rdfs:comment
| - Ο Ροβέρτος Β΄, πολων. Ruprecht II lubiński (1396/1402 - 24 Αυγούστου 1431) από τον Οίκο των Πιαστ-Σιλεσίας ήταν δούκας του Λούμπιν/Λύμπεν και του Χόινουφ/Χάυναου (από το 1419/20). (el)
- Ruprecht II. von Lüben (auch Rupert II. von Lüben; * 1392 in Haynau; † 24. August 1431) war 1420 bis 1431 Herzog von Lüben und Haynau. Ab 1423 bekleidete er das Amt des Großpriors des Malteserordens. Er entstammte dem Geschlecht der Schlesischen Piasten. (de)
- Rupert II of Lüben (Polish: Ruprecht II lubiński) (1396/1402 – 24 August 1431) was a Duke of Lubin (Lüben) and Chojnów (Haynau) since 1419/20 until his death. He was the eldest son of Henry IX, Duke of Lubin, by his wife Anna, daughter of Przemyslaus I Noszak, Duke of Cieszyn. (en)
- Robert ou Rupert II de Lüben (polonais: Ruprecht II lubiński) (né vers 1396/1402]– 24 aout 1431, fut prince de Lubin (allemand: Lüben) et de Chojnów (allemand: Haynau) à partir de 1419/20 jusqu'à sa mort et chevalier de l'ordre de Saint-Jean de Jérusalem en 1422 à sa mort. (fr)
- Ruprecht II van Lubin (Haynau (Chojnów), 1392 - 24 augustus 1431) was van 1419 of 1420 tot 1431 hertog vanLüben (Lubin) en Haynau. Hij behoorde tot de Silezische tak van het huis Piasten. (nl)
- Rupert II, także Ruprecht II (ur. między 1396 a 1402, zap. przed 1400, zm. 24 sierpnia 1431) – książę lubiński i chojnowski z dynastii Piastów. Syn księcia lubińskiego Henryka IX i Anny, córki księcia cieszyńskiego Przemysława I Noszaka. Po śmierci Henryka IX, między 9 stycznia 1419 a 5 kwietnia 1420, Rupert został księciem lubińskim i chojnowskim, a jego bracia: Wacław i Ludwik III objęli władzę w Oławie i Niemczy. Od 1422 naczelny joannita na Polskę, Czechy i Morawy. (pl)
- Руперт (Рупрехт) II (польск. Rupert II lubiński, нем. Ruprecht II von Lüben; 1396/1402 — 24 сентября 1431) — князь Любинский и Хойнувский (1419/1420 — 1431), генеральный приор Чешской провинции ордена иоаннитов. (ru)
- 魯伯特二世(波蘭語:Rupert II lubiński,約1399年—1431年8月24日),盧賓公爵,亨里克九世的長子,1420年至1431年在位。 魯伯特二世終生未婚,死後領地由弟弟路德維克三世繼承。 (zh)
- Ruprecht II. Lubinský (1396/1402 – 24. srpen 1431) byl lubinský a hajnovský kníže, johanitský generální převor české provincie v letech 1422 až 1431 pocházející z rozrodu slezských Piastovců. Byl synem břežsko-lehnického knížete a jeho manželky Anny, dcery těšínského knížete Přemysla I. Nošáka. Po smrti svého otce a dělení s bratry a získal v roce 1419 či 1420 Lubinsko s Hajnovem. Spolu s bratry roku 1420 uzavřel se strýcem , dědickou smlouvu, kterou si nechali roku 1424 potvrdit stavy svých knížectví. (cs)
|