rdfs:comment
| - El beato Pierre-François Jamet (13 de septiembre de 1762, Fresnes, Aisne - 12 de enero de 1845, Caen, Calvados), fue un sacerdote católico francés que se negó a prestar juramento de lealtad durante la Revolución Francesa. También se le llama el "Segundo Fundador" debido a la restauración de la casi desaparecida orden de las Hermanas del Buen Salvador. En 1827 fue galardonado con la Legión de Honor por su servicio como sacerdote.Jamet fue beatificado en 1987 luego de que el Papa Juan Pablo II reconociera un milagro atribuido a su intercesión. Jamet sigue siendo el patrono de la orden que restauró. (es)
- Pierre-François Jamet (Frênes, 12 septembre 1762 - Caen, 12 janvier 1845) est un prêtre réfractaire, restaurateur de l'Institut des sœurs du Bon-Sauveur de Caen et recteur de l'Université de Caen de 1822 à 1830. Il est proclamé bienheureux par Saint Jean-Paul II le 10 mai 1987. (fr)
- Pierre-François Jamet (13 September 1762 - 12 January 1845) was a French Roman Catholic priest who refused to take the oath of allegiance during the French Revolution. He is also called the "Second Founder" due to restoring the dwindled congregation of the Sisters of the Good Saviour. In 1827 he was awarded the Legion of Honor for his service as a priest. Jamet was beatified in 1987 after Pope John Paul II approved a miracle attributed to his intercession. Jamet remains the patron of the congregation he restored. (en)
- Pierre-François Jamet (Le Fresne-Camilly, 12 settembre 1762 – Caen, 12 gennaio 1845) è stato un presbitero francese, restauratore della congregazione delle Figlie del Buon Salvatore e inventore di un metodo per l'educazione dei sordomuti. Papa Giovanni Paolo II lo ha beatificato nel 1987. (it)
- Piotr Franciszek Jamet, właśc. fr. Pierre-François Jamet (ur. 12 września 1762 we Frênes w diecezji Sées, zm. 12 stycznia 1845 w Caen) – francuski duchowny, współzałożyciel Wyższego Instytutu Sióstr od Dobrego Zbawiciela, błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego. Urodził się wielodzietnej rodzinie. Studiował na Uniwersytecie w Caen teologię i filozofię. W 1784 roku wstąpił do seminarium Eudistes Caen, a w 1787 roku otrzymał święcenia kapłańskie. 19 listopada 1790 roku został mianowany kapelanem, a także był spowiednikiem. Zmarł 12 stycznia 1845 roku, mając 82 lata w opinii świętości. (pl)
|