was tussen 1600 en 1300 v.Chr. een archeologische cultuur in Malwa die volgde op de Ahar-Banascultuur. Hoewel het een overlap had met die cultuur waaierde de Malwacultuur verder uit, vooral naar het zuiden over het Vindhyagebergte en het richting Khandesh en de Dekan. Deze cultuur werd gevolgd door de Jorwecultuur. Andere belangrijke sites zijn Maheshwar, en . In die laatste nederzetting is ook een lemen weermuur gevonden met een walgracht. Er zijn aanwijzingen dat Nagda contacten onderhield met Saurashtra, waar zich rond die tijd de Rangpur-cultuur uit laat-Harappa bevond. (nl)
|
| has abstract
| - The Malwa culture was a Chalcolithic archaeological culture which existed in the Malwa region of Central India and parts of Maharashtra in the Deccan Peninsula. It is mainly dated to c. 1600 – c. 1300 BCE, but calibrated radiocarbon dates have suggested that the beginning of this culture may be as early as c. 2000-1750 BCE. This culture is characterized by the increasing dominance of the agricultural way of life, but also incorporated pastoralist and hunting groups. The people cultivated wheat, barley, legumes, and later rice, and domesticated cattle, sheep, goats, and pigs. At most of the settlements, there is no evidence of urban planning, rather a "haphazard" distribution of houses, but some of the largest sites have evidence of planned settlement, large houses, and public architecture. Most dwellings were round huts made from wattle-and-daub. There are also small round huts used for storing grain, and large rectangular structures which may have been used for religious performances. Their pottery was red or orange, and painted with geometric, floral, animal, and human designs in black. Copper and stone were used to make tools. Beads of semi-precious stones have been found. Objects made from seashells indicate trade with coastal communities in Gujarat, such as Bharuch. Evidence of religion includes bull idols, worship of trees, snakes, and goddesses, and altars for fire sacrifices. Sites of the Malwa Culture include Daimabad, Inamgaon, Kayatha, Nagda, Vidisha, Eran, Mandsaur, and Navdatoli (near Maheshwar). It is preceded by the Kayatha, Ahar-Banas, and cultures, and succeeded by the Jorwe culture and the Black and red ware culture. (en)
- De Malwacultuur was tussen 1600 en 1300 v.Chr. een archeologische cultuur in Malwa die volgde op de Ahar-Banascultuur. Hoewel het een overlap had met die cultuur waaierde de Malwacultuur verder uit, vooral naar het zuiden over het Vindhyagebergte en het richting Khandesh en de Dekan. Deze cultuur werd gevolgd door de Jorwecultuur. was de grootste nederzetting in het noorden en heeft een begindatum die tussen 2000-1750 v.Chr. ligt. Stadsplanning lijkt te ontbreken bij de huizen van vitselstek. Er werd landbouw beoefend met onder meer tarwe, gerst, lijnzaad, , mungbonen, linzen, Indiase kruisbes, Indiase jujube en vleugelboon en later ook rijst. Gedomesticeerde dieren die aangetroffen werden, waren vee, schapen, geiten en varkens. Resten van herten wijzen erop dat ook de jacht nog een rol speelde. In veel sites die geen onderdeel waren van de voorgaande culturen lijkt de Malwacultuur de eerste agrarische samenleving. Er bleven groepen jagers en pastoralen waarmee de landbouwers samenwerkten. De overgang naar landbouw ging gepaard met een bevolkingsgroei. Zo lijkt Navdatoli gegroeid te zijn van 50-100 tijdens de Banasfase naar zo'n 1000-1500 mensen tijdens de Malwafase. Andere belangrijke sites zijn Maheshwar, en . In die laatste nederzetting is ook een lemen weermuur gevonden met een walgracht. Er zijn aanwijzingen dat Nagda contacten onderhield met Saurashtra, waar zich rond die tijd de Rangpur-cultuur uit laat-Harappa bevond. De grootste site was echter Daimabad in het zuiden. Waar de gemiddelde site zo'n 2 hectare besloeg en Navdatoli zo'n 7 ha, omvatte Daimabad in deze periode 20 ha met 3000 tot 4000 inwoners en had mogelijk ook een tempel. Verschillen in grootte van huizen en begraafplaatsen zijn een indicatie van sociale ongelijkheid. Er zijn in Daimabad ook Harappaanse invloeden gevonden van voor de Malwacultuur. Typisch voor Malwa is grof aardewerk met een dikke laag vaalgele of oranje slib en zwarte of bruine schilderingen die met ruim 600 verschillende motieven zeer variëren. Naast geometrische patronen, zijn er ook schilderingen van planten, dieren en mensen. Er werden vooral stenen werktuigen gevonden, waaronder klingen en in Navdatoli meer dan 23.000 microlieten. Steengroeves zijn gevonden in , Lalitpur, Mandsaur en Bhopal. Koper is mogelijk minder gevonden vanwege de schaarste. De koperen bijlen hebben inkepingen die lijken op die van . (nl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
