The siphonal canal is an anatomical feature of the shells of certain groups of sea snails within the clade Neogastropoda. Some sea marine gastropods have a soft tubular anterior extension of the mantle called a siphon through which water is drawn into the mantle cavity and over the gill and which serves as a chemoreceptor to locate food. In certain groups of carnivorous snails, where the siphon is particularly long, the structure of the shell has been modified in order to house and protect the soft structure of the siphon. Thus the siphonal canal is a semi-tubular extension of the aperture of the shell through which the siphon is extended when the animal is active.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Rynna syfonalna (pl)
- Sifonaal kanaal (nl)
- Siphonal canal (en)
- Canal sifonal (pt)
|
| rdfs:comment
| - Het sifonale kanaal of sifokanaal is een anatomische structuur van de schelpen van bepaalde groepen zeeslakken uit de clade Neogastropoda. Sommige mariene slakken hebben een zachte buisvormige anterieure uitstulping van de , genaamd de sifo. Daardoor wordt water over de kieuw aangezogen naar de mantelholte. De sifo doet ook dienst als chemoreceptor om voedsel op te sporen.Bij bepaalde carnivore slakken, waarbij de sifo bijzonder lang is, is de structuur van de schelp hieraan aangepast en vormt een halfcirkelvormige groef die kan dienen als bescherming voor de zachte sifo. (nl)
- The siphonal canal is an anatomical feature of the shells of certain groups of sea snails within the clade Neogastropoda. Some sea marine gastropods have a soft tubular anterior extension of the mantle called a siphon through which water is drawn into the mantle cavity and over the gill and which serves as a chemoreceptor to locate food. In certain groups of carnivorous snails, where the siphon is particularly long, the structure of the shell has been modified in order to house and protect the soft structure of the siphon. Thus the siphonal canal is a semi-tubular extension of the aperture of the shell through which the siphon is extended when the animal is active. (en)
- Nas conchas de moluscos gastrópodes marinhos de alguns gêneros, o canal sifonal é um sulco, oposto à região da espiral e localizado entre o lábio externo e a columela, quando a concha é vista por baixo, sendo um prolongamento destes e uma característica anatômica de certos caramujos, principalmente dentre os Neogastropoda e uma parte dos Mesogastropoda (ambos agora no clado Caenogastropoda); ausente dentre os grupos mais antigos de moluscos marinhos (clado Vetigastropoda e uma parte dos antigos Mesogastropoda). É caracterizado por se localizar na parte anterior do animal e por conter em seu interior uma extensão tubular e macia do manto, chamada sifão, através da qual a água é aspirada para dentro da cavidade do manto e através de brânquias e também servindo como um quimiorreceptor para lo (pt)
- Rynna syfonalna (ang. siphonal canal, łac. siphunculus) – część muszli, występująca u różnych grup ślimaków morskich. Ma postać rynienkowatego lub rurkowatego przedłużenia wrzeciona i abapikalnej (położonej daleko od szczytu muszli) części wargi zewnętrznej ujścia Służy osłonięciu i niekiedy sama również nazywana jest syfonem. Nie wszystkie ślimaki posiadające syfon mają rynny. U część występuje tylko w brzegu ujścia muszli. (pl)
|
| foaf:depiction
| |
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| thumbnail
| |
| has abstract
| - The siphonal canal is an anatomical feature of the shells of certain groups of sea snails within the clade Neogastropoda. Some sea marine gastropods have a soft tubular anterior extension of the mantle called a siphon through which water is drawn into the mantle cavity and over the gill and which serves as a chemoreceptor to locate food. In certain groups of carnivorous snails, where the siphon is particularly long, the structure of the shell has been modified in order to house and protect the soft structure of the siphon. Thus the siphonal canal is a semi-tubular extension of the aperture of the shell through which the siphon is extended when the animal is active. The size and shape of the siphonal canal are important in taxonomic