The no-hiding theorem states that if information is lost from a system via decoherence, then it moves to the subspace of the environment and it cannot remain in the correlation between the system and the environment. This is a fundamental consequence of the linearity and unitarity of quantum mechanics. Thus, information is never lost. This has implications in black hole information paradox and in fact any process that tends to lose information completely. The no-hiding theorem is robust to imperfection in the physical process that seemingly destroys the original information.
| Attributes | Values |
|---|
| rdfs:label
| - No-hiding theorem (en)
- Zakaz ukrywania (pl)
|
| rdfs:comment
| - The no-hiding theorem states that if information is lost from a system via decoherence, then it moves to the subspace of the environment and it cannot remain in the correlation between the system and the environment. This is a fundamental consequence of the linearity and unitarity of quantum mechanics. Thus, information is never lost. This has implications in black hole information paradox and in fact any process that tends to lose information completely. The no-hiding theorem is robust to imperfection in the physical process that seemingly destroys the original information. (en)
- Zakaz ukrywania (ang. no-hiding theorem) – twierdzenie mówiące, że jeśli informacja kwantowa zostanie utracona z systemu poprzez dekoherencję, to przemieszcza się ona do podprzestrzeni środowiska i nie może pozostawać w korelacji między systemem a środowiskiem. Wynika to z liniowości i unitatrności mechaniki kwantowej. W ten sposób informacja kwantowa nie podlega utracie. Ma to konsekwencje dla paradoksu informacji czarnych dziur, a właściwie dla każdego procesu, który zmierza do całkowitej utraty informacji kwantowej. Twierdzenie o zakazie ukrywania jest odporne na niedoskonałości procesu fizycznego, który pozornie niszczy oryginalną informację kwantową. (pl)
|
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| has abstract
| - The no-hiding theorem states that if information is lost from a system via decoherence, then it moves to the subspace of the environment and it cannot remain in the correlation between the system and the environment. This is a fundamental consequence of the linearity and unitarity of quantum mechanics. Thus, information is never lost. This has implications in black hole information paradox and in fact any process that tends to lose information completely. The no-hiding theorem is robust to imperfection in the physical process that seemingly destroys the original information. This was proved by Samuel L. Braunstein and Arun K. Pati in 2007. In 2011, the no-hiding theorem was experimentally tested using nuclear magnetic resonance devices where a single qubit undergoes complete randomization; i.e., a pure state transforms to a random mixed state. Subsequently, the lost information has been recovered from the ancilla qubits using suitable local unitary transformation only in the environment Hilbert space in accordance with the no-hiding theorem. This experiment for the first time demonstrated the conservation of quantum information. (en)
- Zakaz ukrywania (ang. no-hiding theorem) – twierdzenie mówiące, że jeśli informacja kwantowa zostanie utracona z systemu poprzez dekoherencję, to przemieszcza się ona do podprzestrzeni środowiska i nie może pozostawać w korelacji między systemem a środowiskiem. Wynika to z liniowości i unitatrności mechaniki kwantowej. W ten sposób informacja kwantowa nie podlega utracie. Ma to konsekwencje dla paradoksu informacji czarnych dziur, a właściwie dla każdego procesu, który zmierza do całkowitej utraty informacji kwantowej. Twierdzenie o zakazie ukrywania jest odporne na niedoskonałości procesu fizycznego, który pozornie niszczy oryginalną informację kwantową. Jest dopełnieniem zakazu klonowania, zgodnie z którym nie można skopiować nieznanego stanu kwantowego, jak i zakazu usuwania mówiącego, że mając dwie kopie nieznanego stanu kwantowego, nie można usunąć jednej z nich. Twierdzenie o zakazie ukrywania zostało postawione i udowodnione przez Samuela L. Braunsteina i Aruna K. Pati (twórcy zakazu usuwania) w 2007 r. W 2011 r. zakaz ukrywania został eksperymentalnie potwierdzony przy użyciu urządzeń do magnetycznego rezonansu jądrowego, w których pojedynczy kubit poddano całkowitej randomizacji, tj. jego stan czysty przekształcono w losowy stan mieszany. Następnie odzyskano utracone informacje z kubitów pomocniczych przy zastosowaniu odpowiedniej lokalnej transformacji unitarnej w przestrzeni Hilberta środowiska zgodnie z twierdzeniem o zakazie ukrywania. Ten eksperyment po raz pierwszy potwierdził zachowanie informacji kwantowej. (pl)
|
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is known for
of | |
| is known for
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)