| rdfs:comment
| - Soonchis van Saïs is een Egyptische priester uit de 6e of 7e eeuw v.Chr. die samen met Psenopis van Heliopolis in de biografie van Solon van Plutarchus "de wijsten van de priesters" genoemd wordt. Hij en Psenopis van Heliopolis hebben de mythe van Atlantis en waarschijnlijk nog andere mythes waaronder die van de val van Phaeton overgeleverd aan Solon op een van zijn reizen in Egypte. (nl)
- Ο Σώγχις ο Σαΐτης (αρχαία: Σῶγχις ὁ Σαΐτης) (fl. 594 π.Χ.) ήταν ιερέας στην αρχαία Αίγυπτο, ο οποίος αναφέρεται σε ελληνικά κείμενα σε σχέση με την αφήγηση της Ατλαντίδος. Δεν είναι είναι καθαρό αν ήταν ιστορικό πρόσωπο. Ο Πλάτωνας δεν αναφέρει το όνομα του ιερέα, αλλά ο Πλούταρχος (46–120 μ.Χ.) στο έργο του Βίοι Παράλληλοι ( Βίος του Σόλωνα), ταυτίζει τον ιερέα με τον Σώγχι: (el)
- Sonchis of Saïs or the Saïte (Greek: Σῶγχις ὁ Σαΐτης, Sō̂nkhis o Saḯtēs; fl. 594 BC) was an Egyptian priest, who is mentioned in Greek writings as relating the account of Atlantis. His status as a historical figure is a matter of debate. Plato's dialogue does not mention a name for the priest, but Plutarch (46–120 AD), in his Life of Solon identified the aged priest as Sonchis: (en)
- Sônquis ou Sonchis de Saís ou o Saíta (em grego: Σῶγχις ὁ Σαΐτης, Sōnkhis o Saḯtēs; fl. 594 a.C.) foi um sacerdote egípcio mencionado nos escritos gregos como relacionando o relato da Atlântida. Seu status como figura histórica é uma questão de debate. O diálogo de Platão não menciona um nome para o sacerdote, mas Plutarco (46–120 d.C.), em sua Vida de Sólon, identificou o religioso idoso como Sônquis: (pt)
|
| has abstract
| - Ο Σώγχις ο Σαΐτης (αρχαία: Σῶγχις ὁ Σαΐτης) (fl. 594 π.Χ.) ήταν ιερέας στην αρχαία Αίγυπτο, ο οποίος αναφέρεται σε ελληνικά κείμενα σε σχέση με την αφήγηση της Ατλαντίδος. Δεν είναι είναι καθαρό αν ήταν ιστορικό πρόσωπο. Στους διαλόγους του Τίμαιος και Κριτίας, οι οποίοι γράφτηκαν περίπου το 360 π.Χ., ο Πλάτωνας αφηγείται μέσου του χαρακτήρα του Τίμαιου πώς ο Σόλωνας (638–558 π.Χ.) ταξίδεψε στην Αίγυπτο, και συνάντησε στην πόλη Σάις τους ιερείς της θεάς Νηίθ. Ένας γηραιός ιερέας του διηγείται ότι 9000 χρόνια πριν η Αθήνα βρισκόταν σε διαμάχη με την μεγάλη δύναμη, την Ατλαντίδα, η οποία αφανίστηκε από φυσική καταστροφή. Ο Πλάτωνας δεν αναφέρει το όνομα του ιερέα, αλλά ο Πλούταρχος (46–120 μ.Χ.) στο έργο του Βίοι Παράλληλοι ( Βίος του Σόλωνα), ταυτίζει τον ιερέα με τον Σώγχι: Ο Πλούταρχος παραθέτει μια πιο λεπτομερή αναφορά στους Έλληνες φιλόσοφους που επισκέφτηκαν την Αίγυπτο και συμβουλεύτηκαν τους Αιγύπτιους ιερείς στο έργο του Ηθικά - Περί Ίσιδος και Οσίριδος. Έτσι, ο Θαλής, ο Εύδοξος, ο Σόλωνας, ο Πυθαγόρας, (μερικοί κατατάσσουν και τον Λυκούργο), και ο Πλάτωνας, ταξίδεψαν στην Αίγυπτο και συζήτησαν με τους ιερείς. Ο Εύδοξος διδάχθηκε από τον Χόνουφι της Μέμφιδος, ο Σόλων από τον Σώγχι τον Σαΐτη, και ο Πυθαγόρας από τον Οίνουφι της Ηλιούπολης. (el)