identification of mollusks. Sealed siphonal canals are a morphological feature of Muricidae subfamilies Ocenebrinae and Typhinae, a feature not found in other subfamilies from this taxonomic group. One gastropod whose shell has an exceptionally long siphonal canal is the Venus comb murex. Some gastropods have a simple siphonal notch at the edge of the aperture instead of a canal. A short siphonal canal is preferred by some species of obligate commensal bivalves. is specially adapted to live inside snail shells occupied by hermit crabs. The crescent shaped shell of C. paula facilitates entry into the narrow space inside snail shells where they attach to the columellae and siphonal canal via byssal threads. The position and location of attachment anteriorly near the final whorls of the shell is an evolutionary behavior of adult individuals which prevents removal by the host. There are close parallels between shell shape and presence of a siphonal canal. A study done by Vermeij found that shells that have a steep angle of their generating curve relative to their base axis (E) not do not have siphonal canals. Specifically, all shells examined with an E angle greater than 30% did not have siphonal canals, but shells with lower angles often did. (en)
- Rynna syfonalna (ang. siphonal canal, łac. siphunculus) – część muszli, występująca u różnych grup ślimaków morskich. Ma postać rynienkowatego lub rurkowatego przedłużenia wrzeciona i abapikalnej (położonej daleko od szczytu muszli) części wargi zewnętrznej ujścia Służy osłonięciu i niekiedy sama również nazywana jest syfonem. Rynny syfonalne pojawiły się w ewolucji ślimaków niezależnie co najmniej 23 razy, przy czym jest to szacunek bardzo ostrożny. Pierwotnie miały one postać krótkich rynienek mniej lub bardziej ograniczonych do płaszczyzny ujścia muszli. Bardziej zaawansowane formy, obejmujące rynny odgięte do grzbietowo, silnie wydłużone, a także zamknięte w postać rurki znane są głównie z kredy oraz kenozoiku, w tym z współczesności. Rynny zamknięte, o zrośniętych brzegach pojawiły się niezależnie co najmniej 15 razy: pięciokrotnie u , ośmiokrotnie u Neogastropoda i jeden raz u . Ogólnie gatunki zaopatrzone w rynny należą do stosunkowo szybko przemieszczających się po dnie morskim ślimaków, żerujących na mikroorganizmach lub drapieżnych. U w 17 liniach ewolucyjnych doszło do wtórnego zaniku rynny syfonalnej. Miało to związek z adaptacją do osiadłego lub nie wymagającego szybkiego poruszania trybu życia, miniaturyzacją lub zmianą środowiska na niesłonowodne. Nie wszystkie ślimaki posiadające syfon mają rynny. U część występuje tylko w brzegu ujścia muszli. (pl)
- Het sifonale kanaal of sifokanaal is een anatomische structuur van de schelpen van bepaalde groepen zeeslakken uit de clade Neogastropoda. Sommige mariene slakken hebben een zachte buisvormige anterieure uitstulping van de , genaamd de sifo. Daardoor wordt water over de kieuw aangezogen naar de mantelholte. De sifo doet ook dienst als chemoreceptor om voedsel op te sporen.Bij bepaalde carnivore slakken, waarbij de sifo bijzonder lang is, is de structuur van de schelp hieraan aangepast en vormt een halfcirkelvormige groef die kan dienen als bescherming voor de zachte sifo. (nl)
- Nas conchas de moluscos gastrópodes marinhos de alguns gêneros, o canal sifonal é um sulco, oposto à região da espiral e localizado entre o lábio externo e a columela, quando a concha é vista por baixo, sendo um prolongamento destes e uma característica anatômica de certos caramujos, principalmente dentre os Neogastropoda e uma parte dos Mesogastropoda (ambos agora no clado Caenogastropoda); ausente dentre os grupos mais antigos de moluscos marinhos (clado Vetigastropoda e uma parte dos antigos Mesogastropoda). É caracterizado por se localizar na parte anterior do animal e por conter em seu interior uma extensão tubular e macia do manto, chamada sifão, através da qual a água é aspirada para dentro da cavidade do manto e através de brânquias e também servindo como um quimiorreceptor para localizar alimentos. (pt)
|
| gold:hypernym
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
.jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
