| rdfs:comment
| - Antonio Aciselo Palomino De Castro Y Velasco (* 1655, – 12. srpen 1726, Madrid) byl španělský malíř a kunsthistorik. (cs)
- Acislo Antonio Palomino de Castro y Velasco (1655 – 13 April 1726) was a Spanish painter of the Baroque period, and a writer on art, author of El Museo pictórico y escala óptica, which contains a large amount of important biographical material on Spanish artists. (en)
- Acisclo Antonio Palomino de Castro y Velasco (* 1653 in Bujalance, Provinz Córdoba; † 13. April 1726 in Madrid) war ein spanischer Maler religiöser Barock-Bilder des ausgehenden Siglo de Oro, sowie Kunstschriftsteller. (de)
- Acisclo Antonio Palomino de Castro y Velasco (Bujalance, Córdoba, 1 de diciembre de 1655 - Madrid, 12 de agosto de 1726) fue un pintor y tratadista de pintura español. (es)
- Antonio Palomino, né à Bujalance (province de Cordoue) en 1655 et mort à Madrid en 12 août 1726, est un peintre, théoricien de la peinture et critique d'art espagnol. Il est surtout connu comme historien de la peinture espagnole, en particulier de Diego Vélasquez. (fr)
- Acisclo Antonio Palomino de Castro y Velasco (Bujalance, 1655 – Madrid, 12 agosto 1726) è stato un pittore, storico dell'arte e biografo spagnolo. (it)
- アントニオ・パロミーノ・デ・カストロ・イ・ヴェラスコ（Antonio Palomino de Castro y Velasco、1655年 – 1726年4月13日）はスペインの画家、著述家である。スペインの画家、彫刻家、建築家の伝記が含まれる著書「 El Museo pictórico y escala óptica,（絵画館と視覚規範）」はスペインの美術史の重要な資料となっている。 (ja)
- Acisclo Antonio Palomino de Castro y Velasco (Bujalance, 1 de dezembro de 1655 – Madrid, 12 de agosto de 1726) foi um pintor espanhol do período Barroco, e um escritor de arte, autor de El Museo pictórico y escala óptica, que contém uma grande quantidade de importante material biográfico sobre artistas espanhóis. (pt)
- Don Acisclo Antonio Palomino de Castro y Velasco, född 1655, död 13 april eller 12 augusti 1726, var en spansk målare och författare. Palomino idkade i Cordoba vetenskapliga studier, men studerade därjämte konst. Sedan han 1678 flyttat till Madrid, blev han 1688 hovmålare och utförde åtskilliga arbeten, som anses vittna om skicklighet. Sin största betydelse har han dock som skriftställare genom El museo pictorico (3 band, 1715-24), innehållande dels måleriets teori, dels biografier över spanska konstnärer, vilken förskaffat Palomino namnet Spaniens Vasari. (sv)
- Аси́скло Анто́нио Паломи́но де Ка́стро и Вела́ско (исп. Acisclo Antonio Palomino de Castro y Velasco; 1655, Бухалансе — 12 августа 1726, Мадрид) — испанский художник эпохи барокко, более известный не благодаря своему художественному наследию, а из-за написанного им сборника биографий живописцев Испании «Музей живописи и оптическая шкала», охватывающего биографии множества мастеров испанского Золотого века. Благодаря этому сочинению Паломино заслужил прозвище «el Vasari español». (ru)
- Антоніо Паломіно (ісп. Antonio Palomino, повне ім'я Асіскло Антоніо Пеломіно де Кастро-і-Веласкес, ісп. Acisclo Antonio Palomino de Castro y Velasco; нар. 1655, Бухалансе біля Кордови — пом. 12 серпня 1726, Мадрид) — іспанський художник і історіограф іспанських художників. Представник пізнього іспанського бароко, творча манера якого мала впливи творів Луки Джордано, який працював в Іспанії. (uk)
- Acisclo Antonio Palomino de Castro y Velasco (Bujalance, Còrdova 1655 – Madrid 1726) fou un pintor andalús del segle xviii. Entre els seus treballs principals destaquen les pintures a la Basílica de la Mare de Déu dels Desemparats i a l'església de Sant Joan del Mercat, totes dues a la ciutat de València. Acabat aquest treball, Palomino va dissenyar el programa pictòric de la cúpula de l'església de Sant Nicolau de València, però va deixar el treball manual a un dels seus col·laboradors, el valencià Dionís Vidal. (ca)
- Acislo Antonio Palomino de Castro y Velasco (n. en 1655 - m. en 1726) estis hispana pentristo de la baroka periodo. Li tamen plej famiĝis pro siaj tekstoj pri arta teorio kaj pro siaj biografioj de aliaj artistoj. Li naskiĝis ene de bonhava familio de Bujalance, apud Kordovo, en 1653. (eo)
- Acisclo Antonio Palomino de Castro y Velasco (ur. 1655 w Bujalance, zm. 12 sierpnia 1726 w Madrycie) – hiszpański malarz barokowy i teoretyk malarstwa. Pochodził z Andaluzji; w Kordobie uczył się pod kierunkiem Juana de Valdesa Leala. W 1678 wyjechał do Madrytu. Od 1688 roku pracował jako malarz królewski na dworze Karola II. W Madrycie nauczył się techniki fresku. Współpracował przy dekoracji sklepień Eskurialu, a także oratorium urzędu miasta. W latach 1697–1701 pracował w Walencji dekorując sklepienia kościoła Santos Juanes i bazyliki Nuestra Señora de los Desamparados. W 1705 wyjechał do Salamanki, gdzie namalował El Triunfo de la Iglesia w chórze kościoła San Esteban. W latach 1712–1713 namalował osiem płócien przedstawiających świętych związanych z Kordobą. W latach 1723–1725 pracowa (pl)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)