| rdfs:comment
| - Tintagel ist eine sinfonische Dichtung des Komponisten Arnold Bax. Es ist sein bekanntestes Werk, und für eine Zeit lang das einzige, durch die der Komponist den Konzertgängern bekannt war. Das Stück wurde inspiriert durch den Besuch des Tintagel Castle in Cornwall, welches Bax 1917 besuchte und nimmt, obgleich nicht explizit programmatisch, Bezug auf die Historie und die Mythologie, die die Burg umgibt. (de)
- Tintagel is a symphonic poem by Arnold Bax. It is his best-known work, and was for some years the only piece by which the composer was known to many concert-goers. The work was inspired by a visit Bax made to Tintagel Castle in Cornwall in 1917, and, although not explicitly programmatic, draws on the history and mythology associated with the castle. (en)
- 『ティンタジェル』（英: Tintagel）は、1919年にアーノルド・バックスが完成させた交響詩。おそらくバックスの最も有名な管弦楽曲である。バックスは1917年の夏に、ピアニストで愛人のハリエット・コーエンを伴ってコーンウォルのティンタジェル城を訪れており、この作品はコーエンに献呈された。 ティンタジェル城を題材とするバックスの交響詩のひとつであり、ある程度まで響きによるその描写となっている。バックスの意向によると、岩に高くそびえ立ち、大西洋のほとりで夏の烈しい陽射しに晒されたティンタジェル城を描いた作品ということらしい。旋律の特徴にある種のケルト趣味がうかがわれ、2つある主題のうち一方の基礎となっている。 このケルト風の主題は、アーサー王と、王とティンタジェル城のつながりを呼び覚まそうとして使われた。もう1つの主題は、海を表すものである。自由なソナタ形式で構成されており、中間部にはワーグナーの『トリスタンとイゾルデ』（アーサー王物語とのつながりがある）からの引用が含まれている。 (ja)
- Tintagel és un poema simfònic compost per Arnold Bax el 1919. Va ser estrenat a Bournemouth el 20 d'octubre de 1921. Una barreja de màgia, color, ardor líric i una enorme vitalitat rítmica. És l'obra més popular d'aquest compositor i poeta anglès, molt més que qualsevol dels seus set simfonies. La peça consta de tres seccions. Les seccions primera i l'última són una mica grandiloqüents, la primera presentació dels dos temes principals i la tercera una repetició variada. Entre aquests, hi ha un desenvolupament. L'obra dura al voltant de quinze minuts. (ca)
- Tintagel est un poème symphonique écrit par Arnold Bax en 1919 et l'une de ses œuvres orchestrales les plus connues. Le musicien a visité le château de Tintagel durant l'été 1917 avec Harriet Cohen, une jeune pianiste avec laquelle il entretient une liaison (il est marié à cette époque à une Espagnole) et à qui il dédicacera l'œuvre. Il compose par ailleurs deux poèmes sur ce thème, sa partition étant, en quelque sorte, une illustration sonore de ces derniers. Cette musique se veut, d'après l'auteur, une description du château perché sur de hautes falaises, baignées par l'Atlantique dans un jour d'été ensoleillé. L'influence celtique (le château étant profondément lié aux légendes arthuriennes), et la représentation de la mer, sont deux thèmes majeurs de l'imaginaire de Bax. (fr)
- Tintagel is een compositie van Arnold Bax. Bax schreef het werk waarschijnlijk nog zonder titel in zijn hoofd. Hij was net terug van een verblijf in Cornisch Tintagel met zijn minnares/nieuwe geliefde , nadat hij van vrouw en kinderen gescheiden was. Hij liet zich inspireren door de ruïnes aldaar en het uitzicht op de Atlantische Oceaan. Hij begon er echter pas mee toen hij al weer thuis zat in Londen. Hij rondde in oktober 1917 de schetsen af, maar de orkestratie moest wachten tot 1919. Voor de première en de bladmuziek schreef Bax zelf een introductie, waarbij hij de nadruk legt op de weidse blikken op de oceaan vanaf de rotsen. Tevens haalt hij daarin aan Tristam en Iseult, hetgeen verwijst naar zijn citaat van de chromatische toonladder uit Richard Wagners Tristan und Isolde. De beide (nl)
|
| has abstract
| - Tintagel és un poema simfònic compost per Arnold Bax el 1919. Va ser estrenat a Bournemouth el 20 d'octubre de 1921. Una barreja de màgia, color, ardor líric i una enorme vitalitat rítmica. És l'obra més popular d'aquest compositor i poeta anglès, molt més que qualsevol dels seus set simfonies. Bax havia visitat el durant l'estiu de 1917, acompanyat pel pianista Harriet Cohen, amb qui portava una aventura alhora i a qui li va dedicar l'obra. Va compondre dos poemes sobre el tema, i el treball és, en certa manera, una il·lustració sonora d'aquests. Segons Bax, la música té la intenció de representar un castell a la part alta de les roques, colpejades en un dia assolellat d'estiu per l'oceà Atlàntic. Un cert gust celta és evident en la música, el que proporciona la base per a un dels dos temes de l'obra, la intenció de recordar el rei Artús i la seva connexió amb el castell, i que cita un motiu de l'òpera de Richard Wagner ; l'altre tema representa el mar. La peça consta de tres seccions. Les seccions primera i l'última són una mica grandiloqüents, la primera presentació dels dos temes principals i la tercera una repetició variada. Entre aquests, hi ha un desenvolupament. L'obra dura al voltant de quinze minuts. (ca)
