The watercolor illusion, also referred to as the water-color effect, is an optical illusion in which a white area takes on a pale tint of a thin, bright, intensely colored polygon surrounding it if the coloured polygon is itself surrounded by a thin, darker border (Figures 1 and 2). The inner and outer borders of watercolor illusion objects often are of complementary colours (Figure 2). The watercolor illusion is best when the inner and outer contours have chromaticities in opposite directions in color space. The most common complementary pair is orange and purple. The watercolor illusion is dependent on the combination of luminance and color contrast of the contour lines in order to have the color spreading effect occur.
| Attributes | Values |
|---|
| rdf:type
| |
| rdfs:label
| - Wasserfarbeneffekt (de)
- Waterverf-illusie (nl)
- Watercolor illusion (en)
|
| rdfs:comment
| - The watercolor illusion, also referred to as the water-color effect, is an optical illusion in which a white area takes on a pale tint of a thin, bright, intensely colored polygon surrounding it if the coloured polygon is itself surrounded by a thin, darker border (Figures 1 and 2). The inner and outer borders of watercolor illusion objects often are of complementary colours (Figure 2). The watercolor illusion is best when the inner and outer contours have chromaticities in opposite directions in color space. The most common complementary pair is orange and purple. The watercolor illusion is dependent on the combination of luminance and color contrast of the contour lines in order to have the color spreading effect occur. (en)
- De waterverf-illusie (ook waterverf-effect genoemd) is een optische illusie waarover in 2003 voor het eerst werd gepubliceerd door Baingio Pinna, John S. Werner en Lothar Spillman. In de twee plaatjes wordt dezelfde zwarte coutour eerst aan de binnenkant en daarna aan de buitenkant gekleurd met een tweede contour in geel. De gele contour aan de buitenkant geeft de perceptie van een scherp afgebakende vorm; met een gele contour aan de binnenkant lijkt de vorm veel minder scherp afgebakend te zijn. (nl)
- Der Wasserfarbeneffekt ist eine 1987 von Baingio Pinna, John S. Werner und Lothar Spillmann entdeckte optische Täuschung, bei der die Farbgebung von Konturen die Formwahrnehmung der eingeschlossenen Figur beeinflusst. (de)
|
| foaf:depiction
| |
| dcterms:subject
| |
| Wikipage page ID
| |
| Wikipage revision ID
| |
| Link from a Wikipage to another Wikipage
| |
| Link from a Wikipage to an external page
| |
| sameAs
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| thumbnail
| |
| has abstract
| - Der Wasserfarbeneffekt ist eine 1987 von Baingio Pinna, John S. Werner und Lothar Spillmann entdeckte optische Täuschung, bei der die Farbgebung von Konturen die Formwahrnehmung der eingeschlossenen Figur beeinflusst. Umgibt man eine Gestalt mit einer Doppelkontur aus einer dunkleren und einer helleren Farbe, so scheint sich die hellere Farbe über eine recht große Entfernung über die Fläche hinweg auszubreiten. Liegt die hellere Farbe an der Innenseite der Kontur, so erscheint die Figur erhaben, unscharf abgegrenzt und farbig. Liegt die hellere Farbe an der Außenseite, so erscheint die Figur vertieft, scharf konturiert und kalkweiß. (de)
- The watercolor illusion, also referred to as the water-color effect, is an optical illusion in which a white area takes on a pale tint of a thin, bright, intensely colored polygon surrounding it if the coloured polygon is itself surrounded by a thin, darker border (Figures 1 and 2). The inner and outer borders of watercolor illusion objects often are of complementary colours (Figure 2). The watercolor illusion is best when the inner and outer contours have chromaticities in opposite directions in color space. The most common complementary pair is orange and purple. The watercolor illusion is dependent on the combination of luminance and color contrast of the contour lines in order to have the color spreading effect occur. (en)
- De waterverf-illusie (ook waterverf-effect genoemd) is een optische illusie waarover in 2003 voor het eerst werd gepubliceerd door Baingio Pinna, John S. Werner en Lothar Spillman. In de twee plaatjes wordt dezelfde zwarte coutour eerst aan de binnenkant en daarna aan de buitenkant gekleurd met een tweede contour in geel. De gele contour aan de buitenkant geeft de perceptie van een scherp afgebakende vorm; met een gele contour aan de binnenkant lijkt de vorm veel minder scherp afgebakend te zijn. (nl)
|
| gold:hypernym
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| page length (characters) of wiki page
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is Link from a Wikipage to another Wikipage
of | |
| is Wikipage redirect
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
