| rdfs:comment
| - El xylospongium o tersorium, también conocido como «esponja en un palo», era un utensilio higiénico utilizado por los antiguos romanos para limpiar la letrina después de defecar, que consistía en un palo de madera (griego: ξύλον, Xylon) con una esponja marina (griego: Σπόγγος, Spongos) fija en un extremo. (es)
- Lo xylospongium è uno strumento dell'antichità, predecessore dello scopino del gabinetto moderno. Consiste in una bacchetta di legno (in greco antico: ξύλον, xylon («legno»)) con una spugna alla fine (in greco antico: σπόγγος, spòngos («spugna»)). L'attrezzo era chiamato anche tersorium. (it)
- Ο ξυλόσπογγος (λατινικά: tersorium), γνωστό και ως σφουγγάρι σε ραβδί, ήταν σκεύος υγιεινής που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Ρωμαίοι για να σκουπίσουν τον πρωκτό τους μετά την αφόδευση, αποτελούμενο από ένα ξύλινο ραβδί με ένα θαλάσσιο σπόγγο στερεωμένο στο ένα άκρο. Ο ξυλόσπογγος ήταν κοινόχρηστος από άτομα που χρησιμοποιούσαν δημόσιες τουαλέτες. Για να καθαρίσουν τον σπόγγο, απλά τον έπλεναν σε ένα κουβά με νερό και αλάτι ή ξύδι. Αυτό γινόταν έδαφος αναπαραγωγής βακτηρίων, προκαλώντας εξάπλωση ασθενειών στο αποχωρητήριο. Στην κλασική αρχαιότητα, ένας ξυλόσπογγος μπορεί να χρησιμοποιούταν ως . (el)
- Das Xylospongium ist ein Gerät der Antike, das als Vorläufer der modernen Toilettenbürste gilt. Es besteht aus einem hölzernen Stock (griech. ξύλον xylon ‚Holz‘), an dessen Ende ein Schwamm (griechisch σπόγγος spongos ‚Schwamm‘) befestigt ist. Inschriftlich überliefert ist der Ausdruck auf einem Fresko in den Thermen der Sieben Weisen in Ostia. Hier wurde bereits im 2. Jahrhundert der antike Besucher mit dem Hinweis (u)taris xylosphongio (dt. Benutzt das Xylospongium) zum Gebrauch der Toilettenbürste animiert. (de)
- Le xylospongium (grec) ou tersorium (romain), qui désigne une éponge montée sur un bâton, était un ustensile hygiénique utilisé par les Romains antiques pour essuyer leurs fesses après la défécation, composé d'un bâton en bois (en ξύλον, xúlon) avec une éponge (en grec σπόγγος, spóngos) fixé à une extrémité. Le tersorium était partagé par des personnes utilisant des latrines publiques. Pour nettoyer l'éponge, ils la lavaient dans un seau avec de l'eau et du sel ou du vinaigre. C'était un terrain fertile pour les bactéries, à l'origine de maladies. (fr)
- The xylospongium or tersorium, also known as sponge on a stick, was a hygienic utensil used by ancient Romans to wipe their anus after defecating, consisting of a wooden stick (Greek: ξύλον, xylon) with a sea sponge (Greek: σπόγγος, spongos) fixed at one end. The tersorium was shared by people using public latrines. To clean the sponge, they simply washed it in a bucket with water and salt or vinegar. This became a breeding ground for bacteria, causing the spread of disease in the latrine. In classical antiquity a xylospongium might be used as a toilet brush. (en)
- Ксілоспонгій, терсорій, також «губка на паличці» — давньоримський засіб гігієни для витирання ануса після дефекації у вигляді дерев'яної палиці (грец . ξύλον xylon) із закріпленою на одному з кінців морською губкою (грец. σπόγγος spongos). У громадських туалетах терсорій був загального користування. Щоб очистити губку, її мили у відрі з розчином води і солі або оцту. Через цю практику у вбиральнях з'являлося живильне середовище для бактерій, що призводили до поширення хвороб. В античності ксілоспонгій використовували в тому числі як туалетну щітку. (uk)
- Ксилоспонгий, или терсорий, также «губка на палочке» — древнеримское средство гигиены для вытирания ануса после дефекации, представляющее из себя деревянную палку (греч. ξύλον, xylon) с закрепленной на одном из концов морской губкой (греч. σπόγγος, spongos). В общественных туалетах терсорий был общим. Чтобы очистить губку, ее мыли в ведре с раствором воды и соли или уксуса. Из-за того в уборных появлялась питательная среда для бактерий, приводящая к распространению болезней. В античности ксилоспонгий использовали в том числе в роли туалетной щетки. (ru)
|
| has abstract
