| rdfs:comment
| - Eine Scopa (Plural scopae; lateinisch für "Besen") ist eine von mehreren verschiedenen Modifikationen am Körper einer Biene, die einen Pollentrageapparat bilden. Während viele Bienen ihre Scopae nur zum Tragen des Pollen verwenden, sammeln einige Arten mit Bauchbürste den Pollen auch schon damit. Dazu krümmen sie den Hinterleib über den Staubgefäßen ein und reiben damit über die Staubbeutel. Einige transportieren ihn dann mit den Scopae auf der Bauchseite, andere bürsten ihn anschließend mit den Hinterbeinen aus und transportieren ihn in Scopae an den Hinterbeinen. Einige Arten, etwa der Gattungen und Andrena kombinieren beide Strategien. (de)
- Escopa o scopa, derivat del llatí que significa “escombra”, és un terme que es refereix a un gran nombre d'estructures modificades del cos d'entre les abelles no paràsites que serveixen per transportar el pol·len. En la majoria de les abelles l'escopa és simplement una massa allargada de pèls sovint embrancats de les potes posteriors. Com a mím es presenten a la tíbia però en algunes espècies també en el fèmur i el trocànter. Unes poques espècies a més tenen pèls modificats en el ventre de l'abdomen. Dins la família Megachilidae els pèls modificats a les potes són absents i l'escopa es limita als pèls abdominals. En l'abella de la mel i el borinots (Bombus) l'escopa està substituïda per la corbícula o cistell del pol·len. (ca)
- La skopo estas organo de plej multaj abeloj, kiu servas por porti polenon. Nur inoj posedas ĉi tiun organon. Ĝi konsistas el harplena areo sur la malantaŭaj kruroj en plej multaj specioj aŭ sur la abdomeno en la familio de Megakiledoj. Ĝi similas al la korbeto aŭ polena korbo en sia funkcio, sed ĉi-lasta estas pli specialigita kaj estas karakteriza ĉe apedaj (Apidae) abeloj. Al iuj specioj de abeloj mankas skopo kaj portas polenon en la kropo. Parazitaj abeloj ne kolektas polenon kaj tial mankas al ili skopo. Iuj specio de abeloj havas specialigitajn harojn por forpreni polenon, florajn oleojn aŭ aliajn kemiajn komponaĵojn. Ili povas situi sur la kapo aŭ sur la antaŭaj kaj mezaj kruroj, sed ĉi tiuj haroj ne estas konsiderataj skopoj. La termino "skopo" rilatas nur al la strukturo, kiu serv (eo)
- La escopa o scopa es un órgano de la mayoría de las abejas que sirve para acarrear el polen. Sólo las hembras poseen este órgano. Consiste en una zona velluda en las patas posteriores en la mayoría de las especies o en el abdomen en la familia Megachilidae. Es similar a la corbícula o canasta de polen en su función, pero esta última es más especializada y es característica de las abejas ápidas. Algunas especies de abejas carecen de escopa y transportan polen en el buche. Las abejas parásitas no colectan polen y carecen de escopa. (es)
- La scopa (pluriel : scopae (latin) ou scopas (francisation)) est une structure spécialisée pour le transport du pollen, et plus marginalement de la propolis, située sur les pattes arrières ou l'abdomen des femelles et ouvrières de certaines abeilles non parasites de la grande famille des Apidae. (fr)
- A scopa (plural scopae; Latin for "broom") is any of a number of different modifications on the body of a non-parasitic bee that form a pollen-carrying apparatus. In most species of bees, the scopa is simply a dense mass of elongated, often branched, hairs (or setae) on the hind leg. When present on the hind legs, the modified hairs are, at a minimum, on the tibia, but some bees also have modified hairs on the femur and/or trochanter. A few bees have, in addition to the leg hairs, many modified hairs on the ventral surface of the abdomen which are also used in pollen transport; one family of bees, the Megachilidae, lack modified leg hairs, but have an extensive scopa on the underside of the abdomen (see photo). (en)
