| rdfs:comment
| - Flavio Zenone (latino: Flavius Zeno; ... – ...; fl. 447-451) fu un influente politico dell'Impero romano d'Oriente di origine isaurica, che durante la sua carriera fu magister militum per Orientem, console e patricius. (it)
- Flavius Zeno (floruit 447–451) was an influential general and politician of the Eastern Roman Empire, of Isaurian origin, who served as magister militum per Orientem, and became consul and patricius. (en)
- Ο Ζήνων ήταν βυζαντινός, στρατηγός και πολιτικός, του 5ου αιώνα. Ο Ζήνων καταγόταν από την Ισαυρία και είχε έναν αδελφό, ο οποίος πέθανε πριν από το 448. Μεταξύ 447 και 451 ήταν στρατηγός της Ανατολής (magister militum Orient). Το 447 τέθηκε επικεφαλής μιας στρατιωτικής μονάδας Ισαυρίων και του ανατέθηκε η υπεράσπιση της Κωνσταντινούπολης από την Αττίλα. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, ήταν ήδη αρχηγός του ανατολικού στρατού και κλήθηκε να υπερασπιστεί την πρωτεύουσα επειδή όλοι οι άλλοι στρατηγοί ήταν μακριά, πολεμώντας εναντίον των Ούννων. Ως ανταμοιβή για την επιτυχή υπεράσπιση της Κωνσταντινούπολης, διορίστηκε πρόξενος για το έτος 448. (el)
- Flavius Zeno (oder Zenon) war ein oströmischer General im 5. Jahrhundert. Er war der Vater des späteren Kaisers Zenon. Zenon war isaurischer Abstammung und machte im oströmischen Militär Karriere, wo im 5. Jahrhundert mehrere Isaurier aufstiegen. Er machte sich an der Spitze isaurischer Truppen verdient, indem er 447 die oströmische Hauptstadt Konstantinopel erfolgreich gegen den Hunnenkönig Attila verteidigte. Zu dieser Zeit fungierte er vielleicht bereits als magister militum per Orientem, also als Oberbefehlshaber der römischen Truppen an der Ostgrenze zu Persien. Im Jahr 448 bekleidete er den Konsulat. (de)
- Zénon est général, consul et patrice de l'Empire romain d'Orient au milieu du Ve siècle. Une inscription d'Olba de Cilicie, datée de son consulat, révèle que son père s'appelait Longinos (« ἐπὶ ὑπάτου Ζήνωνος καὶ στρατηλάτου υεἱὸς (sic) Λονγίνου »). Magister utriusque militiæ per Orientem (titre traduit usuellement en grec par « στρατηλάτης ») en 447, il fut appelé à Constantinople et chargé de la défense de la capitale attaquée cette année-là par l'armée d'Attila. L'année suivante, il fut consul avec Postumianus. Il s'opposa à la politique de versements d'argent et d'intrigues de l'eunuque Chrysaphios. L'empereur Théodose II envoya une force militaire contre lui. Dans un fragment cité par Photius, Damascius révèle qu'il était païen et qu'il eut le dessein d'assassiner Théodose II, mais fu (fr)
- Флавий Зенон (лат. Flavius Zeno) — восточноримский государственный деятель начала V века. Зенон был исаврийского происхождения. У него был брат, который скончался до 448 года. Между 447 и 451 он находился на посту военного магистра Востока. В 447 году Зенон встал во главе исаврийских подразделений на защиту Константинополя в связи с вторжением Аттилы. Остальные руководители крупных армий Восточной Римской империи были задействованы в отражении нападения гуннского правителя. В качестве награды за успешную оборону столицы он был назначен ординарным консулом в 448 году. Его коллегой на Западе был . (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)