| rdfs:comment
| - L'alou era el règim de propietat de béns immobles, generalment terres, en el qual durant l'edat medieval el propietari (l'aloer) tenia el domini complet, absolut i lliure sobre les terres, és a dir, tant el domini directe (la propietat), com el domini útil (el dret d'ús). Era un concepte antagònic al del contracte de precària o de l'emfiteusi, on el domini útil (o dret d'ús) de la terra se cedia usualment a un pagès, qui havia de pagar en principi un cens a canvi del dret d'ús del bé seent o immoble. De vegades també es deia que alguns dominis senyorials (per exemple d'un monestir) eren alodials, perquè no restaven sotmesos a cap altre senyor. (ca)
- Alodium, také alod nebo allod je staré označení pro úplné vlastnictví nemovitostí a statků, s nimiž mohl alodiální vlastník nakládat zcela volně, mohl je užívat i zcizovat, původně dokonce aniž by z nich platil daně. Alod je tedy protikladem držení feudálního čili léna, jež zůstávalo ve vlastnictví lenního pána a leník měl pouze právo užívání, často spojené s různými povinnostmi vůči lennímu pánovi. (cs)
- In the law of the Middle Ages and early Modern Period and especially within the Holy Roman Empire, an allod (Old Low Franconian allōd ‘fully owned estate’, from all ‘full, entire’ and ōd ‘estate’, Medieval Latin allodium), also allodial land or allodium, is an estate in land over which the allodial landowner (allodiary) had full ownership and right of alienation. (en)
- Alodio (Erdi Aroko latinez: allodium) jabetza osoa (bai zuzena eta baita erabilera ere) zuten lurren jabetza-sistema izan zen. Lur alodialen titularrak subiranoak dira eta beste Printze batzuen berdinak dira, erabilitako titulua edozein dela ere. Hau da Jurist Grotius-en definizioa. Nafarroako Erresuman, jaurerri jakin batzuk landa, lurrak alodioak ziren. Alodio baten kontrakoa, jabetza feudala izan zen, non basailuak erabilera besterik ez zuen, zama baten truke. Alodioa herentziaz lortzen zuten eta erabat libre zen. (eu)
- 완전 사유권(完全私有權)는 조세와 정부간섭으로 자유로운 완전한 사유권을 말한다. 과거 봉건시대에 봉건영주의 영향에서 자유로운 토지를 지칭하면서 쓰였다. 완전 사유권은 현재 드물며 무조건 상속권의 부동산이 영미법 국가에선 대부분이다. (ko)
- Een allodium was tijdens het ancien régime een onroerend goed dat geen leengoed was en waarover bij erven geen belasting hoefde te worden betaald. Een andere benaming is zonneleen of eigengoed. (nl)
- Il termine allodio (di origine germanica: Allod, latinizzato in allodium) era utilizzato nel Medioevo per indicare i beni e le terre possedute in piena proprietà, in opposizione ai termini feudo o "beneficio", con i quali si indicavano invece i beni ricevuti in concessione da un signore dietro prestazione di un giuramento di fedeltà (il cosiddetto omaggio feudale o vassallatico). (it)
- Das Allod (altniederfränkisch allōd „volles Eigentum“, zu all „voll, ganz“ und ōd „Gut, Besitz“; mittellateinisch allod oder allodium), auch Eigengut oder Erbgut oder freies Eigen, bezeichnete im mittelalterlichen und frühneuzeitlichen Recht ein Eigentum (fast immer Land oder ein Stadtgrundstück oder -anwesen), über das der Eigentümer (Eigner, auch Erbherr) frei verfügen konnte. Als Familienerbe unterscheidet es sich darin vom Lehen und vom grundherrlichen Land. Allode konnten sowohl freie Bauern als auch Adlige oder Fürsten besitzen. Sofern es sich um Landesherren handelte, waren sie in ihrem Allodialbesitz souverän, während ihre Regierungsfunktion (etwa in einer Grafschaft) ein Reichslehen war. Allode konnten frei vererbt werden, auch an Töchter, während Lehen beim Aussterben einer Famil (de)