- La scopa è una struttura per il trasporto del polline posseduta dalle femmine di diverse specie di api non parassite, che ha forme molto diverse da specie a specie.Nella maggior parte delle specie la scopa è formata da una folta massa di setole tra le quali viene ammassato il polline, posizionate sulle tibie delle zampe posteriori, ma alcuni gruppi, come le famiglie Halictidae e Andrenidae, presentano queste setole anche sul femore e/o sul trocantere, o nella parte terminale del torace. Nelle specie appartenenti alla famiglia Megachilidae le setole che formano la scopa non si trovano sulle zampe, ma sono situate nella parte ventrale dell'addome; la struttura viene quindi chiamata scopa ventrale.Nelle specie appartenenti alle tribù Apini, Bombini, Euglossini e Meliponini, la struttura per i (it)
- Een scopa (meervoud: scopae) is iedere vorm van sterke beharing op een lichaamsdeel van een niet-parasitaire bij, bedoeld om stuifmeel te vervoeren. Dit kunnen haren op de achterpoten zijn, zoals kenmerkend bij de pluimvoetbij, of, zoals bij de familie van de behangersbijen, haren op de onderkant van het achterlijf. Deze laatstgenoemde haren worden ook wel de buikschuier genoemd. (nl)
- Szczoteczka, szczotka, skopa (łac. scopa, l.mn. scopae) – grupa zmodyfikowanych włosków spotykana na ciele samic niektórych pszczół. Szczoteczki składają się z włosków służących przenoszeniu pokarmu (pyłku, czasem również nektaru i olejków roślinnych) do gniazda. U większości gatunków występują tylko na odnóżach tylnej pary, ale u niepasożytniczych miesierkowatych znajdują się ona na sternitach metasomy (odwłoka), a u niektórych lepiarkowatych i smuklikowatych zarówno na tylnych odnóżach jak i spodzie metasomy. Pszczoły ze szczoteczkami na spodzie odwłoka określa się jako brzuchozbieraczki, te zbierające pyłek na nogach jako nogozbieraczki. U (Euglossini), melipon, trzmieli i rodzaju Apis zamiast szczoteczki na powierzchni goleni znajduje się struktura zwana koszyczkiem, stanowiąca część (pl)
- Пилкова щітка (англ. scopa) — це будь-які модифіковані волоски (або щетинки) на тілі не паразитичної бджоли, які утворюють апарат, що переносить пилок. У більшості бджіл, пилкова щітка — це просто дуже щільна сукупність витягнутих, часто розгалужених, волосків (або щетинок) на задній нозі. При наявності на задніх ногах, модифіковані волоски знаходяться, як мінімум, на гомілці, але деякі бджоли також мають модифіковані волоски на стегні та/або вертлюзі. У кількох бджіл, крім волосків на ногах є багато модифікованих волосків на вентральній поверхні черевця, які також використовуються для транспортування пилку; є одна родина бджіл - Megachilidae, у видів якої видозмінені волоски ніг відсутні, а пилкова щітка обмежена черевними волосками (див. фото). У знайомих всім медоносних бджіл та джмелів (uk)
|
| has abstract
| - Escopa o scopa, derivat del llatí que significa “escombra”, és un terme que es refereix a un gran nombre d'estructures modificades del cos d'entre les abelles no paràsites que serveixen per transportar el pol·len. En la majoria de les abelles l'escopa és simplement una massa allargada de pèls sovint embrancats de les potes posteriors. Com a mím es presenten a la tíbia però en algunes espècies també en el fèmur i el trocànter. Unes poques espècies a més tenen pèls modificats en el ventre de l'abdomen. Dins la família Megachilidae els pèls modificats a les potes són absents i l'escopa es limita als pèls abdominals. En l'abella de la mel i el borinots (Bombus) l'escopa està substituïda per la corbícula o cistell del pol·len. Hi ha altres tipus de pèls modificats en els àpids que es poden usar per treure el pol·len, els olis florals o altres productes químics de les plantes i es poden trobar a la cara, parts de la boca o potes frontals o mitjanes, però aquests no es classifiquen com scopa. Les abelles cleptoparàsites no tenen escopa i no recullen el seu propi pol·len. (ca)
- Eine Scopa (Plural scopae; lateinisch für "Besen") ist eine von mehreren verschiedenen Modifikationen am Körper einer Biene, die einen Pollentrageapparat bilden. Während viele Bienen ihre Scopae nur zum Tragen des Pollen verwenden, sammeln einige Arten mit Bauchbürste den Pollen auch schon damit. Dazu krümmen sie den Hinterleib über den Staubgefäßen ein und reiben damit über die Staubbeutel. Einige transportieren ihn dann mit den Scopae auf der Bauchseite, andere bürsten ihn anschließend mit den Hinterbeinen aus und transportieren ihn in Scopae an den Hinterbeinen. Einige Arten, etwa der Gattungen und Andrena kombinieren beide Strategien. (de)
