| rdfs:comment
| - Abú Hanífa (5. září 699 Kúfa – 18. června 767 Bagdád) byl perský islámský sunnitský učenec narozený na území dnešního Iráku (tehdy Ummajovský chalífát). Byl zakladatelem jedné ze čtyř hlavních islámských právních škol, tzv. hanífovského mazhabu, která je po něm i pojmenována. Jde o nejrozšířenější školu v islámském světě, rozšířenou zejména v Evropě, Rusku, Turecku, Pákistánu, Bangladéši a na Kavkaze. Navzdory úspěchu jeho školy, ve své době byl v islámském světě považován za kontroverzního myslitele a zemřel ve vězení, kam ho uvrhl abbásovský chalíf Mansúr. Pravděpodobně byl nearabského původu. (cs)
- Abū Hanīfa an-Nuʿmān ibn Thābit al-Kūfī (arabisch أبو حنيفة النعمان بن ثابت الكوفي, DMG Abū Ḥanīfa an-Nuʿmān ibn Ṯābit al-Kūfī; geb. 699 in Kufa; gest. 767) war ein islamischer Theologe und Rechtsgelehrter, der in Kufa und Bagdad wirkte und nach dem die Rechtsschule der Hanafiten benannt ist. Von seinen Anhängern wird Abū Hanīfa als „der größte Imam“ (al-Imām al-Aʿẓam) verehrt. (de)
- Abū Ḥanīfa al-Nuʽmān ibn Thābit (699, Kufa, Irak - 767, Bagdad) teologo eta legelari musulmana izan zen. (eu)
- アブー・ハニーファ（Abū Ḥanīfa、699年9月5日頃 - 767年6月14日）は、スンナ派のムスリムの神学者、法学者である。後に、スンナ派四大法学派の1つ、ハナフィー法学派の名祖となった。 アブー・ハニーファはイラク地方クーファで生まれ、両親ともムスリムであった。若い頃にヒジャーズ地方で遊学した。法学者として高名になるにつれ、法学者個人の推論（ファキーフ・ズー・ラアイ, faqīh dhū raʾy）に重きを置くようになった。神学理論においても同様の傾向が見られ、アブー・ハニーファの神学理論を奉じる一派は、後にマートゥリーディー派という学派の1つを形成した。なお、シーア派においてもアブー・ハニーファの思想が高く評価されることがあり、特にザイド派にはその傾向が強い。 (ja)
- 아부 하니파(Abu Hanifa, 699년 경 ~ 767년 CE)는 8세기의 수니파 신학자, 페르시아인 기원의 법학자이다. 쿠파의 이슬람 가정에서 태어난 아부 하니파는 젊을 때 아라비아반도의 히자즈 지역으로 여행을 떠났고 그곳에서 메카와 메디나를 공부했다. (ko)
- Абу́ Хани́фа ан-Нума́н ибн Са́бит аль-Ку́фи (араб. أبو حنيفة النعمان بن ثابت الكوفي; 5 сентября 699, Эль-Куфа — 18 июня 767, Багдад) — исламский учёный-богослов, правовед, хадисовед и первый из четырёх имамов суннитских школ. Основатель и эпоним ханафитского мазхаба. Некоторые последователи называют его аль-Имам аль-Азам («Величайший имам») и Сирадж аль-Аимма («Светильник имамов»). Считается, что богословская школа Абу Ханифы позже развилась в матуридитскую школу суннитского богословия. (ru)
- 努尔曼·本·萨比特·本·祖塔·本·麦尔祖巴（阿拉伯语：نعمان بن ثابت بن زوطا بن مرزبان，Nuʿmān ibn Thābit ibn Zuṭā ibn Marzubān），通称伊玛目·艾布·哈尼法（إمام أبو حنيفة，Abū Ḥanīfah），（699年－767年），逊尼派伊斯兰教法学哈乃斐派创始人。祖籍波斯，生于库法，卒于巴格达。在先知穆罕默德後，他们的一代被称为先知同伴追随者（التابعون，Tabi‘un），是四大伊玛目之一（哈乃斐、马力克、沙费尔和罕伯里）。 (zh)
- Абу Ханіфа ан-Нуман ібн Сабіт аль-Куфі (араб. ابو حنيفة النعمان بن ثابت بن زوطا, 699 — 767) — арабський богослов і факіх, відомий своїми числе́нними виступами з питань фікху. Його лекції, висловлювання і відповіді на питання були зібрані в книги, найважливіші з яких «аль-Фікх аль-Акбар» і «аль-Муснад». В перші викладені основи догматики, друга є складеною його учнями і послідовниками (серед яких, зокрема, Абу Юсуф) збіркою хадисів, які він використовував при розробці свого вчення. На основі цих праць і методики мислення, що застосував Абу Ханіфа, його учнями був створений мазхаб (див. Ханафітський мазхаб), названий на його честь. (uk)
