About: Actus purus     Goto   Sponge   NotDistinct   Permalink

An Entity of Type : owl:Thing, within Data Space : dbpedia.demo.openlinksw.com associated with source document(s)
QRcode icon
http://dbpedia.demo.openlinksw.com/describe/?url=http%3A%2F%2Fdbpedia.org%2Fresource%2FActus_purus

In scholastic philosophy, Actus Purus (English: "Pure Actuality," "Pure Act") is the absolute perfection of God.

AttributesValues
rdfs:label
  • Actus purus (de)
  • Actus purus (en)
  • Actus purus (eo)
  • Actus purus (es)
  • Actus purus (it)
  • 순수 행동 (ko)
  • Actus purus (nl)
  • Argumento do ato puro (pt)
rdfs:comment
  • In scholastic philosophy, Actus Purus (English: "Pure Actuality," "Pure Act") is the absolute perfection of God. (en)
  • 순수 행동(actus purus, pure actuality)이란 스콜라 철학에서 하나님의 절대적 완정성을 말한다. 창조된 피조물들은 실재가 아닌 불완전성과 완전성이 아닌 잠재적 존재이다. 오직 하나님만이 무한한 실재이시며 무한한 완전하신 분이시다. 출애굽기 3장 14절에서 "나는 스스로 있는자"라고 하셨다. 그의 속성과 그의 행동은 그의 본질과 동일시 되며, 그의 본질은 필연성과 동일시 된다. (ko)
  • Nella filosofia Scolastica, l'actus purus (in italiano: "puro atto", "pura attualità") è l'assoluta perfezione di Dio. (it)
  • Actus purus estas la termino uzita de skolastikaj filozofoj por esprimi la absolutan perfektecon de Dio. Laŭlitere ĝi signifas "pura akto." La estaĵoj kreitaj posedas potencon kiu ne estas “aktualeco”, samtempe senperfektaĵojn kaj perfektaĵojn. Nur Dio estas samtempe ĉio kio Li povas esti, senfine reala kaj senfine perfekta: Mi estas kiu estas (Eliro, 3, 14). Liaj atributoj aŭ Liaj agoj estas reale identaj al Lia esenco, kaj Lia esenco identiĝas kun Lia ekzisto. Tiu distingo (en la kreaĵaro) kaj identigo (en Dio) estas pritratata kaj asertata de teologoj kaj filozofoj de la tuta kristanaro: oni vidu tion, ekzemple, en Gregorio Palamas aŭ en Majstro Eckhart. (eo)
  • Actus Purus (en español: "acto puro" o "pura actualidad") es un término empleado en la filosofía escolástica para referirse a la perfección absoluta de Dios.​ Los seres creados tienen potencialidad y actualidad, perfección e imperfección. Solamente Dios es al mismo tiempo todo lo que puede ser, es infinitamente real e infinitamente perfecto: «Yo soy quien soy» (Éxodo 3:14). Sus atributos o sus operaciones son idénticos a su esencia, y su esencia necesita su existencia.​ (Contrasta esta comprensión con la distinción en la teología cristiana oriental, particularmente en la teología palamita). (es)
  • Actus Purus (lat.: „reiner Akt“) ist ein Ausdruck der scholastischen Philosophie für die absolute Vollkommenheit Gottes. Geschaffene Wesen haben nicht realisierte Möglichkeiten, sowohl bezüglich ihrer Unvollkommenheiten wie ihrer Vollkommenheiten. Nur Gott ist zur gleichen Zeit alles, was er sein kann, unendlich wirklich und unendlich vollkommen. „Ich bin, der ich bin“ (Ex 3,14 ). Seine Eigenschaften und seine Handlungen sind identisch mit seinem Wesen, und zu seinem Wesen (Wie-Sein) gehört unablösbar seine Existenz (Da-Sein). „Deus est actus purus, non habens aliquid de potentialitate“ (de)
  • Actus purus is Latijn voor 'pure act' of zuivere act, in tegenstelling tot 'pure potentie' of 'prima materia'. Aristoteles had het vooral over de beweging of de verandering in zijn werken Fysica en Meta-fysica. Beweging zag hij als de omzetting van potentie in act of van mogelijkheid in daadwerkelijkheid. Vandaar ook de beroemde 'zijnsorde' van Aristoteles, die onderaan begon met 'prima materia' of 'pure' materie, die slechts potentie was en niet kon bestaan zonder de vorm. Eerst waar vorm en materie in aanraking komen, ontstaat de beweging . Daarboven klasseerde hij de elementen dan de mineralen, dan de planten, de dieren, de mens en zijn ziel en ten slotte de actus purus of de God zelf, die dan ook pure vorm was zonder materie, en tevens eerste oorzaak en 'onbewogen beweger'. (nl)