| - Ο ξυλόσπογγος (λατινικά: tersorium), γνωστό και ως σφουγγάρι σε ραβδί, ήταν σκεύος υγιεινής που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Ρωμαίοι για να σκουπίσουν τον πρωκτό τους μετά την αφόδευση, αποτελούμενο από ένα ξύλινο ραβδί με ένα θαλάσσιο σπόγγο στερεωμένο στο ένα άκρο. Ο ξυλόσπογγος ήταν κοινόχρηστος από άτομα που χρησιμοποιούσαν δημόσιες τουαλέτες. Για να καθαρίσουν τον σπόγγο, απλά τον έπλεναν σε ένα κουβά με νερό και αλάτι ή ξύδι. Αυτό γινόταν έδαφος αναπαραγωγής βακτηρίων, προκαλώντας εξάπλωση ασθενειών στο αποχωρητήριο. Στην κλασική αρχαιότητα, ένας ξυλόσπογγος μπορεί να χρησιμοποιούταν ως . Στα λουτρά των επτά σοφών στην Όστια στη Ρώμη, μια νωπογραφία του 2ου αιώνα περιέχει την Επιγραφή (u)taris xylosphongio, που είναι η πρώτη γνωστή αναφορά του όρου. Επίσης, στις αρχές του δεύτερου αιώνα, μια επιστολή παπύρου του προς τον πατέρα του, , χρησιμοποιεί τον όρο xylespongium σε μια φράση. Στα μέσα του πρώτου αιώνα, ο Σενέκας ανέφερε ότι ένας Γερμανός μονομάχος είχε αυτοκτονήσει με ένα σφουγγάρι σε ένα ραβδί. Ο Γερμανός μονομάχος κρύφτηκε στην τουαλέτα ενός αμφιθεάτρου και έσπρωξε το ξύλινο μπαστούνι στον οισοφάγο του και πνίγηκε μέχρι θανάτου. (el)
- Das Xylospongium ist ein Gerät der Antike, das als Vorläufer der modernen Toilettenbürste gilt. Es besteht aus einem hölzernen Stock (griech. ξύλον xylon ‚Holz‘), an dessen Ende ein Schwamm (griechisch σπόγγος spongos ‚Schwamm‘) befestigt ist. Inschriftlich überliefert ist der Ausdruck auf einem Fresko in den Thermen der Sieben Weisen in Ostia. Hier wurde bereits im 2. Jahrhundert der antike Besucher mit dem Hinweis (u)taris xylosphongio (dt. Benutzt das Xylospongium) zum Gebrauch der Toilettenbürste animiert. In der schriftlichen Überlieferung wird das Xylospongium erstmals in einem Brief des an dessen Vater erwähnt, der in einem Papyrus aus dem ersten Viertel des 2. Jahrhunderts überliefert ist. Darin gibt C. Terentianus eine sprichwörtliche Verwendung des Begriffs wieder. Der römische Philosoph Seneca berichtet in der Mitte des ersten Jahrhunderts von einem germanischen Gladiator, der sich im Abort eines Amphitheaters das Leben nahm, indem er sich den Stecken eines Schwammstockes in den Schlund trieb. Ende des ersten Jahrhunderts beschreibt Martial in einem seiner Epigramme einen „elenden Schwamm an einem ehrlosen Stab“, mit dem die Reste eines Mahls beseitigt werden. Alle Primärquellen implizieren einen Umgebungskontext, der auf eine Verwendung des Xylospongiums in antiken Latrinen hindeutet, ohne die genaue Handhabung zu erläutern. In der älteren Sekundärliteratur findet sich häufig eine Interpretation zur Verwendung des Xylospongiums zum Säubern des Gesäßes. In der von Lindsay und Patricia Watson besorgten Martialausgabe aus dem Jahr 2003 etwa wird noch erklärt, dieses Gerät sei benutzt worden, „to wipe oneself after defecation“ (dt. „um sich nach dem Stuhlgang abzuwischen“) und danach in der Wasserrinne, die es in den meisten öffentlichen Toiletten gegeben habe, für den nächsten Benutzer gereinigt worden. Sigwart Peters ging 2011 ebenfalls noch von dieser Nutzung des Xylospongiums aus. In einem Beitrag in der Stuttgarter Zeitung zur Geschichte der Toilette beschrieb Robin Szuttor 2011 detailliert, das Xylospongium sei zwischen den Beinen durchgeführt worden, um den After zu reinigen, und anschließend in einem wassergefüllten Kübel ausgedrückt worden. Diese These zur Nutzung des Xylospongiums beruht jedoch laut Gilbert Wiplinger nicht auf belastbaren Quellen und darf als hinreichend widerlegt angesehen werden. Wiplinger stellte auf dem Frontinus-Symposium Sanitas per aquam im Jahr 2009 eine neue Theorie zum Gebrauch des Xylospongiums auf, die er 2012 auch publizierte. Er favorisiert eine Nutzung des Xylospongiums zur sekundären Reinigung antiker Aborte in ähnlicher Form, in der heute moderne Toilettenbesen genutzt werden. 2010 wurde dann auch im Rahmen der Nox Latina Viennensis die Frage aufgeworfen, ob die Römer „Wischer“ oder „Wascher“ gewesen seien. Der Fund zahlreicher Stoffreste in einer antiken Sickergrube in Herculaneum ließ den Umweltarchäologen Mark Robinson darauf schließen, dass diese Fetzen statt des heute gebräuchlichen Toilettenpapiers zum Abwischen genutzt wurden. (de)
- El xylospongium o tersorium, también conocido como «esponja en un palo», era un utensilio higiénico utilizado por los antiguos romanos para limpiar la letrina después de defecar, que consistía en un palo de madera (griego: ξύλον, Xylon) con una esponja marina (griego: Σπόγγος, Spongos) fija en un extremo. (es)
