| rdfs:comment
| - Arnaut Daniel fou un trobador occità del segle xii, nascut a Rabairac, Dordonya. Formà part de la cort de Ricard Cor de Lleó i de la d'Alfons el Cast. (ca)
- أرنو دانيال (Arnaut Danièl؛ 1180 – 1200) كان شاعراً غنائياً أوكسيتانياً عاش في القرن 13، أثنى عليه دانتي بوصفه بـ «الصانع الأفضل» (il miglior fabbro) ولقبه بترارك بـ «سيد الحب الكبير». ولد لعائلة نبيلة في منطقة بفرنسا. كان شاعراً غنائياً متجولاً. احترف أسلوب «تروبار كلوس» (trobar clus)، وهو أسلوب شعر يتألف من موازين شعر وإيقاعات معقدة تختار فيه الكلمات على أساس النطق أكثر من التركيز على المعنى. ابتكر (sestina) وهو شكل شعري يتكون من ستة مقاطع شعرية تكتب في ستة أسطر. (ar)
- Arnaut Daniel (* um 1150 in Ribérac im heutigen Département Dordogne, Grafschaft Périgord und Herzogtum Aquitanien; † um 1200 oder 1210) war ein okzitanischer Trobador und einer der Hauptvertreter der Trobadordichtung im dunklen, schwierigen Stil (trobar clus). Von Dante wird er als „bester Schmied der Muttersprache“ gepriesen und von Petrarca „Großmeister der Liebe“ genannt. Im 20. Jahrhundert wurde er von dem Schriftsteller Ezra Pound in dessen Werk The Spirit of Romance (1910) zum größten Poeten aller Zeiten ernannt. (de)
- Arnaut Daniel (Occitan: [aɾˈnawd daniˈɛl]; fl. 1180–1200) was an Occitan troubadour of the 12th century, praised by Dante as "the best smith" (miglior fabbro) and called a "grand master of love" (gran maestro d'amore) by Petrarch. In the 20th century he was lauded by Ezra Pound in The Spirit of Romance (1910) as the greatest poet to have ever lived. (en)
- Arnaut Daniel estis provenca trobadoro de la 13-a jarcento, laŭdita de Dante Alighieri kaj nomita Granda Mastro de Amo de Petrarko. En la 20-a jarcento li estis konsiderata de Ezra POUND la plej lerta poeto de la historio. Daniel naskiĝis en nobla familio ĉe la kastelo Ribeyrac en Périgord. Li inventis la sestinon, kanto de ses strofoj, po ses versoj en ĉiu strofo, kun la samaj rimoj daŭre ripetitaj, sed en malsama kaj komplika ordo, kiun oni devas vidi por kompreni. Li estis ankaŭ la verkinto de la romanco Lancillotto. (eo)
- Arnaut Daniel, italianizzato in Arnaldo Daniello, o Daniele (Ribérac, 1150 circa – 1210 circa), è stato un poeta e trovatore francese di lingua occitana. (it)
- 아르노 다니엘(Arnaut Daniel, 활약기: 1180~1200년)은 12세기의 오크어 트루바두르였으며 단테에 의해 "최고의 대장장이"로 칭송을 받았으며 페트라르카에 의해 "사랑의 그랜드 마스터"로 불렸다. 20세기에 에즈라 파운드에 의해 지금까지 생존한 시인들 가운데 가장 위대한 시인으로 칭송을 받았다. (ko)
- アルナウト・ダニエル (Arnaut Daniel 活動時期：1180年頃-1200年頃）（アルノー・ダニエル）は中世フランス南部の吟遊詩人トルバドゥールの一人。オック語による押韻の技巧を凝らした詩で知られる。 アルナウトの生涯についてはほんの僅かであるがヴィダス Vidas で触れられている。 『アキテーヌ地方ペリゴール（現在のドルドーニュ県）のリベラック（Riberac）村にあった城で高貴な身分に生まれ、学問と詩作に励んだが、後に地位を捨ててジョングルールとして諸国を遍歴した。極めて凝ったカンソを作ったが、余りに難しいために理解する事も覚える事も容易でなかった。ガスコーニュ（現在のランド県とピレネー＝アトランティック県）の身分の高い既婚の貴婦人に恋をしたが、それが叶えられたとは誰も信じなかった。』 セスティーナと呼ばれる6行6連詩を作った事でも知られ、またイタリア北部の清新体派の詩に影響を与えた事をダンテは『神曲』の中で示唆している。"Lo ferm voler qu'el cor m'intra"「我が心にしのびこむ この切なる恋の思いを」、"Sol sui qui sai lo sobrafan"「我が知しり事は 悲しみのみ」など、19のカンソが残されている。 (ja)
- Arnaut Daniel (ur. 2 poł. XII w. na zamku w Ribérac, zm. pocz. XIII w.) – prowansalski trubadur tworzący hermetyczną poezję, działający ok. 1180–1200. Był żonglerem na dworze Ryszarda I Lwie Serce. Odbywał podróże do Włoch i Hiszpanii. Zapoczątkował style pisania i . Z twórczości Arnaut zachowało się 16 poematów do których nie zachowała się melodia, 1 pieśń z melodią oraz sestyna Lo ferm voler qu'el cor m’intra (z melodią). Na jego sekstynie lirycznej wzorował się m.in. Dante Alighieri, który umieścił jego postać w Boskiej komedii. Francesco Petrarca uznawał Arnauta za najwybitniejszego trubadura oraz nazwał go „wielkim mistrzem miłości”. (pl)
- 阿爾諾·達尼埃爾（奧克語：Arnaut Daniel）是12世紀的奧克（西班牙、法國、意大利一帶）遊吟詩人。他的作品被意大利詩人但丁稱讚為「最佳手藝家」；被意大利學者彼特拉克稱讚為「無上愛情大師」；被美國詩人艾茲拉·龐德在其作品《The Spirit of Romance》中稱讚為「最偉大的詩人」。 (zh)
- Арнаут Даниэль (окс. Arnaut Danièl; по-русски также пишется Арнальдо или Арно; ок. 1145-1150 — ок. 1200-1210, годы творчества 1180-1195) — провансальский трубадур; жил в конце XII века при дворе Ричарда I, короля английского, и при дворах южной Франции. (ru)
