| rdfs:comment
| - آرثر سيسيل بيغو (بالإنجليزية: Arthur Cecil Pigou) (/piːɡuː/؛ ولد في 18 نوفمبر 1877 - وتوفي في 7 مارس 1959) كان اقتصاديًا إنجليزيًا. بصفته مدرسًا ومؤسسًا لكلية الاقتصاد بجامعة كامبريدج، درب العديد من الاقتصاديين بالجامعة وأثر عليهم لتولي المناصب الاقتصادية حول العالم. غطت أعماله مختلف مجالات الاقتصاد، ولا سيما اقتصاد الرفاه، ولكنها تضمنت أيضًا نظرية دورة الأعمال، والبطالة، والتمويل العام، والأرقام القياسية، وقياس الناتج الوطني. تأثرت سمعته سلبًا بالكتاب الاقتصاديين المؤثرين الذين استخدموا عمله أساسًا من أجل تحديد وجهات نظرهم المتعارضة. خدم على مضض في العديد من اللجان العامة، بما في ذلك لجنة كونليف واللجنة الملكية لضريبة الدخل لعام 1919. (ar)
- Arthur Cecil Pigou (* 18. November 1877 in Ryde, Isle of Wight; † 7. März 1959 in Cambridge) war ein englischer Ökonom. Er gilt als Vertreter der Cambridger Schule der Neoklassik und machte sich in der Wohlfahrts-, Konjunktur- und Geldtheorie einen Namen. (de)
- Arthur Cecil Pigou (/ˈpiːɡuː/; 18 November 1877 – 7 March 1959) was an English economist. As a teacher and builder of the School of Economics at the University of Cambridge, he trained and influenced many Cambridge economists who went on to take chairs of economics around the world. His work covered various fields of economics, particularly welfare economics, but also included Business cycle theory, unemployment, public finance, index numbers, and measurement of national output. His reputation was affected adversely by influential economic writers who used his work as the basis on which to define their own opposing views. He reluctantly served on several public committees, including the Cunliffe Committee and the 1919 Royal Commission on Income tax. (en)
- Arthur Cecil PIGOU (/ˈpiːɡuː/; 18a de Novembro 1877 – 7a de Marto 1959) estis angla ekonomikisto. Kiel instruisto kaj konstruisto de la School of Economics en la Universitato de Kembriĝo, li trejniĝis kaj influis multajn kembriĝajn ekonomikistojn kiuj instruis ekonomiko tra la tuta mondo. Lia verkaro kovris variajn fakojn de ekonomiko, partikulare bonfara ekonomiko, sed ankaŭ inkludis la teorion dela negoca ciklo, sendungeco, publika financo, indeksaj nombroj, kaj mezurado de la landa produkto. Lia reputacio estis tuŝita opozicie fare de influaj ekonomikistoj kiuj uzis lian verkaron kiel bazo sur kiu difini sian propran kontraŭajn vidpunktojn. Li malvolonte servis al kelkaj publikaj kommitatoj, kiel la Komitato Cunliffe kaj la Reĝa Komisiono de 1919 por enspezimpostoj. (eo)
- Arthur Cecil Pigou (18 de noviembre de 1877 Ryde – 7 de marzo de 1959 Cambridge) fue un economista inglés, conocido por sus trabajos en la economía del bienestar, otras cuestiones económicas sobre las que investigó fueron las ciclos económicos, los impuestos y el desempleo. (es)
- Arthur Pigou (Ryde, Wight uhartea, 1877ko azaroaren 18a - Cambridge, 1959ko martxoaren 7a) britainiar ekonomialaria izan zen. XX. mendearen lehen erdiko ekonomialaririk handienetakoa izan zen. Cambridgeko Unibertsitatean egin zituen ikasketak, eta ekonomiako eskola neoklasikoko idazlerik ezagunenetakoa izan zen. Harena da Economics of Welfare (1920, Ongizateko ekonomia) idazlana. Obra horretan ekonomia-jarduerak gizartearen eta gizarteko talde eta mailen ongizatean duen eragina aztertzen ahalegindu zen. (eu)
- Arthur Victoria Cecil Pigou (né le 18 novembre 1877 à Ryde – mort le 7 mars 1959 à Cambridge) est un économiste britannique. Il a particulièrement travaillé sur l'économie du bien-être (« Welfare Economics »), et a introduit la notion d'externalité. Élève d'Alfred Marshall, Arthur Cecil Pigou fut également collègue de John Maynard Keynes à Cambridge. Il a donné son nom aux concepts de taxe pigouvienne et d'effet Pigou. (fr)
- Arthur Cecil Pigou (/ˈpiːɡuː/; 18 November 1877 – 7 Maret 1959) adalah ekonom Inggris yang memelopori konsep ekternalitas, efek Pigou, dan pajak Pigouvian. Sebagai profesor di Fakultas Ekonomi Universitas Cambridge, karyanya banyak mencakup berbagai bidang ekonomi, terutama yang terkait dengan ekonomi kesejahteraan, teori siklus bisnis, pengangguran, keuangan publik, dan ukuran pendapatan nasional. Pigou sempat bertugas di Badan Penyelidikan Publik Kerajaan (Royal Commission) di bagian pengurusan pajak penghasilan pada tahun 1919. (in)
- アーサー・セシル・ピグー（Arthur Cecil Pigou [pɪˈguː]、1877年11月18日 - 1959年3月7日）は、イギリスの経済学者。経済学者アルフレッド・マーシャルの後継者であり、「厚生経済学」と呼ばれる分野の確立者として知られる（その名称は、彼の主著『厚生経済学』初版1920年に由来する）。 (ja)
