| rdfs:comment
| - Pierre Flote († 11. července 1302) byl francouzský legista, strážce velké pečeti, kancléř a rádce francouzského krále Filipa Sličného. Do funkce kancléře se dostal pravděpodobně roku 1295 a až do své smrti výrazně řídil královské politické vztahy s papežem Bonifácem VIII., rodem Colonnů, Anglií a Flandrami. Padl společně s Robertem z Artois a asi 1000 francouzskými rytíři v bitvě u Courtrai. (cs)
- Pierre Flote (milieu du XIIIe siècle - 11 juillet 1302 Courtrai), seigneur de Ravel et de La Baume, est un chancelier de France et l'un des légistes les plus connus du règne de Philippe le Bel. (fr)
- Pierre Flote (geboren 2e helft 13e eeuw mogelijks in Laroche-près-Feyt - Kortrijk, 13 juli 1302) was een Frans edelman en rechtsgeleerde. Hij was als kanselier van Frankrijk een machtige raadgever voor de Franse koning Filips IV. (nl)
- Пьер Флот (фр. Pierre Flote, 1250 — 11 июля 1302, Куртре) — канцлер Франции, один из самых известных легистов короля Филиппа IV Красивого. (ru)
- Pierre Flote († 11. Juli 1302 in der Sporenschlacht bei Kortrijk) war einer der bekanntesten Legisten aus der Regierungszeit des Königs Philipp IV. Geboren in der Dauphiné in der Mitte des 13. Jahrhunderts, war er von 1283 bis 1291 der Vertraute des Dauphins Humbert I. von Viennois. 1297 wurde Pierre Flote zum Siegelbewahrer von Frankreich ernannt, was zu dieser Zeit dem Amt des Kanzlers von Frankreich entsprach. Drei Monate später wurde Pierre Flote in der Sporenschlacht bei Kortrijk getötet. Seine Aufgabe als politischer Stratege gegenüber Rom wurde von Guillaume de Nogaret übernommen. (de)
- Pierre Flotte or Pierre Flote (Languedoc, second half of the 13th century – Kortrijk, 11 July 1302) was a French legalist, Chancellor of France and Keeper of the Seals of Philip IV the Fair. He was taught Roman law at the University of Montpellier, and was considered one of the best lawyers and legalists of his time. He led negotiations with the Roman Curia, England and Germany. He died in the Battle of the Golden Spurs which took place near Kortrijk on 11 July 1302, when the local Flemish population mounted a successful uprising against France.
* v
* t
* e
* v
* t
* e (en)
- Pierre Flotte (także: Flote, zm. 11 lipca 1302 koło Kortrijk) – francuski prawnik, kanclerz Francji, za panowania króla Filipa IV Pięknego. Pochodził z niskiego rodu szlacheckiego z Owerni. Zrobił karierę jako prawnik na dworze królewskim, należał do najbliższych dworzan Filipa IV Pięknego (wraz z Guillaumem de Nogaret, i Enguerrandem de Marigny), osobiście przez króla mianowanych na najwyższe stanowiska, takie jak kanclerz Francji, który był także strażnikiem królewskiej pieczęci; wszyscy oni odegrali ważną rolę w wojnie z Anglią. Miał wykształcenie prawnicze i pełnił funkcję sędziego parlamentu Tuluzy. Członek rady królewskiej, za swoje zasługi otrzymał tytuł arystokratyczny i zamek, a jego syn doszedł do znacznego majątku. (pl)
|
| has abstract
| - Pierre Flote († 11. července 1302) byl francouzský legista, strážce velké pečeti, kancléř a rádce francouzského krále Filipa Sličného. Do funkce kancléře se dostal pravděpodobně roku 1295 a až do své smrti výrazně řídil královské politické vztahy s papežem Bonifácem VIII., rodem Colonnů, Anglií a Flandrami. Padl společně s Robertem z Artois a asi 1000 francouzskými rytíři v bitvě u Courtrai. (cs)
- Pierre Flote († 11. Juli 1302 in der Sporenschlacht bei Kortrijk) war einer der bekanntesten Legisten aus der Regierungszeit des Königs Philipp IV. Geboren in der Dauphiné in der Mitte des 13. Jahrhunderts, war er von 1283 bis 1291 der Vertraute des Dauphins Humbert I. von Viennois. 1294, während des französisch-englischen Konflikts, war er der Verhandlungsführer für Philipp IV. in der Gascogne. 1296 wurde er in den königlichen Rat aufgenommen, aus dem heraus er den französischen Kampf gegen den Papst organisierte. Bonifatius VIII. hatte mit seinem Dekretale Clericis laicos den König an die päpstliche Zustimmung zur Investitur der Bischöfe erinnert. Auf Betreiben Flotes und anderer Legisten untersagte Philipp IV. daraufhin die Ausfuhr von Gold und Silber aus dem Königreich, womit der Papst eines Großteils seiner Einkünfte beraubt war. Bonifatius VIII. zog daraufhin mit der Bulle Romana mater ecclesia die Entscheidungen aus Clericis laicos zurück. 