| rdfs:comment
| - Namiestnik (polsky namiestnik Królestwa Polskiego, rusky наместник Царства Польского) je polský výraz pro místodržitele (guvernéry) Kongresového Polska pod ruskou nadvládou v letech 1815 až 1874 nebo místokrál ruských carů, kteří byli tehdy zároveň polskými králi. V letech 1874 až 1914, kdy se Kongresové Polsko nazývalo také (německy Weichselland), používal se pro carské guvernéry výraz varšavský generální guvernér (polsky generał-gubernator warszawski). (cs)
- Namiestnik (polnisch für Statthalter) (polnisch namiestnik Królestwa Polskiego, russisch наместник Царства Польского) war im russisch beherrschten Kongresspolen von 1815 bis 1874 der Statthalter bzw. Vizekönig des Russischen Kaisers, der zu jener Zeit den Titel König von Polen trug. Von 1874 bis 1914, als das frühere Kongresspolen als Weichselland bezeichnet wurde, wurde für den Statthalter des russischen Kaisers die Bezeichnung Generalgouverneur von Warschau (polnisch Generał-gubernator warszawski) verwendet. (de)
- El Namiestnik del Reino de Polonia (en polaco, namiestnik Królestwa Polskiego, en ruso, наместник Царства Польского) era el virrey del Rey de Polonia (Zar de Polonia) y el virrey del emperador de Rusia quien, durante el Congreso de Polonia (1815-1874), se autodenominaba "Rey de Polonia". Entre 1874 y 1914, cuando el anterior Congreso de Polonia fue conocido como el País del Vístula, el título de Namiestnik fue remplazado por el de Gobernador General de Varsovia (en polaco, generał-gubernator warszawski). (es)
- The Namiestnik (or Viceroy) of the Kingdom of Poland (Polish: namiestnik Królestwa Polskiego, Russian: наместник Царства Польского) was the deputy of the Emperor of Russia who, under Congress Poland (1815–1874), styled himself "King of Poland". Between 1874 and 1914, when the former Congress Poland was known as the Vistula Country, the title Namiestnik was replaced by that of Governor-General of Warsaw (Polish: generał-gubernator warszawski). (en)
- Namiestnik – oficjalny przedstawiciel króla Polski (którym był cesarz rosyjski) w Królestwie Polskim. Urząd namiestnika utworzony został na mocy Konstytucji Królestwa Polskiego z 27 listopada 1815. W 1874 większość jego kompetencji przeniesiono do nowo utworzonego urzędu generał-gubernatora warszawskiego. Namiestnik miał być mianowany spośród członków rodziny królewskiej lub obywateli Królestwa Polskiego, w tym osób naturalizowanych przez króla. (pl)
- Per Namestnik del Regno di Polonia o Viceré del Regno di Polonia (in polacco namiestnik Królestwa Polskiego) si indica il titolo conferito al viceré del Regno di Polonia. Questa carica politica venne introdotta dalla Costituzione del Regno di Polonia nel 1815 e descritta in maniera più dettagliata nell'art.3 dal titolo Sul Namestnik e sul Consiglio di Stato. Il dignitario che veniva investito di questo titolo veniva scelto personalmente dallo zar fra i membri della nobiltà dell'Impero russo e del regno polacco, fatta eccezione per i cittadini naturalizzati. Fra gli incarichi del Namestnik c'era quello di sovraintendere all'attività di tutta l'amministrazione pubblica del regno e, in assenza del sovrano, di presiedere il Consiglio di Stato ed il Consiglio Amministrativo. In tale veste egli (it)
- Царский наместник в царстве Польском — эквивалент генерал-губернатора. Первоначально представитель императора в регионе, а затем глава государственного аппарата на данной территории. Должность наместника царства Польского была учреждена согласно Конституции 1815 года (Глава 3. О наместнике и Государственном совете). В период отсутствие монарха в Польше наместник председательствовал в Государственном совете. Он также был руководителем Административного совета. Как представитель монарха он имел право вето. Указы наместника, за исключением применения права вето, должны были подкрепляться подписью профильного министра. Из компетенции наместника были исключены вопросы финансов, внешней политики и военного управления. В конституции оговаривался порядок назначения временно исполняющего обязанност (ru)
- Царський намісник в царстві Польському (пол. namiestnik Królestwa Polskiego, рос. наместник Царства Польского) — еквівалент генерал-губернатора. Спочатку представник імператора в регіоні, а потім голова державного апарату на даній території. Посада намісника царства Польського була заснована згідно Конституції 1815 року (Глава 3).В період відсутності монарха в Польщі намісник головував у Державній раді. Він також був керівником Адміністративної ради. Як представник монарха він мав право вето. У конституції був обговорений порядок призначення тимчасово виконуючого обов'язки намісника. Ним ставав голова Адміністративної ради. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)