The Symphony No. 4 in E minor is an orchestral composition by the Romanian composer George Enescu, left incomplete at the composer's death, but finished in 1996 by Pascal Bentoiu.
Attributes | Values |
---|
rdfs:label
| - Symphonie no 4 d'Enesco (fr)
- Symfonie nr. 4 (Enescu) (nl)
- Symphony No. 4 (Enescu) (en)
|
rdfs:comment
| - The Symphony No. 4 in E minor is an orchestral composition by the Romanian composer George Enescu, left incomplete at the composer's death, but finished in 1996 by Pascal Bentoiu. (en)
- La Symphonie no 4 en mi mineur est l'avant-dernière composition de ce genre due à Georges Enesco. La partition sur deux portées est datée du 4 mai 1934, mais, à l'instar d'autres œuvres du maître roumain, son orchestration est demeurée inachevée à près de 55 % jusqu'à l'intervention du musicologue et compositeur Pascal Bentoiu en 1996. C'est en réalité sa huitième symphonie, si l'on tient compte de ses quatre symphonies « d'école » composées tout à la fin du XIXe siècle à Paris.
* Allegro appassionato
* Un poco andante, marziale
* Allegro vivace non troppo (fr)
- George Enescu werkte van 1928 tot en met 1939 aan zijn Symfonie nr. 4 in e-mineur. Het zou na vier jeugdsymfonieën (1895-1898), een Symfonie nr. 1 (1905), nr. 2 (1915) en nr. 3 (1916-1921) zijn in totaal achtste werk binnen het genre worden. Hij begon ook nog aan een Symfonie nr. 5. Alhoewel hij nog jaren te leven had, heeft Enescu symfonie nr. 4 nooit voltooid. Alle muziek is daarbij wel in schets opgemaakt en voorzien van alle muzikale tekens voor dynamiek etc., maar de orkestratie is onvolledig gebleven. Enescu kwam alleen aan de orkestinvulling van deel 1, maar maakte daar twee versies van. Van deel 2 is slechts een gedeelte georkestreerd. De ontbrekende orkestratie werd aangevuld door , componist en muzikaal biograaf van Enescu (The masterworks of George Enescu, 1996) . Uiteindelijk k (nl)
|
name
| |
foaf:depiction
| |
dct:subject
| |
Wikipage page ID
| |
Wikipage revision ID
| |
Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
Link from a Wikipage to an external page
| |
reference
| - 0001-04-29 (xsd:gMonthDay)
- Zottoviceanu, Elena, Adrian Rațiu, and Myriam Marbe. 1971 "Premiera Operei Oedip ". In George Enescu: Monografie, 2 vols., edited by Mircea Voicana, 739–876. Bucharest: Editura Academiei Republicii Socialiste România. (en)
- Malcolm, Noel. 1990. George Enescu: His Life and Music, with a preface by Sir Yehudi Menuhin. London: Toccata Press. . (en)
- Bentoiu, Pascal. 2010. Masterworks of George Enescu: A Detailed Analysis, translated by Lory Wallfisch. Lanham, MD: Scarecrow Press. ; . (en)
|
sameAs
| |
dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
thumbnail
| |
caption
| |
composed
| - –34, completed by Pascal Bentoiu (en)
|
composer
| |
key
| |
movements
| |
type
| |
has abstract
| - La Symphonie no 4 en mi mineur est l'avant-dernière composition de ce genre due à Georges Enesco. La partition sur deux portées est datée du 4 mai 1934, mais, à l'instar d'autres œuvres du maître roumain, son orchestration est demeurée inachevée à près de 55 % jusqu'à l'intervention du musicologue et compositeur Pascal Bentoiu en 1996. C'est en réalité sa huitième symphonie, si l'on tient compte de ses quatre symphonies « d'école » composées tout à la fin du XIXe siècle à Paris. Cette Symphonie en mi mineur d'un style désormais pleinement personnel et à "l'énergie explosive" quoique souvent "douloureuse" est à comparer aux compositions d'un Chostakovitch, d'un Szymanowski ou d'un Martinů . Elle est composée de trois mouvements étroitement liés entre eux :
* Allegro appassionato
* Un poco andante, marziale
* Allegro vivace non troppo La durée de l'œuvre est approximativement de 26 minutes. Sa création mondiale, par l'Orchestre philharmonique de Bucarest placé sous la baguette de Christian Mandeal, a eu lieu dans la capitale roumaine le 2 octobre 1997. La partition est publiée et disponible aux Éditions musicales de Bucarest. (fr)
- The Symphony No. 4 in E minor is an orchestral composition by the Romanian composer George Enescu, left incomplete at the composer's death, but finished in 1996 by Pascal Bentoiu. (en)
- George Enescu werkte van 1928 tot en met 1939 aan zijn Symfonie nr. 4 in e-mineur. Het zou na vier jeugdsymfonieën (1895-1898), een Symfonie nr. 1 (1905), nr. 2 (1915) en nr. 3 (1916-1921) zijn in totaal achtste werk binnen het genre worden. Hij begon ook nog aan een Symfonie nr. 5. Alhoewel hij nog jaren te leven had, heeft Enescu symfonie nr. 4 nooit voltooid. Alle muziek is daarbij wel in schets opgemaakt en voorzien van alle muzikale tekens voor dynamiek etc., maar de orkestratie is onvolledig gebleven. Enescu kwam alleen aan de orkestinvulling van deel 1, maar maakte daar twee versies van. Van deel 2 is slechts een gedeelte georkestreerd. De ontbrekende orkestratie werd aangevuld door , componist en muzikaal biograaf van Enescu (The masterworks of George Enescu, 1996) . Uiteindelijk kon het werk op 2 oktober 1997 in première gaan in Boekarest door het plaatselijk symfonieorkest (Filarmonica „George Enescu” din București) onder leiding van Christian Mandeal. De symfonie laat een mengeling horen van toonladdersystemen, gebruikelijk in de Roemeense volksmuziek en kerkmuziek, dat wil zeggen Byzantijns en niet gregoriaans. De opzet is driedelig (snel-langzaam-snel):
* allegro appassionato
* Un poco andante, marziale
* Allegro vivace – non troppo Deel 1 is geschreven in een vrije sonatevorm met een aantal motieven, die door de hele symfonie terugkomen. (nl)
|
prov:wasDerivedFrom
| |
page length (characters) of wiki page
| |
foaf:isPrimaryTopicOf
| |
is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
is Wikipage disambiguates
of | |
is foaf:primaryTopic
of | |