The SU-14 was a prototype Soviet heavy self-propelled gun built on a T-35 chassis. The original prototype mounted a 152 mm gun M1935 (Br-2); the SU-14-1 variant of 1936 carried a 203 mm gun B-4 which could fire 48.9 kilogram shells at ranges up to 25 km. Its armour was 20 to 50 mm thick. It never entered serial production.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - SU-14 (cs)
- SU-14 (es)
- SU-14 (in)
- SU-14 (fr)
- SU-14 (it)
- SU-14 (自走砲) (ja)
- SU-14 (nl)
- SU-14 (en)
- SU-14 (pl)
- СУ-14 (ru)
|
| rdfs:comment
| - SU-14 je sovětské samohybné dělo postavené na podvozku tanku T-35 a využívající díly z typu T-28. Původní prototyp z roku 1934 byl vyzbrojen dělem B-4 vz. 1931 ráže 203 mm. Samohybné dělo SU-14 bylo testováno v letech 1934–1935. V roce 1936 byl postaven upravený prototyp SU-14-1. Výzbroj poté tvořilo námořní dělo Br-2 ráže 152,4 mm. (cs)
- El SU-14 fue un prototipo de cañón autopropulsado pesado soviético construido sobre un chasis de T-35. El prototipo original montaba un cañón M1935 (Br-2) de 152 mm; la variante SU-14-1 de 1936 llevaba un cañón B-4 de 203 mm que podía disparar proyectiles de 48,9 kilogramos a distancias de hasta 25 km. Su blindaje tenía un espesor de 20 a 50 mm. Nunca entró en producción en serie. (es)
- SU-14 adalah purwarupa artileri gerak sendiri kelas berat buatan Uni Soviet. Kendaraan ini dibuat berdasarkan sasis tank . Prototipe asli (SU-14-1, tahun 1934) menggunakan meriam sebagai senjata utama, sedangkan varian SU-14-2 (tahun 1936) menggunakan meriam 203 mm B-4 sebagai senjata utama. Meriam ini dapat melontarkan peluru seberat 48,9 kg dalam jarak hingga 25 km. Kendaraan ini memiliki tebal lapisan baja antara 20–50 mm. Namun, kendaraan ini tidak pernah diproduksi secara massal. (in)
- The SU-14 was a prototype Soviet heavy self-propelled gun built on a T-35 chassis. The original prototype mounted a 152 mm gun M1935 (Br-2); the SU-14-1 variant of 1936 carried a 203 mm gun B-4 which could fire 48.9 kilogram shells at ranges up to 25 km. Its armour was 20 to 50 mm thick. It never entered serial production. (en)
- Le SU-14 est un prototype soviétique de canon automoteur lourd construit sur un châssis de char T-35. Le prototype original avait un obusier de 203 mm M1931 (B-4) ; la variante SU-14-1 de 1936 était équipée d'un canon M1935 (Br-2) de 152 mm pouvant tirer des obus de 48,9 kilogrammes à 25 km. Son blindage avait une épaisseur de 20 à 50 mm. Il n'a pas été produit en série. (fr)
- SU-14はソビエト連邦の試作自走砲である。 (ja)
- De SU-14 of SOe-14 was een Russische gemechaniseerd geschut prototype uit de Tweede Wereldoorlog, op basis van de T-35. Oorspronkelijk werd het voertuig uitgerust met een U-30 (kanon); de SU-14-1 (een aanpassing op het model) werd uitgerust met een . Hoewel het geschut niet aansloeg werden de prototypes later gebruikt tijdens de oorlog met Finland (waar ze van extra bepantsering werden voorzien en de naam SU-14-2 kregen) en verdediging van Stalingrad. (nl)
- СУ-14 — опытная советская самоходная артиллерийская установка, разработанная в 1931—1940-х годах на базе тяжёлого танка Т-35 инженерами завода № 185 под руководством П. Н. Сячинтова. Всего было выпущено две машины. (ru)
- Il SU-14 fu un SPG (semovente d'artiglieria) pesante sovietico, costruito sullo scafo di un T-35. La variante SU-14-1 del 1936 aveva un cannone B-10 da 152,4 mm (chiamato anche modello 1935) navale che poteva sparare proiettili da 43,5 kg fino a 20 km. La corazzatura era spessa dai 20 ai 30 mm. La sua utilità principale e il motivo della commissione era quello di perfezionare l'artiglieria campale: la dotazione delle artiglierie era ottima, ma si puntava all'aumentare la velocità di marcia e di messa in batteria dei pezzi più pesanti. L'idea era giustificata, ma la scarsa occultabilità del mastodontico mezzo in campo aperto portarono all'abbandono del progetto dopo che le linee di produzione avevano fornito appena 2 esemplari. Questi furono inseriti in postazioni preparate sul Mar Baltico (it)
- SU-14 (СУ-14) – radzieckie prototypowe samobieżne działo polowe opracowane w latach 30. XX wieku. Pojazd zbudowany był na podwoziu czołgu ciężkiego T-35 a jego uzbrojenie stanowiła haubica B-4 wz. 1931 kalibru 203 mm lub armata Br-2 wz. 1935 kalibru 152 mm.
* SU-14-2 w Muzeum Czołgów w Kubince
*
* (pl)
|
| foaf:name
| - SU-14 heavy self-propelled gun (en)
|
| name
| - SU-14 heavy self-propelled gun (en)
|
| foaf:depiction
| |
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| Link from a Wikipage to an external page
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| thumbnail
| |
| armour
| - Front: 50 mm (en)
- Side: 30 mm (en)
|
| caption
| - Prototype SU-14 during trials in 1934. (en)
|
| crew
| |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
