| rdfs:comment
| - Saprobní systém, též saprobie, je systém třídění stavu znečištění vod podle zastoupení saprobních organismů. Saprobní systém odpovídá systému saprobií. Systém saprobií je systém třídění sladkovodních organismů podle jejich odolnosti vůči znečištění v jejich životním prostředí (saprobní valence). Systém saprobií umožňuje určit stupeň znečistění vod bez velkých nároků na čas a přístrojové vybavení, které je jinak nutné při vod. (cs)
- Das Saprobiensystem (zu altgriechisch σαπρός sapros, deutsch ‚faul‘, βίος bios ‚Leben‘, σύστεμα systema ‚Gebilde‘) ist ein Bewertungssystem zur Ermittlung der biologischen Wasserqualität von Fließgewässern und ihrer Einordnung in Gewässergüteklassen. (de)
- The saprobic system is a tool to measure water quality, and specifically it deals with the capacity of a water body to self-regulate and degrade organic matter. The saprobic system derives from so-called saprobes — organisms that thrive through degradation of organic matter, which is called saprotrophic nutrition. (en)
- Wskaźnik saprobowości – wskaźnik określający poziom zanieczyszczenia wód martwą materią organiczną lub produktami jej gnilnego rozkładu. Termin saprobowość pochodzi od greckiego słowa „sapros”, czyli gnilny. Jego definicję po raz pierwszy podali Prag (1966) oraz i (1966); była ona oparta na przemianach mikrobiologicznych zachodzące w zanieczyszczonych wodach.Pierwszej klasyfikacji organizmów wodnych jako wskaźników jakości wody dokonali Cohn w 1870 r. oraz Mez w 1898 r. następnie Kolkwitz i Marsson opracowali system saprobów, na podstawie którego wyróżnili w wodach naturalnych 4 strefy saprobowe: (pl)
|
| has abstract
| - Saprobní systém, též saprobie, je systém třídění stavu znečištění vod podle zastoupení saprobních organismů. Saprobní systém odpovídá systému saprobií. Systém saprobií je systém třídění sladkovodních organismů podle jejich odolnosti vůči znečištění v jejich životním prostředí (saprobní valence). Systém saprobií umožňuje určit stupeň znečistění vod bez velkých nároků na čas a přístrojové vybavení, které je jinak nutné při vod. (cs)
- Das Saprobiensystem (zu altgriechisch σαπρός sapros, deutsch ‚faul‘, βίος bios ‚Leben‘, σύστεμα systema ‚Gebilde‘) ist ein Bewertungssystem zur Ermittlung der biologischen Wasserqualität von Fließgewässern und ihrer Einordnung in Gewässergüteklassen. Im Gewässer aufgefundene Lebewesen werden als Bioindikatoren für die Belastung eines Gewässers durch abbaubare organische Substanzen verwendet, dies wird als seine Saprobie bezeichnet. Den verschiedenen erfassten Organismenarten, auch Saprobier oder Saprobien genannt, wird nach der mehr oder weniger saprobionten Lebensweise dabei jeweils ein artspezifischer Indikatorwert beigemessen, der, unter Berücksichtigung ihrer jeweiligen Häufigkeit, die Berechnung eines sogenannten Saprobienindex erlaubt, dem jeweils eine Gewässergüteklasse zugeordnet ist. Mit dem Saprobiensystem wird nur die Belastung eines Fließgewässers mit organischen, leicht abbaubaren, sauerstoffzehrenden Substanzen, z. B. aus häuslichen Abwässern, gemessen. Da diese unter Sauerstoff-Verbrauch abgebaut werden, steht dieser in engem Zusammenhang mit dem Sauerstoffgehalt des Wassers und dem Redoxpotential. Andere Gewässerbelastungen werden mit dem Saprobiensystem nicht indiziert. Dies sind z. B.: Belastungen mit giftig (fachsprachlich: toxisch) wirkenden Stoffen (Schwermetalle, Pestizide), Belastung mit Nährsalzen (Trophie), , unnatürliche Erhöhung der Wassertemperatur (thermische Belastung), Belastung durch „strukturelle Degradation“ (Gewässerausbau und -begradigung) und durch Veränderung der Hydraulik (Niedrigwasserabsenkung und Austrocknungsphasen, verstärkte Hochwasserspitzen durch Kanalabschläge). Für einige dieser Belastungen wurden eigene Indikationssysteme aufgestellt, die zusätzlich zum Saprobiensystem für das Gewässermonitoring verwendet werden können, so wurde zum Beispiel das Verfahren SPEARpesticides zur Indikation von Pestizid-Belastungen aufgestellt. Bei der Bewertung der Fließgewässer für die Europäische Wasserrahmenrichtlinie wird für Gewässer gefordert, dass sie den „guten ökologischen Zustand“ erreichen. Dieser ist umfassender definiert als die Gewässergüte nach dem Saprobiensystem, zum Beispiel werden alle Wasserorganismen, also zum Beispiel auch Wasserpflanzen, Algen und Fische, dabei berücksichtigt. Die bodenlebenden, wirbellosen Organismen, die Grundlage des Saprobiensystems sind, werden dabei als eine der Qualitätskomponenten weiter berücksichtigt, allerdings führen nun auch nicht-saprobielle Veränderungen der natürlichen Lebensgemeinschaft zu einer Abwertung. Das Saprobiensystem wird im Rahmen der neuen Methodik weiter angewendet, es bildet nun aber nur noch eines von mehreren Bewertungs-„Modulen“. (de)