- Arnaut Daniel byl provensálský trubadúr ze 13. století, označovaný Dantem za „nejlepšího tvůrce“ (italsky il miglior fabbro) a Petrarcou za „velkého mistra lásky“. Ve dvacátém století je v knize Ezry Pounda The Spirit of Romance (1910) hodnocen jako největší básník všech dob. Podle jednoho ze životopisů se narodil ve šlechtické rodině na hradě v obci ve francouzské provincii Périgord, přestože většina životopisů mluví o zničujících finančních problémech, s nimiž se potýkal; ho popisuje jako "studenta, zbídačelého hrou v kostky a vrhcáby". Arnaut Daniel na středověkém obraze (cs)
- Arnaut Daniel fue un caballero y trovador provenzal que vivió entre la segunda mitad del siglo XII y comienzos del siglo XIII, ejerciendo su actividad poética entre 1180 y 1210. Nació en Ribérac (Dordoña) en una fecha desconocida, pero que puede situarse en torno al 1150 o 1160. En uno de sus poemas menciona que asistió a la coronación del rey Felipe II Augusto (1180), y era ya un trovador conocido en torno al año 1195. Fue un estudioso de letras y servidor de la juglaría y contemporáneo de Bertrán de Born. Creó un «original mundo poético» repleto de conceptismo. (es)
- Arnaut Daniel, né à Ribérac vers 1150, est un troubadour périgourdin de la fin du XIIe siècle. Par-delà la renommée dont il bénéficia au cours de sa vie, l’influence d'Arnaut Danièl dans la littérature post-médiévale a été considérable. Le troubadour de Ribérac fit tout particulièrement l’admiration des poètes italiens de la fin du Moyen Âge et de la Renaissance. À son sujet, Dante et Pétrarque écrivirent par exemple qu’en tant que "grand maître d’amour", il fut "le meilleur forgeron du parler maternel", dont le style "fait encore honneur au pays qui l’a vu naître". (fr)
- Arnaut Danièl (lahir 1150 di Ribérac Dordogne Aquitaine; meninggal 1200 atau 1210) adalah seorang komponis, penyair dan penyanyi lagu sajak bahasa Occitan (trobador), dipuja Dante sebagai "il miglior fabbro " (pandai besi terbaik) dan disebut sebagai "grand mestre d’amor" (guru besar cinta) oleh . Pada abad ke-20, Ezra Pound dalam bukunya "The Spirit of Romance" (1910) memuji Arnaut Danièl sebagai penyair terbaik sepanjang masa.
* l
* b
* s (in)
- Arnaut Daniel de Riberac (ook wel bekend als Arnaut Danièl) was een Occitaanse troubadour uit de 12e eeuw, die door Dante werd geprezen als "il miglior fabbro" (“de beste schepper”, of letterlijk “de beste smid”). Hij werd tevens een grootmeester der liefde genoemd door Francesco Petrarca. In de 20e eeuw werd hij door Ezra Pound in diens werk The Spirit of Romance (1910) erkend als een van de grootste dichters die ooit heeft geleefd. Daniel is tevens een personage in Dantes de goddelijke komedie. (nl)
- Arnaut Daniel de Riberac foi um trovador do século XIII, cuja obra foi escrita em occitano, mais especificamente, no . Foi chamado por Dante de "il miglior fabbro" ("o melhor criador") e por Petrarca, em seus Triunfos, de "gran maestro d'amore" e "fra tutti il primo" ("o melhor entre todos"). No século XX, deveu-se ao trabalho de divulgação de Ezra Pound a retomada do interesse por sua obra, que repercutiu no Brasil, por meio dos ensaios e traduções de Augusto de Campos. (pt)
- Arnaut Danièl var en occitansk trubadur från 1100-talet, prisad av bland andra Dante som il miglior fabbro (den bästa skaparen, bokstavligt sett den bästa smeden), och av Francesco Petrarca. Under 1900-talet upphöjdes han av Ezra Pound till den största poet som någonsin levat, i Romansens själ från 1910, ett arbete om romansk litteratur. I Dantes La Divina Commedia, uppträder Daniel som en karaktär som sonar för dödssynden "lust" i skärselden. På occitanska svarar han på berättarens frågor om vem han är: Översättning: "leu sui Arnaut qu'amas l'auraE chatz le lebre ab lo bouE nadi contra suberna" (sv)
- Арнаут Данієль (окс. Arnaut Danièl), Арно Данієль (фр. Arnaut Danièl) — провансальський трубадур кінця XII століття; родом з Ріберака в Провансі, жив свого часу при дворі англійського короля Річарда I. Поезія Арнаута відрізняється похмурим і химерним стилем; його пісні, які збереглися до наших часів (усього 18), важкі для розуміння. Проте Арнаут Данієль був незрозумілий навіть для сучасників. За словами Монтодонського Ченця, «ніхто не розумів його пісень». У своїх секстінах, Арно довів манірність до крайності. Данте і Петрарка ж високо ставили його як віртуоза форми і наслідували його. (uk)
|
.jpg)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)