| rdfs:comment
| - Dans la messe du rite romain, la préface est cette partie de la Prière eucharistique où s'exprime surtout l'action de grâce : « le prêtre, au nom de tout le peuple saint, glorifie Dieu le Père et lui rend grâce pour toute l´œuvre de salut ou pour un de ses aspects particuliers, selon la diversité des jours, des fêtes ou des temps ». (fr)
- Il Prefazio è la prima parte della preghiera eucaristica della Messa cattolica. (it)
- Prefacja (łac. praefatio - przedmowa) – modlitwa dziękczynna, rozpoczynająca modlitwę eucharystyczną w rzymskiej tradycji liturgicznej, przede wszystkim w Kanonie rzymskim. Stąd przeszła do liturgii niektórych wyznań chrześcijańskich z nurtu reformacyjnego. (pl)
- Префа́ция (лат. Præfatio — введение, предисловие) — первая часть анафоры христианской литургии. Местоположение префации в анафоре строго фиксировано в начале анафоры, но перед ней традиционно следует диалог Sursum Corda, который иногда рассматривается как начальная часть префации. В большинстве литургических обрядов (исключение — коптский) за префацией следует гимн Sanctus. (ru)
- Prefation är en lovsång som inleder nattvardsfirandet i mässan. (sv)
- Префація (лат. Praefatio — введення, передмова) — перша частина євхаристійної молитви (анафори) в християнській літургії. Префація слідує одразу після вступного діалогу , після префації виконується гімн Sanctus («Свят»). (uk)
- Preface (latinsky praefatio) v latinské antice označovala veřejný slavnostní projev, případně slavnostní modlitbu před shromážděnými věřícími (viz J. A. Jungmann, Missarum sollemnia, it. verze vyd. 1954, 2. díl, str. 84); v křesťanské liturgii označuje první, proměnnou část eucharistické modlitby. Na jejím začátku je dialog, jehož varianty nalezneme ve všech ritech. Po prefaci následuje chvalozpěv Sanctus a . V galikánském ritu se preface nazývala contestatio nebo immolatio, v mozarabském ritu illatio. V úplném vydání českého misálu jsou například tyto preface: (cs)
- La prefaco (latine: praefatio - "enkondukvortoj", "antaŭpreĝo") estas parto de la katolika kaj lutera liturgio de meso (kun komunio), tuj antaŭ la Sanctus. La prefaco apartenas al la proprio, la ŝanĝebla parto de la liturgio, ĝi varias laŭ festoj kaj festotempoj. Ekz. ekzistas prefacoj por la kristnasktempo, por Epifanio, por rekviemoj, la prefaco de la Sankta Triunuo, la ordinara prefaco por mesoj sen propra prefaco kaj aliaj. (eo)
- Die Präfation (lat. praefatio, „Eingangswort, Vorgebet“) ist Teil der römisch-katholischen, altkatholischen, orthodoxen, anglikanischen und lutherischen Liturgie der heiligen Messe, der Göttlichen Liturgie und des Abendmahlsgottesdienstes. Die Präfation eröffnet das Hochgebet (in der Göttlichen Liturgie Αναφορά Anaphora, „Erhebung“, genannt). Präfationen sind auch Bestandteil von Weihehandlungen des Pontifikales, zum Beispiel der Kirchweihe. Auch der zweite Teil des Exsultet in der Feier der Osternacht ist nach Art einer Präfation gestaltet. (de)
- El prefacio es una oración que, en el rito romano de la Iglesia católica, concluye el ofertorio e introduce el canon de la Misa, que es donde se incluye la consagración. Se trata de una oración de acción de gracias y se pronuncia todos los días del año. Con esta oración "la Iglesia da gracias al Padre, por Cristo, en el Espíritu Santo, por todas sus obras, por la creación, la redención y la santificación. Toda la asamblea se une entonces a la alabanza incesante que la Iglesia celestial, los ángeles y todos los santos cantan al Dios tres veces santo". PREFACIO prólogo, introducción. (es)
- In liturgical use the term preface is applied to that portion of the Eucharistic Prayer that immediately precedes the Canon or central portion of the Eucharist (Mass or Divine Liturgy). The preface, which begins at the words, "It is very meet and just, right and salutary" (or a variation thereof) is ushered in, in all liturgies, with the Sursum Corda, "Lift up your hearts", and ends with the Sanctus, "Holy, Holy, Holy, etc." (en)
