| rdfs:comment
| - الحنية في فن العمارة، تسمى حنية (باللغة اللاتينية: "absis" من «القوس، القبو» باللغة اليونانية "arpsis"، أحيانًا تُكتب apsis، الجمع:apsides) هي تجويف نصف دائري مغطى بقبو نصف كروي أو شبه قبة، تُعرف أيضًا باسم "Exedra". في الكنيسة البيزنطية والرومانية والكنسية القوطية المسيحية (بما في ذلك الكاتدرائية والدير)، يتم تطبيق هذا المصطلح على إنهاء نصف دائري أو متعدد الأضلاع للمبنى الرئيسي في الطرف الشرقي الليتورجي (حيث يكون المذبح)، بغض النظر عن شكل السقف، الذي قد يكون مسطحًا أو منحدرًا أو قبةً أو نصف كروي. قد تكون حنيات الصغيرة أيضًا في أماكن أخرى، خاصةً الأضرحة. (ar)
- Apsida (ze starořeckého ἁψίς / ápsis, v mn. č. ἀψίδες / ápsides - oblouk, zaoblení, obloha a lat. apsis či absis – výklenek) je oltářní nika obvykle půlkruhového půdorysu či ve tvaru podkovovy, může však mít také tvar pravoúhlý či polygonální. Kruhová apsida bývá zaklenutá konchou. Jako architektonický prvek vznikla v římské antické, respektive byzantské architektuře a byl používána především v předrománské, románské a románsko-gotické architektuře. (cs)
- Die Apsis (von altgriechisch ἁψίς hapsís „Gewölbe“ bzw. im ionischen Dialekt ἀψίς apsís; Plural ἀψίδες apsídes ‚Apsíden‘; als Singular kommt auch eine fälschlich vom Plural ‚Apsiden‘ abgeleitete Singularform Apside vor) ist ein im Grundriss halbkreisförmiger oder polygonaler Raumteil, der an einen Hauptraum anschließt und meist von einer Halbkuppel überwölbt wird. Seltener, aber in einigen Kulturräumen wie z. B. in England vorherrschend, sind rechteckige oder quadratische Apsiden. (de)
- In architecture, an apse (plural apses; from Latin absis 'arch, vault' from Ancient Greek ἀψίς apsis 'arch'; sometimes written apsis, plural apsides) is a semicircular recess covered with a hemispherical vault or semi-dome, also known as an exedra. In Byzantine, Romanesque, and Gothic Christian church (including cathedral and abbey) architecture, the term is applied to a semi-circular or polygonal termination of the main building at the liturgical east end (where the altar is), regardless of the shape of the roof, which may be flat, sloping, domed, or hemispherical. Smaller apses are found elsewhere, especially in shrines. (en)
- Apsido aŭ absido) estas duonronda funda parto de kristana preĝejo, formanta ekstremon de la navo kaj enhavanta la korusejon kaj altaron. Laŭ Francisko Azorín ĝi estas malantaŭa, duonronda parto de templo; la termino absido devenas el greka apsis (rado, volbo) kaj el la sekva latina absis, absidis. En la plej vastaj preĝejoj, kiel ekzemple katedraloj, ĉirkaŭ ĝi troviĝas , kaj al tiu malfermiĝantaj apsidaj preĝejetoj. (eo)
- El ábside es la parte de la iglesia situada en la cabecera, que acoge la mesa de altar. Generalmente tiene planta semicircular, pero puede ser también poligonal. Suele estar cubierto por algún tipo de bóveda que, en época románica, es de horno o cascarón. (es)
- Absidea eliza baten burualdean dagoen zatia da. Orokorrean oinplano erdi-zirkularrekoa izaten da, baina poligonalak topatzea ez da arraroa. Estalkia gangatua izaten da.Sinpleak izan daitezke edota oso konplexuak Compostelako Donejakueko katedralean bezala. (eu)
