| rdfs:comment
| - Inversa migrado estas fenomenono en birdomigrado. Kvankam kelkaj grandaj birdoj kiaj cignoj lernas migrovojojn el siaj gepatroj, ĉe plej parto de malgrandaj specioj, kiaj paserinoj, la vojo estas genetike programita, kaj junaj birdoj povas elnaske navigi al siaj vintrejoj. Foje tiu programado eraras, kaj la juna birdo, en sia unua aŭtuno, migras laŭ vojo 180o for el la ĝusta direkto. Tion montras la bildo, kie la reprodukta teritorio de hipoteza azia specio estas markata flave. La ĝusta migrovojo al vintrejoj en Sudorienta Azio estas indikata ruĝe. (eo)
- La migración inversa o reversa es un fenómeno de la migración de las aves. Aunque algunas aves grandes tales como los cisnes aprenden rutas migratorias guiados por sus padres, en la mayoría de las especies pequeñas, tales como las paseriformes, la ruta está programada genéticamente, y las aves jóvenes pueden orientarse de forma innata para navegar a sus áreas de invernación. (es)
- Das vogelkundliche Fachwort Umkehrzug (engl. reverse migration) beschreibt ein Phänomen des Vogelzugs. Der Terminus Zugumkehr wird gelegentlich bedeutungsgleich verwendet, häufiger aber beschreibt es kleinräumigere Umkehrwanderungen während des Vogelzuges. Dabei ziehen Zugvögel in eine der genetisch bestimmten Zugrichtung spiegelbildlich entgegengesetzten Richtung ab oder wechseln während des Zuges die Zugrichtung, kehren also praktisch um. Es scheint, dass dieses Verhalten verstärkt bei in der Paläarktis brütenden Vogelarten auftritt und insbesondere den Wegzug betrifft. Am häufigsten wird der Umkehrzug bei erstziehenden Kleinvögeln festgestellt. Der Umkehrzug ist als Phänomen von kleinräumigeren Zugkorrekturen, die alle Zugvögel zum Beispiel bei Windverdriftungen oder Kälteeinbrüchen wä (de)
- Reverse migration also called reverse misorientation is a phenomenon in bird migration where a bird flies in the opposite direction of what is typical of its species during the spring or autumn migration. (en)
|
| has abstract
| - Das vogelkundliche Fachwort Umkehrzug (engl. reverse migration) beschreibt ein Phänomen des Vogelzugs. Der Terminus Zugumkehr wird gelegentlich bedeutungsgleich verwendet, häufiger aber beschreibt es kleinräumigere Umkehrwanderungen während des Vogelzuges. Dabei ziehen Zugvögel in eine der genetisch bestimmten Zugrichtung spiegelbildlich entgegengesetzten Richtung ab oder wechseln während des Zuges die Zugrichtung, kehren also praktisch um. Es scheint, dass dieses Verhalten verstärkt bei in der Paläarktis brütenden Vogelarten auftritt und insbesondere den Wegzug betrifft. Am häufigsten wird der Umkehrzug bei erstziehenden Kleinvögeln festgestellt. Der Umkehrzug ist als Phänomen von kleinräumigeren Zugkorrekturen, die alle Zugvögel zum Beispiel bei Windverdriftungen oder Kälteeinbrüchen während des Heimzugs zeigen, deutlich zu unterscheiden. Die Gründe für das Auftreten des Umkehrzugs sind nicht erschöpfend erforscht, doch werden meteorologische Einflüsse sowie regionale Magnetfeldanomalien für die wahrscheinlichsten Auslöser dieser Missleitung gehalten. Besonders bei Südostziehern, wie zum Beispiel dem Zwergschnäpper (Ficedula parva) oder dem Karmingimpel (Carpodacus erythrinus), sind Umkehrzugbewegungen meistens mit starken und lange anhaltenden Winden aus der Zugrichtung assoziiert. Auch das regelmäßige Auftreten des in Mittelsibirien brütenden Goldhähnchen-Laubsängers (Phylloscopus proregulus) in Westeuropa und Südengland ist auf das Phänomen des Umkehrzuges zurückzuführen. Unklar ist auch, wie groß der Anteil der Vögel ist, die sich umorientieren können, beziehungsweise jener, die sich auf Grund ihrer falschen Zugrichtung totwandern. Individuen, denen es gelingt, im falschen Winterquartier zu überleben, ziehen in der nächsten Zugsaison meistens in die korrekte Richtung ab. (de)