- Prefasi adalah salah satu bagian pada liturgi Perjamuan Kudus atau Ekaristi dalam gereja Kristen, baik gereja Katolik Roma, gereja Protestan maupun denominasi-denominasi lain, yang merupakan untuk mengakhiri persiapan Perjamuan Kudus. Prefasi juga selalu medului nyanyian , dan diucapkan secara lantang dan meriah di hadapan umat. Ada beberapa anggapan mengenai asal usul penggunaan istilah "prefasi". (in)
- De prefatie (praefatio in het Latijn) is de inleiding van het eucharistisch gebed in de H. Mis. Het is een plechtige lofbede die door de priester wordt uitgesproken of gezongen. In de prefatie wordt God de Vader verheerlijkt en gedankt voor alles wat Hij voor de mensheid heeft gedaan. De etymologie van het woord komt van prae (‘vooraf’) en fari (‘zeggen’). Het Romeins missaal kent tientallen prefaties. Zo heeft ieder hoogfeest zijn eigen prefatie. Daarin klinkt de thematiek van het gevierde heilsfeit door. Een prefatie wordt altijd voorafgegaan door de volgende dialoog tussen voorganger en volk: (nl)
|
| has abstract
| - Preface (latinsky praefatio) v latinské antice označovala veřejný slavnostní projev, případně slavnostní modlitbu před shromážděnými věřícími (viz J. A. Jungmann, Missarum sollemnia, it. verze vyd. 1954, 2. díl, str. 84); v křesťanské liturgii označuje první, proměnnou část eucharistické modlitby. Na jejím začátku je dialog, jehož varianty nalezneme ve všech ritech. Po prefaci následuje chvalozpěv Sanctus a . V galikánském ritu se preface nazývala contestatio nebo immolatio, v mozarabském ritu illatio. V římské liturgii měl původně každý mešní formulář svou vlastní prefaci (máme jich doloženo přes dvě stě), avšak pravděpodobně papež Řehoř I. Veliký na počátku 7. století snížil jejich počet na 14 a větší část liturgického roku se proto používala tzv. obecná preface (latinsky praefatio communis). V rámci liturgické reformy po druhém vatikánském koncilu byl jejich počet opět zvýšen, nově jich je několik desítek. Vlastní preface mají také některé eucharistické modlitby (např. 2. či 4.). V úplném vydání českého misálu jsou například tyto preface:
* preface adventní 1 a 2
* preface o Narození Páně 1, 2 a 3
* preface o Zjevení Páně
* preface o Křtu Páně
* preface postní 1, 2, 3 a 4
* preface pro neděle postní (1–5) a Květnou neděli
* preface o utrpení Páně 1 a 2
* preface velikonoční 1, 2, 3, 4 a 5
* preface o Nanebevstoupení Páně 1 a 2
* preface pro neděle mezidobí 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 a 8
* preface o eucharistii 1 a 2
* preface o Panně Marii 1 a 2
* preface o andělech
* preface o sv. Josefu
* preface o apoštolech 1 a 2
* preface o svatých 1 a 2
* preface o mučednících
* preface o duchovních pastýřích
* preface o pannách a řeholnících
* preface obecná 1, 2, 3, 4, 5 a 6
* preface za zemřelé 1, 2, 3, 4 a 5 (cs)
- Die Präfation (lat. praefatio, „Eingangswort, Vorgebet“) ist Teil der römisch-katholischen, altkatholischen, orthodoxen, anglikanischen und lutherischen Liturgie der heiligen Messe, der Göttlichen Liturgie und des Abendmahlsgottesdienstes. Die Präfation eröffnet das Hochgebet (in der Göttlichen Liturgie Αναφορά Anaphora, „Erhebung“, genannt). In der lateinischen Kirche und den lutherischen Kirchen gehört die Präfation zum Proprium Missae, den veränderlichen Teilen der Liturgie. Sie variiert je nach Festen und Festzeiten und wird gesungen oder gesprochen. Das Hochgebet gehört zu den sogenannten Amtsgebeten, die immer vom Hauptzelebranten der Messfeier vorgetragen werden, der dazu die Orantenhaltung einnimmt. Präfationen sind auch Bestandteil von Weihehandlungen des Pontifikales, zum Beispiel der Kirchweihe. Auch der zweite Teil des Exsultet in der Feier der Osternacht ist nach Art einer Präfation gestaltet. (de)
