| rdfs:comment
| - L'Union pour la libération de l'Ukraine (en ukrainien : Союз визволення України , СВУ ; Soyuz vyzvolennia Ukrayiny, SVU) était une organisation politique créée le 4 août 1914 à Lemberg dans la principauté de Galicie-Volhynie. L'organisation a été créée par des émigrants ukrainiens du Dniepr ukrainien détenu par la Russie tsariste et qui étaient socialistes par leurs opinions politiques représentant des partis politiques tels que le Parti révolutionnaire ukrainien, le Parti ouvrier social-démocrate ukrainien, le socialiste "Spilka" ("Communauté"). (fr)
- The Union for the Liberation of Ukraine (Ukrainian: Союз визволення України, СВУ; Soyuz vyzvolennia Ukrayiny, SVU) was a political organization that was established on 4 August 1914 in Lemberg, Kingdom of Galicia and Lodomeria. The organization was established by Ukrainian emigrants from the Russia-held Dnieper Ukraine and who were socialist by their political views representing such political parties like Revolutionary Ukrainian Party (RUP), Ukrainian Social Democratic Workers Party (USDRP), "Spilka" Socialist-Democratic ("Fellowship"). The organization was headed by its presidium that consisted of , , , and . (en)
- Сою́з освобожде́ния Украи́ны, СОУ (укр. Союз (Спілка) Визволення України, СВУ, нем. Bund zur Befreiung der Ukraine) (1914—1918) — украинская политическая организация, созданная в начале Первой мировой войны при содействии министерства иностранных дел Австро-Венгрии политическими эмигрантами из Российской империи. (ru)
- Svaz pro osvobození Ukrajiny (ukrajinsky Союз Визволення України; СВУ) byla politická organizace působící v letech 1914–1918 založená ukrajinskými emigranty, kteří uprchli z Ruského impéria (1721–1917) před pronásledováním ruskou carskou mocí během první ruské revoluce, v letech 1905-1907. Představitelé svazu se snažili získat pro Ukrajinu nezávislost na Ruskem impériu a usilovali o vytvoření monarchie pod protektorátem Rakousko-Uherska a Německa. Dne 1. května 1918 přestal svaz formálně fungovat. (cs)
- La Unión para la Liberación de Ucrania o sus siglas SVU (en ucraniano: Союз Визволення України (СВУ)), fue un partido político ucraniano formado el 14 de agosto de 1914 en Lviv por emigrados políticos ucranianos de Rusia. La mayoría de los miembros del SVU fueron de ideología socialista, que huyeron a Galitzia como resultado de las represiones de Piotr Stolypin. Sus primeros dirigentes fueron Dmitro Dontsov y M. Zalizniak. Estos objetivos fueron rechazados por Mijailo Hruchevski y Symon Petlyura, que estaban convencidos de la derrota de los estados centrales. (es)
- Związek Wyzwolenia Ukrainy, ukr. Союз визволення України (SWU) – ukraińska organizacja polityczna, utworzona 4 sierpnia 1914 we Lwowie przez politycznych emigrantów ukraińskich z terenów Imperium Rosyjskiego. Większość członków ZWU stanowili naddnieprzańscy socjaliści, którzy schronili się w Galicji wskutek stołypinowskich represji. Początkowo organizacji przewodniczyli Dmytro Doncow i . Do 1915 roku działalność Związku Wyzwolenia Ukrainy była finansowana przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Austro-Węgier, od 1915 przez MSZ Cesarstwa Niemieckiego. ZWU formalnie zlikwidowano 1 maja 1918. (pl)
- Сою́з ви́зволення Украї́ни (СВУ) — політична організація, утворена у Східній Галичині 4 серпня 1914 р., головною метою якої було проголошення самостійності та соборності України. За головне завдання ця організація ставила собі проголошення соборності та самостійності України та сприяння поразці Російської Імперії заради відродження незалежності Української держави. Переважно СВУ був створений політичними емігрантами з Наддніпрянської України. Його головою був відомий публіцист Дмитро Донцов. (uk)
|
| has abstract
