| rdfs:comment
| - El cisma nestoriano fue la separación entre la Iglesia católica y las iglesias afiliadas al nestorianismo en el siglo V, cuyo conflicto fue causado por las diferencias teológicas acerca de la naturaleza de Cristo entre estos dos bandos. Los personajes clave de este hecho fueron un monje llamado Nestorio, de un lado, y Cirilo de Alejandría, del otro. La doctrina nestoriana sería adoptada por la Iglesia del Este, la iglesia cristiana de la Persia Sasánida, que en adelante también se le conocería como Iglesia Nestoriana. (es)
- Νεστοριανικό σχίσμα ονομάζεται το εκκλησιαστικό σχίσμα το οποίο εκδηλώθηκε το 431 - κατόπιν της καταδίκης των χριστολογικών απόψεων τού έως τότε Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως Νεστορίου από την Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο της Εφέσου - με την απόσχιση από την κανονική Εκκλησία, της Εκκλησίας των Ασσυρίων, η οποία Εκκλησία είχε διακηρύξει την ανεξαρτησία της το 424 στη Σύνοδο του Μαρκάμπτα. Η Εκκλησία των Ασσυρίων είχε την περίοδο της εκδήλωσης του σχίσματος έξι μητροπόλεις, τις εξής : α) Βαβυλώνος : που περιλάμβανε τη Βαβυλωνία και είχε έδρα την Κτησιφώνα, πρωτεύουσα του κράτους των Σασσανιδών Περσών, που βρισκόταν ΝΑ της σημερινής Βαγδάτης, β) Σουσιανής : ήταν περιφέρεια ΒΑ της Βαβυλωνίας (όμορες) με σημαντικότερη πόλη τη Σελεύκεια, γ) Βορείου Μεσοποταμίας, δ) Μεσηνής : η Μεσήνη ή Μεσηνή ή Χαρ (el)
- The Nestorian schism (431) was a split between the Christian churches of Sassanid Persia, which affiliated with Nestorius, and those that later became the Catholic and Orthodox churches. The schism rose out of a Christological dispute, notably involving Cyril (Patriarch of Alexandria) and Nestorius (Patriarch of Constantinople). (en)
- O cisma nestoriano foi um separação entre a Igreja Ortodoxa e as igrejas afiliadas ao nestorianismo no século V. O cisma nasceu de uma disputa cristológica, cujas figuras principais foram Cirilo de Alexandria e Nestório. Este, em sua doutrina, enfatizava a distinção entre as naturezas humana e divina de Cristo, e foi condenado por isso nos concílios de Éfeso (431) e de Calcedônia (451). Neste período, as igrejas que apoiavam Nestório - e total ou parcialmente as suas crenças - se separaram do corpo da Igreja Ortodoxa, estabelecendo assim o nestorianismo como uma seita cristã distinta. (pt)
|
| has abstract
| - Νεστοριανικό σχίσμα ονομάζεται το εκκλησιαστικό σχίσμα το οποίο εκδηλώθηκε το 431 - κατόπιν της καταδίκης των χριστολογικών απόψεων τού έως τότε Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως Νεστορίου από την Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο της Εφέσου - με την απόσχιση από την κανονική Εκκλησία, της Εκκλησίας των Ασσυρίων, η οποία Εκκλησία είχε διακηρύξει την ανεξαρτησία της το 424 στη Σύνοδο του Μαρκάμπτα. Η Εκκλησία των Ασσυρίων είχε την περίοδο της εκδήλωσης του σχίσματος έξι μητροπόλεις, τις εξής : α) Βαβυλώνος : που περιλάμβανε τη Βαβυλωνία και είχε έδρα την Κτησιφώνα, πρωτεύουσα του κράτους των Σασσανιδών Περσών, που βρισκόταν ΝΑ της σημερινής Βαγδάτης, β) Σουσιανής : ήταν περιφέρεια ΒΑ της Βαβυλωνίας (όμορες) με σημαντικότερη πόλη τη Σελεύκεια, γ) Βορείου Μεσοποταμίας, δ) Μεσηνής : η Μεσήνη ή Μεσηνή ή Χαρακηνή ήταν περιφέρεια