- La prefaco (latine: praefatio - "enkondukvortoj", "antaŭpreĝo") estas parto de la katolika kaj lutera liturgio de meso (kun komunio), tuj antaŭ la Sanctus. La prefaco apartenas al la proprio, la ŝanĝebla parto de la liturgio, ĝi varias laŭ festoj kaj festotempoj. Ekz. ekzistas prefacoj por la kristnasktempo, por Epifanio, por rekviemoj, la prefaco de la Sankta Triunuo, la ordinara prefaco por mesoj sen propra prefaco kaj aliaj. La prefaco komencas per la alterna kanto:Sacerdoto: La Sinjoro estu kun vi.Komunumo: Kaj kun via spirito.Sacerdoto: Leviĝu viaj koroj!Komunumo: Ni havas ilin ĉe la Sinjoro. / Ni lvas ilin al la Sinjoro.Sacerdoto: Ni danku al la Sinjoro, nia Dio.Komunumo: Tio estas inda kaj justa. Poste sekvas la vera prefaco, komencante per la frazo Vere estas inde kaj juste, ke ni danku al vi, ĉiopova Patro, ĉiam kaj en ĉiu loko, per Kristo, nia Sinjoro.... Sekve de la liturgireformo oni enigis aliajn, similajn enkodukfrazojn. (eo)
- El prefacio es una oración que, en el rito romano de la Iglesia católica, concluye el ofertorio e introduce el canon de la Misa, que es donde se incluye la consagración. Se trata de una oración de acción de gracias y se pronuncia todos los días del año. Con esta oración "la Iglesia da gracias al Padre, por Cristo, en el Espíritu Santo, por todas sus obras, por la creación, la redención y la santificación. Toda la asamblea se une entonces a la alabanza incesante que la Iglesia celestial, los ángeles y todos los santos cantan al Dios tres veces santo". Comienza con un diálogo entre el sacerdote y el pueblo, para concluir con una oración variable del sacerdote, que introduce el Sanctus. PREFACIO prólogo, introducción. Su fórmula es la siguiente. S/ Dominus vobiscum. S/ 'El Señor esté con vosotros.'R/ Et cum spiritu tuo. R/ 'Y con tu espíritu'.S/ Sursum corda. S/ 'Levantemos el corazón.'R/ Habemus ad Dominus. R/ 'La tenemos levantado hacia el Señor'.S/ Gratias agámus Domino Deo nostro. S/ 'Demos gracias al Señor, Nuestro Dios.'R/ Dignum et iustum est. R/ 'Es justo y necesario'.S/ Vere dignum et iustum est.... S/ 'En verdad es justo y necesario...'[Oración del Prefacio cantada por el sacerdote]R/ Sanctus. R/ 'Santo, santo, santo es el Señor...' Como ejemplo de la oración del Prefacio: Prefacio de Santa María Virgen IEn verdad es justo y necesario, es nuestro deber y salvación, darte gracias siempre y en todo lugar, Señor,Padre Santo, Dios todopoderoso y eterno. Y alabar y bendecir y proclamar tu gloria en la fiesta de Santa Maríasiempre virgen. Porque ella concibió a tu único Hijo por obra del Espíritu Santo, y, sin perder la gloria de suvirginidad, derramó sobre el mundo la Luz eterna, Jesucristo, Señor nuestro. Por él, los ángeles y losarcángeles y todos los coros celestiales, celebran tu gloria unidos en común alegría. Permítenos asociarnos asus voces cantando humildemente tu alabanza. Normalmente, el Prefacio se canta siguiendo fórmulas salmódicas, introduciendo el Sanctus, que es parte del Ordinario, independientemente de su modalidad. (es)
- In liturgical use the term preface is applied to that portion of the Eucharistic Prayer that immediately precedes the Canon or central portion of the Eucharist (Mass or Divine Liturgy). The preface, which begins at the words, "It is very meet and just, right and salutary" (or a variation thereof) is ushered in, in all liturgies, with the Sursum Corda, "Lift up your hearts", and ends with the Sanctus, "Holy, Holy, Holy, etc." In the Western liturgies, proper prefaces are appointed for particular occasions. In the various Eastern liturgies there is great variation. Among those who follow the Rite of Constantinople the audible portion of the preface does not change, but the silent prayer said by the priest will differ depending upon whether it is the Liturgy of St. John Chrysostom or the Liturgy of St. Basil the Great. Among the Oriental Orthodox Churches the preface will take different forms, depending upon the liturgical rite or the particular feast day. (en)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)