| rdfs:comment
| - Retra či Riedegost bylo sakrální hradiště polabského kmene poprvé zmiňované na počátku 11. století a zaniklé v polovině 12. století. Zatímco ve zdroji z počátku 11. století je hradiště nazýváno Riedigost a místní hlavní bůh Svarožic, v pozdějších pramenech je nazýváno Retra a bůh Radegast. To vedlo k řadě hypotéz o vztahu těchto dvou božstev či jejich totožnosti. Po válečných úspěších byla Retra zahrnována dary a pozdější zprávy uvádí, že dostávala i pravidelné daně. Po jejím vyvrácení tuto pozici převzala Svantovítova svatyně v rujánské Arkoně. (cs)
- Rethra (seltener: Rhetra, Riedegost) war ein slawisches Zentralheiligtum in Nordostdeutschland, das bisher nicht sicher lokalisierbar ist. Die Tempelburg war religiöser, politischer und militärischer Mittelpunkt des Liutizenbundes. Etwa von 983 bis 1068 wurde hier der Widerstand gegen die Christianisierung und Unterwerfung der Elb- und Ostseeslawen koordiniert. Die Lage der Burg ist unbekannt. (de)
- Rethra (also known as Radagoszcz, Radegost, Radigast, Redigast, Radgosc and other forms like Ruthengost) was, in the 10th to the 12th centuries, the main town and political center of the Slavic Redarians, one of the four major Lutician tribes, located most likely in present-day Mecklenburg. It was also a major worship center, devoted to the cult of the Slavic deity Radegast-Swarożyc. (en)
- Rethra (également connu sous le nom Radagoszcz, Radegost, Radigast, Redigast, Radgosc et d'autres formes) était, du Xe au XIIe siècle, la ville principale et le centre politique des Slaves , l'une des quatre grandes tribus des Lutici, située le plus probablement dans l'actuel Mecklembourg. C'était aussi un centre cultuel majeur, consacré à la divinité slave Radegast-Swarożyc.
* Portail du Moyen Âge
* Portail de l’Allemagne
* Portail du monde slave (fr)
- Rethra (nota anche come Radagoszcz, Radegost, Radigast, Redigast, Radgosc e con altri nomi) fu, nel X-XII secolo, la città principale e il centro politico degli slavi Redari, una delle quattro principali tribù dei Liutici, situata molto probabilmente nell'attuale Meclemburgo. Era anche un importante centro di culto, dedicato al culto della divinità slava Radegast-Swarożyc. (it)
- Ретра, Ридегост, Радогост, Радогощ (лат. Rethra, польск. Radogoszcz) — древний славянский город-крепость, а также религиозный центр — место расположения языческого храма бога Радегаста, пребывания оракулов, проведения религиозных обрядов. Располагался в землях одного из племен полабских славян, ратарей. (ru)
- Radogoszcz (Retra) wymieniana również jako Radegost, Riedigost (niem. Redigast, Radigast, Rethra) – centrum kultu Radogosta-Swarożyca oraz główny ośrodek polityczny Związku Wieleckiego (Luciców), leżący na terenach plemienia Redarów. Zrównana z ziemią po podbiciu Wieletów przez Święte Cesarstwo Rzymskie. Radogoszcz znana jest z opisów niemieckich kronikarzy: Najdokładniejszy opis grodu, a przede wszystkim świątyni, pochodzi z kroniki Thietmara: Thietmar z Merseburga, thietmari merseburgensis episcopi chronicon (pl)
- Радогощ (Ретра) (інші назви — Radegost, Riedigost, Redigast, Radigast, Rethra) — столиця ратарів і релігійний центр культу Радогоста-Сварожича. Зруйнований дощенту після підкорення велетів Священною Римською імперією. Достеменно ніхто не знає, де саме було це місто. Найвірогіднішим є ототожнення Радогоща з руїнами, що були знайдені під час археологічних розкопок у місцевості Радонім (Gross Raden) у Мекленбурзі, де знайшли залишки традиційних слов'янських («поганських») святилищ. Радогощ відомий з праць німецьких хроністів: Найдетальніший опис міста, зокрема святині, містить хроніка Тітмара: (uk)
|
| has abstract
| - Retra či Riedegost bylo sakrální hradiště polabského kmene poprvé zmiňované na počátku 11. století a zaniklé v polovině 12. století. Zatímco ve zdroji z počátku 11. století je hradiště nazýváno Riedigost a místní hlavní bůh Svarožic, v pozdějších pramenech je nazýváno Retra a bůh Radegast. To vedlo k řadě hypotéz o vztahu těchto dvou božstev či jejich totožnosti. Po válečných úspěších byla Retra zahrnována dary a pozdější zprávy uvádí, že dostávala i pravidelné daně. Po jejím vyvrácení tuto pozici převzala Svantovítova svatyně v rujánské Arkoně. (cs)
- Rethra (seltener: Rhetra, Riedegost) war ein slawisches Zentralheiligtum in Nordostdeutschland, das bisher nicht sicher lokalisierbar ist. Die Tempelburg war religiöser, politischer und militärischer Mittelpunkt des Liutizenbundes. Etwa von 983 bis 1068 wurde hier der Widerstand gegen die Christianisierung und Unterwerfung der Elb- und Ostseeslawen koordiniert. Die Lage der Burg ist unbekannt. (de)
- Rethra (also known as Radagoszcz, Radegost, Radigast, Redigast, Radgosc and other forms like Ruthengost) was, in the 10th to the 12th centuries, the main town and political center of the Slavic Redarians, one of the four major Lutician tribes, located most likely in present-day Mecklenburg. It was also a major worship center, devoted to the cult of the Slavic deity Radegast-Swarożyc. (en)
- Rethra (également connu sous le nom Radagoszcz, Radegost, Radigast, Redigast, Radgosc et d'autres formes) était, du Xe au XIIe siècle, la ville principale et le centre politique des Slaves , l'une des quatre grandes tribus des Lutici, située le plus probablement dans l'actuel Mecklembourg. C'était aussi un centre cultuel majeur, consacré à la divinité slave Radegast-Swarożyc.
