| has abstract
| - El marxisme obert és una escola de pensament que es basa en crítiques socialistes llibertàries del comunisme de partits i subratlla la necessitat d'obrir la praxi i la història a través d'un mètode antipositivista (dialèctic) basat en la "reflexivitat pràctica" dels propis conceptes de Karl Marx. La "obertura" en el marxisme obert també es refereix a una visió no determinista de la història en què es planteja la imprevisibilitat dels resultats de la lluita de classes. Les fonts del marxisme obert són moltes, des del retorn de György Lukács a les arrels filosòfiques del pensament de Marx, com el consellisme i l'anarquisme, i també elements de l'autonomisme i el situacionisme. Les afinitats intel·lectuals amb el marxisme de l'autonomisme van ser especialment fortes i van conduir a la creació de la revista The Commoner (2001–2012), arran de les publicacions marxistes obertes anteriors Arguments (1958–1962) i Common Sense (1987–1999). En els anys setanta i vuitanta, els debats sobre la separació del capitalisme econòmic i polític sota el capitalisme es van desenvolupar al grup de treball de San Francisco, Kapitalistate i a la conferència de la revista Capital & Class, que incloïa molts dels teòrics del marxisme obert i va influir significativament en el seu desenvolupament teòric. Tres volums titulats Open Marxism van ser publicats per Pluto Press durant els anys noranta. Un treball recent de marxistes oberts ha aportat una revaloració de Theodor W. Adorno. Entre els que normalment s'associen amb el marxisme obert hi ha John Holloway, Simon Clarke, Werner Bonefeld, Ana C. Dinerstein, Richard Gunn, Kosmas Psychopedis, Adrian Wilding, Peter Burnham, Mike Rooke, Hans-Georg Backhaus, Helmut Reichelt, Harry Cleaver, Johannes Agnoli, Kostas Axelos i Henri Lefebvre. (ca)
- الماركسية المُنفتحة (بالإنجليزية: Open Marxism) هي مدرسة فكرية تعتمد على النقد الاشتراكي التحرري للأحزاب الشيوعية وتؤكد على الحاجة إلى الانفتاح على التطبيق العملي والتاريخ من خلال أسلوب معادٍ للوضعيات يرتكز على الانعكاسية العملية لمفاهيم كارل ماركس. يشير «الانفتاح» في الماركسية المنفتحة أيضاً إلى وجهة نظر غير حتمية للتاريخ تعترف بعدم القدرة على التنبؤ بالصراع الطبقي. (ar)
- Ο ανοιχτός μαρξισμός είναι μία σχολή σκέψης που ανέπτυξε τις απόψεις της στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ο ανοιχτός μαρξισμός κάνει κριτική στις παραδοσιακές αιτιοκρατικές και στρουκτουραλιστικές προσεγγίσεις του μαρξισμού. Κεντρική θέση του ανοιχτού μαρξισμού είναι ότι η ταξική πάλη δεν υπακούει σε προκαθορισμένους κανόνες και δομικές αιτιότητες αλλά, είναι μη προβλέψιμη όπως και η εξέλιξη της ιστορίας.Ο ανοιχτός μαρξισμός προκρίνει την έννοια της σχέσης έναντι αυτή της δομής ή του αντιθέτου της δηλαδή, της υποκειμενικότητας. Υποστηρίζει την ενότητα θεωρίας και πράξης στοιχείο που «χάθηκε» από τις κυρίαρχες μαρξιστικές προσεγγίσεις που έτειναν να αντιμετωπίζουν τον θεωρητικό σαν να βρίσκεται έξω από την κοινωνία και να στοχάζεται σαν να είναι έξω από αυτή. Κατά τις απόψεις του ανοιχτού μαρξισμού, η σχέση κεφαλαίου και εργασίας είναι ασύμμετρη. Το κεφάλαιο εξαρτάται από την εργασία για την αξιοποίησή του, ενώ η εργασία δεν εξαρτάται κατ' ανάγκη από την κυριαρχία του κεφαλαίου. Αυτή η άποψη για την εργασία υποστηρίζεται από τους θεωρητικούς του ανοιχτού μαρξισμού όπως ο John Holloway, σαν μια ευρύτερη έννοια του «πράττειν» ως μορφή εργασίας που είναι απελευθερωμένη από το κεφάλαιο και η πραγματοποίησή της είναι δυνατή στον παρόντα χρόνο. Το «πράττειν» είναι αγώνας ενάντια στη βεβαιότητα. Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για την ήττα του καπιταλισμού αλλά, μπορούμε να ελπίζουμε πράττοντας με πολλούς τρόπους αντί απλώς να περιμένουμε τις συνθήκες να ωριμάσουν. Για τον Holloway πρέπει να δημιουργηθούν νέες κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις από τα κάτω δηλαδή, από τις διάφορες κοινωνικές ομάδες. Oι άνθρωποι που καλλιεργούν και παράγουν στη δική τους γη είτε για δική τους κατανάλωση είτε για διάθεση των προϊόντων μέσα από συνεταιριστικές διαδικασίες, που ανταλάσσουν αγαθά χωρίς χρήματα, που λειτουργούν έναν αυτοοργανωμένο ραδιοφωνικό σταθμό ή ένα κοινωνικό ιατρείο εργάζονται. Τέτοιες μορφές εργασίας δεν εξυπηρετούν το κεφάλαιο. Ήδη στις σημερινές κοινωνίες συναντά κανείς τέτοιες κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις οι οποίες εντάσσονται σε πρακτικές σύμφωνες με την Κοινωνική Αλληλέγγυα Οικονομία (ΚΑΛΟ). Ο ανοιχτός μαρξισμός επηρεάστηκε ιδιαίτερα από θεωρητικούς όπως οι: Ρόζα Λούξεμπουργκ, Γκέοργκ Λούκατς, Ερνστ Μπλοχ, Γιεβγκένι Πασουκάνις, Τέοντορ Αντόρνο. Τα βασικά έργα της σχολής σκέψης του ανοιχτού μαρξισμού εκδόθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1990 σε τρεις τόμους με τον τίτλο "Open Marxism". Σε αυτούς που συνδέθηκαν με τη σχολή του ανοιχτού μαρξισμού περιλαμβάνονται οι: Simon Clarke, , , , , , , Hans-Georg Backhaus, Helmut Reichelt, Harry Cleaver, Johannes Agnoli, Ανρί Λεφέβρ καθώς και οι Έλληνες Κοσμάς Ψυχοπαίδης και Κώστας Αξελός. (el)
- Open Marxism is a school of thought which draws on libertarian socialist critiques of party communism and stresses the need for openness to praxis and history through an anti-positivist (dialectical) method grounded in the "practical reflexivity" of Karl Marx's own concepts. The "openness" in open Marxism also refers to a non-deterministic view of history in which the unpredictability of class struggle is foregrounded. (en)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)