| rdfs:comment
| - Bartholomae's law (named after the German Indo-Europeanist ) is an early Indo-European (PIE) sound law affecting the Indo-Iranian family. It states that in a cluster of two or more obstruents (stops or the sibilant *s), any one of which is a voiced aspirated stop anywhere in the sequence, the whole cluster becomes voiced and aspirated. Thus to the PIE root *bʰewdʰ- "learn, become aware of" the participle *bʰudʰ-to- "enlightened" loses the aspiration of the first stop (Grassmann's law) and with the application of Bartholomae's law and regular vowel changes gives Sanskrit buddha "enlightened". (en)
- バルトロマエの法則 (バルトロマエのほうそく、英：Bartholomae's law) は、インド・ヨーロッパ語族インド・イラン語派の音韻の法則。 ドイツの印欧語学者、イラン研究家、インド学者であるクリスティアン・バルトロメー（1855年1月21日 – 1925年8月9日）が1882年に初めて指摘した。 有気有声音の直後に無気無声音が隣接した時、*bʰudʰ-to > サンスクリット語: buddha （「目覚め=た（者）」）の様に同化が起こり、前側の有気音が無気音に、後側の無気無声音が有気有声音になる事をいう（なお、語頭の bʰ が b に変化しているのはグラスマンの法則による）。 (ja)
- De wet van Bartholomae is een Indo-Europese klankwet die specifiek gold binnen de Indo-Iraanse taalfamilie. Volgens deze wet worden alle medeklinkers in een cluster die bestaat uit twee of meer obstruenten (plosieven of s) stemhebbend en geaspireerd wanneer slechts één medeklinker in de cluster deze kenmerken bezit. Het precieze effect dat deze wet gehad heeft is echter onduidelijk, doordat geaspireerde en niet-geaspireerde medeklinkers in het Iraans zijn samengevallen. Onduidelijk is of deze wet ook al in het Proto-Indo-Europees gold. (nl)
- Bartholomaes Gesetz ist ein 1882 von Christian Bartholomae formuliertes Lautgesetz. Es beschreibt die Entwicklung eines stimmhaften aspirierten Plosivs (Media aspirata) und eines unmittelbar darauf folgenden stimmlosen unaspirierten Plosivs (Tenuis) zu einer Folge von einem stimmhaften unaspirierten Plosiv und einem stimmhaften aspirierten Plosiv, wo also die Aspiration auf den zweiten Plosiv übergeht, der zudem ebenfalls stimmhaft wird. (de)
- La loi de Bartholomae est une loi phonétique affectant les langues indo-iraniennes. Dans un groupe de deux consonnes ou plus comportant des occlusives (ou la sifflante s) et dont l'une est une sonore aspirée, Christian Bartholomae nota que ce groupe aboutit à sonore + sonore aspirée. (fr)
- Prawo Bartholomaego – prawo głosowe sformułowane w 1885 roku przez niemieckiego indoeuropeistę i indologa , opisujące rozwój sekwencji dźwięcznej spółgłoski przydechowej (aspirowanej) [bʰ dʰ gʰ] i bezdźwięcznej spółgłoski nieprzydechowej [p t k] w sekwencję dźwięcznej spółgłoski nieprzydechowej [b d g] i dźwięcznej spółgłoski przydechowej [bʰ dʰ gʰ]. Przyjmuje się, że rozwój ten składa się z dwóch stadiów: Zapis formalny: DʰT > DʰDʰ > DDʰ Gdzie: Dʰ = spółgłoska dźwięczna przydechowa; D = spółgłoska dźwięczna nieprzydechowa; T = spółgłoska bezdźwięczna nieprzydechowa (pl)
- Закон Бартоломе — закон уподобления общеарийских (индоиранских) глухих смычных *p, *t, *k предшествующим звонким придыхательным *bh, *dh, *gh, сформулированный в 1885 году Христианом Бартоломе. (ru)
|
| has abstract
| - Bartholomae's law (named after the German Indo-Europeanist ) is an early Indo-European (PIE) sound law affecting the Indo-Iranian family. It states that in a cluster of two or more obstruents (stops or the sibilant *s), any one of which is a voiced aspirated stop anywhere in the sequence, the whole cluster becomes voiced and aspirated. Thus to the PIE root *bʰewdʰ- "learn, become aware of" the participle *bʰudʰ-to- "enlightened" loses the aspiration of the first stop (Grassmann's law) and with the application of Bartholomae's law and regular vowel changes gives Sanskrit buddha "enlightened". (en)