- The saprobic system is a tool to measure water quality, and specifically it deals with the capacity of a water body to self-regulate and degrade organic matter. The saprobic system derives from so-called saprobes — organisms that thrive through degradation of organic matter, which is called saprotrophic nutrition. The saprobic system is based on a survey of indicator organisms. For example, the abundance of Lymnaea stagnalis water snails and other organisms is estimated, and using a formula, the listed saprobic and tolerance values of the organisms allow the water quality grade — the saprobic index — to be computed. Saprobic water quality is expressed in four classes ranging from I to IV; and with three intermediate grades (I-II, II-III and III-IV). Water bodies of class I are the cleanest and of the highest quality. The inherent drawback of the saprobic systems as a water quality measure is that it only regards biodegradable organic material, and so ignores other factors like heavy metal pollution. Though the presence of certain organisms can rule out the presence of toxic substances, the incorporation of such organisms would deviate from the saprobic system's concept. (en)
- Wskaźnik saprobowości – wskaźnik określający poziom zanieczyszczenia wód martwą materią organiczną lub produktami jej gnilnego rozkładu. Termin saprobowość pochodzi od greckiego słowa „sapros”, czyli gnilny. Jego definicję po raz pierwszy podali Prag (1966) oraz i (1966); była ona oparta na przemianach mikrobiologicznych zachodzące w zanieczyszczonych wodach.Pierwszej klasyfikacji organizmów wodnych jako wskaźników jakości wody dokonali Cohn w 1870 r. oraz Mez w 1898 r. następnie Kolkwitz i Marsson opracowali system saprobów, na podstawie którego wyróżnili w wodach naturalnych 4 strefy saprobowe:
* polisaprobowe – w najbardziej zanieczyszczonych wodach
* α-mezosaprobowe – w średnio zanieczyszczonych wodach
* β-mezosaprobowe – w średnio zanieczyszczonych wodach
* oligosaprobowe – w najmniej zanieczyszczonych wodach Rozszerzenia o dokładne podziały wód pod względem stopnia zanieczyszczenia, wprowadzenia nowych gatunków wskaźnikowych, jak i zastosowania metod statystycznych celem ujednolicenia wyników badań dla ich prostej i pełnej interpretacji dokonali:
* Liebmann (1962) oraz Sladecek (1973) – rozszerzyli listę organizmów wskaźnikowych,
* Thomas (1944) – podzielił strefę polisaprobową w zależności od wielkości BZT5 na podstrefy:
* α-polisaprobowa (bakteryjna)-BZT5>60 mg/l O2
* β-polisaprobowa (orzęsków)-BZT5 30–60 mg/l O2
* γ-polisaprobową (Sphaerotilus)BZT5 20–30 mg/l O2 Saprobowość jest sumą wszystkich procesów rozkładu materii dostarczających wolnej energii. Można ją ocenić za pomocą dynamiki przemian dysymilacyjnych, intensywności poboru tlenu lub składu biocenozy i jest w tym ujęciu procesem przeciwstawnym produkcji pierwotnej. Saprobowość jest zatem tym wyższa, im większe jest zanieczyszczenie wody. Organizmy stanowiące wskaźniki zanieczyszczenia wody dzielimy na cztery podstawowe grupy:
* polisaprobowe – w najbardziej zanieczyszczonych wodach
* α-mezosaprobowe – w średnio zanieczyszczonych wodach
* β-mezosaprobowe – w średnio zanieczyszczonych wodach
* oligosaprobowe – w najmniej zanieczyszczonych wodach Sukcesywny wzrost saprobowosci, powoduje liczebną przewagę destruentów nad innymi ugrupowaniami w biocenozie. Odwrotnie, samooczyszczanie prowadzące do zmniejszania saprobowości, prowadzi do stałego zwiększania się udziału producentów. Strefy saprobowe w zasadzie odpowiadały klasom czystości wód klasyfikacji trójstopniowej. (pl)
|
.jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
