| rdfs:comment
| - Un hiat (o hiatus) és la concurrència de dues vocals successives que pertanyen a dues síl·labes diferents, i que per tant, no formen diftong. En català pot haver-hi hiat en els casos següents:
* Dues vocals fortes seguides (po-e-ta, ca-os).
* Una vocal dèbil i una forta (dic-ci-o-na-ri, con-ti-nu-a-rà).
* Dues vocals que formarien diftong on la segona porta accent (ve-í).
* Dues vocals que formarien diftong on la segona porta dièresi (ve-ïns, pe-ücs).
* I/u entre consonant i vocal (his-tò-ri-a).
* Un accent o una dièresi marquen la no formació del diftong: veí, països. (ca)
- Χασμωδία είναι ένα στιχουργικό ελάττωμα που δημιουργείται όταν δύο φωνήεντα αντί να δημιουργούν με τη μία συλλαβή τοποθετούνται έτσι ώστε να νοούνται δύο ξεχωριστές συλλαβές. Το φαινόμενο είναι λιγότερο έντονο όταν τα φωνήεντα είναι διαφορετικά και περισσότερο έντονο όταν επαναλαμβάνεται το ίδιο φωνήεν. Η χασμωδία παρατηρείται σε πολλές γλώσσες και σε αυτές που θεωρείται πρόβλημα αντιμετωπίζεται με διάφορους τρόπους. (el)
- Hiato estas renkontiĝo de du vokaloj kiuj estas aparte elprononcitaj (hiato, mia, balau, la amo, Korea Esperanto-Asocio, iai, ĉiuokaze, ĉe iu oazo), do ili ne kreas diftongon. Se interne de vorto unu el la vokaloj estas i, multaj parolantoj kutime prononcas inter ili malfortan j: nia instruisto (nija instrujisto). Kelkaj lingvoj eĉ aldonas la j inter tiuj vokaloj. Ekzemple, la vorto por Slovenio en la slovena estas Slovenija. (eo)
- Bi bokal elkarren ondoan, baina silaba banatan agertzen direnean hiato bat dagoela esaten da. Elkarren ondoan dauden bi bokalak silaba bakar batean ahoskatzen badira, bi bokal horiek diptongoa osatzen dutela esaten da. (eu)
- Un hiato es, en fonología, la secuencia de dos vocales que se encuentran juntas pero pertenecen a diferentes sílabas. El caso contrario, que se pronuncien en la misma sílaba, se llama diptongo. Existen algunas lenguas en el mundo que no poseen diptongos; para los hiatos no parece haber una restricción similar y claramente todas las lenguas con diptongos poseen también algunos hiatos o al menos secuencias de dos vocales abiertas. En español, siempre hay hiato cuando una vocal cerrada tónica (que lleva acento) se encuentra antes o después de una vocal abierta átona. (es)
- In phonology, hiatus, diaeresis (/daɪˈɛrəsəs, -ˈɪər-/), or dieresis describes the occurrence of two separate vowel sounds in adjacent syllables with no intervening consonant. When two vowel sounds instead occur together as part of a single syllable, the result is called a diphthong. (en)
- ヒアートゥス（羅: hiatus）は、母音が隣接している状態、またはその隣接している部分。例えば、hiatus はそれ自体の i と a の間にヒアートゥスを有する。名前は「切れ目」や「隙間」を意味するラテン語に由来する。日本語では母音接続、あるいは連母音とも呼ばれる。 母音が二つ並んでいたとしても、二重母音の場合はヒアートゥスとは呼ばない。言語や方言、あるいは話者によってはヒアートゥスを避け、rやhなどの子音、yやwなどの半母音（わたり音）を挿入したり、母音を省略や結合させるといったことが行われる。 ヒアートゥスと二重母音を弁別しないこともある。例えば日本語で母音が連続している(語の途中にア行が入る)場合、素早く滑らかに発音した場合は二重母音のようになる場合でも、ゆっくりと丁寧に発音した場合はヒアートゥスになる。 (ja)
- Col termine iato (dal latino hiatus, "apertura") si indica un fenomeno linguistico che consiste nel dividere tra due sillabe due vocali (o meglio: due vocoidi) che altrimenti farebbero parte della stessa sillaba, vocali quindi che vengono accostate e pronunciate con due emissioni di voce. (it)
- Met een hiaat wordt in de fonetiek het verschijnsel bedoeld dat twee opeenvolgende klinkers beide afzonderlijk worden uitgesproken en dus niet als één klank. Dit gebeurt soms met invoeging van een glottisslag. Er wordt meer in het bijzonder gesproken van klinkerbotsing wanneer een hiaat bestaat uit twee opeenvolgende klinkers die normaal gesproken als één klank worden uitgesproken, zoals in na-apen en ge-ergerd. (nl)