* Portail du Moyen Âge
* Portail de l’Allemagne
* Portail du monde slave (fr)
- Rethra (nota anche come Radagoszcz, Radegost, Radigast, Redigast, Radgosc e con altri nomi) fu, nel X-XII secolo, la città principale e il centro politico degli slavi Redari, una delle quattro principali tribù dei Liutici, situata molto probabilmente nell'attuale Meclemburgo. Era anche un importante centro di culto, dedicato al culto della divinità slava Radegast-Swarożyc. (it)
- Radogoszcz (Retra) wymieniana również jako Radegost, Riedigost (niem. Redigast, Radigast, Rethra) – centrum kultu Radogosta-Swarożyca oraz główny ośrodek polityczny Związku Wieleckiego (Luciców), leżący na terenach plemienia Redarów. Zrównana z ziemią po podbiciu Wieletów przez Święte Cesarstwo Rzymskie. Najważniejsza świątynia słowiańska (nie tylko) na Połabiu. Po jej zniszczeniu rolę głównej świątyni przejęła Arkona (jednocześnie skarbiec plemienia Ranów, morskiego postrachu Bałtyku), zbudowana na skalistym cyplu wyspy Rugia – zdobyta, zniszczona i ograbiona przez duńskiego Waldemara i posiłkujących Sasów oraz zhołdowanych (po śmierci Niklota w 1160 r.) Obodrytów w roku 1168. Dokładne położenie miejscowości nie jest znane; najbardziej wiarygodne jest utożsamienie Radogoszczy z grodem i osadą słowiańską odkrytymi w wyniku badań archeologicznych w miejscowości Gross Raden w Meklemburgii, gdzie odkryto pozostałości świątyni pogańskiej. Inna koncepcja wskazuje na – wieś w Niemczech k. Neubrandenburga (Meklemburgia-Pomorze Przednie), nad jeziorem Tollense (Dołęża). Istnieje także teza, jakoby gród znajdował się na terenach obecnego Berlina. Radogoszcz znana jest z opisów niemieckich kronikarzy:
* w XI wieku – Thietmara z Merseburga i Adama z Bremy,
* w XII wieku – mnicha Helmolda, proboszcza z Bozowa (niem. Bosau) (Slawenchronik – Kronika Słowian – powstała już po papieskiej krucjacie połabskiej, mającej miejsce w 1147 roku i wykonanej głównie siłami Sasów i Duńczyków). Najdokładniejszy opis grodu, a przede wszystkim świątyni, pochodzi z kroniki Thietmara: Jest w kraju Redarów pewien gród o trójkątnym kształcie i trzech bramach doń wiodących, zwany Radogoszcz, który otacza zewsząd wielka puszcza, ręką tubylców nie tknięta i jak świętość czczona. Dwie bramy tego grodu stoją otworem dla wszystkich wchodzących, trzecia od strony wschodniej jest najmniejsza i wychodzi na ścieżkę, która prowadzi do położonego obok i strasznie wyglądającego jeziora. W grodzie znajduje się tylko jedna świątynia, zbudowana misternie z drzewa i spoczywająca na fundamencie z rogów dzikich zwierząt. Jej ściany zewnętrzne zdobią różne wizerunki bogów i bogiń – jak można zauważyć, patrząc z bliska – w przedziwny rzeźbione sposób, wewnątrz zaś stoją bogowie zrobieni ludzką ręką w straszliwych hełmach i pancerzach, każdy z wyrytym u spodu imieniem. Pierwszy spośród nich nazywa się Swarożyc i szczególnej doznaje czci u wszystkich pogan. Znajdują się tam również sztandary (stanice), których nigdzie stąd nie zabierają, chyba że są potrzebne na wyprawę wojenną i wówczas niosą je piesi wojownicy. Do strzeżenia tego wszystkiego z należytą pieczołowitością ustanowili tubylcy osobnych kapłanów. Thietmar z Merseburga, thietmari merseburgensis episcopi chronicon (pl)
- Радогощ (Ретра) (інші назви — Radegost, Riedigost, Redigast, Radigast, Rethra) — столиця ратарів і релігійний центр культу Радогоста-Сварожича. Зруйнований дощенту після підкорення велетів Священною Римською імперією. Достеменно ніхто не знає, де саме було це місто. Найвірогіднішим є ототожнення Радогоща з руїнами, що були знайдені під час археологічних розкопок у місцевості Радонім (Gross Raden) у Мекленбурзі, де знайшли залишки традиційних слов'янських («поганських») святилищ. Радогощ відомий з праць німецьких хроністів:
* у ХІ столітті — Тітмара з Мерзебурга й Адам з Бремена,
* у ХІІ столітті — монаха Гермольда з Бозау (Slawenchronik — Хроніка слов'ян продовження роботи Адама Бременського). Найдетальніший опис міста, зокрема святині, містить хроніка Тітмара: (uk)
- Ретра, Ридегост, Радогост, Радогощ (лат. Rethra, польск. Radogoszcz) — древний славянский город-крепость, а также религиозный центр — место расположения языческого храма бога Радегаста, пребывания оракулов, проведения религиозных обрядов. Располагался в землях одного из племен полабских славян, ратарей. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)