| rdfs:comment
| - 目地（めじ、めち、joint; masonry joint）とは、建築物や土木構造物において、少し間隔を空けた間の隙間・継ぎ目の部分。とくに、組積みする石・煉瓦（レンガ）・コンクリートブロックの継ぎ目、あるいはに貼るタイルの継ぎ目を指す。目地に充填される建築材料のことを目地材・目地剤または単に目地ともいう。 (ja)
- Junto en konstrufako estas la kuniga interspaco inter du elementoj, materialoj, aŭ inter du tavoloj de la sama materialo, se pro iu ekstera kaŭzo la apartigo estas konstatebla.Junto inter du elementoj estas aŭ libera, nur strikte kontakta aŭ plenigita per gluo, mastiko, mortero k.s.Ekzistas diversaj juntoj en la konstrufako. (eo)
- Se llama junta al pequeño espacio que queda entre las dos superficies de los sillares o ladrillos inmediatos unos a otros de una construcción que se llena de mortero o de cemento a fin de unirlos y ligarlos sólidamente. Se distinguen los siguientes tipos de juntas. (es)
- Eine Fuge ist im Bauwesen ein gewollter oder toleranzbedingter Spalt oder Zwischenraum zwischen zwei Teilbereichen, Bauteilen oder Materialien. Neben einem bautechnischen Zweck kann sie auch der Gestaltung dienen. Als Fugenbild bezeichnet man Anordnung und Aussehen der Fugen auf einer bestimmten Oberfläche, wie Mauerwerk oder Fliesenböden. Das Fugenbild wird beeinflusst von der Form der verwendeten Steine bzw. Fliesen, dem verwendeten Fugenmaterial, der Fugenfarbe und der Ausführung der Fuge. Fugenschnitt bezeichnet die Ornamentierung eines Bauwerks mit in den Verputz geschnittenen Scheinfugen. (de)
- In masonry, mortar joints are the spaces between bricks, concrete blocks, or glass blocks, that are filled with mortar or grout. If the surface of the masonry remains unplastered, the joints contribute significantly to the appearance of the masonry. Mortar joints can be made in a series of different fashions, but the most common ones are raked, grapevine, extruded, concave, V, struck, flush, weathered and beaded. (en)
- Dans un mur ou un ouvrage de maçonnerie, un joint désigne généralement un intervalle qu'on maintient entre deux pierres naturelles ou artificielles (bloc de béton, brique, etc.) et qui se trouve rempli éventuellement de mortier (mortier de chaux, de terre et anciennement aussi de plâtre). Le joint fait l'objet d'un « jointoyage » a posteriori lorsque cela s'avère nécessaire. De manière générale, on s'arrange pour que les joints ne soient pas superposés verticalement. La disposition des joints est dictée par l'appareil. (fr)
- Een voeg is de naad of overgang tussen twee verschillende of gelijke materialen bijvoorbeeld bakstenen, tegels en planken. Bij metselwerk onderscheidt men een stootvoeg of verticale voeg en een lintvoeg of horizontale voeg. De voegen in een muur of wand bestaan uit uitgeharde specie, die de stenen met elkaar verbindt. Indien voor de verharding van de specie cement wordt gebruikt wordt wel gesproken van cementvoeg. Bij 'oude' gebouwen komen kalkvoegen voor, die elastischer zijn dan de genoemde cementvoegen. (nl)
|
| has abstract
| - Eine Fuge ist im Bauwesen ein gewollter oder toleranzbedingter Spalt oder Zwischenraum zwischen zwei Teilbereichen, Bauteilen oder Materialien. Neben einem bautechnischen Zweck kann sie auch der Gestaltung dienen. Als Fugenbild bezeichnet man Anordnung und Aussehen der Fugen auf einer bestimmten Oberfläche, wie Mauerwerk oder Fliesenböden. Das Fugenbild wird beeinflusst von der Form der verwendeten Steine bzw. Fliesen, dem verwendeten Fugenmaterial, der Fugenfarbe und der Ausführung der Fuge. Fugenschnitt bezeichnet die Ornamentierung eines Bauwerks mit in den Verputz geschnittenen Scheinfugen. Um das Eindringen von Wasser zu verhindern, werden Fugen verschlossen mit pastösen, spritzbaren Dichtstoffen wie Acryl oder Silikon oder mit vorgefertigten Profilen, Fugenbändern, Fugenblechen oder Quellbändern. Siehe: Fugenabdichtung (de)
- Junto en konstrufako estas la kuniga interspaco inter du elementoj, materialoj, aŭ inter du tavoloj de la sama materialo, se pro iu ekstera kaŭzo la apartigo estas konstatebla.Junto inter du elementoj estas aŭ libera, nur strikte kontakta aŭ plenigita per gluo, mastiko, mortero k.s.Ekzistas diversaj juntoj en la konstrufako. Laŭ Francisko Azorín Junto estas Interspaco inter kunigitaj ŝtonaj, lignaj, metalaj pecoj. Li indikas etimologion el sanskrita juktis (kunaĵo) kaj de tie la latina junctus, kaj li aldonas teknikajn terminojn, kiaj juntumi, por alglui, plifortigi, rimarkigi juntojn, krom tiparo: lutita junto, dilata junto, kompensa junto, vertikala junto, artikita junto. (eo)
- Se llama junta al pequeño espacio que queda entre las dos superficies de los sillares o ladrillos inmediatos unos a otros de una construcción que se llena de mortero o de cemento a fin de unirlos y ligarlos sólidamente. Se distinguen los siguientes tipos de juntas.