1297 wurde Pierre Flote zum Siegelbewahrer von Frankreich ernannt, was zu dieser Zeit dem Amt des Kanzlers von Frankreich entsprach. Die Auseinandersetzung mit Rom flammte 1301 wieder auf, als der König den Bischof von Pamiers, Bernard Saisset verhaften, wegen Hochverrats anklagen und verurteilen ließ. Eine neue Bulle, Ausculta filii, erklärte noch einmal den Vorrang des geistlichen vor dem weltlichen und sprach dem König das Recht ab, ein Mitglied des französischen Klerus abzuurteilen. Erneut war es Pierre Flote, der die königliche Antwort organisierte. Er rief für April 1302 die Barone, Prälaten und Bürger in die Kathedrale Notre-Dame in Paris, was von einigen Historikern als erste Versammlung der Generalstände in der Geschichte angesehen wird. Dort fasste er die päpstliche Bulle nach seiner Art in sechs Sätze zusammen, darunter: „Wir wollen, dass Du weißt, dass Du uns unterworfen bist im Geistlichen wie im Weltlichen“, und ließ danach die antipäpstliche Politik des Königs bestätigen, auch von den kirchlichen Würdenträgern, deren Zustimmung allerdings wesentlich zurückhaltender ausfiel. Drei Monate später wurde Pierre Flote in der Sporenschlacht bei Kortrijk getötet. Seine Aufgabe als politischer Stratege gegenüber Rom wurde von Guillaume de Nogaret übernommen. Bonifatius VIII. äußerte sich kurz nach der Versammlung in Notre-Dame zu Pierre Flote wie folgt: „Das ist der Teufel oder ein vom Teufel Besessener. Gott hat ihn bereits gestraft, indem er seinen Körper blendete (Flote war einäugig) wie sein Geist blind ist. Pierre Flote, ein Mensch voller Gift und Galle, ist als Häretiker zu züchtigen und zu verdammen. Er ist der Untergang seines eigenen Bruders. Er ist Berater des Königs und seit dieser Zeit haben der König und das Königreich nichts anderes gemacht, als ihre Beziehungen zur Kirche zu beschädigen.“ (de)
- Pierre Flote (milieu du XIIIe siècle - 11 juillet 1302 Courtrai), seigneur de Ravel et de La Baume, est un chancelier de France et l'un des légistes les plus connus du règne de Philippe le Bel. (fr)
- Pierre Flotte or Pierre Flote (Languedoc, second half of the 13th century – Kortrijk, 11 July 1302) was a French legalist, Chancellor of France and Keeper of the Seals of Philip IV the Fair. He was taught Roman law at the University of Montpellier, and was considered one of the best lawyers and legalists of his time. He led negotiations with the Roman Curia, England and Germany. He was an adversary of Pope Boniface VIII, defending the authoritarianism of the French king against the Roman Church, and the first civilian to be appointed as Chancellor, as before, only ecclesiastics were granted this honor. He died in the Battle of the Golden Spurs which took place near Kortrijk on 11 July 1302, when the local Flemish population mounted a successful uprising against France.
* v
* t
* e
* v
* t
* e (en)
- Pierre Flote (geboren 2e helft 13e eeuw mogelijks in Laroche-près-Feyt - Kortrijk, 13 juli 1302) was een Frans edelman en rechtsgeleerde. Hij was als kanselier van Frankrijk een machtige raadgever voor de Franse koning Filips IV. (nl)
- Pierre Flotte (także: Flote, zm. 11 lipca 1302 koło Kortrijk) – francuski prawnik, kanclerz Francji, za panowania króla Filipa IV Pięknego. Pochodził z niskiego rodu szlacheckiego z Owerni. Zrobił karierę jako prawnik na dworze królewskim, należał do najbliższych dworzan Filipa IV Pięknego (wraz z Guillaumem de Nogaret, i Enguerrandem de Marigny), osobiście przez króla mianowanych na najwyższe stanowiska, takie jak kanclerz Francji, który był także strażnikiem królewskiej pieczęci; wszyscy oni odegrali ważną rolę w wojnie z Anglią. Miał wykształcenie prawnicze i pełnił funkcję sędziego parlamentu Tuluzy. Członek rady królewskiej, za swoje zasługi otrzymał tytuł arystokratyczny i zamek, a jego syn doszedł do znacznego majątku. Odbył misje dyplomatyczne do Anglii, Cesarstwa Niemieckiego, Watykanu i Flandrii. Odegrał ważną rolę w sporze Filipa IV z papieżem Bonifacym VIII w kwestii zwierzchności nad kościołem i możliwości jego opodatkowania. W 1297 został wysłany do Rzymu w poselstwie, któremu przewodniczyli książę Burgundii i na kanonizację Ludwika Świętego, gdy papież usiłował załagodzić spór. W kolejnej odsłonie sporu, o mianowanie biskupa Pamiers, , to właśnie Flotte oskarżał biskupa. Podczas pierwszego posiedzenia Stanów Generalnych w 1302, Flotte wygłosił odpowiedź na papieską bullę (Słuchaj synu); w swej odpowiedzi twierdził, że król broni kościoła przed niegodnym papieżem, i posunął się do sugestii, by kościół francuski wyszedł spod zwierzchności Watykanu; papież, zaniepokojony zagrożeniem dla jedności kościoła, oskarżył Flotte’a o herezję. Fakt, że Flotte (i inni prawnicy królewscy) przemawiali w imieniu króla, zmuszał papieża do oskarżania ich, zamiast władcy, co dawało Filipowi doskonałą możliwość dokonywania radykalnych posunięć rękami swoich lojalnych i realizujących królewską wolę ministrów. Pierre Flotte poległ w tragicznej dla francuskiej arystokracji bitwie pod Courtrai 11 lipca 1302. Radość Bonifacego ze śmierci człowieka, którego określał jako „pół-ślepego w ciele, a całkiem ślepego w duszy” i którą uznał za dowód boskiej sprawiedliwości, była przedwczesna – miejsce Flotte’a zajął równie doświadczony i równie nieprzychylny papieżowi de Nogaret. (pl)
- Пьер Флот (фр. Pierre Flote, 1250 — 11 июля 1302, Куртре) — канцлер Франции, один из самых известных легистов короля Филиппа IV Красивого. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)