- Tintagel ist eine sinfonische Dichtung des Komponisten Arnold Bax. Es ist sein bekanntestes Werk, und für eine Zeit lang das einzige, durch die der Komponist den Konzertgängern bekannt war. Das Stück wurde inspiriert durch den Besuch des Tintagel Castle in Cornwall, welches Bax 1917 besuchte und nimmt, obgleich nicht explizit programmatisch, Bezug auf die Historie und die Mythologie, die die Burg umgibt. (de)
- Tintagel est un poème symphonique écrit par Arnold Bax en 1919 et l'une de ses œuvres orchestrales les plus connues. Le musicien a visité le château de Tintagel durant l'été 1917 avec Harriet Cohen, une jeune pianiste avec laquelle il entretient une liaison (il est marié à cette époque à une Espagnole) et à qui il dédicacera l'œuvre. Il compose par ailleurs deux poèmes sur ce thème, sa partition étant, en quelque sorte, une illustration sonore de ces derniers. Cette musique se veut, d'après l'auteur, une description du château perché sur de hautes falaises, baignées par l'Atlantique dans un jour d'été ensoleillé. L'influence celtique (le château étant profondément lié aux légendes arthuriennes), et la représentation de la mer, sont deux thèmes majeurs de l'imaginaire de Bax. L'exécution de l'œuvre dure environ quinze minutes. (fr)
- Tintagel is a symphonic poem by Arnold Bax. It is his best-known work, and was for some years the only piece by which the composer was known to many concert-goers. The work was inspired by a visit Bax made to Tintagel Castle in Cornwall in 1917, and, although not explicitly programmatic, draws on the history and mythology associated with the castle. (en)
- 『ティンタジェル』（英: Tintagel）は、1919年にアーノルド・バックスが完成させた交響詩。おそらくバックスの最も有名な管弦楽曲である。バックスは1917年の夏に、ピアニストで愛人のハリエット・コーエンを伴ってコーンウォルのティンタジェル城を訪れており、この作品はコーエンに献呈された。 ティンタジェル城を題材とするバックスの交響詩のひとつであり、ある程度まで響きによるその描写となっている。バックスの意向によると、岩に高くそびえ立ち、大西洋のほとりで夏の烈しい陽射しに晒されたティンタジェル城を描いた作品ということらしい。旋律の特徴にある種のケルト趣味がうかがわれ、2つある主題のうち一方の基礎となっている。 このケルト風の主題は、アーサー王と、王とティンタジェル城のつながりを呼び覚まそうとして使われた。もう1つの主題は、海を表すものである。自由なソナタ形式で構成されており、中間部にはワーグナーの『トリスタンとイゾルデ』（アーサー王物語とのつながりがある）からの引用が含まれている。 (ja)
- Tintagel is een compositie van Arnold Bax. Bax schreef het werk waarschijnlijk nog zonder titel in zijn hoofd. Hij was net terug van een verblijf in Cornisch Tintagel met zijn minnares/nieuwe geliefde , nadat hij van vrouw en kinderen gescheiden was. Hij liet zich inspireren door de ruïnes aldaar en het uitzicht op de Atlantische Oceaan. Hij begon er echter pas mee toen hij al weer thuis zat in Londen. Hij rondde in oktober 1917 de schetsen af, maar de orkestratie moest wachten tot 1919. Voor de première en de bladmuziek schreef Bax zelf een introductie, waarbij hij de nadruk legt op de weidse blikken op de oceaan vanaf de rotsen. Tevens haalt hij daarin aan Tristam en Iseult, hetgeen verwijst naar zijn citaat van de chromatische toonladder uit Richard Wagners Tristan und Isolde. De beide figuren worden weergegeven door hobo en viool en het citaat is diverse keren te horen. Bax droeg het werk op "Darling Tania with love from Arnold" (Cohen was binnen haar vriendenkring bekend als Tania. De première was op 20 oktober 1921 weggelegd voor met het ; het werk werd goed ontvangen door . Tintagel werd het meest geliefde werk van Bax. Dat is terug te vinden in:
* in vergelijking tot ander werk van de Brit zijn er relatief veel opnamen van dit werk; bovendien zijn die opnamen niet altijd gecentreerd in Engeland; zelfs de Finse dirigent Osmo Vänskä waagde zich aan dit werk (wel weer met het Londen Symphony Orchestra)
* Tintagel werd tot en met 2017 dertien keer uitgevoerd tijdens de Promsconcerten, het meest uitgevoerde werk aldaar van Bax; alleen zijn Symfonie nr. 3 nadert met negen uitvoeringen Tintagel
* Tintagel is het enige werk van Bax, dat ooit door het Koninklijk Concertgebouworkest is uitgevoerd; Eduard van Beinum leidde het orkest in twee uitvoeringen in het Concertgebouw, een in Newcastle upon Tyne, twee in Londen en een in het Kurhaus in Scheveningen (van vijf tot 28 mei 1947); het is ook het enige werk dat het Residentieorkest van Bax heeft uitgevoerd; Hans Vonk leidde in Muziekcentrum Vredenburg te Utrecht en de Nieuwe Kerk in Den Haag ( respectievelijk 26 en 27 maart 1987). Orkestratie:
* 3 dwarsfluiten (III ook piccolo), 2 hobo’s, 1 althobo, 2 klarinetten, 1 basklarinet, 2 fagotten, 1 contrafagot
* 4 hoorns, 3 trompetten, 3 trombones, 1 tuba
* pauken, 3 man/vrouw percussie, harp
* violen, altviolen, celli, contrabassen (nl)
|
.jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