* Junta apretado. Es aquella en que se quita el mortero para que la unión se efectúe por el propio peso de la piedra.
* Junta ascendente, montante o vertical. Es la que se dirige verticalmente desde abajo hacia arriba o viceversa.
* Junta cuadrada. Es la formada por dos materiales cuyas superficies están talladas en ángulo recto.
* Junta cubierta. La disimulada por una moldura que sobresale.
* Junta de cabeza. Es la junta colocada perpendicularmente al radio de una bóveda y del lado de la superficie anterior.
* Junta de dovela. La colocada siguiendo el radio de una bóveda.
* Junta delgada. La formada de dos piedras cuyas superficies están talladas siguiendo un ángulo superior al recto.
* Junta de revestimiento. La que da el saliente de los escalones retrasados unos de otros.
* Junta en ángulo. La formada por yuxtaposición de un trozo tallado según un ángulo y no en escuadra.
* Junta en corte. La inclinada según la dirección de un radio.
* Junta gruesa. La formada por dos piedras cuyas superficies están talladas según un ángulo inferior al recto.
* Junta inglesa. La formada por dos superficies que se encuentran según un ángulo de 45 grados. Esta junta no se usa sino para las incrustaciones de mármol o de piedras diversamente coloreadas.
* Junta oculta. La que se halla disimulada. En los trabajos de marmolería, se utilizan las juntas ocultas para acordar las placas de mármol cortadas según el contorno de las vetas de forma irregular. (es)
- Dans un mur ou un ouvrage de maçonnerie, un joint désigne généralement un intervalle qu'on maintient entre deux pierres naturelles ou artificielles (bloc de béton, brique, etc.) et qui se trouve rempli éventuellement de mortier (mortier de chaux, de terre et anciennement aussi de plâtre). Le joint fait l'objet d'un « jointoyage » a posteriori lorsque cela s'avère nécessaire. De manière générale, on s'arrange pour que les joints ne soient pas superposés verticalement. La disposition des joints est dictée par l'appareil. Le joint est déterminant dans la stabilité, l'apparence d'un mur, son étanchéité à l'humidité, voire sa résistance au feu. (fr)
- In masonry, mortar joints are the spaces between bricks, concrete blocks, or glass blocks, that are filled with mortar or grout. If the surface of the masonry remains unplastered, the joints contribute significantly to the appearance of the masonry. Mortar joints can be made in a series of different fashions, but the most common ones are raked, grapevine, extruded, concave, V, struck, flush, weathered and beaded. In order to produce a mortar joint, the mason must use one of several types of jointers (slickers), rakes, or beaders. These tools are run through the grout in between the building material before the grout is solid and create the desired outcome the mason seeks. (en)
- Een voeg is de naad of overgang tussen twee verschillende of gelijke materialen bijvoorbeeld bakstenen, tegels en planken. Bij metselwerk onderscheidt men een stootvoeg of verticale voeg en een lintvoeg of horizontale voeg. De voegen in een muur of wand bestaan uit uitgeharde specie, die de stenen met elkaar verbindt. Indien voor de verharding van de specie cement wordt gebruikt wordt wel gesproken van cementvoeg. Bij 'oude' gebouwen komen kalkvoegen voor, die elastischer zijn dan de genoemde cementvoegen. De voegvulling bij wandtegels en vloertegels wordt meestal gemaakt van speciaal daarvoor gemaakte voegvuller die een dichtende werking heeft. Een voegvulling in de bestrating bevat vaak zand. Een voeg in houtwerk kan "" gemaakt worden (met of zonder lijm), maar ook met veer en groef, zodat het hout kan blijven werken (uitzetten en krimpen) zonder dat er schade optreedt aan de constructie. Verder vormt een voeg in een constructie een verbinding of afdichting tussen twee onderdelen van een constructie die om technische redenen niet met elkaar verbonden mogen worden. Hier onderscheidt men de dilatatievoeg, die mogelijke differentiële zettingen van de verschillende constructie-onderdelen kan opnemen, en de thermische voeg, die de thermische uitzetting van de constructie bij temperatuursschommelingen kan opnemen. Bruggen zijn aan één zijde altijd met een dergelijke voeg uitgerust, wat (meestal) hoorbaar is wanneer men over de brug rijdt. (nl)
- 目地（めじ、めち、joint; masonry joint）とは、建築物や土木構造物において、少し間隔を空けた間の隙間・継ぎ目の部分。とくに、組積みする石・煉瓦（レンガ）・コンクリートブロックの継ぎ目、あるいはに貼るタイルの継ぎ目を指す。目地に充填される建築材料のことを目地材・目地剤または単に目地ともいう。 (ja)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