- San ailtireacht, ascaill bhoghtach leathchiorclach nó pholagónach in eaglais, ag ceann séipéil nó córlainne de ghnáth. Ó bhunús, is ann a bhíodh cathaoir an phraetóra i mbaisleac Rómhánach. (ga)
- Apse, kadang-kadang juga ditulis apsis (Yunani: αψις apsis, Latin: absis "lengkungan/kubah", Inggris: apse/apsis, jamak apses), adalah istilah dalam arsitektur untuk bagian bangunan yang melengkung ke dalam dan berbentuk setengah bundar yang tertutup oleh semi-kubah atau kubah setengah bulat. Pada arsitektur biara, katedral, dan gereja Kristen bergaya , Bizantium, dan Gothik, istilah ini digunakan untuk bagian berbentuk setengah lingkaran atau poligonal, yang terletak di ujung timur liturgi (yaitu tempat altar berada) pada bangunan utama. Penyebutan istilah ini terlepas dari bentuk atap bagian bangunan tersebut, yang mungkin saja berbentuk datar, miring, kubah, atau setengah bulat. (in)
- L'abside, du latin absis lui-même dérivé du grec ἁψίς / hapsís, « voûte, arcade », est une niche semi-circulaire couverte en général d'une voûte en cul-de-four. Elle est le plus souvent saillante. On la trouve dans des bâtiments monumentaux ou privés. Courante dans l'architecture romaine antique, en particulier dans les basiliques civiles, cette forme sera reprise dans les églises chrétiennes, où elle abrite en général le chœur et le sanctuaire. Dans les édifices chrétiens, elle est généralement orientée vers l'est, et elle termine le sanctuaire soit par un hémicycle, soit par des pans coupés, soit par un mur plat. (fr)
- アプス (apse)、またはラテン語で absis、または後陣は、壁面に穿たれた半円形、または多角形に窪んだ部分である。 ローマ建築に起源を持ち、宗教建築・世俗建築の双方において見られる。 (ja)
- 후진(後陣, Apse) 또는 애프스는 교회(성당) 건축에서 가장 깊숙히 위치해 있는 부분으로서, 내진 뒤에, 주보랑에 둘러싸인 반원형 공간이다. 예배자나 순례객, 관광객이 성당의 중앙 현관으로 들어와 신랑을 통해 바로 보는 정면이 후진이므로, 주로 이 곳에 제단이나 유물이 놓인다. 독일의 몇몇 로마네스크 교회에서는 서로 마주보는 양식으로(내진 뒤에, 배랑 뒤에) 후진을 두개 건축하는 모습도 보인다. (ko)
- L'abside (dal latino absis, apsis o hapsis, dal greco antico: ἁψίς, hapsís, «arco») è una struttura architettonica a pianta semicircolare o poligonale, parte di un edificio, spesso di una chiesa; l'abside è coperta da una volta, detta conca o catino absidale, che ha generalmente la forma di una semicupola (quarto di sfera). (it)
- Апси́да (от др.-греч. ἁψίς, ἁψῖδος — свод), абси́да (лат. absis) — примыкающий к основному объёму пониженный выступ здания, полукруглый, гранёный, прямоугольный или усложнённый в плане, перекрытый полукуполом (конхой) или сомкнутым полусводом. Как правило, этим термином обозначаются алтарные объёмы в церковной архитектуре. Небольшой пониженный выступ гранёной или полукруглой формы, примыкающий к основному объёму здания и не имеющий внутри себя алтаря, называется апсидиола. Впервые апсиды появились в древнеримских базиликах. (ru)
- O termo arquitectónico abside, (do latim absis ou absidis e originariamente do grego apsis ou apsidos, que significa arco ou abóbada), é a ala de um edifício (normalmente religioso) que se projeta para fora de forma semicilíndrica ou poliédrica e em que o remate superior é geralmente uma semicúpula (planta circular) ou abóbada (planta poligonal). Nas igrejas orientadas, este anexo é aberto para o interior (capela-mor) no seguimento do eixo da nave, situando-se na extremidade Leste. Após o altar, na área do coro, este anexo pode ainda acoplar absides mais pequenas (capelas radiantes). (pt)
