Oilskin is a waterproof cloth used for making garments typically worn by sailors and by others in wet areas. The modern oilskin garment was developed by a New Zealander, Edward Le Roy, in 1898. Le Roy used worn-out sailcloth painted with a mixture of linseed oil and wax to produce a waterproof garment suitable to be worn on deck in foul-weather conditions. Oilskins are part of the range of protective clothing also known as foul weather gear.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Ölzeug (de)
- Oletolaĵo (eo)
- Toile huilée (fr)
- Tela cerata (it)
- Oliegoed (nl)
- Oilskin (en)
- Olejak (pl)
- Oljerock (sv)
|
| rdfs:comment
| - Oilskin is a waterproof cloth used for making garments typically worn by sailors and by others in wet areas. The modern oilskin garment was developed by a New Zealander, Edward Le Roy, in 1898. Le Roy used worn-out sailcloth painted with a mixture of linseed oil and wax to produce a waterproof garment suitable to be worn on deck in foul-weather conditions. Oilskins are part of the range of protective clothing also known as foul weather gear. (en)
- La toile huilée est un tissu imperméable et coupe-vent obtenu en imprégnant un solide canevas de différents mélanges pouvant utiliser entre autres de l'huile de lin ou de la cire d'abeille. Elle est principalement utilisée pour confectionner des manteaux pour les pêcheurs ou des vêtements de protection utilisés lors d'activités exposant à la pluie durant de longues heures, tels l'alpinisme ou l'équitation. (fr)
- Olejak to powszechnie używana nazwa odzieży wierzchniej impregnowanej parafiną. Są to głównie kamizelki, kurtki, płaszcze, spodnie i kapelusze np. kurtka olejakowa, płaszcz olejakowy. Odzież „olejakowa” ma specyficzny wygląd i wydziela charakterystyczny oleisty intensywny zapach (po ang. oilskin, kurtka olejakowa – oilskin jacket). (pl)
- Ölzeug (engl.: Oilskin) bezeichnet wetterfeste Oberbekleidung in der Seefahrt, die den Träger vor Nässe und Wind schützen soll. Ursprünglich wurde diese Kleidung aus einem Leinenstoff hergestellt, dessen Oberfläche mit Öl, oftmals Leinöl, imprägniert wurde, um ihn wasserdicht zu machen. Ab Mitte des 19. Jahrhunderts wurde auch Kautschuk zum Abdichten des Gewebes genutzt. Um die Wasserdichtheit zu erhalten, war eine regelmäßige Nachbehandlung mit Öl oder Wachsen notwendig. (de)
- Oletolaĵo aŭ vakstolaĵo estas la nomo por la veterezista vestaro kiu antaŭ ĉio estas uzata de fiŝistoj kaj maristoj. Ĝi ankaŭ estas la nomo de la ŝtofo el kiu oni faras la vestaron. La ŝtofon (ofte kotono) oni akvoimunigas per trempado en miksaĵo de boligita linoleo, abelvakso kaj terebintino. Post sekigo ekestas malsupla materialo el kiu oni povas fari la vestaron. Olemanteloj kaj ŝtormoĉapeloj estas la plej konataj vestoj faritaj el oletolaĵo. Depende de la uzitaj krudmaterialo oletolaĵo havas flavan ĝis malhelbruna koloron. (eo)
- La tela cerata è un tessuto, ad armatura tela e riduzione fitta, impregnato per renderlo impermeabile. I tessuti utilizzati sono realizzati in cotone, lino, canapa o altri filati naturali che riescono ad assorbire nelle loro fibre i prodotti impermeabilizzanti.I materiali utilizzati per ottenere l'impermeabilizzazione sono: la cera, il catrame e l'olio, principalmente di lino. Oggi l'impermeabilizzazione si ottiene anche con gomma, silicone e altri prodotti chimici.
