| rdfs:comment
| - Die NS-Baureihe Mat ’54 oder Materieel ’54 ist eine Serie von zwei- und vierteiligen Elektrotriebzügen , die von der Niederländischen Eisenbahn (NS) ab Mitte der 1950er-Jahre in großer Zahl eingesetzt worden sind. Aufgrund der markanten Kopfform werden sie im Volksmund „Hondekop“ (Hundeschnauze) genannt. Die Mat ’54 war zusammen mit der Nachfolgerserie Mat ’64 bis in die 1990er-Jahre prägend für den inländischen Personenverkehr der Niederländischen Eisenbahn. In geringer Zahl wurden die zweiteiligen Züge auch von der Belgischen Eisenbahn eingesetzt. Vorgänger war die Baureihe Mat ’24, die von 1924 bis 1933 gebaut wurde und bis in die 1950er Jahre in Betrieb war. (de)
- Materieel '54 var en serie motorvagnar tillverkade av bland annat och . Serien består av vangtyperna EID-2, EID-4 och Hondekop Benelux (sv)
- The NS Mat '54 or Materieel '54 was an electric multiple unit train, used by the Dutch State-owned railways from 1956 until 1996. The typical nose of the train was designed for extra safety for the train driver. The public gave the train a nickname: Doghead (Hondekop). The trains were built by Allan of Rotterdam, Beijnes and Werkspoor. Equipped with a Scharfenberg coupler, they could run in series. Not only with the same model but also with older models, the , , and . Two of the trains were involved in the 1975 Dutch train hostage crisis and 1977 Dutch train hijacking. (en)
- Materieel '54 (Mat '54) was een serie twee- en vierdelige elektrische treinstellen van de Nederlandse Spoorwegen, vernoemd naar het jaar waarin de eerste bestelling is geplaatst. Vanwege de kenmerkende vorm van de neus werden ze (hoewel niet officieel) vaak aangeduid als Hondekop. De tweewagenstellen kregen de nummers 321-365 en 371-393 en de vierwagenstellen de nummers 711-757 en 761-786. Bij de vierwagenstellen hebben later nog enkele vernummeringen plaatsgevonden. (nl)
|
| has abstract
| - Die NS-Baureihe Mat ’54 oder Materieel ’54 ist eine Serie von zwei- und vierteiligen Elektrotriebzügen , die von der Niederländischen Eisenbahn (NS) ab Mitte der 1950er-Jahre in großer Zahl eingesetzt worden sind. Aufgrund der markanten Kopfform werden sie im Volksmund „Hondekop“ (Hundeschnauze) genannt. Die Mat ’54 war zusammen mit der Nachfolgerserie Mat ’64 bis in die 1990er-Jahre prägend für den inländischen Personenverkehr der Niederländischen Eisenbahn. In geringer Zahl wurden die zweiteiligen Züge auch von der Belgischen Eisenbahn eingesetzt. Vorgänger war die Baureihe Mat ’24, die von 1924 bis 1933 gebaut wurde und bis in die 1950er Jahre in Betrieb war. (de)
- The NS Mat '54 or Materieel '54 was an electric multiple unit train, used by the Dutch State-owned railways from 1956 until 1996. The typical nose of the train was designed for extra safety for the train driver. The public gave the train a nickname: Doghead (Hondekop). The trains were built by Allan of Rotterdam, Beijnes and Werkspoor. Equipped with a Scharfenberg coupler, they could run in series. Not only with the same model but also with older models, the , , and . The trains were intended for express train services. Rapid acceleration was of less importance than comfort and therefore the trains were solidly constructed, which resulted in a relatively high weight per seat and gave a very smooth and (for that time) very comfortable run. It is still the heaviest passenger train type to ever ride a European railway. The train needed three minutes to accelerate to a speed of a 120 km/h. A variant is the NS Mat '57 for Benelux-service which was equipped to ride with the difference in