| rdfs:comment
| - Antikva (lat. antiqua, starobylá) je nejběžnější typ latinkového tiskacího písma, které se vyznačuje proměnlivou sílou tahů a patkami a tím se odlišuje od dalšího běžného písma, grotesku. V češtině bylo také podle použití nazývané latinské písmo, zatímco pro němčinu byla do roku 1941 používána fraktura (tiskové novogotické písmo, lidově švabach). (cs)
- Antiqua (/ˈæntɪkwə/) is a style of typeface used to mimic styles of handwriting or calligraphy common during the 15th and 16th centuries. Letters are designed to flow and strokes connect together in a continuous fashion; in this way it is often contrasted with Fraktur-style typefaces where the individual strokes are broken apart. The two typefaces were used alongside each other in the germanophone world, with the Antiqua–Fraktur dispute often dividing along ideological or political lines. After the mid-20th century, Fraktur fell out of favor and Antiqua-based typefaces became the official standard. (en)
- En écriture et typographie, Antiqua (de littera antiqua, « lettre antique ») est l’appellation globale de toutes les écritures, cursives et typographiques, dérivées de la capitale romaine et de la minuscule caroline, qui ont été créées et utilisées à partir de la Renaissance. Il s’agit donc des caractères majoritairement utilisés en Occident. (fr)
- Antykwa, pismo humanistyczne – bardzo obszerne pojęcie, oznaczające kroje pisma opartego na alfabecie łacińskim, które w dzisiejszych czasach są dominującym typem krojów wśród pism drukarskich. Praktycznie wszystkie współczesne książki, czasopisma oraz inne typowe zastosowania pisma drukowanego w językach narodowych zapisywanych alfabetami wywodzącymi się z łaciny (zachodniosłowiańskie, romańskie, anglosaskie, nordyckie, ugrofińskie itp.) są drukowane jakąś odmianą antykwy. Kroje nieantykwowe w pismach łacińskich używane są obecnie tylko w szczególnych sytuacjach, jako pismo ozdobne (np. w , zdobnictwie literniczym, grafice reklamowej itp., ale także np. przy druku poezji). Do zapisu języka irlandzkiego używane jest (odmiana półuncjały). (pl)
- Антиква (від лат. antiquus — стародавній) — вид латинського друкарського шрифту з вертикально оформленим накресленням. Антиква містить малі та великі знаки, що відповідають двом віхам донабірної еволюції : від римського капітального (початок нашої ери) до каролінгського мінускула 8 століття. Рукописна форма сформувалася на початок 15 століття. В другій половині 15 століття антиква ввійшла в набір та друк: перший відомий випадок датований 1476 роком. (uk)
- Antiqua (lateinisch antiquus ‚alt‘, ‚einstig‘) bezeichnet die Schriftgattung der ab 1470 für den Buchdruck entstandenen, gut lesbaren Satzschriften des lateinischen Alphabets mit Groß- und Kleinbuchstaben (Versalien und Minuskeln), die heutzutage die Standard-Schriftgattung für Mengentext in westlichen Sprachen ist. Diese Schriften kombinierten die römische Majuskelschrift mit der humanistischen Minuskelschrift (einer Buchschrift des italienischen Renaissance-Humanismus). Damit unterscheidet sich die Antiqua von der Schriftgattung der gebrochenen Schriften durch gerundete Bögen in den Lettern und ein meist offeneres und helleres Druckbild. Im englischsprachigen Raum ist für die Schriftgattung Antiqua die Bezeichnung roman üblich. Wenn nur Großbuchstaben verwendet werden, nennt man sie Groß (de)
- En la eŭropa tipografio, klasika tiparo estas duuskla tiparo, kiu kombinas la majusklojn devenantajn el la kvadrata majuskla skribo de la antikvaj greka-romiaj monumentoj, kaj la minusklojn devenantajn el la karolida minuskla skribo. En la tradicio germana-rusa oni nomas klasikan stilon «antikva»; en la tradicio angla-franca oni nomas ĝin «roma» (dum la kursivon oni nomas «italia»: italics, italique). La esperanta termino klasika estas provo eviti elekton inter la du skoloj. (eo)
- Antiqua se denomina al conjunto de tipos de letra diseñados entre 1470 y 1600, específicamente aquellas de Nicolas Jenson y la encargada por Aldus Manutius y grabada por Francesco Griffo. La forma de letra Antiqua se modeló como síntesis entre las mayúsculas cuadradas romanas y la minúscula carolingia. También conocidas como «tipo veneciano» u ocasionalmente «viejo estilo», se diferenciaron del estilo moderno por la menor uniformidad de grosores de trazos y serifas inclinadas. (es)
- Antiqua è un tipo di carattere inventato, o almeno perfezionato, e inciso in Italia verso il 1470 dallo stampatore Nicolas Jenson. Fu utilizzato anche da Aldo Manuzio nella sua stamperia. È conosciuto anche come carattere veneziano, perché Manuzio era operativo nella città lagunare. L'Antiqua è stato modellato come sintesi tra le lettere maiuscole latine e la scrittura carolina. Fu intensamente adoperato nelle tipografie fin verso il 1600. (it)
- Antiqua is een naamgeving voor een groep lettertypen ontworpen tussen ongeveer 1470 en 1600, in het bijzonder die van Nicholas Jenson en de zogenaamde aldine romein bedacht door Aldus Manutius en gesneden door Francesco Griffo.De Antiqua-lettervormen zijn gemodelleerd naar een combinatie van Romeinse kapitalen, zoals die voor inscripties gebruikt werden, en de Karolingische minuskel. Ze zijn ook bekend onder de term Venetiaanse letters; een in het Engels gebruikte aanduiding is 'old style'. (nl)
- Анти́ква (лат. antīqua «древняя») — класс типографских наборных шрифтов с засечками, появившийся в эпоху Возрождения в Западной Европе. Основой для разработчиков первых гуманистических, или ренессансных антикв служил рукописный книжный почерк — гуманистический минускул. (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)