- Inversa migrado estas fenomenono en birdomigrado. Kvankam kelkaj grandaj birdoj kiaj cignoj lernas migrovojojn el siaj gepatroj, ĉe plej parto de malgrandaj specioj, kiaj paserinoj, la vojo estas genetike programita, kaj junaj birdoj povas elnaske navigi al siaj vintrejoj. Foje tiu programado eraras, kaj la juna birdo, en sia unua aŭtuno, migras laŭ vojo 180o for el la ĝusta direkto. Tion montras la bildo, kie la reprodukta teritorio de hipoteza azia specio estas markata flave. La ĝusta migrovojo al vintrejoj en Sudorienta Azio estas indikata ruĝe. Se birdo eliras laŭ mala direkto, montrata de la oranĝa sago, ĝi venos al Okcidenta Eŭropo anstataŭ Sudorienta Azio. Tio estas mekanismo kiu permesas al birdoj kiaj la Regolfiloskopo elvojiĝi milojn da kilometroj for de kie ili devus esti. Keith Vinicombe suggestis ke birdoj el oriento de Lago Bajkalo en Siberio (cirkle) ne estus en Okcidenta Eŭropo ĉar la migrovojoj estas tro norde-sude. Plej parto de tiuj perditaj junaj birdoj mortiĝas en netaŭgaj vintrejoj, sed estas pruvoj ke kelkaj survivas, kaj ĉu re-orientiĝas en postaj vintroj, aŭ eĉ revenas al la sama areo. Artikolo en British Birds de James Gilroy kaj Alexander Lees en septembro 2003 sugestis, ke tiu misorientado okazas laŭ hazaraj direktoj, sed diferencaj survivadoj en diferencaj direktoj kombine kun nesimetria observado kondukas al la observita distribuado de vagantoj. Kvankam "Inversa migrado" certe okazas, kaj estis dokumentata bone en nombraj instancoj, ne klarigas ekzemple la estadon en Eŭropo aŭtune de aziaj vagantoj kiuj vintras en Orienta Afriko, aŭ la rarecon de multaj sudeŭropaj specioj en Britio kiuj vintras en Okcidenta Afriko. (eo)
- La migración inversa o reversa es un fenómeno de la migración de las aves. Aunque algunas aves grandes tales como los cisnes aprenden rutas migratorias guiados por sus padres, en la mayoría de las especies pequeñas, tales como las paseriformes, la ruta está programada genéticamente, y las aves jóvenes pueden orientarse de forma innata para navegar a sus áreas de invernación. A veces esta programación funciona mal, y la joven ave, en su primer otoño, migra en una ruta opuesta 180º de la correcta. Esto es mostrado en el diagrama, donde el área de cría de una especie asiática hipotética se muestra en amarillo. La ruta correcta de migración a los territorios de invernación en sudeste de Asia se indica en rojo. Si un ave se encamina en la dirección opuesta, mostrada por una flecha anaranjada, terminará en el occidente de Europa en vez de en el sudeste de Asia. Este es un mecanismo que lleva a aves tales como Phylloscopus proregulus (mosquitero de Pallas) a alejarse hacia atrás miles de kilómetros del lugar que deberían alcanzar. sugirió que las aves del este del Lago Baikal en Siberia (circulado en blanco en el mapa) no pueden aparecer en el occidente de Europa porque las rutas de migración allí son demasiado norte-sur. La mayoría de estas aves jóvenes perdidas perecen en territorios inapropiados para invernar, pero hay alguna evidencia de que unas pocas sobreviven, y lo mismo puede ocurrir que se reorientan en los inviernos venideros, o que vuelvan a la misma área equivocada. Un artículo de y en la revista British Birds de septiembre de 2003 sugirió que la desorientación ocurre en direcciones al azar, pero que la diferente supervivencia en las distintas direcciones combinada con la asimétrica en la cobertura de las observaciones llevan la distribución observada de aves errantes. Aunque la “migración reversa” ciertamente ocurre, y ha sido documentada en numerosas ocasiones, no justifica la aparición en Europa en otoño de errantes de Asia que invernan en el este de África, por ejemplo, o la rareza de muchas especies sureñas europeas en el Reino Unido cuando deberían estar invernando en África occidental. (es)
- Reverse migration also called reverse misorientation is a phenomenon in bird migration where a bird flies in the opposite direction of what is typical of its species during the spring or autumn migration. If a bird sets off in the opposite direction, shown by the orange arrow, it will end up in Western Europe instead of South East Asia. This is a mechanism that might lead to birds such as Pallas's leaf warblers turning up thousands of kilometres from where they should be. Keith Vinicombe suggested that birds from east of Lake Baikal in Siberia (circled) could not occur in western Europe because the migration routes were too north–south. Most of these lost young birds perish in unsuitable wintering grounds, but there is some evidence that a few survive, and either re-orient in successive winters, or even return to the same area. (en)
|
_02.jpg){kind=tracking}
.jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
