Stefan Sadorski (1581 – 2 July 1640) was a courtier, politician and a diplomat of the Polish–Lithuanian Commonwealth. He was a Polish noble (member of szlachta). In the royal court of the Polish king Sigismund III Vasa he achieved the of Great Secretary, and it was then that he became a colleague of bishops of Warmia and Mikołaj Szyszkowski. He served in that capacity for Sigismund, and after his death, for Władysław IV Waza. He was particularly active in the northern realms of the Commonwealth, often being an envoy of the Polish king to the Duchy of Prussia.
* v
* t
* e
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Stefan Sadorski (pl)
- Stefan Sadorski (en)
|
| rdfs:comment
| - Stefan Sadorski (1581 – 2 July 1640) was a courtier, politician and a diplomat of the Polish–Lithuanian Commonwealth. He was a Polish noble (member of szlachta). In the royal court of the Polish king Sigismund III Vasa he achieved the of Great Secretary, and it was then that he became a colleague of bishops of Warmia and Mikołaj Szyszkowski. He served in that capacity for Sigismund, and after his death, for Władysław IV Waza. He was particularly active in the northern realms of the Commonwealth, often being an envoy of the Polish king to the Duchy of Prussia.
* v
* t
* e (en)
- Stefan Sadorski (urodzony w 1581 roku – zmarł 2 lipca 1640 wKsiężnie koło Prosit). Pochodził z polskiej rodziny szlacheckiej. Był właścicielem majątków ziemskich w Prusach Książęcych,m.in. w Linkowie, Łynie koło Nidzicy oraz na Warmii m.in. Leginy gm. Reszel.Znał kilka języków. Był sekretarzem króla Zygmunta III Wazy. Jako polski dyplomata reprezentował także interesy króla Władysława IV. Jego misje dyplomatyczne dotyczyły głównie Prus Książęcych, ale występował również jako poseł na sejm węgierski w Preszburgu (1620). (pl)
|
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| has abstract
| - Stefan Sadorski (1581 – 2 July 1640) was a courtier, politician and a diplomat of the Polish–Lithuanian Commonwealth. He was a Polish noble (member of szlachta). In the royal court of the Polish king Sigismund III Vasa he achieved the of Great Secretary, and it was then that he became a colleague of bishops of Warmia and Mikołaj Szyszkowski. He served in that capacity for Sigismund, and after his death, for Władysław IV Waza. He was particularly active in the northern realms of the Commonwealth, often being an envoy of the Polish king to the Duchy of Prussia.
* v
* t
* e (en)
- Stefan Sadorski (urodzony w 1581 roku – zmarł 2 lipca 1640 wKsiężnie koło Prosit). Pochodził z polskiej rodziny szlacheckiej. Był właścicielem majątków ziemskich w Prusach Książęcych,m.in. w Linkowie, Łynie koło Nidzicy oraz na Warmii m.in. Leginy gm. Reszel.Znał kilka języków. Był sekretarzem króla Zygmunta III Wazy. Jako polski dyplomata reprezentował także interesy króla Władysława IV. Jego misje dyplomatyczne dotyczyły głównie Prus Książęcych, ale występował również jako poseł na sejm węgierski w Preszburgu (1620). Współpracował z biskupem warmińskim Szymonem Rudnickim w odzyskaniu przez katolików kościoła św. Mikołaja w Elblągu oraz wzmocnienia pozycji katolików w Królewcu. Sadorski wykupił od Otto von der Groebena (m.in. właściciela Bezławek i Jeżewa) w 1617 r. 3 morgi ziemi, gdzie znajdowały się zasypane gruzem i ziemią fundamenty zniszczonej przez protestantów pierwszej świętolipskiej kaplicy. Do zakupu mogło dojść dzięki listom wspierającym m.in. króla Zygmunta III. Ostateczną transakcję wykupu gruntów o całkowitej powierzchni 5 łanów i 21 mórg Sadorski zrealizował w dniu 12 IV 1619 r. Konsekracji nowo wybudowanej kaplicy dokonał biskup Rudnicki 19 września 1619 r. Sadorski był przewidującym politykiem – w celu uniknięcia szykan ze strony protestantów zapewnił kaplicy patronat króla Zygmunta III, a grunty z kaplicą zapisał kapitule warmińskiej. Kapituła warmińska 18 sierpnia 1639 r. kaplicę przekazała w użytkowanie jezuitom. Układ ten potwierdzony został dekretami biskupa warmińskiego Mikołaja Szyszkowskiego z 1636 i 1639 r. oraz dekretem papieża Urbana VIII z dnia 2 stycznia 1641 r. Taktyka okazała się słuszna, kiedy w 1780 r. na terenie Prus nastąpiła kasata Zakonu Jezuitów – wszystko by przepadło. Ponieważ prawnym właścicielem później wybudowanego kościoła była kapituła warmińska, biskup Ignacy Krasicki mógł tam zatrudnić ojców jezuitów jako księży parafialnych. Sadorskiego pochowano zgodnie z jego testamentem w kościele św. Jana Chrzciciela w Reszlu, gdzie było jego epitafium. Sadorskiemu epitafium w katedrze fromborskiej ufundowali również jej kanonicy. (pl)
|
| gold:hypernym
| |
| schema:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is Wikipage redirect
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)