| - Svaz pro osvobození Ukrajiny (ukrajinsky Союз Визволення України; СВУ) byla politická organizace působící v letech 1914–1918 založená ukrajinskými emigranty, kteří uprchli z Ruského impéria (1721–1917) před pronásledováním ruskou carskou mocí během první ruské revoluce, v letech 1905-1907. Svaz vznikl 4. srpna roku 1914 ve Lvově v Haličsko-vladiměřském království, během první světové války, za pomoci ministra zahraničních věcí Rakousko-Uherska s cílem podporovat ústřední velmoci (čtyřspolek zahrnující Německou říši a Rakousko-Uhersko, ke kterým se přidaly Osmanská říše a Bulharsko) ve válce proti Ruskému impériu. Představitelé svazu se snažili získat pro Ukrajinu nezávislost na Ruskem impériu a usilovali o vytvoření monarchie pod protektorátem Rakousko-Uherska a Německa. Svaz rozšiřoval mezi ruskými zajatci ukrajinského původu, kteří se nacházeli v zajateckých táborech v Německu, Rakousku a Maďarsku, do kterých byli na základě prosby svazu rozmístěni, národní propagandu pomocí výuky v ukrajinštině a vydáváním periodik „Ukrainische Nachrichten“, „La Revue Ukrainienne“ a „Bulletin Svazu pro osvobození Ukrajiny“ (ukrajinsky Вісник Союзу визволення України), které redigovali členové svazu , a . Kromě periodik vydal svaz více než 50 knih a 30 brožur v několika jazycích. Po roce 1917 se svaz orientoval na pomoc zajatým vojákům a ochranu etnicky ukrajinských území, která byla obsazena rakousko-uherskými a německými vojsky, protože na ně mělo zálusk Polsko. Dne 1. května 1918 přestal svaz formálně fungovat. (cs)
- La Unión para la Liberación de Ucrania o sus siglas SVU (en ucraniano: Союз Визволення України (СВУ)), fue un partido político ucraniano formado el 14 de agosto de 1914 en Lviv por emigrados políticos ucranianos de Rusia. La mayoría de los miembros del SVU fueron de ideología socialista, que huyeron a Galitzia como resultado de las represiones de Piotr Stolypin. Sus primeros dirigentes fueron Dmitro Dontsov y M. Zalizniak. Las actividades del SVU estaban dirigidas por un directorio compuesto por Oleksandr Skoropis-Yoltuchovski, Volodimir Doroshenko, Andri Zuk, A. Melenevski, que ayudaron a los activistas de Galitzia y Bukovina pertenecientes a distintas organizaciones: Stepan Smal-Stocki, Roman Smal Stocki, Vasil Simonovich, Mijailo Vozniak, Bogdan Lepki, Mijailo Lozinski, Lev Jankevich, I. Krihiyakevich, Stepan Tudnicki entre otros. El centro de actividad del SVU estuvo poco tiempo en Lviv, trasladándose a Viena en agosto de 1914. El partido apostó por la derrota rusa frente a los estados centrales. Tenía como objetivo el establecimiento de un estado ucraniano independiente, apoyados por Alemania y el Imperio austrohúngaro, sobre la base de los territorios conquistados a Rusia. Ucrania formaría parte de la monarquía Austrohúngara, con la transformación de estos territorios en un país diferente bajo la misma corona. El objetivo era fusinarse en una federación. Estos objetivos fueron rechazados por Mijailo Hruchevski y Symon Petlyura, que estaban convencidos de la derrota de los estados centrales. El SVU fue muy activo en el campo político como en el educativo-cultural entre los campos de prisioneros ucranianos en Austria y Alemania. En 1917, gracias a estas actividades, se pudo formar con estos prisioneros dos divisiones: Sinozhupannki (División Azul) y Serozhupannki (División gris), nombres adjudicados por el color de sus uniformes. El SVU formalmente dejó de existir el 1 de mayo de 1918. (es)
- L'Union pour la libération de l'Ukraine (en ukrainien : Союз визволення України , СВУ ; Soyuz vyzvolennia Ukrayiny, SVU) était une organisation politique créée le 4 août 1914 à Lemberg dans la principauté de Galicie-Volhynie. L'organisation a été créée par des émigrants ukrainiens du Dniepr ukrainien détenu par la Russie tsariste et qui étaient socialistes par leurs opinions politiques représentant des partis politiques tels que le Parti révolutionnaire ukrainien, le Parti ouvrier social-démocrate ukrainien, le socialiste "Spilka" ("Communauté"). (fr)
- The Union for the Liberation of Ukraine (Ukrainian: Союз визволення України, СВУ; Soyuz vyzvolennia Ukrayiny, SVU) was a political organization that was established on 4 August 1914 in Lemberg, Kingdom of Galicia and Lodomeria. The organization was established by Ukrainian emigrants from the Russia-held Dnieper Ukraine and who were socialist by their political views representing such political parties like Revolutionary Ukrainian Party (RUP), Ukrainian Social Democratic Workers Party (USDRP), "Spilka" Socialist-Democratic ("Fellowship"). The organization was headed by its presidium that consisted of , , , and . (en)
