rdfs:comment
| - Die USS Scamp (SS-277) war ein U-Boot der United States Navy, welches im Zweiten Weltkrieg auf dem pazifischen Kriegsschauplatz zum Einsatz kam und 1944 versenkt wurde. Das U-Boot gehörte der Gato-Klasse an und war nach einer Gruppe der Sägebarsche (englisch: scamp) benannt. Das U-Boot wurde am 6. März 1942 als 66. Boot seiner Klasse bei der Portsmouth Naval Shipyard in Kittery im US-Bundesstaat Maine auf Kiel gelegt und lief am 20. Juli 1942 von Stapel. Die Scamp wurde schließlich am 18. September 1942 unter dem Kommando von Lieutenant Commander Walter Gale Ebert in Dienst gestellt. (de)
- L'USS Scamp (SS-277) est un sous-marin de classe Gato construit pour l'United States Navy pendant la Seconde Guerre mondiale. Sa quille est posée le 6 mars 1942 au chantier naval de Portsmouth à Kittery, dans le Maine. Il est lancé le 20 juillet 1942, parrainé par Mme Katherine Eugenia McKee ; et mise en service le 18 septembre 1942, sous le commandement du commander Walter Gale Ebert. (fr)
- USS Scamp (SS-277), a Gato-class submarine, was the first ship of the United States Navy to be named for the scamp grouper, a member of the family Serranidae. (en)
- De USS Scamp (SS-277) was een Gato-klasse onderzeeër van de Amerikaanse marine tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze was het eerste schip van de US Navy die genoemd werd naar "Scamp" (deugniet, rakker), een aanhanger van de Serranidae-familie. De onderzeeboot was vooral actief in de Stille Oceaan (Pacific). (nl)
- スキャンプ(USS Scamp, SS-277)は、アメリカ海軍の潜水艦。ガトー級潜水艦の一隻。艦名はハタの一種スキャンプ・グルーパーに因む。なお、戦没から17年後にスキップジャック級原子力潜水艦2番艦として2代目スキャンプ (SSN-588)が就役している。 (ja)
- USS Scamp (SS-277) – amerykański okręt podwodny typu Gato, pierwszego masowo produkowanego wojennego typu amerykańskich okrętów podwodnych. Zaprojektowany w konstrukcji częściowo dwukadłubowej, uzbrojony był w 24 torpedy Mark XIV i Mark 18 wystrzeliwane z sześciu wyrzutni torpedowych na dziobie oraz czterech wyrzutni rufowych. Układ napędowy tych okrętów stanowiły cztery generatory elektryczne napędzane przez silniki Diesla o mocy 5400 shp oraz cztery silniki elektryczne o mocy 2700 shp, napędzające dwa wały napędowe ze śrubami. Maszynownia okrętu podzielona była za pomocą wodoszczelnej grodzi, zaś kadłub został wzmocniony w celu zwiększenia testowej (konstrukcyjnej) głębokości zanurzenia okrętu do 300 stóp (91 metrów) względem przedwojennego standardu wynoszącego 250 stóp. (pl)
|