- Hiato é quando duas vogais estão juntas porém em sílabas vizinhas. O hiato diferencia-se de um ditongo e de um tritongo pelo fato de ser constituído por duas vogais e, consequentemente, ser pronunciado em dois esforços de voz. (pt)
- 在音位学中，元音间隙（英語：hiatus，/haɪˈeɪtəs/，來自拉丁語 hiatus，意即：“间隔”）或分音（英語：diaeresis，/daɪˈɛrɪsɪs/或/daɪˈɪərɪsɪs/，源自古希臘語：διαίρεσις [diaíresis]“分裂” ）是相邻音节出现两个元音 ，而中间没有辅音。当两个相邻的元音出现在同一音节，结果取而代之的是缩水。 英文单词 hiatus 和 diaeresis 本身在第一个和第二个音节之间都包含一个间隔。 (zh)
- Зия́ние (также хиа́тус, гиа́тус от лат. hiātus) — стечение подряд нескольких гласных звуков внутри слова или на стыке двух слов; например, зияние внутреннее: «поэзия»; зияние внешнее: «Анастасии и Ирины», «на аэродроме». Может быть стилистическим приёмом или речевой ошибкой. Устранение зияния путём пропуска одного (или нескольких) из гласных называется элизией. И у Ии и у её Иоанна. (И. Сельвинский) (ru)
- Hiát (lat, hiatus, rozestup, proluka) je ve fonetice přeryv ve výslovnosti dvou sousedních, plnohodnotných a slabikotvorných samohlásek. Může být buď vnitřní v rámci jednoho slova (např. boa, moa, kakao), anebo vnější ve dvou sousedních slovech. Příklad: „Budou u auta“ (tři samohlásky, včetně dvou dvojhlásek, ve třech slabikách). Nemá se vyslovit plynule a druhá samohláska se vyslovuje s explozivním začátkem. Obecně v mnoha jazycích lze vysledovat tendenci vyhýbat se hiátu, čehož se dá dosáhnout: (cs)
- Der Hiat oder Hiatus (lateinisch hiatus ‚Kluft, Vokalzusammenstoß‘) bezeichnet in der Sprachwissenschaft (Linguistik) den Fall, dass auf beiden Seiten einer Silbengrenze ein Vokal oder Diphthong steht, z. B. Ru-ine oder Re-aktion. Solche Vokalfolgen sind in manchen Sprachen unerwünscht. Zu ihrer Vermeidung werden in verschiedenen Sprachen, darunter Englisch, Französisch und Spanisch, Regeln des externen Sandhi befolgt. (de)
- En linguistique, un hiatus (du latin « ouverture de la bouche = parole prononcée, parole ») est une succession de deux voyelles appartenant à des syllabes différentes, soit à l'intérieur d'un mot (comme dans « aorte »), soit à la frontière de deux mots (« il va à… »). Sans aller si loin dans l'élimination automatique des hiatus, il est notable que de nombreuses langues d'Europe ont trouvé divers moyens grammaticalisés de s'en débarrasser : Toutes ces modifications appartiennent aux règles de sandhi de chaque langue et visent à favoriser l'euphonie. (fr)
- Rozziew (hiatus, hiat) – sąsiedztwo dwóch samogłosek bądź wewnątrz wyrazu (na przykład boa, moa – tak zwany hiatus wewnętrzny), bądź też na styku dwóch wyrazów (hiatus zewnętrzny). W wielu językach istnieje tendencja do unikania rozziewu, może być ona realizowana przez: Szczególnie wyraźne unikanie rozziewu (poprzez elizję) występowało w poezji łacińskiej. Również w klasycznym (a także poniekąd wcześniejszym) sanskrycie widoczne są bardzo wyraźne tendencje do unikania rozziewu (z wyjątkiem niektórych konkretnych przypadków), czemu poświęcona jest spora część ściśle określonych reguł sandhi. (pl)
- Hiatus (uttalas med accent II: /hiˈatˌus/) är en fonetikterm som innebär vokalmöte, i mötet mellan två ord eller delar (fonem, morfem) av ord där den första slutar på en vokal och den andra börjar på en vokal. Exempel är se upp, vi anser och beakta. I klassisk poetik ansågs hiatus vara olämpligt. Olika språk försöker undvika hiatus på olika sätt, till exempel genom elision det vill säga bortfall av den ena vokalen. Även andra sätt förekommer: (sv)
- Зія́ння (зя́яння, гіа́тус, ро́ззів; лат. hiatus — «щілина, отвір») — збіг голосних в одному слові або на межі слів. Зіяння характерне для романських, германських, фіно-угорських, монгольських мов. Для української мови це явище рідкісне і вважається немилозвучним відповідно до принципу евфонії, тому його рекомендують уникати за допомогою чергування. Збіг голосних виникає: (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)