  • Argumento do ato puro é uma tentativa de provar a existência de Deus com o uso da lógica. Seu proponente foi Aristóteles e consiste no seguinte. Suponha-se que uma semente é um carvalho em estado de potência e que o carvalho é a mesma semente em estado de ato. O desenvolvimento de potência em ato é chamado de atualização. Entretanto, um carvalho não se atualiza sozinho, ele necessita de um carvalho anterior a ele, que gera a semente a se desenvolver no processo de atualização. (pt)
dcterms:subject
Wikipage page ID
Wikipage revision ID
Link from a Wikipage to another Wikipage
sameAs
dbp:wikiPageUsesTemplate
has abstract
  • In scholastic philosophy, Actus Purus (English: "Pure Actuality," "Pure Act") is the absolute perfection of God. (en)
  • Actus Purus (lat.: „reiner Akt“) ist ein Ausdruck der scholastischen Philosophie für die absolute Vollkommenheit Gottes. Geschaffene Wesen haben nicht realisierte Möglichkeiten, sowohl bezüglich ihrer Unvollkommenheiten wie ihrer Vollkommenheiten. Nur Gott ist zur gleichen Zeit alles, was er sein kann, unendlich wirklich und unendlich vollkommen. „Ich bin, der ich bin“ (Ex 3,14 ). Seine Eigenschaften und seine Handlungen sind identisch mit seinem Wesen, und zu seinem Wesen (Wie-Sein) gehört unablösbar seine Existenz (Da-Sein). In Geschöpfen geht die Möglichkeit der Wirklichkeit voraus; bevor eine Vollkommenheit verwirklicht wird, muss ihre Verwirklichung möglich sein. Absolut betrachtet hingegen gilt das Umgekehrte: Die Wirklichkeit geht der Möglichkeit voraus. Denn um Veränderung zu erfahren, muss ein Ding bearbeitet (in einen neuen Zustand versetzt) werden. Veränderung und Potentialität setzen also das Dasein in actu voraus. Dieses Dasein, sofern noch mit Potentialität vermischt, setzt eine ihm vorhergehende Wirklichkeit voraus – und so weiter, bis der Actus purus, die Wirklichkeit ohne einen Rest von bloßer Möglichkeit, erreicht ist. Die Bezeichnung „actus purus“ geht auf Aristoteles zurück: „actus“ ist das lateinische Wort für ἐνέργεια, energeia. In der Metaphysik XII 7, 1072b ff. kennzeichnet Aristoteles den unbewegten Beweger als reine energeia. In der Hochscholastik wird die Akt-Potenz-Lehre der aristotelische Metaphysik rezipiert und von Thomas von Aquin modifiziert. In Anwendung auf Gott führt dies zu seiner Kennzeichnung als actus purus: „Deus est actus purus, non habens aliquid de potentialitate“ – Thomas von Aquin, Summa theologica I q. 3 art. 2 resp. Nicolaus von Cues bezeichnet Gott als „actus purissimus“. Nach Leibniz ist Gott absolute Tätigkeit und zugleich actus purus. (de)
  • Actus purus estas la termino uzita de skolastikaj filozofoj por esprimi la absolutan perfektecon de Dio. Laŭlitere ĝi signifas "pura akto." La estaĵoj kreitaj posedas potencon kiu ne estas “aktualeco”, samtempe senperfektaĵojn kaj perfektaĵojn. Nur Dio estas samtempe ĉio kio Li povas esti, senfine reala kaj senfine perfekta: Mi estas kiu estas (Eliro, 3, 14). Liaj atributoj aŭ Liaj agoj estas reale identaj al Lia esenco, kaj Lia esenco identiĝas kun Lia ekzisto. Tiu distingo (en la kreaĵaro) kaj identigo (en Dio) estas pritratata kaj asertata de teologoj kaj filozofoj de la tuta kristanaro: oni vidu tion, ekzemple, en Gregorio Palamas aŭ en Majstro Eckhart. En la kreita estaĵo, la stato de potenco antaŭas la staton de aktualeco; antaŭ ol esti kreita, iu perfekteco por aktualigi novan perfektecon devus esti kapabla sin realigi. Sed, laŭ absoluta konsidero, aktualeco devas antaŭi potencon. Por ŝanĝi, aĵo devas esti aktualigita; ŝanĝo kaj potenco supozas, tial, eston kiu estas in actu (“en akto”: kiu, do, ekzistas antaŭe). Se tiu lasta aktualeco estas miksaĵo de aktualeco kaj potenco, ĝi siavice supozas alian estaĵon en akto kaj tiel plu ĝis oni alvenas al la Actus Purus. Laŭ Tomaso de Akvino, aĵo kiu bezonas komplementon per alio estas dirata “en potenco” rilate