- Sonchis of Saïs or the Saïte (Greek: Σῶγχις ὁ Σαΐτης, Sō̂nkhis o Saḯtēs; fl. 594 BC) was an Egyptian priest, who is mentioned in Greek writings as relating the account of Atlantis. His status as a historical figure is a matter of debate. The Platonic dialogues Timaeus and Critias, written around 360 BC, relate (through the voice of Critias) how the Athenian statesman Solon (638–558 BC) traveled to Egypt and in the city of Sais encountered the priests of the goddess Neith. A very aged priest tells him that 9000 years earlier, Athens had been in conflict with the great power of Atlantis, which was then destroyed in a catastrophe. Plato's dialogue does not mention a name for the priest, but Plutarch (46–120 AD), in his Life of Solon identified the aged priest as Sonchis: Near Nilus' mouth, by fair Canopus' shores, and spent some time in study with Psenophis of Heliopolis, and Sonchis the Saïte, the most learned of all the priests; from whom, as Plato says, getting knowledge of the Atlantic story, he put it into a poem, and proposed to bring it to the knowledge of the Greeks. Plutarch gives a more detailed description on the Greek philosophers who visited Egypt and received advice by the Egyptian priests in his book On Isis and Osiris. Thus, Thales of Miletus, Eudoxus of Cnidus, Solon, Pythagoras, (some say Lycurgus of Sparta also) and Plato, traveled into Egypt and conversed with the priests. Eudoxus was instructed by Chonupheus of Memphis, Solon by Sonchis of Saïs and Pythagoras by Oenuphis of Heliopolis. (en)
- Soonchis van Saïs is een Egyptische priester uit de 6e of 7e eeuw v.Chr. die samen met Psenopis van Heliopolis in de biografie van Solon van Plutarchus "de wijsten van de priesters" genoemd wordt. Hij en Psenopis van Heliopolis hebben de mythe van Atlantis en waarschijnlijk nog andere mythes waaronder die van de val van Phaeton overgeleverd aan Solon op een van zijn reizen in Egypte. (nl)
- Sônquis ou Sonchis de Saís ou o Saíta (em grego: Σῶγχις ὁ Σαΐτης, Sōnkhis o Saḯtēs; fl. 594 a.C.) foi um sacerdote egípcio mencionado nos escritos gregos como relacionando o relato da Atlântida. Seu status como figura histórica é uma questão de debate. Os diálogos platônicos Timeu e Critias, escritos por volta de 360 a.C., relatam (através da voz de Crítias) como o estadista ateniense Sólon (638 a 558 a.C.) viajou para o Egito e na cidade de Saís encontrou os sacerdotes da deusa Neith. Um sacerdote muito idoso diz a ele que 9000 anos antes, Atenas estava em conflito com o grande poder da Atlântida, que foi destruída em uma catástrofe. No Timeu, Platão atribui a Sônquis essa fala sobre a preeminência da sabedoria egípcia: "Ó Solon, Sólon, vós gregos sois sempre crianças... sois jovens em alma, cada um de vós. Pois aí [na Grécia] não possuís uma única crença antiga e derivada da antiga tradição, nem uma ciência que seja tão antiga com a era". O diálogo de Platão não menciona um nome para o sacerdote, mas Plutarco (46–120 d.C.), em sua Vida de Sólon, identificou o religioso idoso como Sônquis: Perto da boca de Nilo, pelas boas margens de Canopo, e passou algum tempo estudando com Psenófis de Heliópolis e Sônquis, o Saíta, mais instruído de todos os sacerdotes; de quem, como diz Platão, obtendo conhecimento da história atlântica, ele a pôs em um poema e propôs levá-la ao conhecimento dos gregos. Plutarco fornece uma descrição mais detalhada dos filósofos gregos que visitaram o Egito e receberam conselhos dos sacerdotes egípcios em seu livro Sobre Ísis e Osíris. Assim, Tales de Mileto, Eudoxo de Cnido, Sólon, Pitágoras (alguns dizem também Licurgo de Esparta) e Platão viajaram para o Egito e teriam conversado com os sacerdotes. Eudoxo foi instruído por Conufeu de Mênfis, Sólon por Sônquis de Saís e Pitágoras por Oenufis de Heliópolis. (pt)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)