* Una cerata, un tipico impermeabile per la nautica realizzato appunto in tela cerata
* (it)
- Oliegoed is de benaming voor zowel de weerbestendige kleding die vooral door vissers en zeevarenden wordt gedragen als voor de stof waarvan die kleding is gemaakt. De stof (vaak katoen) wordt waterdicht gemaakt door deze in een mengsel van gekookte lijnolie, bijenwas en terpentijn te drenken. Na droging ontstaat een stug materiaal, waarvan kleding kan worden genaaid. Afhankelijk van de gebruikte grondstoffen is oliegoed geel tot donkerbruin van kleur. Kleding vervaardigd van oliegoed is erg stug en is meestal bedoeld als . (nl)
- Oljerockar är föregångare till våra dagars regnplagg och friluftskläder och användes främst av fiskare, sjömän, jägare och annat friluftsfolk. De syddes av kraftig smärtingväv och impregnerades med olika blandningar av linolja, bivax (ibland även trätjära). Ofta sydde användaren sin egen oljerock, men ett par av dagens välkända tillverkare av friluftskläder fick sin start med hantverksmässig och småningom industriell tillverkning av oljerockar kring förra sekelskiftet. Först med fabriksproduktion i Sverige var i Norrköping 1898. Samma material och teknik användes för tältduk och presenningar. (sv)
|
| foaf:depiction
| |
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| Link from a Wikipage to an external page
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| thumbnail
| |
| has abstract
| - Ölzeug (engl.: Oilskin) bezeichnet wetterfeste Oberbekleidung in der Seefahrt, die den Träger vor Nässe und Wind schützen soll. Ursprünglich wurde diese Kleidung aus einem Leinenstoff hergestellt, dessen Oberfläche mit Öl, oftmals Leinöl, imprägniert wurde, um ihn wasserdicht zu machen. Ab Mitte des 19. Jahrhunderts wurde auch Kautschuk zum Abdichten des Gewebes genutzt. Um die Wasserdichtheit zu erhalten, war eine regelmäßige Nachbehandlung mit Öl oder Wachsen notwendig. Mit der Erfindung der Vulkanisation durch Charles Goodyear konnten erstmals dauerhaft wasserdichte und stabile Textilien mit Gummibeschichtung gefertigt werden. Mit dem Aufkommen synthetischer Kunststoffe wie PVC im 20. Jahrhundert kam das gummierte Gewebe wieder aus der Mode, da es verhältnismäßig schwer und nicht hinreichend beständig gegen Teer, Öl und Fett war. Obwohl die Kleidungsstücke für Seeleute heutzutage aus modernen synthetischen Stoffen wie zum Beispiel Gore-Tex oder Sympatex gefertigt werden, hat sich teilweise noch der alte Name Ölzeug für Seglerbekleidung erhalten. Ölzeug wird in verschiedene Klassen unterteilt. Man unterscheidet zwischen leichtem Ölzeug, das zwar wasserdicht, aber atmungsaktiv ist, und schwerem Ölzeug, das aus stärkeren Materialien gefertigt wird. Dabei werden auf eine Membran auf zwei Seiten Stoffe laminiert. In Australien wird heute noch Regenbekleidung für Reiter aus Öltuch gefertigt, die unter dem Firmennamen Driza-Bone national bekannt ist. Eine typische Kopfbedeckung für Segler aus Öltuch wird Südwester genannt, ein Hut mit breiter Krempe zum Ableiten des Regens. (de)
- Oletolaĵo aŭ vakstolaĵo estas la nomo por la veterezista vestaro kiu antaŭ ĉio estas uzata de fiŝistoj kaj maristoj. Ĝi ankaŭ estas la nomo de la ŝtofo el kiu oni faras la vestaron. La ŝtofon (ofte kotono) oni akvoimunigas per trempado en miksaĵo de boligita linoleo, abelvakso kaj terebintino. Post sekigo ekestas malsupla materialo el kiu oni povas fari la vestaron. Olemanteloj kaj ŝtormoĉapeloj estas la plej konataj vestoj faritaj el oletolaĵo. Depende de la uzitaj krudmaterialo oletolaĵo havas flavan ĝis malhelbruna koloron. Nuntempe oletolaĵo en multaj aplikoj estas anstataŭita de vinilo, nilono aŭ aliaj artefaritaj ŝtofoj, plejofte kombinita kun tekstilo. (eo)