electric current used on the Dutch and Belgian railways so it could connect Amsterdam, The Hague and Rotterdam with Antwerp and Brussels. From 1954 till 1962 a total of 153 were built: 73 models with four coaches, 68 with two coaches and 12 for the Benelux-service consisting of two coaches. The trains were painted in green and yellow. In 1968 a new yellow blue color scheme was introduced. It took until 1980 until the last train was painted in new colors. The reason that it took twelve years was because the green paint lasted very well and the Dutch railways tried to cut costs wherever possible. The Benelux models were painted dark blue and yellow. Two of the trains were involved in the 1975 Dutch train hostage crisis and 1977 Dutch train hijacking. (en)
- Materieel '54 (Mat '54) was een serie twee- en vierdelige elektrische treinstellen van de Nederlandse Spoorwegen, vernoemd naar het jaar waarin de eerste bestelling is geplaatst. Vanwege de kenmerkende vorm van de neus werden ze (hoewel niet officieel) vaak aangeduid als Hondekop. Tussen 1956 en 1962 zijn in totaal 73 vierwagenstellen (Plan F, G, P) en 68 tweewagenstellen (Plan F, G, M, Q) geleverd, door Allan (Plan F, G, M) te Rotterdam, Beijnes te Haarlem (Plan G) en Werkspoor te Utrecht (Plan F, G, P, Q). De elektrische installatie werd hierbij steeds geleverd door Heemaf te Hengelo (Overijssel). De tweewagenstellen kregen de nummers 321-365 en 371-393 en de vierwagenstellen de nummers 711-757 en 761-786. Bij de vierwagenstellen hebben later nog enkele vernummeringen plaatsgevonden. Het materieel '54 was bedoeld voor sneltreindiensten. Een snelle acceleratie was hierbij van minder belang dan het comfort. De treinstellen zijn degelijk geconstrueerd, wat leidde tot een relatief hoog gewicht per zitplaats. Voordeel hiervan was een (voor die tijd) zeer comfortabele loop. De Hondekoppen zijn tot op heden de zwaarste treinstellen die dienst hebben gedaan bij een Europese spoorwegmaatschappij. De kenmerkende neus was bedoeld om de machinist bij aanrijdingen een betere bescherming te bieden dan bij het oudere stroomlijnmaterieel het geval was. Het comfort van de machinist was echter, naar hedendaagse maatstaven, bescheiden: de eerste jaren moest deze het doen met een klapzitje, dat later vervangen werd door een betere fauteuil. De vierwagenstellen waren in technisch opzicht vrijwel identiek aan de tweewagenstellen. De topsnelheid bedroeg 140 km/h. Het continuvermogen van een vierwagenstel bedroeg 1360 kW bij een gewicht van circa 210 ton, welke cijfers voor een tweewagenstel ongeveer gehalveerd kunnen worden. Door de elektrische en pneumatische verbindingen in de Scharfenbergkoppelingen konden de stellen in treinschakeling rijden met de treinstellen Mat '35, Mat '36, Mat '40 en Mat '46. In 1968 verscheen de 359 als eerste treinstel in de nieuwe gele huisstijl van de NS. Het duurde nog tot 1980 voordat bij het laatste treinstel de oorspronkelijke groene beschildering (met rode bies en later gele snor) was vervangen. Vanaf 1989 werden de treinstellen buiten dienst gesteld. Deze buitendienststellingen zijn over zeven jaren uitgespreid. In 1993 gingen de laatste met asbest geïsoleerde treinstellen (Plan F, G en M) buiten dienst. De jaren daarna volgden de met glaswol geïsoleerde treinstellen (Plan P en Q). De laatste officiële rit van een hondekop in de reizigersdienst vond plaats in januari 1996. (nl)
- Materieel '54 var en serie motorvagnar tillverkade av bland annat och . Serien består av vangtyperna EID-2, EID-4 och Hondekop Benelux (sv)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