la samon: la realigo de la potenco estas dirata “aktualigo”. La universo estas konceptata kiel serio da aĵoj laŭ ascendanta ordo, kies potenco kaj akto estas kreitaj de Dio, kiu, unika, estas Pura Akto. Dio estas senŝanĝa ĉar ŝanĝo signifas transiron el potenco al akto, kaj pro tio Li estas senkomenca kaj senfina. Materio kaj formo estas necesaj por igi kompreneblaj la ŝanĝojn: por la ŝanĝo estas postulata la unuiĝo de tio kio ŝanĝas kaj de tio kio estas ŝanĝata. Kaj ĉiu ŝanĝo bezonas agon de ŝanĝanto kiu kuŝas ekstere de la “ŝanĝiĝanto”: la ĉeno fine alvenas al unu ŝanĝanto, kiu estas la pura akto, nome kiu bezonas neniun ĉar senŝanĝa kaj tuta akto. (eo)
  • Actus Purus (en español: "acto puro" o "pura actualidad") es un término empleado en la filosofía escolástica para referirse a la perfección absoluta de Dios.​ Los seres creados tienen potencialidad y actualidad, perfección e imperfección. Solamente Dios es al mismo tiempo todo lo que puede ser, es infinitamente real e infinitamente perfecto: «Yo soy quien soy» (Éxodo 3:14). Sus atributos o sus operaciones son idénticos a su esencia, y su esencia necesita su existencia.​ (Contrasta esta comprensión con la distinción en la teología cristiana oriental, particularmente en la teología palamita). En los seres creados, el estado de potencialidad precede al de actualidad. Antes de realizarse, una perfección debe ser capaz de realizarse. Pero, en términos absolutos, la actualidad precede a la potencialidad. Para poder cambiar, se debe actuar o actualizar una cosa. El cambio y la potencialidad presuponen, por lo tanto, un ser que está en . Esta actualidad, si se mezcla con la potencialidad, presupone otra actualidad, y así sucesivamente, hasta que alcancemos el actus purus. Tomás de Aquino indica que una cosa que requiere ser completada por otra, se dice que está en potencia con respecto a esa otra: la realización de la potencia se llama realidad. El universo se concibe como una serie de cosas dispuestas en un orden ascendente, o potencia y acto a la vez coronado y creado por Dios, quien solo es un acto puro. Dios es inmutable porque el cambio significa pasar de la potencia a la acción, por lo que no tiene principio ni fin, ya que estos exigen un cambio. La materia y la forma son necesarias para comprender el cambio, porque el cambio requiere la unión de lo que se convierte y lo que se convierte. La materia es la primera y la segunda. Todas las cosas físicas están compuestas de materia y forma. La diferencia entre una cosa como forma o carácter y la existencia real de la misma se denota por los términos esencia y ser (o existencia). Es solo en Dios que no hay distinción entre los dos. Ambas parejas, materia y forma, esencia y ser, son casos especiales de potencia y acto. También son modos: los modos no agregan nada a la idea de ser, sino que son formas de hacer explícito lo que está implícito en él. (es)
  • 순수 행동(actus purus, pure actuality)이란 스콜라 철학에서 하나님의 절대적 완정성을 말한다. 창조된 피조물들은 실재가 아닌 불완전성과 완전성이 아닌 잠재적 존재이다. 오직 하나님만이 무한한 실재이시며 무한한 완전하신 분이시다. 출애굽기 3장 14절에서 "나는 스스로 있는자"라고 하셨다. 그의 속성과 그의 행동은 그의 본질과 동일시 되며, 그의 본질은 필연성과 동일시 된다. (ko)
  • Nella filosofia Scolastica, l'actus purus (in italiano: "puro atto", "pura attualità") è l'assoluta perfezione di Dio. (it)
