| rdfs:comment
| - Никола́й Ива́нович Шаро́нов (1901 — ?) — советский дипломат. (ru)
- Nikolai Ivanovich Sharonov (Russian: Николай Иванович Шаронов, Polish: Nikołaj Szaronow) (born 1901, date of death unknown) was a Soviet diplomat. Plenipotentiary (полпред) on a shared basis, sometimes via third countries, in Greece (1937–1939), Albania (1937–1939), Poland (1939) and Hungary (1939–1941). (en)
- Nikołaj Iwanowicz Szaronow (ros. Николай Иванович Шаронов (ur. 1901, zm. ?) – ambasador ZSRR w Albanii i w Grecji 1937-1939, ambasador i minister pełnomocny ZSRR w II Rzeczypospolitej od 2 czerwca do 17 września 1939. Od 26 października 1939 do 23 czerwca 1941 poseł ZSRR na Węgrzech. Dalsze losy nieznane. ...nie bardzo rozumie, dlaczego ambasador, aby zatelefonować z miejscowości odległej stąd zaledwie o 25 km, potrzebował obładowywać się pięcioma przynajmniej walizami na dachu i jeszcze kilkoma po bokach samochodu . (pl)
|
| has abstract
| - Nikolai Ivanovich Sharonov (Russian: Николай Иванович Шаронов, Polish: Nikołaj Szaronow) (born 1901, date of death unknown) was a Soviet diplomat. Plenipotentiary (полпред) on a shared basis, sometimes via third countries, in Greece (1937–1939), Albania (1937–1939), Poland (1939) and Hungary (1939–1941). He was the last Soviet ambassador in the Second Polish Republic (replacing Yakov Davydov, executed in the Great Purge). He took this post in May 1939. Officially, in light of growing Polish-German tensions, he supported the Polish government, offering to discuss Soviet economic and military aid; In fact the Soviets were pressured by Nazi Germany to act upon their alliance (Ribbentrop-Molotov Pact); Soviet propaganda was already accusing Poland of border violations and mistreatment of Belorussian and Ukrainian minorities, and mobilization was ordered on September 7. It is not certain whether Sharonov was aware of larger Soviet policy and was acting in good faith, without consulting with the Soviet government, or whether he was trying to divert Polish government attention from Soviet preparations. Sharonov and his military attaché, Pavel Rybalko, left Poland on 11 or 12 September 1939, less than a week before the Soviet Union invaded Poland. Sharonov's official reason for leaving the Polish capital of Warsaw was "the troubles in establishing communications with Moscow" due to the ongoing German invasion of Poland that had begun on September 1. (en)
- Nikołaj Iwanowicz Szaronow (ros. Николай Иванович Шаронов (ur. 1901, zm. ?) – ambasador ZSRR w Albanii i w Grecji 1937-1939, ambasador i minister pełnomocny ZSRR w II Rzeczypospolitej od 2 czerwca do 17 września 1939. Od 26 października 1939 do 23 czerwca 1941 poseł ZSRR na Węgrzech. Dalsze losy nieznane. 8 maja 1939 prezydent RP Ignacy Mościcki zaakceptował Nikołaja Szaronowa na stanowisku desygnowanego ambasadora ZSRR w Polsce. Szaronow złożył listy uwierzytelniające w Warszawie 2 czerwca 1939 wygłaszając przy tym oświadczenie o przyjaznych, dobrosąsiedzkich stosunkach między oboma krajami. Po agresji III Rzeszy na Polskę Nikołaj Szaronow towarzyszył wraz z korpusem dyplomatycznym Ministerstwu Spraw Zagranicznych RP, ewakuowanemu do Krzemieńca. 10 września 1939 uzyskał zgodę ministra Józefa Becka na przekroczenie granicy polsko-radzieckiej, rzekomo w celu nawiązania bezpośredniego połączenia telefonicznego z Moskwą. Nie było mowy o opuszczeniu Polski na stałe, jednak ambasador już nie powrócił. Świadek tych wydarzeń, dyplomata brazylijski mówił, że ...nie bardzo rozumie, dlaczego ambasador, aby zatelefonować z miejscowości odległej stąd zaledwie o 25 km, potrzebował obładowywać się pięcioma przynajmniej walizami na dachu i jeszcze kilkoma po bokach samochodu . Wraz z jego wyjazdem faktycznemu zakończeniu uległa misja dyplomatów ZSRR w Polsce - na tydzień przed agresją ZSRR na Polskę i jednostronnym zerwaniem stosunków dyplomatycznych przez ZSRR. 17 września 1939 ZSRR uznał jednostronnie ustanie stosunków dyplomatycznych z Polską ogłaszając w nocie do ambasadora RP (nieprzyjętej przez ambasadora) zaprzestanie istnienia państwa polskiego i w konsekwencji nieważność wszystkich umów zawartych pomiędzy ZSRR a Polską, lub umów międzynarodowych z udziałem Polski i ZSRR jako sygnatariuszy. Ambasador RP w ZSRR Wacław Grzybowski po próbie zakwestionowania jego immunitetu dyplomatycznego przez władze ZSRR opuścił ZSRR z polskim personelem dyplomatycznym po interwencji dziekana korpusu, ambasadora III Rzeszy Friedricha von Schulenburg. 30 lipca 1941 po układzie Sikorski-Majski stosunki dyplomatyczne wznowiono wstępnie na poziomie chargé d’affaires, następnie od września 1941 na poziomie ambasadorów (po nominacji Stanisława Kota na ambasadora Rządu RP w Moskwie, później Kujbyszewie). Ambasadorem ZSRR przy Rządzie RP na uchodźstwie został akredytowany w Londynie Aleksandr Bogomołow, który sprawował swą funkcję do 26 kwietnia 1943 - ponownego zerwania przez ZSRR stosunków dyplomatycznych z Polską. (pl)
- Никола́й Ива́нович Шаро́нов (1901 — ?) — советский дипломат. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