- Związek Wyzwolenia Ukrainy, ukr. Союз визволення України (SWU) – ukraińska organizacja polityczna, utworzona 4 sierpnia 1914 we Lwowie przez politycznych emigrantów ukraińskich z terenów Imperium Rosyjskiego. Większość członków ZWU stanowili naddnieprzańscy socjaliści, którzy schronili się w Galicji wskutek stołypinowskich represji. Początkowo organizacji przewodniczyli Dmytro Doncow i . Działalnością ZWU kierowało prezydium w składzie: , Wołodymyr Doroszenko, , , którym pomagali galicyjscy i bukowińscy działacze różnych organizacji: Stepan Smal-Stocki, Roman Smal-Stocki, , Mychajło Wozniak, Bohdan Łepki, , Łew Hankewycz, Mykoła Hankewycz, Iwan Krypjakewycz, i inni. Centrum działania ZWU był początkowo przez krótki czas Lwów, a od końca sierpnia 1914, w związku z rosyjską ofensywą w Galicji, Wiedeń. Do 1915 roku działalność Związku Wyzwolenia Ukrainy była finansowana przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Austro-Węgier, od 1915 przez MSZ Cesarstwa Niemieckiego. Organizacja stawiała na przegraną Rosji z Państwami Centralnymi. Jej celem było zbudowanie w oparciu o Austro-Węgry i Niemcy niepodległego państwa ukraińskiego, składającego się z ziem zdobytych na Rosji. Co do terenów ukraińskich w składzie monarchii austro-węgierskiej, liczono na przekształcenie tych ziem w osobny kraj koronny. W dalszej perspektywie planowano ich połączenie w federację. Przystąpienia do ZWU odmówili Mychajło Hruszewski i Symon Petlura, którzy byli przekonani o porażce państw centralnych. ZWU prowadził ożywioną działalność polityczną i kulturalno-oświatową wśród jeńców ukraińskich w obozach Austrii i Niemiec. W 1917 dzięki jej działalności udało się z nich uformować dwie dywizje: Synożupannyki (Błękitna Dywizja) i Sirożupannyki (Szara Dywizja) – nazwy pochodzą od koloru mundurów. ZWU formalnie zlikwidowano 1 maja 1918. (pl)
- Сою́з освобожде́ния Украи́ны, СОУ (укр. Союз (Спілка) Визволення України, СВУ, нем. Bund zur Befreiung der Ukraine) (1914—1918) — украинская политическая организация, созданная в начале Первой мировой войны при содействии министерства иностранных дел Австро-Венгрии политическими эмигрантами из Российской империи. (ru)
- Сою́з ви́зволення Украї́ни (СВУ) — політична організація, утворена у Східній Галичині 4 серпня 1914 р., головною метою якої було проголошення самостійності та соборності України. За головне завдання ця організація ставила собі проголошення соборності та самостійності України та сприяння поразці Російської Імперії заради відродження незалежності Української держави. Переважно СВУ був створений політичними емігрантами з Наддніпрянської України. Його головою був відомий публіцист Дмитро Донцов. Учасники СВУ вважали себе репрезентантами інтересів українців, що перебували під російським пануванням. Своєю метою СВУ проголосив боротьбу за самостійність України, використовуючи для цього війну Австро-Угорщини й Німеччини проти Росії. Майбутній устрій української держави мав бути заснованим як конституційна монархія з однопалатним парламентом. Більшість членів СВУ були наддніпрянськими соціалістами, що опинилися на австрійській території внаслідок репресій російського царату в період столипінської реакції. Діяльністю СВУ керувала президія у складі: Олександр Скоропис-Йолтуховський, Володимир Дорошенко, Андрій Жук, Маркіян Меленевський (на початку СВУ очолювали Дмитро Донцов і Микола Залізняк), якій допомагали галицькі і буковинські діячі різних ділянок (Степан та Роман Смаль-Стоцькі, Василь Сімович, Михайло Возняк, Богдан Лепкий, Михайло Лозинський, Лев Ганкевич, Іван Крип'якевич, Степан Рудницький та ін.). Осідком СВУ був недовгий час Львів, від серпня 1914 — Відень. З австрійського боку СВУ опікувалося Міністерством зовнішніх справ, але з 1915 року справа дійшла до політичних розходжень і австрійське Міністерство обмежило фінансову допомогу СВУ, який відтоді зосередив свою діяльність більше на території Німеччини. СВУ розгорнув широку інформативно-представницьку діяльність у центральних та нейтральних державах Європи, оскільки мав своїх представників у Німеччині (О. Скоропис-Йолтуховський), Туреччині (М. Меленевський), Болгарії і Румунії (Л. Ганкевич), Італії (О. Семенів), Швеції та Норвегії (О. Назарук), Швейцарії (П. Чикаленко). Значним дипломатичним успіхом СВУ була заява (XI. 1914) турецького міністра Талаат-Бея про потребу визволення України й запевнення про допомогу турецького уряду в здобутті самостійності України. СВУ співпрацював від самого початку з політичною організацією галицьких українців — Головною Українською Радою, а з травня 1915 р. — з Загальною Українською Радою у Відні, у якій мав своїх 3 делегатів (О. Скоропис-Йолтуховський, В. Дорошенко, М. Меленевський). (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
