| rdfs:comment
| - Els semigalians o semigal·lians (en letó Zemgaļi), també dits Zemgalians, eren una tribu de la zona del Bàltic, que vivien al territori que actualment és la zona central sud de Letònia i nord de Lituània. Van destacar per la seva gran resistència (1219–1290) contra els croats germànics i els cavallers teutònics durant la Croada del Nord. Els semigalians tenen llaços lingüístics i culturals amb els Samogitians. (ca)
- Zemgalové byl kmen žijící na východ od Kuršů v oblasti Lielupe. Jejich území na jihu hraničilo s územím dnešní Litvy. Od finských kmenů ho oddělovala řeka Daugava. V historických análech se Zemgalové poprvé připomínají v roce 870. Nejvýznamnější památkou na území Zemgalů byl , na kterém začátkem 13. století žil vůdce tohoto kmene označován jako kníže, dux – . (cs)
- Die Semgallen (lettisch: Zemgaļi) waren einer der baltischen Stämme, die in der südlichen Mitte Lettlands in Semgallen (lettisch: Zemgale) lebten. Sie waren bekannt wegen ihres langen Widerstandes gegen die deutschen Kreuzritter des Schwertbrüderordens. Später vereinten sie sich mit den sie umgebenden Völkern und wurden Teil der lettischen Nation. (de)
- Los semigalianos o semigalios (en letón: Zemgaļi) era una de las tribus bálticas que habitaban Zemgale, en el centro y sur de Letonia y norte de Lituania. Resalta su historia de una larga resistencia (1219-1290) contra los cruzados germánicos, los Hermanos Livonios de la Espada y la Orden Livona. (es)
- Les Sémigaliens sont un peuple balte qui habitait en Sémigalle, une région intermédiaire entre les régions ethnographique lettones de la Courlande et la Latgale d'une part et au sud de la Vidzeme d'autre part. (fr)
- Semigallians (Latvian Zemgaļi; Lithuanian: Žiemgaliai, also Zemgalians, Semigalls, Semigalians) were the Baltic tribe that lived in the southcentral part of contemporary Latvia and northern Lithuania. They are noted for their long resistance (1219–1290) against the German crusaders and Teutonic Knights during the Northern Crusades.Semigallians had close linguistic and cultural ties with Samogitians. (en)
- I Semigalli (lettone: Zemgaļi) sono una delle tribù baltiche che vissero in Semigallia (lettone: Zemgale), nella Lettonia meridionale. Si fecero subito notare per la loro tenace resistenza ai Crociati del Nord, ossia ai cavalieri portaspada. Si pensa anche che i Semigalli fossero la prima tribù baltica a governarsi come una monarchia, ma si basa su scarsi indizi. (it)
- Зе́мгалы (латыш. zemgaļi, древняя форма ziemgaļi, лит. žemgaliai; в древнерусских летописях зимѣгола, также рус. семигаллы; лат. Semigalli) — один из балтских народов, живших на юге Латвии в Земгалии и на севере Литвы. Были известны своим продолжительным сопротивлением немецким крестоносцам. До XVI века — балтская народность. Позже земгалы вместе с соседними латгалами, куршами, селами и ливами образовали народ латышей, часть вошла в состав литовского народа. (ru)
- De Semgallen (Lets: Zemgaļi) waren een Oost-Baltische stam die in het zuidelijk-centrale deel van het hedendaagse Letland en noordelijk Litouwen leefde. Ze staan bekend om hun lange weerstand (1219-1290) tegen de Duitse kruisvaarders tijdens de Noordelijke Kruistochten. De Semgallen hadden nauwe taalkundige en culturele banden met de Samogitiërs. De naam leeft voort in de historische landstreek Semgallen, ook Semigallia. De taal van de Semgallen, het Semgaals, is in de 15e eeuw uitgestorven. (nl)
- Zemgalowie – plemię bałtyckie, zamieszkujące teren obecnej Semigalii na Łotwie. Na początku XII wieku Zemgalowie podlegali władzy książąt połockich, jednak w 1106 r. pokonali wojska ruskie i zrzucili zależność. Zanotowano imiona dwóch wodzów zemgalskich – Viestards i Nameisis, którzy wsławili się walkami przeciwko zakonowi kawalerów mieczowych w XIII wieku. W 1236 roku oddziały Zemgalów, Żmudzinów i Litwinów zniszczyły wojska kawalerów mieczowych w bitwie pod Szawlami. (pl)
- Земга́ли (латис. zemgaļi; лит. žiemgaliai) або Семига́ли (лат. semigalli, нім. Semgallen) — у X—XV століттях одне із балтських латиських племен. Мешкали в Семигалії (Земгалії), краю на півдні сучасної Латвії та півночі Литви, в басейні річок Лієлупе, Мемеле, Муса, на лівому березі Західної Двіни. Носії земгальської мови. Керувалися князями. Найбільші поселення — , Добеле, . Мали тісні мовні та культурні зв'язки із литовським племенем жмудинів (жемайтів). У руських джерелах називаються зиміголою (дав.-рус. зимѣгола). У 1219–1290 роках вели тривалу визвольну війну проти німецьких колоністів та хрестоносців. Наприкінці ХІІІ століття підкорені Лівонським орденом, частково переселені до Курляндії. У XV столітті разом з сусідніми балтійськими латгалами, куршами, селами, а також угро-фінськими лі (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)