- La mezepoka latina vorto allodium (el malnov-franka allōd, "plena posedo", laŭ all, "plena, tuta", kaj ōd, "bieno, posedaĵo"), en Esperanto alodo, tutsimple signifas "vera posedo". En la mezepoka juro ĝi priskribas posedon (plej ofte terenon, vastajn areojn en la kamparo samkiel la limigitan terenon en urbo, sur kiu staras domo), kies posedanto povis libere decidi pri ĝi kaj ne devis plenumi iujn devojn al aliaj personoj pro tio. Tia "vera posedaĵo" laŭ la tiama juro povis esti heredata de la posteuloj sen limigoj. Origine eĉ ne necesis pagi impostojn al la regantoj el la gajnoj, kiujn produktis tia "vera posedaĵo". (eo)
- El alodio (del neerlandés antiguo allōd, "propiedad total", all "total“ y ōd "propiedad“; latín medieval: allod o allodium), es el régimen de propiedad de bienes inmuebles, generalmente tierras, en el cual el propietario tiene el dominio completo sobre ellas, es decir, tanto el directo como el de uso. El alodio también puede definirse como una propiedad que está libre de toda carga señorial. El concepto de propiedad alodial es, por tanto, opuesto al de propiedad feudal, en la cual un señor cede al vasallo el uso de un feudo a cambio de una serie de cargas y prestaciones. (es)
- Un alleu ou franc-alleu est une terre dont le possesseur ne doit pas d'hommage ou de reconnaissance à un seigneur. Leurs possesseurs ne doivent payer ni redevance seigneuriale telle que le cens, ni les lods à chaque mutation, d'où l'expression de terres allodiales. Il existe aussi des alleux nobles. (fr)
- Alodium (łac. allodium) – funkcjonująca w średniowiecznym systemie prawa feudalnego forma własności nieruchomości. Była to ziemia stanowiąca nieograniczoną własność, wolną od zobowiązań i ciężarów feudalnych, czym różniła się od lenna. Nazywana również własnością bezwarunkową oraz własnością dziedziczną. Wyraz alodium pochodzi od średniowiecznego łacińskiego allodium wywodzącego się z kolei z frankońskiego wyrazu alod będącego zbitką słów al (wszystko) oraz ōd (własność). (pl)
- Um alódio (do latim tardio alodium, derivado do frâncico all "todo" + od "propriedade") é um conceito de alguns sistemas de direito imobiliário. Descreve uma situação onde uma propriedade (terra, construções e instalações) está inteiramente "livre de foros, vínculos, pensões e ônus". Um título alodial é inalienável, no sentido de que não pode ser revogado por qualquer ação legal, seja por qual motivo for. A propriedade mantida sob posse alodial é citada como terra alodial, allodium ou alódio. (pt)
- Avlingejord är fastighet som antingen är nybygge eller på annat sätt inte gått i släkten som arvejord. Avlingejord är ett rättsbegrepp som härrör från vissa svenska medeltida landskapslagar som motsats till arvejord. Avling kommer av fornsvenskans afling, förvärv. (sv)
- Алло́д (нем. Allod, фр. alodis от al «полный» + od «владение») — свободно отчуждаемая индивидуально-семейная земельная собственность в раннефеодальной Западной Европе, в качестве пережитка существовавшая и при развитом феодализме. Возникновению такого полного (или позднего) аллода, пришедшего у германских племён на смену общинным, коллективным формам собственности, предшествовали переходные формы: вначале движимое и недвижимое имущество сохранялось в нераздельной собственности сравнительно узкого круга сородичей — большой семьи (т. н. ранний аллод), а затем право наследования пахотными земельными наделами общинников было закреплено уже только за сыновьями умершего (впервые это было юридически зафиксировано в Салической правде). (ru)
- Ало́д (давньонім. Allod від al — «повний» та od – «володіння») — індивідуально-сімейна земельна власність у варварських королівствах та ранньофеодальних державах Західної Європи. Володіння «алодом» (на відміну від бенефіції, феоду) не було пов'язане з виконанням і повинностей. Часом слово «алод» використовують як термін безумовного землеволодіння на противагу умовному. (uk)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)