στον εσώτερο μυχό του Περσικού Κόλπου, νότια και ανατολικά της Βαβυλωνίας, με πρωτεύουσα την Αντιόχεια ή Χάρακα. Περιελάμβανε το βόρειο τμήμα του σημερινού Κουβέιτ, και τις όμορες σε αυτό παραθαλάσσιες περιοχές του Ιράκ και Ιράν, ε) Αδαβηνής : η Αδαβηνή ή Αδιαβηνή ήταν περιοχή της βορείου Ασσυρίας, στην περιοχή του σημερινού ιρακινού Κουρδιστάν, στο βόρειο Ιράκ, με έδρα της μητρόπολης την σημερινή Αρμπίλ, στ) Καραμέας : περιοχή νοτίως της Αδιαβηνής (όμορες) με έδρα το σημερινό Κιρκούκ του Ιράκ. Από την ως άνω γεωγραφική οριοθέτηση της Ασσυριακής Εκκλησίας καθίσταται πρόδηλο ότι ο Νεστοριανισμός υϊοθετήθηκε κυρίως σε περιοχές που ανήκαν στα όρια της Περσίας των Σασσανιδών, αλλά διάδοση υπήρξε και σε όμορες σ' αυτές περιοχές. Έτσι, η Ασσυριακή Εκκλησία με την έντονη δραστηριότητα που ανέπτυξε, έπληξε καίρια την Εκκλησία της Αντιόχειας, στερώντας της μεγάλο αριθμό πιστών Ας μεταφερθούμε όμως στην Κωνσταντινούπολη, προκειμένου να παρακολουθήσουμε την εκδήλωση της νεστοριανικής χριστολογικής έριδας στο κέντρο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. (el)
- El cisma nestoriano fue la separación entre la Iglesia católica y las iglesias afiliadas al nestorianismo en el siglo V, cuyo conflicto fue causado por las diferencias teológicas acerca de la naturaleza de Cristo entre estos dos bandos. Los personajes clave de este hecho fueron un monje llamado Nestorio, de un lado, y Cirilo de Alejandría, del otro. La doctrina nestoriana sería adoptada por la Iglesia del Este, la iglesia cristiana de la Persia Sasánida, que en adelante también se le conocería como Iglesia Nestoriana. (es)
- The Nestorian schism (431) was a split between the Christian churches of Sassanid Persia, which affiliated with Nestorius, and those that later became the Catholic and Orthodox churches. The schism rose out of a Christological dispute, notably involving Cyril (Patriarch of Alexandria) and Nestorius (Patriarch of Constantinople). The First Council of Ephesus in 431 and the Council of Chalcedon in 451 condemned Nestorius and his doctrine, which emphasized the radical distinctness between Christ's human and divine natures. That forced a breach between the churches that defended Nestorius and the state church of the Roman Empire, which caused the Church of the East, the Christian church of Sassanid Persia, to become known as the Nestorian Church, as it took the side of Nestorius. (en)
- O cisma nestoriano foi um separação entre a Igreja Ortodoxa e as igrejas afiliadas ao nestorianismo no século V. O cisma nasceu de uma disputa cristológica, cujas figuras principais foram Cirilo de Alexandria e Nestório. Este, em sua doutrina, enfatizava a distinção entre as naturezas humana e divina de Cristo, e foi condenado por isso nos concílios de Éfeso (431) e de Calcedônia (451). Neste período, as igrejas que apoiavam Nestório - e total ou parcialmente as suas crenças - se separaram do corpo da Igreja Ortodoxa, estabelecendo assim o nestorianismo como uma seita cristã distinta. As crenças de Nestório foram gradualmente sendo aceitas pelas Igrejas do Oriente, que representavam o cristianismo na Pérsia sassânida, e que passou a ser conhecida como Igreja Nestoriana. (pt)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)