- Arthur Cecil Pigou (Ryde, 18 novembre 1877 – Cambridge, 7 marzo 1959) è stato un economista inglese, conosciuto per il suo impegno nell'economia del benessere, di cui è considerato uno dei maggiori esponenti. (it)
- 아서 세실 피구(1877년 11월 18일 ~ 1959년 3월 7일)은 영국의 경제학자이다. (ko)
- Arthur Cecil Pigou (ur. 18 listopada 1877 w Ryde, zm. 7 marca 1959 w Cambridge) – ekonomista brytyjski, profesor ekonomii politycznej na University of Cambridge. (pl)
- А́ртур Се́сил Пи́гу (англ. Arthur Cecil Pigou; 1877—1959) — английский экономист. Родился 18 ноября 1877 года в Райде. Представитель кембриджской неоклассической школы. Ученик и последователь Альфреда Маршалла. (ru)
- Arthur Cecil Pigou, född 18 november 1877 i Ryde på Isle of Wight, död 7 mars 1959, var en engelsk nationalekonom. Som lärare vid och grundare av handelshögskolan vid University of Cambridge utbildade och påverkade han många ekonomer från Cambridge. Arthur Pigou var från 1908 professor i nationalekonomi vid Cambridge där han fortsatte Alfred Marshalls arbete med att bygga upp en nyklassisk engelsk ekonomisk skola. Han är bland annat känd för sin beskrivning av externa effekter, och för att ha gett namn åt pigouvianska skatter. (sv)
- А́ртур Се́сіль Пі́ґу (англ. Arthur Cecil Pigou; 18 листопада 1877, Рейд, Айл-оф-Вайт — 7 березня 1959, Кембридж, Велика Британія) — англійський економіст, видатний представник , учень і послідовник засновника цієї школи Альфреда Маршалла, автор концепції економіки добробуту. В історію ім'я економіста увійшло разом з відкритим ним , коли при зростанні грошової маси відсутність інфляційних очікувань і та процентних ставок можуть призвести не до підвищення, а до зниження рівня цін. (uk)
- 阿瑟·赛斯尔·庇古（英語：Arthur Cecil Pigou，1877年11月18日－1959年3月7日），英国著名经济学家。身为剑桥大学经济系的教授以及创始人，庇古培养并影响了许多剑桥出身的经济学家。他们在日后大多成为全世界著名大学的经济系主任和领军人物。庇古的作品涵盖了经济学的众多领域，特别是在福利经济学方面着力最深。除此之外，他在商业周期、失业、公共财政、指数经济学以及对国民产出的度量方面都有着颇深的建树。 他还影响着许多与他意见相左的著名经济学家。他们也常常以他的观点作为他们著名的批判性著作的基本出发点。庇古还曾兼任许多政府于公共职务，包括英格兰银行二战后的主要咨询机构Cunliffe Committee以及英国皇家所得税委员会。 (zh)
- Arthur Cecil Pigou fou un important economista, estudià a Harrow i es llicencià a Cambridge. Fou seguidor i deixeble d'Alfred Marshall al qual va succeir com a professor d'economia política. Ambdós desenvoluparen els plantejaments de la teoria quantitativa de l'escola clàssica d'Irving Fisher. Analitza el concepte de benestar econòmic de la comunitat i el volum i la distribució del seu dividend nacional, temàtica que considerava com el nucli central de l'economia. Fou amic de John Maynard Keynes, tot i les seves diferències intel·lectuals. (ca)
- Arthur Cecil Pigou [ˈpiːɡuː]IPA (18. listopadu 1877 – 7. března 1959) byl anglický ekonom, žák a nástupce Alfreda Marshalla. V letech 1908 – 1943 byl profesorem politické ekonomie na univerzitě v Cambridge. Jeho hlavním přínosem je rozvoj ekonomie blahobytu. Poukazuje na nedostatek tržního systému, který sice optimálně alokuje zdroje, ale nemusí zajišťovat maximální blahobyt společnosti. Společenský blahobyt je nejčastěji definován jako součet blahobytu všech jedinců. Tento blahobyt se maximalizuje, pokud blahobyt jednoho nemůže být zvýšen, aniž by se zároveň nesnížil blahobyt druhého. (cs)
- Arthur Cecil Pigou (18 november 1877 - 7 maart 1959) was een Engels econoom, bekend voor zijn werk op vele terreinen en vooral in welfare economics of de welvaartseconomie. Hij studeerde in het King's College in Cambridge, onder anderen bij Alfred Marshall, die hij opvolgde als hoogleraar economie. Hij was professor aan de Universiteit van Cambridge van 1908 tot 1943. Hij nam deel aan een aantal koninklijke commissies, onder andere een in 1919 over inkomstenbelasting. (nl)
- Arthur Cecil Pigou foi um economista inglês. Aluno e sucessor de Alfred Marshall na cátedra de economia política da Universidade de Cambridge (1908-1943), desafiou doutrinas econômicas vigentes e a tradição neoclássica em relação à substituição da ação industrial privada pelo estado. Ele desenvolveu o conceito da , uma medida do estado para influenciar o comportamento de agentes económicos no mercado, com o objetivo de corrigir externalidades negativas. Além do mais formulou o , que explica o aumento da demanda para bens de consumo num período de deflação. (pt)
|
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)