- أبو حنيفة النعمان بن ثابت بن مرزُبان الكوفيّ (80-150 هـ/ 699-767م) فقيه وعالم مسلم، وأول الأئمة الأربعة عند أهل السنة والجماعة، وصاحب المذهب الحنفي في الفقه الإسلامي، يلقب في التراث العربي الإسلامي ب«الإمام الأعظم» ، اشتهر بعلمه الغزير وأخلاقه الحسنة، حتى قال فيه الإمام الشافعي: «من أراد أن يتبحَّر في الفقه فهو عيال على أبي حنيفة»، ويُعد أبو حنيفة من التابعين، فقد لقي عدداً من الصحابة منهم أنس بن مالك، وكان معروفاً بالورع وكثرة العبادة والوقار والإخلاص وقوة الشخصية. كان أبو حنيفة يعتمد في فقهه على ستة مصادر هي: القرآن الكريم، والسنة النبوية، والإجماع، والقياس، والاستحسان، والعُرف والعادة. (ar)
- An-Numan ibn Thàbit ibn Zuta —àrab: النعمان بن ثابت بن زوطى, an-Nuʿmān ibn Ṯābit ibn Zūṭà—, més conegut per la seva kunya Abu-Hanifa —en àrab أبو حنيفة, Abū Ḥanīfa— o, abreujadament, com a Abu-Hanifa an-Numan —àrab: أبو حنيفة النعمان, Abū Ḥanīfa an-Nuʿmān— (Kufa, Iraq, c. 699 - Bagdad, 767) fou un teòleg i legislador religiós persa, fundador epònim de l'escola hanafita, un dels quatre principals corrents jurídics (fiqh) del sunnisme. (ca)
- Nuʿmān ibn Thābit ibn Zūṭā ibn Marzubān (Arabic: نعمان بن ثابت بن زوطا بن مرزبان; c. 699–767), commonly known by his kunya Abū Ḥanīfa (Arabic: أبو حنيفة), or reverently as Imam Abū Ḥanīfa by Sunni Muslims, was a Persian Sunni Muslim theologian and jurist who became the eponymous founder of the Hanafi school of Sunni jurisprudence, which has remained the most widely practiced law school in the Sunni tradition, predominates in Central Asia, Afghanistan, Iran (until the 16th century), Balkans, Russia, Chechnya, Pakistan, Bangladesh, Muslims in India, Turkey, and some parts of the Arab world. (en)
- Abū Ḥanīfah al-Nuʽmān ibn Thābit (n. en 699, , Irako - m. en 767, Bagdado) estis islama teologo kaj juristo. Filo de komercisto de Kūfah, li amasigis fortunon pro la negocoj de la silko kaj studis juron kun la fama juristo . Post la morto de lia majstro (738), Abū Ḥanīfah iĝis la sukcedanto. Li estis la unua kiu disvolvigis leĝajn doktrinojn surbaze de la islama jura tradicio akumulita. (eo)
- Abū Ḥanīfah al-Nuʽmān ibn Ṯābit (699, Kufa, Irak – 767, Bagdad) fue un teólogo y jurista musulmán. Hijo de un comerciante de Kufa, hizo fortuna en el negocio de la seda y estudió derecho a cargo del afamado jurista . Después de la muerte de su maestro (738), Abū Ḥanīfah se volvió su sucesor. Fue el primero en desarrollar doctrinas legales sistemáticas a partir de la tradición jurídica islámica acumulada. (es)
- Nuʿmān ibn Thâbit ibn Zūṭā ibn Marzoubān (en arabe : نعمان بن ثابت بن زوطا بن مرزبان), connu sous la kunya d'Abū Ḥanīfa (en arabe : أبو حنيفة), ou respectueusement sous le nom d'Imam Abū Ḥanīfa de « plus grand imâm » (en arabe : الإمام الاعظم, al-Imâm al-A'zam), « lampe des Imams » (sirāj al-aʾimma) dans l'islam sunnite, était un théologien du IIe siècle hégirien et du VIIIe siècle du calendrier julien, ainsi qu'un juriste d'origine perse, qui devint le fondateur éponyme de l'école de jurisprudence sunnite hanafite. (fr)