- Le xylospongium (grec) ou tersorium (romain), qui désigne une éponge montée sur un bâton, était un ustensile hygiénique utilisé par les Romains antiques pour essuyer leurs fesses après la défécation, composé d'un bâton en bois (en ξύλον, xúlon) avec une éponge (en grec σπόγγος, spóngos) fixé à une extrémité. Le tersorium était partagé par des personnes utilisant des latrines publiques. Pour nettoyer l'éponge, ils la lavaient dans un seau avec de l'eau et du sel ou du vinaigre. C'était un terrain fertile pour les bactéries, à l'origine de maladies. Dans l'antiquité classique, un xylospongium était utilisé de la même manière que nous utilisons une brosse de toilettes. Dans les bains des sept sages d'Ostie, une fresque du IIe siècle contient l'inscription (u)taris xylosphongio, qui est la première mention connue du terme. Au début du deuxième siècle une lettre sur papyrus de à son père utilise le terme xylospongium dans une phrase. Au milieu du premier siècle, Sénèque rapporta qu'un gladiateur germanique s'était suicidé avec une éponge sur un bâton. Le Germain s'était caché dans les latrines d'un amphithéâtre et avait poussé le bâton de bois dans son gosier pour s'étouffer jusqu'à la mort. (fr)
- Lo xylospongium è uno strumento dell'antichità, predecessore dello scopino del gabinetto moderno. Consiste in una bacchetta di legno (in greco antico: ξύλον, xylon («legno»)) con una spugna alla fine (in greco antico: σπόγγος, spòngos («spugna»)). L'attrezzo era chiamato anche tersorium. (it)
- The xylospongium or tersorium, also known as sponge on a stick, was a hygienic utensil used by ancient Romans to wipe their anus after defecating, consisting of a wooden stick (Greek: ξύλον, xylon) with a sea sponge (Greek: σπόγγος, spongos) fixed at one end. The tersorium was shared by people using public latrines. To clean the sponge, they simply washed it in a bucket with water and salt or vinegar. This became a breeding ground for bacteria, causing the spread of disease in the latrine. In classical antiquity a xylospongium might be used as a toilet brush. In the in Ostia, a fresco from the 2nd century contains the Inscription (u)taris xylosphongio which is the first known mention of the term. Also in the early second century a papyrus letter of Claudius Terentianus to his father Claudius Tiberianus uses the term xylespongium in a phrase. In the middle of the first century Seneca reported that a Germanic gladiator had committed suicide with a sponge on a stick. The gladiator hid himself in the latrine of an amphitheater and pushed the wooden stick into his gullet and choked to death. (en)
- Ксилоспонгий, или терсорий, также «губка на палочке» — древнеримское средство гигиены для вытирания ануса после дефекации, представляющее из себя деревянную палку (греч. ξύλον, xylon) с закрепленной на одном из концов морской губкой (греч. σπόγγος, spongos). В общественных туалетах терсорий был общим. Чтобы очистить губку, ее мыли в ведре с раствором воды и соли или уксуса. Из-за того в уборных появлялась питательная среда для бактерий, приводящая к распространению болезней. В античности ксилоспонгий использовали в том числе в роли туалетной щетки. В Банях семи мудрецов, что в римском районе Остии, находится фреска II века с первым известным упоминанием данного слова (u) taris xylosphongio. В начале II века в папирусном письме Клавдия Теренция его отцу Клавдию Тибериану встречается слово xylospongium В середине I века Сенека записал о германском гладиаторе, который совершил самоубийство с помощью терсория. Гладиатор спрятался в уборной амфитеатра, воткнул деревянную палку в глотку и задохнулся. (ru)
- Ксілоспонгій, терсорій, також «губка на паличці» — давньоримський засіб гігієни для витирання ануса після дефекації у вигляді дерев'яної палиці (грец . ξύλον xylon) із закріпленою на одному з кінців морською губкою (грец. σπόγγος spongos). У громадських туалетах терсорій був загального користування. Щоб очистити губку, її мили у відрі з розчином води і солі або оцту. Через цю практику у вбиральнях з'являлося живильне середовище для бактерій, що призводили до поширення хвороб. В античності ксілоспонгій використовували в тому числі як туалетну щітку. У Банях семи мудреців, що в римському районі Остії, знаходиться фреска 2-го століття з першим відомим використанням слова (u) taris xylosphongio . На початку 2-го століття у папирусному листі Клавдія Терентія його батькові Клавдію Тіберіану зустрічається слово xylospongium. У середині 1-го століття Сенека писав про германського гладіатора, який наклав на себе руки за допомогою терсорія. Гладіатор сховався в туалеті амфітеатру, проштовхнув дерев'яну палицю в глотку і задихнувся. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
