Władysław Wiktoryn Siciński (Lithuanian: Čičinskas; c. 1615–1672) was a member of the Polish–Lithuanian nobility and dignitary of the Polish–Lithuanian Commonwealth. Lord Master-of-the-Table (since 1655) and Lord Vice-Justice (since 1666) of Upytė, he was among the deputies of the Trakai Voivodeship nobility to the Sejm of the Polish–Lithuanian Commonwealth of 1652 which took place during the Khmelnytsky Uprising. He is credited with using the liberum veto for the first time in Polish history during the Sejm. Some historians have speculated that he might have acted on orders from Janusz Radziwiłł, though Wisner observed there is no evidence to support this theory.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Władysław Wiktoryn Siciński (pl)
- Władysław Siciński (en)
- Владислав Сіцінський (uk)
|
| rdfs:comment
| - Владислав Вікторин Сіцінський гербу Правдич (пол. Władysław Wiktoryn Siciński; бл. 1615 — найправдоподібніше, 1672) — шляхтич, урядник Речі Посполитої. Перший посол, який зірвав Варшавський сейм у 1652 році, на якому був послом від Упите. (uk)
- Władysław Wiktoryn Siciński (Lithuanian: Čičinskas; c. 1615–1672) was a member of the Polish–Lithuanian nobility and dignitary of the Polish–Lithuanian Commonwealth. Lord Master-of-the-Table (since 1655) and Lord Vice-Justice (since 1666) of Upytė, he was among the deputies of the Trakai Voivodeship nobility to the Sejm of the Polish–Lithuanian Commonwealth of 1652 which took place during the Khmelnytsky Uprising. He is credited with using the liberum veto for the first time in Polish history during the Sejm. Some historians have speculated that he might have acted on orders from Janusz Radziwiłł, though Wisner observed there is no evidence to support this theory. (en)
- Władysław Wiktoryn Siciński (ur. 1615, zm. 1672, lit. Vladislovas Viktorinas Sicinskis, w gwarze Čičinskas) – szlachcic, uważany za tego, który pierwszy zerwał sejm wykorzystując liberum veto 9 marca 1652; poseł Siciński nie pozwolił na kontynuowanie obrad ponad czas przewidzianych obrad sejmu, mówiąc „ja nie pozwalam na prolongatę!”. Zaraz po tym opuścił salę. Istnieje teoria, że zrobił to na polecenie magnata litewskiego, hetmana Janusza Radziwiłła. Według innego poglądu zrobił to z własnego rozpędu, urażony dekretem królewskim w sprawie ekonomii szawelskiej. (pl)
|
| foaf:name
| |
| name
| |
| foaf:depiction
| |
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| thumbnail
| |
| caption
| - Mummified body of Władysław Siciński, member of parliament from Upita (en)
|
| occupation
| - Nobleman, politician (en)
|
| has abstract
| - Władysław Wiktoryn Siciński (Lithuanian: Čičinskas; c. 1615–1672) was a member of the Polish–Lithuanian nobility and dignitary of the Polish–Lithuanian Commonwealth. Lord Master-of-the-Table (since 1655) and Lord Vice-Justice (since 1666) of Upytė, he was among the deputies of the Trakai Voivodeship nobility to the Sejm of the Polish–Lithuanian Commonwealth of 1652 which took place during the Khmelnytsky Uprising. He is credited with using the liberum veto for the first time in Polish history during the Sejm. Some historians have speculated that he might have acted on orders from Janusz Radziwiłł, though Wisner observed there is no evidence to support this theory. After the partitions of the Polish–Lithuanian Commonwealth, writers searched for causes of the collapse of the state. They blamed Golden Liberty and liberum veto for creating anarchy and disorder that led to the downfall and Siciński, a Protestant and a provincial man, became the villain of history who sacrificed the greater good for his narrow self interests. In 1850s, local residents of Upytė claimed that a certain mummy was the body of Siciński. It was placed in a special cabinet in the local church. After the Uprising of 1863, Governor General of Vilna Mikhail Muravyov-Vilensky ordered the mummy to be secretly buried to quell local superstitions. The order was carried out in August 1865. (en)
- Władysław Wiktoryn Siciński (ur. 1615, zm. 1672, lit. Vladislovas Viktorinas Sicinskis, w gwarze Čičinskas) – szlachcic, uważany za tego, który pierwszy zerwał sejm wykorzystując liberum veto 9 marca 1652; poseł Siciński nie pozwolił na kontynuowanie obrad ponad czas przewidzianych obrad sejmu, mówiąc „ja nie pozwalam na prolongatę!”. Zaraz po tym opuścił salę. Istnieje teoria, że zrobił to na polecenie magnata litewskiego, hetmana Janusza Radziwiłła. Według innego poglądu zrobił to z własnego rozpędu, urażony dekretem królewskim w sprawie ekonomii szawelskiej. Władysław Siciński był podsędkiem upickim, stolnikiem, posłem upickim ziemi trockiej. Władysław Siciński, który nie zgodził się na przedłużenie obrad sejmu do poniedziałku 11 marca 1652 r. natychmiast po wygłoszeniu sprzeciwu wyszedł z sali. Skonsternowani posłowie uznali, że w takiej sytuacji dalsze obrady są niemożliwe. Postanowiono jednak przedłużyć sesję na poniedziałek pod warunkiem, że poseł Siciński powróci do izby i protest swój cofnie. W poniedziałek 11 marca marszałek dwukrotnie wezwał powiat upicki, jednak Władysława Sicińskiego w sali sejmowej nie było. Gdy marszałek ogłaszał senatorom i królowi rozwiązanie sejmu, wojewoda brzeskokujawski Jakub Szczawiński miał krzyknąć: „Bodajby przepadł!”, na co cała izba senacka odpowiedziała chórem: „Amen”. Wokół tej postaci narosło wiele legend. Jedna z nich mówi, iż zginął od pioruna, co rzekomo miałoby być karą sił wyższych za zerwanie sejmu. Opowieść ta nie ma podstaw historycznych, w rzeczywistości piorun zabił część jego rodziny, on natomiast przeżył. Według Aleksandra Brücknera w Upicie pokazywano do końca XIX w. zmumifikowane zwłoki Sicińskiego, którego z powodu jego postępku nie chciała przyjąć ziemia, złożone w białej koszuli w szafie w zakrystii kościelnej. Istnieje przekaz, że gubernator wileński gen. Murawiow kazał pochować zwłoki Władysława Sicińskiego pod progiem kościoła w Upicie. Według innej wersji pochówku dokonali miejscowi obywatele. 20 października 1655 roku podpisał ugodę kiejdańską. Jako poseł na sejm 1659 roku był deputatem na Trybunał Skarbowy Wielkiego Księstwa Litewskiego. W „Herbarzu Polskim” Kaspra Niesieckiego (wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845) w tomie 8, s. 327 Siciński herbu Pomian wymieniony jest Władysław stolnik Upitski, poseł na sejm 1659. Constit. 1661. fol. 59. Siciński był też przedmiotem wielu utworów literackich, m.in. pisali o nim:
* Adam Mickiewicz w wierszu Popas w Upicie
* w dramacie Čičinskas
* w wierszu Čičinskas (pl)
- Владислав Вікторин Сіцінський гербу Правдич (пол. Władysław Wiktoryn Siciński; бл. 1615 — найправдоподібніше, 1672) — шляхтич, урядник Речі Посполитої. Перший посол, який зірвав Варшавський сейм у 1652 році, на якому був послом від Упите. (uk)
|
| gold:hypernym
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| birth year
| |
| death year
| |
| occupation
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is Wikipage redirect
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