- Abu Hanifah an-Nu'man bin Tsabit bin Zuta bin Marzuban (bahasa Arab: أبو حنيفة نعمان بن ثابت بن زوطا بن مرزبان; ca. 699 – 767 M), lebih dikenal dengan nama Abū Ḥanīfah, (bahasa Arab: أبو حنيفة) (lahir di Kufah, Irak pada 80 H/699 M — meninggal di Baghdad, Irak, 150 H/767 M) merupakan pendiri dari mazhab fiqih Hanafi. Imam Hanafi disebutkan sebagai tokoh yang pertama kali menyusun kitab fiqh berdasarkan kelompok-kelompok yang berawal dari kesucian (taharah), shalat dan seterusnya, yang kemudian diikuti oleh ulama-ulama sesudahnya seperti Malik bin Anas, Imam Syafi'i, Abu Dawud, Imam Bukhari. (in)
- Abū Ḥanīfa al-Nuʿmān ibn Thābit, in arabo: أبو حنيفة النعمان بن ثابت (Kufa, 699 – Baghdad, 767), è stato un teologo, giurista e imam arabo, di religione musulmana. La moschea di Abū Ḥanīfa a Baghdad, costruita sul luogo dove morì. Noto come il sommo Imam (in arabo: الإمام الاعظم, al-Imām al-aʿẓam), fu il fondatore del Hanafismo, la più antica e importante scuola giuridica sunnita, seguita dal 30% dei musulmani del mondo. A tale madhhab si volle riferire l'Impero ottomano nella sua quasi totalità, tanto che il Hanafismo prevale ancor oggi in Turchia e nell'Asia Centrale islamica. (it)
- Abu Hanifah, Nu’maan ibn Thaabit Ibn Zutaa Ibn Marzban (699 – 767), ook bekend als Imam Abū Hanīfah, was een van de belangrijkste imams van de islam. Hij was een jurist en de stichter van de Hanafi school van fiqh. Ook wel bekend als "lamp van de Ummah"; "leider van de juristen van de Mujtahideen";"Haffidh al-Hadith". Imam Abu Hanifah was een prestigieuze Mujtahid, Muhaddith, autoritaire persoon, rechtvol, wijs, abstinent en vroom. Hij werd onderwezen in fiqh door imam Hammad ibn Abu Sulayman (bekendste Faqih van Kufa) en door imam Zayd ibn Ali ibn Husseyn. (nl)
- Abu Hanifa (arab. أبو حنيفة; ur. 699 w Kufie, zm. 767 w Bagdadzie) – muzułmański teolog i prawnik, eponimiczny twórca hanafickiej szkoły prawa, często nazywany „Wielkim Imamem”. Najprawdopodobniej jego rodzina wywodziła się z Iranu. W zasadzie przez całe życie mieszkający w Kufie Abu Hanifa był bogatym kupcem handlującym brokatem, który wolny czas poświęcił nauce prawa i teologii. Uważa się go za jednego z najważniejszych przedstawicieli wczesnego kalamu, lub wręcz za jego twórcę. W teologii wiąże się go z , chociaż on sam otwarcie zaprzeczał swojej afiliacji do tego kierunku. Niemniej wyznawał typowo murdżyicką ideę zgodnie z którą grzesznik nie przestaje być wierzącym muzułmaninem. Poza tym podobnie jak murdżyici zaciekle zwalczał idee charydżyckie oraz mimo typowych dla mieszkańca Kufy (pl)
- Abu Hanifa An-nu'man Ibn Thabit (em árabe:النعمان بن ثابت) (Cufa, 5 de setembro de 699 – Bagdá, 18 de junho de 767) foi um teólogo e jurista muçulmano, cujos ensinamentos deram origem a uma das quatro escolas canónicas de jurisprudência islâmica sunita, a escola hanafita, seguida hoje em dia no Egipto, Turquia, Ásia Central, Paquistão e Índia. (pt)
- An-Núman ibn Thabit (arabiska: النعمان بن ثابت) eller imam Abu Hanifa, född 699 i Kufa, död 767 i Bagdad, grundare inte bara av den hanafitiska rättsskolan som är islams största klassiska lagskola (madhhab), utan av rättslära fiqh som en systematisk islamisk vetenskap över huvud taget. (sv)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)