| rdfs:comment
| - The Tiercering (from the French word tierce, meaning a third) refers to a historical event in the Netherlands on July 9, 1810, when Emperor Napoleon imposed a reduction of interest to one third of the norm on Dutch government bonds. Because of economic problems and general war conditions, the Kingdom of Holland, which had just been annexed by France, was receiving less income than it was paying out in interest, and therefore the Treasury could no longer bear to pay the interest rates on perpetual bonds. (en)
- De tiërcering (van Frans: tierce, een derde) was een op 9 juli 1810 door keizer Napoleon opgelegde reductie van de rente op de Nederlandse staatsschuld. Door de economische problemen en oorlogsomstandigheden was de betaling van deze rente een niet langer door de schatkist te dragen last geworden. Napoleon bepaalde dat voortaan nog slechts één derde van de rente zou worden uitgekeerd. In de jaren 1808 en 1809 werd er helemaal niets betaald. (nl)
|
| has abstract
| - The Tiercering (from the French word tierce, meaning a third) refers to a historical event in the Netherlands on July 9, 1810, when Emperor Napoleon imposed a reduction of interest to one third of the norm on Dutch government bonds. Because of economic problems and general war conditions, the Kingdom of Holland, which had just been annexed by France, was receiving less income than it was paying out in interest, and therefore the Treasury could no longer bear to pay the interest rates on perpetual bonds. Napoleon determined that only one third of the actual interest due would be paid to investors. In the previous years 1808 and 1809, the government had defaulted on the bonds altogether and no interest at all had been paid. The tiercering was a logical solution to an ever-increasing problem with national debt. In 1809 the government received only 33 million guilders in revenue, while the interest due on bonds was approximately 39 million guilders. This situation was ended by the tiercering, so that in 1810 only 13 million guilders needed to be paid on interest payments for a national debt of 1.232 billion guilders. Many wealthy citizens, pensioners, local councils and charities were dealt a heavy blow by the ruling. Local charity organizations which required a large portion of their assets to be invested in government bonds, were the hardest hit and the tiercering caused their financial revenue to be reduced by two thirds. The tiercering was continued in 1814 under King William I after Napoleon was defeated. On May 14, 1814, the National Debt law was enacted. Under this law, all running debts of the Dutch state were converted to two parts; an "actual liability", and a "delayed liability"; of which the actual liability would be held at a new standard rate of 2.5 percent. Per year, 4 million guilders would be carried over from the "delayed debt" to the "actual debt", and for this complicated amortization, a new office was set up called "'s Lands Amortisatiekas". From the new real debt only one third of the interest would be paid. (en)
- De tiërcering (van Frans: tierce, een derde) was een op 9 juli 1810 door keizer Napoleon opgelegde reductie van de rente op de Nederlandse staatsschuld. Door de economische problemen en oorlogsomstandigheden was de betaling van deze rente een niet langer door de schatkist te dragen last geworden. Napoleon bepaalde dat voortaan nog slechts één derde van de rente zou worden uitgekeerd. In de jaren 1808 en 1809 werd er helemaal niets betaald. De tiërcering was een logische stap omdat de rentebetalingen op de staatsschuld niet meer in verhouding stonden tot de belastinginkomsten. Er kwam in 1809 ongeveer 33 miljoen gulden aan belastingen binnen, terwijl de te betalen rente op de staatsschuld ongeveer 39 miljoen gulden bedroeg. Zes miljoen gulden meer dan er binnenkwam. Aan deze onhoudbare situatie kwam een eind door de tiërcering, waardoor er in 1810 nog maar 13 miljoen gulden aan de rentebetalingen hoefde te worden gedaan op een staatsschuld van 1232 miljoen gulden. Vele rijke burgers (vaak renteniers), gemeentes en charitatieve instellingen, die soms verplicht een groot deel van hun vermogen in staatsobligaties hadden belegd, werden door de tiërcering echter zeer pijnlijk in hun financiële inkomsten getroffen. In een gewijzigde vorm werd de tiërcering in 1814 onder koning Willem I gehandhaafd. Op 14 mei 1814 kwam de wet op de Nationale Schuld tot stand. In deze wet werden alle schulden van de Nederlandse staat omgezet in een nieuwe werkelijke schuld van één rentetype van 2,5 procent. Van deze nieuwe werkelijke schuld zou echter slechts een derde deel rente geven. (nl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)