- La skopo estas organo de plej multaj abeloj, kiu servas por porti polenon. Nur inoj posedas ĉi tiun organon. Ĝi konsistas el harplena areo sur la malantaŭaj kruroj en plej multaj specioj aŭ sur la abdomeno en la familio de Megakiledoj. Ĝi similas al la korbeto aŭ polena korbo en sia funkcio, sed ĉi-lasta estas pli specialigita kaj estas karakteriza ĉe apedaj (Apidae) abeloj. Al iuj specioj de abeloj mankas skopo kaj portas polenon en la kropo. Parazitaj abeloj ne kolektas polenon kaj tial mankas al ili skopo. Iuj specio de abeloj havas specialigitajn harojn por forpreni polenon, florajn oleojn aŭ aliajn kemiajn komponaĵojn. Ili povas situi sur la kapo aŭ sur la antaŭaj kaj mezaj kruroj, sed ĉi tiuj haroj ne estas konsiderataj skopoj. La termino "skopo" rilatas nur al la strukturo, kiu servas por transporti polenon. (eo)
- La escopa o scopa es un órgano de la mayoría de las abejas que sirve para acarrear el polen. Sólo las hembras poseen este órgano. Consiste en una zona velluda en las patas posteriores en la mayoría de las especies o en el abdomen en la familia Megachilidae. Es similar a la corbícula o canasta de polen en su función, pero esta última es más especializada y es característica de las abejas ápidas. Algunas especies de abejas carecen de escopa y transportan polen en el buche. Las abejas parásitas no colectan polen y carecen de escopa. Algunas especies de abejas poseen pelos especializados para remover polen, aceites florales u otros compuestos químicos. Pueden estar localizados en la cabeza o en las patas anteriores y medias, pero estos pelos no son considerados escopas. El término escopa se refiere solamente a la estructura que sirve para transportar polen. (es)
- La scopa (pluriel : scopae (latin) ou scopas (francisation)) est une structure spécialisée pour le transport du pollen, et plus marginalement de la propolis, située sur les pattes arrières ou l'abdomen des femelles et ouvrières de certaines abeilles non parasites de la grande famille des Apidae. Il existe différents types de scopae non homologues, la corbeille à pollen en constituant un type particulier. La plupart sont situées sur la patte arrière, sur le tibia, le fémur et/ou le trochanter. Leur structure est plus ou moins élaborée et souvent formée d'une masse dense de poils entre lesquels le pollen est empilé. Elle peut également être située sur la surface ventrale de l'abdomen et être constituée de poils raides orientés vers l’arrière, comme chez les Megachilidae. (fr)
- A scopa (plural scopae; Latin for "broom") is any of a number of different modifications on the body of a non-parasitic bee that form a pollen-carrying apparatus. In most species of bees, the scopa is simply a dense mass of elongated, often branched, hairs (or setae) on the hind leg. When present on the hind legs, the modified hairs are, at a minimum, on the tibia, but some bees also have modified hairs on the femur and/or trochanter. A few bees have, in addition to the leg hairs, many modified hairs on the ventral surface of the abdomen which are also used in pollen transport; one family of bees, the Megachilidae, lack modified leg hairs, but have an extensive scopa on the underside of the abdomen (see photo). Honey bees and bumblebees have a more highly-developed structure than the scopa: the corbicula, or pollen basket. Various species of bees have other types of modified hairs that collect pollen, floral oils, or other chemicals from plants; such hairs may be borne on the face, mouthparts, or the front or middle legs, but such hairs are not called scopae. The term "scopa" is restricted to hairs adapted to the transport of pollen. Some species of bees transport pollen internally in the crop, and they lack a scopa, as do kleptoparasitic bees, which do not gather their own pollen. (en)