- Апси́да (від грец. άψίς, род. відм. ἁψῖδος — «склепіння»), абсида (лат. absis < άψίς) — виступ будівлі, здебільшого півкруглий у плані (зовні іноді багатокутний або квадратний), перекритий півкуполом або замкнутим напівсклепінням. Уперше апсиди з'явились у давньоримських базиліках. У християнських церквах апсида — вівтарна частина, яка орієнтована зазвичай на схід. (uk)
- 半圓形后殿（法語：Abside,英語：Apse）在建筑学上是指一個覆蓋著半球形拱頂或半圓頂的建筑体。對於羅馬，拜占庭和哥特式的基督教修道院、主教座堂和教堂建築，該術語適用於東端主樓的所有半圓形或多角形后殿，不論其屋頂形狀是平的，傾斜，圓頂，或半球形。比如在天主教的西欧主教座堂建筑中，该部分是整个主教座堂建筑中不可或缺的。 後殿為半圓形隆起，可以加上半圓頂（也稱為半圓頂）或輻射狀拱頂。一個簡單的後殿很可能只是嵌入到牆的東端。東正教教堂可能有三重後殿，通常標誌著拜占庭的影響。 (zh)
- L'absis és una construcció adossada a la nau o les naus d'una església o temple, normalment de forma semicircular, tot i que n'hi ha de quadrangulars (absis carrats) i poligonals. Acostuma a ser cobert amb una volta (sovint de quadrant d'esfera) i acostuma a trobar-se darrere de l'altar formant capelles. Quan un o diversos absis es troben en una posició secundària o són de dimensions reduïdes respecte a un altre del mateix edifici, hom parla d'absidioles. En aquest cas es poden disposar dins del conjunt edilici de moltes maneres, com ara obertes en forma radial al voltant d'un deambulatori. (ca)
- Een apsis of abside (absidiool) is een halfronde, of veelhoekige, nisvormige ruimte aan een basilica, kerk, kathedraal of tempel. In de prehistorie waren tempels vaak een samenstelling van absiden. Meestal bevond zich het altaar in een dergelijke omgang. De apsis was in de Romeinse tijd de plek in een basilica waar een bestuurder of rechter zat. Basilica's hadden een publieke functie als regeringsgebouw of als rechtsgebouw. Een voorbeeld van een dergelijke basilica is de Basilica van Constantijn in de Duitse stad Trier. (nl)
- Apsyda (lub absyda) – pomieszczenie na rzucie półkola, półelipsy lub wieloboku, dostawione do bryły budynku, często świątyni i otwarte do jej wnętrza. Zazwyczaj zamyka prezbiterium, czasem nawy boczne i ramiona transeptu lub westwerk. Apsyda jest zwykle mniejsza lub równa bryle części budynku, która jest przez nią zamknięta. Występowała już w architekturze rzymskiej, stąd przejęta przez chrześcijaństwo. Apsydy półkoliste występowały od wczesnego chrześcijaństwa do romanizmu. Gotyk stosował przeważnie wieloboczne zamknięcia naw, które czasem są też określane mianem apsyd. (pl)
- Absid kallas en halvrund eller mångkantig avslutning på koret, och där vanligen altarrummet är beläget, i många medeltida kyrkor. Absidernas historia går långt tillbaka i tiden. I grekisk och romersk antik arkitektur utformades absiden oftast som en anspråkslös nisch. Under senantiken började den framhävas mer och mer som en egentlig byggnadskropp, täcktes vanligen av en halvkupol (hjälmvalv) och placerades även vid sidoskeppens östra sida. En grupp av mindre absider, i till exempel en kapellkrans, bildar en så kallad absidiol. (sv)
|
_-_Busskirch_St_Martin_IMG_9213_ShiftN.jpg)
_-_Voutes.jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)