rdfs:comment
| - Iouri Fiodorovitch Samarine (en russe : Ю́рий Фёдорович Сама́рин), né le 21 avril 1819 (3 mai 1819 dans le calendrier grégorien) à Saint-Pétersbourg, mort le 19 mars 1876 (31 mars 1876 dans le calendrier grégorien) à Berlin, est un philosophe et écrivain slavophile russe, fortement influencé par Khomiakov et ses réflexions théologiques sur le christianisme et la liberté. Il participait à la grande réforme de l'abolition du servage en Russie. (fr)
- Jurij Fiodorowicz Samarin (ur. 3 maja 1819 w Petersburgu - zm. 31 marca 1876 w Berlinie), rosyjski historyk, działacz społeczny i publicysta. Od lat 40. jeden z ideologów ruchu słowianofili, głosił teorię 3 okresów rozwoju narodowości rosyjskiej. W roku 1861 brał udział w przygotowaniu reformy uwłaszczeniowej. Główne prace historyczne poświęcił stosunkom społeczno-ekonomicznymi narodowym w krajach bałtyckich oraz historii rosyjskiej Cerkwi. 10 tomowe wydanie јеgo dzieł zebranych: Сочинения (1877 - 1911). Zobacz też:
* słowianofilstwo (pl)
- Ю́рий Фёдорович Сама́рин (21 апреля [3 мая] 1819, Петербург — 19 [31] марта 1876, Берлин) — русский публицист и философ-славянофил. Философские взгляды Самарина находились сначала под сильным влиянием гегелевской философии. После знакомства с К. С. Аксаковым сблизился с ведущими славянофилами: А. С. Хомяковым и братьями Иваном и Петром Киреевскими. Особенно сильным было воздействие на него идей Хомякова. Позже в «Письмах о материализме» он подвергает критике философскую систему Гегеля. (ru)
- Yuri Fyodorovich Samarin (Russian: Ю́рий Фёдорович Сама́рин; May 3, 1819, Saint Petersburg – March 31, 1876, Berlin) was a leading Russian Slavophile thinker and one of the architects of the Emancipation reform of 1861. (en)
- Jurij Fjodorovitj Samarin (ryska: Юрий Фёдорович Самарин), född 3 maj (gamla stilen: 21 april) 1819 i Sankt Petersburg, död 31 mars (gamla stilen: 19 mars) 1876 i Berlin, var en rysk politisk författare. (sv)
- Самарін Юрій Федорович (21 квітня [3 травня] 1819, Петербург — 19 [31] березня 1876, Берлін) — російський публіцист і філософ-слов'янофіл. Філософські погляди Самаріна перебували спочатку під сильним впливом гегелівської філософії. Після знайомства з К. С. Аксаковим зблизився з провідними слов'янофілами: О. С. Хомяковим і братами Іваном і Петром Киреєвськими. Особливо сильним був вплив на нього ідей Хомякова. Пізніше в «Листах про матеріалізмі» він критикує філософську систему Гегеля. (uk)
|