- La scopa è una struttura per il trasporto del polline posseduta dalle femmine di diverse specie di api non parassite, che ha forme molto diverse da specie a specie.Nella maggior parte delle specie la scopa è formata da una folta massa di setole tra le quali viene ammassato il polline, posizionate sulle tibie delle zampe posteriori, ma alcuni gruppi, come le famiglie Halictidae e Andrenidae, presentano queste setole anche sul femore e/o sul trocantere, o nella parte terminale del torace. Nelle specie appartenenti alla famiglia Megachilidae le setole che formano la scopa non si trovano sulle zampe, ma sono situate nella parte ventrale dell'addome; la struttura viene quindi chiamata scopa ventrale.Nelle specie appartenenti alle tribù Apini, Bombini, Euglossini e Meliponini, la struttura per il trasporto del polline è particolarmente evoluta e viene chiamata corbicula.Quando un'ape visita un fiore, il polline si deposita su tutto il suo corpo. Per trasferirlo sulla scopa deve essere raccolto da una sorta di spazzola fatta di setole più dure, situate sui tarsi basali di tutte le zampe, soprattutto le posteriori.Alcuni gruppi di api, per esempio gli , trasportano il polline nella sacca melaria interna per poi rigurgitarlo nel nido, sono quindi sprovvisti di scopa. Le specie di api cleptoparassite non raccolgono il polline da sé, quindi non possiedono la scopa. (it)
- Een scopa (meervoud: scopae) is iedere vorm van sterke beharing op een lichaamsdeel van een niet-parasitaire bij, bedoeld om stuifmeel te vervoeren. Dit kunnen haren op de achterpoten zijn, zoals kenmerkend bij de pluimvoetbij, of, zoals bij de familie van de behangersbijen, haren op de onderkant van het achterlijf. Deze laatstgenoemde haren worden ook wel de buikschuier genoemd. Honingbijen en niet-parasitaire hommels hebben geavanceerdere scopae; bij deze zijn de haren aan de zijkanten van de tibia verlengd en verhard, en de tibia zelf is kaal. Zo vormt zich een soort korfje waarin een balletje met pollen kan worden vervoerd; het stuifmeelkorfje. (nl)
- Szczoteczka, szczotka, skopa (łac. scopa, l.mn. scopae) – grupa zmodyfikowanych włosków spotykana na ciele samic niektórych pszczół. Szczoteczki składają się z włosków służących przenoszeniu pokarmu (pyłku, czasem również nektaru i olejków roślinnych) do gniazda. U większości gatunków występują tylko na odnóżach tylnej pary, ale u niepasożytniczych miesierkowatych znajdują się ona na sternitach metasomy (odwłoka), a u niektórych lepiarkowatych i smuklikowatych zarówno na tylnych odnóżach jak i spodzie metasomy. Pszczoły ze szczoteczkami na spodzie odwłoka określa się jako brzuchozbieraczki, te zbierające pyłek na nogach jako nogozbieraczki. U (Euglossini), melipon, trzmieli i rodzaju Apis zamiast szczoteczki na powierzchni goleni znajduje się struktura zwana koszyczkiem, stanowiąca część aparatu pyłkozbiorczego (urządzenia koszyczkowego). Szczoteczki nie występują u samotek (Hylaeus), , kleptopasożytów i pasożytów gniazdowych z różnych rodzin oraz u wysoce eusocjalnych przedstawicieli pszczół właściwych. (pl)
- Пилкова щітка (англ. scopa) — це будь-які модифіковані волоски (або щетинки) на тілі не паразитичної бджоли, які утворюють апарат, що переносить пилок. У більшості бджіл, пилкова щітка — це просто дуже щільна сукупність витягнутих, часто розгалужених, волосків (або щетинок) на задній нозі. При наявності на задніх ногах, модифіковані волоски знаходяться, як мінімум, на гомілці, але деякі бджоли також мають модифіковані волоски на стегні та/або вертлюзі. У кількох бджіл, крім волосків на ногах є багато модифікованих волосків на вентральній поверхні черевця, які також використовуються для транспортування пилку; є одна родина бджіл - Megachilidae, у видів якої видозмінені волоски ніг відсутні, а пилкова щітка обмежена черевними волосками (див. фото). У знайомих всім медоносних бджіл та джмелів, пилкова щітка замінюється пилковим кошиком (англ. corbicula). У роду Ptilothrix помітно довга пилкова щітка дозволяє членам роду збирати довгозернистий пилок. У бджіл є інші типи модифікованих волосків, які використовуються для збору пилку, квіткових олій чи інших хімічних речовин з рослин, і вони можуть бути на лиці, ротовому апараті, або на передніх або середніх ногах, але це не пилкова щітка; термін прямо обмежений волосками, які використовуються для транспортування пилку. У клептопаразитних бджіл відсутні пилкові щітки й вони не збирають пилок. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