- Oilskin is a waterproof cloth used for making garments typically worn by sailors and by others in wet areas. The modern oilskin garment was developed by a New Zealander, Edward Le Roy, in 1898. Le Roy used worn-out sailcloth painted with a mixture of linseed oil and wax to produce a waterproof garment suitable to be worn on deck in foul-weather conditions. Oilskins are part of the range of protective clothing also known as foul weather gear. (en)
- La toile huilée est un tissu imperméable et coupe-vent obtenu en imprégnant un solide canevas de différents mélanges pouvant utiliser entre autres de l'huile de lin ou de la cire d'abeille. Elle est principalement utilisée pour confectionner des manteaux pour les pêcheurs ou des vêtements de protection utilisés lors d'activités exposant à la pluie durant de longues heures, tels l'alpinisme ou l'équitation. (fr)
- La tela cerata è un tessuto, ad armatura tela e riduzione fitta, impregnato per renderlo impermeabile. I tessuti utilizzati sono realizzati in cotone, lino, canapa o altri filati naturali che riescono ad assorbire nelle loro fibre i prodotti impermeabilizzanti.I materiali utilizzati per ottenere l'impermeabilizzazione sono: la cera, il catrame e l'olio, principalmente di lino. Oggi l'impermeabilizzazione si ottiene anche con gomma, silicone e altri prodotti chimici.
* Una cerata, un tipico impermeabile per la nautica realizzato appunto in tela cerata
* Giacca e corpetto in tela cerata utilizzati per la nautica (it)
- Oliegoed is de benaming voor zowel de weerbestendige kleding die vooral door vissers en zeevarenden wordt gedragen als voor de stof waarvan die kleding is gemaakt. De stof (vaak katoen) wordt waterdicht gemaakt door deze in een mengsel van gekookte lijnolie, bijenwas en terpentijn te drenken. Na droging ontstaat een stug materiaal, waarvan kleding kan worden genaaid. Afhankelijk van de gebruikte grondstoffen is oliegoed geel tot donkerbruin van kleur. Kleding vervaardigd van oliegoed is erg stug en is meestal bedoeld als . Oliejassen en zuidwesters zijn de bekendste kledingstukken die uit oliegoed worden vervaardigd. Tegenwoordig is oliegoed in veel toepassingen vervangen door vinyl, nylon en andere kunststoffen, meestal gecombineerd met textiel. In het laatste geval zijn de materialen op elkaar gelijmd dan wel genaaid, of tijdens productie met elkaar versmolten. (nl)
- Olejak to powszechnie używana nazwa odzieży wierzchniej impregnowanej parafiną. Są to głównie kamizelki, kurtki, płaszcze, spodnie i kapelusze np. kurtka olejakowa, płaszcz olejakowy. Odzież „olejakowa” ma specyficzny wygląd i wydziela charakterystyczny oleisty intensywny zapach (po ang. oilskin, kurtka olejakowa – oilskin jacket). (pl)
- Oljerockar är föregångare till våra dagars regnplagg och friluftskläder och användes främst av fiskare, sjömän, jägare och annat friluftsfolk. De syddes av kraftig smärtingväv och impregnerades med olika blandningar av linolja, bivax (ibland även trätjära). Ofta sydde användaren sin egen oljerock, men ett par av dagens välkända tillverkare av friluftskläder fick sin start med hantverksmässig och småningom industriell tillverkning av oljerockar kring förra sekelskiftet. Först med fabriksproduktion i Sverige var i Norrköping 1898. Samma material och teknik användes för tältduk och presenningar. Oljekläderna hade vissa problem. Dels var de mycket styva, och salvor eller tygtrasor måste brukas i linningarna för att hindra kläderna från att skava på huden. De klibbade lätt ihop när de förvarades tätt packade. Linoljan gjorde att oljeställen kunde självantändas, och de måste förvaras luftigt. (sv)
|
| gold:hypernym
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