  • Actus purus is Latijn voor 'pure act' of zuivere act, in tegenstelling tot 'pure potentie' of 'prima materia'. Aristoteles had het vooral over de beweging of de verandering in zijn werken Fysica en Meta-fysica. Beweging zag hij als de omzetting van potentie in act of van mogelijkheid in daadwerkelijkheid. Vandaar ook de beroemde 'zijnsorde' van Aristoteles, die onderaan begon met 'prima materia' of 'pure' materie, die slechts potentie was en niet kon bestaan zonder de vorm. Eerst waar vorm en materie in aanraking komen, ontstaat de beweging . Daarboven klasseerde hij de elementen dan de mineralen, dan de planten, de dieren, de mens en zijn ziel en ten slotte de actus purus of de God zelf, die dan ook pure vorm was zonder materie, en tevens eerste oorzaak en 'onbewogen beweger'. Actus purus is een Latijnse term die eveneens gebruikt wordt in de scholastische filosofie van het christendom (in het bijzonder het katholicisme) om de absolute volmaaktheid en almachtigheid van God aan te geven. Men gelooft ook dat het onmogelijk is om God te begrijpen, dit kan alleen God zelf, actus purus betekent letterlijk: goede daad (of in het oorspronkelijke Middelnederlands: zuyv're daed). (nl)
  • Argumento do ato puro é uma tentativa de provar a existência de Deus com o uso da lógica. Seu proponente foi Aristóteles e consiste no seguinte. Suponha-se que uma semente é um carvalho em estado de potência e que o carvalho é a mesma semente em estado de ato. O desenvolvimento de potência em ato é chamado de atualização. Entretanto, um carvalho não se atualiza sozinho, ele necessita de um carvalho anterior a ele, que gera a semente a se desenvolver no processo de atualização. Dessa forma, cada ser em potência necessita de um ser em ato anterior a ele para se atualizar. Cada carvalho necessita de um carvalho mais antigo de modo a se recuar numa série de seres em potência e ato, cada ser em ato gerando um novo ser em potência, que se atualiza e gera outro ser em potência. Essa regressão não pode ser infinita porque uma série de causas que se estende infinitamente nunca vai produzir um efeito, é impossível atravessar um tempo infinito entre a causa e o efeito. Então, para que o Universo faça sentido, deve haver um ser em estado de puro ato, aquele que não possui potência alguma, logo não precisa se atualizar e não depende de um ser preexistente. Esse ser, a quem se pode chamar Deus, sempre existiu porque nunca teve um estado de potência, não possui uma origem e um processo de desenvolvimento. Nessa condição, ele pode dar início a toda a cadeia de atualizações que culmina na semente proposta inicialmente. O argumento se fundamenta na causalidade e na finitude do tempo, as mesmas premissas do argumento da causa primeira e, de fato, os dois argumentos estão intimamente ligados. A metafísica de Aristóteles foi apropriada por Santo Tomás de Aquino para justificar as crenças cristãs de um criador e de uma criação em certo tempo passado. Não é necessariamente a prova de Deus como este é visto pelos cristãos, nem se pode atribuir ao ato puro qualidades antropomórficas. Além disso, os objetivos de Aristóteles eram diferentes. É claro que o argumento não se restringe a séries de árvores. A industrialização da madeira sob a forma de papel é também uma passagem de potência para ato. O acender de uma lâmpada é uma passagem de potência para ato. Aristóteles pensou na alma como o ente que atualiza o corpo. Nessa cadeia de seres em potência e ato, ele viu subsídio para pensar Deus como o primeiro motor, aquele que move (atualiza) sem ser movido. (pt)
gold:hypernym
prov:wasDerivedFrom
page length (characters) of wiki page
foaf:isPrimaryTopicOf
is Link from a Wikipage to another Wikipage of
Faceted Search & Find service v1.17_git139 as of Feb 29 2024


Alternative Linked Data Documents: ODE     Content Formats:   [cxml] [csv]     RDF   [text] [turtle] [ld+json] [rdf+json] [rdf+xml]     ODATA   [atom+xml] [odata+json]     Microdata   [microdata+json] [html]    About   
This material is Open Knowledge   W3C Semantic Web Technology [RDF Data] Valid XHTML + RDFa
OpenLink Virtuoso version 08.03.3330 as of Mar 19 2024, on Linux (x86_64-generic-linux-glibc212), Single-Server Edition (378 GB total memory, 67 GB memory in use)
Data on this page belongs to its respective rights holders.
Virtuoso Faceted Browser Copyright © 2009-2024 OpenLink Software