- Bartholomaes Gesetz ist ein 1882 von Christian Bartholomae formuliertes Lautgesetz. Es beschreibt die Entwicklung eines stimmhaften aspirierten Plosivs (Media aspirata) und eines unmittelbar darauf folgenden stimmlosen unaspirierten Plosivs (Tenuis) zu einer Folge von einem stimmhaften unaspirierten Plosiv und einem stimmhaften aspirierten Plosiv, wo also die Aspiration auf den zweiten Plosiv übergeht, der zudem ebenfalls stimmhaft wird. Das Bartholomaesche Gesetz wirkt im Indoiranischen. Zum Beispiel wird im Altindischen der Dentallaut -t- im Suffix -ta-, das zur Bildung des Partizips Perfekt Passiv dient, stimmhaft und aspiriert, wenn die Wurzelsilbe einen stimmhaften aspirierten Plosiv im Auslaut hat. Der stimmhafte aspirierte Plosiv der Wurzelsilbe verliert hingegen die Aspiration. Man vergleiche: altind. labh ‘fassen’ + -ta- > labdha ‘gefasst’. (de)
- La loi de Bartholomae est une loi phonétique affectant les langues indo-iraniennes. Dans un groupe de deux consonnes ou plus comportant des occlusives (ou la sifflante s) et dont l'une est une sonore aspirée, Christian Bartholomae nota que ce groupe aboutit à sonore + sonore aspirée. Par exemple, le participe « *bʰudʰ-to- » « éclairé », issu de la racine indo-européenne « *bʰewdʰ- » signifiant « apprendre, se rendre compte de », perd l’aspiration de la première occlusive (application de la loi de Grassmann) et le groupe « -dʰt- » devient, en vertu de la loi de Bartholomae, un groupe sonore aspiré : « -ddh- ». Le participe étudié donne ainsi en sanskrit « buddha », « éclairé ». (fr)
- バルトロマエの法則 (バルトロマエのほうそく、英：Bartholomae's law) は、インド・ヨーロッパ語族インド・イラン語派の音韻の法則。 ドイツの印欧語学者、イラン研究家、インド学者であるクリスティアン・バルトロメー（1855年1月21日 – 1925年8月9日）が1882年に初めて指摘した。 有気有声音の直後に無気無声音が隣接した時、*bʰudʰ-to > サンスクリット語: buddha （「目覚め=た（者）」）の様に同化が起こり、前側の有気音が無気音に、後側の無気無声音が有気有声音になる事をいう（なお、語頭の bʰ が b に変化しているのはグラスマンの法則による）。 (ja)
- De wet van Bartholomae is een Indo-Europese klankwet die specifiek gold binnen de Indo-Iraanse taalfamilie. Volgens deze wet worden alle medeklinkers in een cluster die bestaat uit twee of meer obstruenten (plosieven of s) stemhebbend en geaspireerd wanneer slechts één medeklinker in de cluster deze kenmerken bezit. Het precieze effect dat deze wet gehad heeft is echter onduidelijk, doordat geaspireerde en niet-geaspireerde medeklinkers in het Iraans zijn samengevallen. Onduidelijk is of deze wet ook al in het Proto-Indo-Europees gold. (nl)
- Prawo Bartholomaego – prawo głosowe sformułowane w 1885 roku przez niemieckiego indoeuropeistę i indologa , opisujące rozwój sekwencji dźwięcznej spółgłoski przydechowej (aspirowanej) [bʰ dʰ gʰ] i bezdźwięcznej spółgłoski nieprzydechowej [p t k] w sekwencję dźwięcznej spółgłoski nieprzydechowej [b d g] i dźwięcznej spółgłoski przydechowej [bʰ dʰ gʰ]. Przyjmuje się, że rozwój ten składa się z dwóch stadiów:
* W pierwszym stadium bezdźwięczna spółgłoska nieprzydechowa zostaje zasymilowana z poprzedzającą ją dźwięczną spółgłoską przydechową pod względem dźwięczności i przydechu, tak że dwie dźwięczne spółgłoski przydechowe występują po sobie.
* W drugim stadium pierwsza dźwięczna spółgłoska przydechowa traci przydech. Zapis formalny: DʰT > DʰDʰ > DDʰ Gdzie: Dʰ = spółgłoska dźwięczna przydechowa; D = spółgłoska dźwięczna nieprzydechowa; T = spółgłoska bezdźwięczna nieprzydechowa Prawo Bartholomaego zachodzi w językach indoirańskich. (pl)
- Закон Бартоломе — закон уподобления общеарийских (индоиранских) глухих смычных *p, *t, *k предшествующим звонким придыхательным *bh, *dh, *gh, сформулированный в 1885 году Христианом Бартоломе. Согласно данному закону, группы согласных bh + t, bh + k, dh + k, dh + p, gh + p, gh + t и т. п. превращаются в древнеиндийском языке в сочетания bdh, bgh, dgh, dbh, gbh, gdh и т. д. (например, причастия на ‑ta- от глаголов lábhate ‘берёт’, bódhati ‘бодрствует, замечает, узнаёт’, dáhati ‘сжигает’ имеют вид labdhá ‘взятый’ из *labh-tá‑, buddhá ‘узнанный’, ‘замеченный’ из *budh-ta‑, dagdhá ‘сожжённый’ из *dagh-tá‑, от корня doh‑/duh- ‘доить’ 3‑е лицо единственного числа — dógdhi из *dogh-ti). (ru)
|
![[RDF Data]](/fct/images/sw-rdf-blue.png)
![[cxml]](/fct/images/cxml_doc.png)
![[csv]](/fct/images/csv_doc.png)
![[text]](/fct/images/ntriples_doc.png)
![[turtle]](/fct/images/n3turtle_doc.png)
![[ld+json]](/fct/images/jsonld_doc.png)
![[rdf+json]](/fct/images/json_doc.png)
![[rdf+xml]](/fct/images/xml_doc.png)
![[atom+xml]](/fct/images/atom_doc.png)
![[html]](/fct/images/html_doc.png)